All Chapters of Bilyonaryong Kapitan (SPG): Chapter 1 - Chapter 10

LYLIA'S POV Habang nagse-serve ng mga tao mula sa sabungan, napansin kong nagsisikuhan sina Lira at Love na para bang may minamataan sa labas ng karinderya. Maya-maya pa ay nagbulungan sila at bumungisngis animo'y kinikilig. Anong pinagbubulungan ng dalawang 'to? Sinundan ko ng tingin ang tinitingnan nila at bahagyang napaatras nang makita ko si Kapitan. Anong ginagawa niya rito? “Miss ganda, ayos ka lang? Ba't parang nakakita ka ng multo dyan?” tanong ni Keano, isa sa mga regular customer namin. “Ah wala,” sagot ko at mabilis inilipat ang tingin sa ibang bagay nang magtama ang mata namin ni Kapitan. “Wala na kayong i-o-order?” “Wala na, busog na nga kami sa ganda mo,” biro pa nito na tinawanan ng mga kasama niya. “Bolero. Kumain ka na nga dyan.” Sikmat ko at inamba sa kanya ang dala kong tray. “Ito naman, ang sungit—oy kapitan! Dito na! May magandang dalaga rito!” kaway niya sa direksyon ni kapitan. “Baliw!” dali-dali akong umalis doon nang mapansin kong papunta na s

“Payag na ako." Hanggang ngayon ay nag-e-echo pa rin sa utak ko ang pagpayag ko sa deal niya tapos wala sa sariling nakipaghawak kamay ako sa kanya habang naglalakad papuntang pharmacy. Pinagbubulungan tuloy kami ng mga nakakakilala sa amin. “H-Hindi ka ba naiilang?” nahihiyang tanong ko. Gusto kong magtago sa likod niya dahil sa mga matang nakasunod sa amin na para bang napakalaking kasalanan na makita kaming magkahawak kamay. Bumaba ang tingin ko sa magkadaop naming palad at mas lalo pa niyang hinigpitan ang pagkakahawak doon nang akmang bibitawan ko. Pakiramdam ko nangangamatis na ang mukha ko sa hiya. Hindi ko magawang tumingin sa kanya. Nakayuko lang ako the whole time na magkasama kami. Hindi ko alam kung parte ito ng gusto niyang mangyari—iyong deal na sinasabi niya kaya hinayaan ko lang din kesa naman sa pilitin ko. “Hayaan mo silang mag-overthink,” nahimigan ko ang tuwa sa boses niya. “Mga marites lang ‘yan." Palihim akong natawa. Hindi ko inexpect na alam ni

“T-Tumigil ka nga,” tinampal ko ang mukha niya. “Kung anuman ‘yang matitikman sa’yo, iyo na lang. I’m not interested.” “Masabi mo pa kaya ‘yan kapag mag-asawa na tayo?” wika niya pagkatapos ibaba ang kamay ko. “I’m just kidding, Lyl, pero mukhang gusto ko ‘yang nasa isip mo.” “Ang bastôs mo!” singhal ko sa kanya. Humalakhak siya. “So, bastós nga ang nasa isip mo?” Natigilan ako. I was caught, oh my God! “Hindi!” depensa ko habang nanlalaki ang mga mata. “Umalis ka na nga dyan! Hindi ako makahinga ng maayos!” “Fine, fine… stop pushing me,” natatawa siyang lumayo sa akin. “I didn’t know na may alam ka tungkol sa bagay na ‘yon. You’re not that innocent. Pwede na.” Pinanlakihan ko siya ng mata. “Anong pwede na? Gusto mong makatikim?” “Nag-alok na nga ako kanina, ayaw mo naman.” Nakangisi nitong sabi. Sinamaan ko siya ng tingin. “Isa pa talaga Raze. May atraso ka pa sa akin.” “Na hindi ako bumalik kagabi? Gaya ng sabi ko, inaasikaso ko ang kasal natin.” “Nagmamadali ka

Hindi ako umimik at nag-iwas ng tingin nang kabitan niya ako ng seatbelt. “Babalik ako mamaya sa palengke—” “Bakit? Dahil sa pinsan at ex mo?” harapang sabi ko sa kanya at mariin itong tinitigan. “Bakit ba kasi kinuha mo pa ako doon? Unahin mo ang dapat mong unahin. Babalik na ako kay Raf.” Bababa na sana ako nang bigla niya akong isandal sa sandalan ng kinauupuan ko. Nakaramdaman ako ng takot sa paraan ng paninitig niya sa akin pero hindi ko pinahalata bagkus nakipagsukatan pa ako ng tingin sa kanya. “Why? Do you like that man?” Napalunok ako. Ang lamig ng boses niya. Wala na rin akong makitang emosyon sa mga mata niya. The aura he's giving screamed danger. Bakit ba ako napunta sa ganitong sitwasyon? “A-Ano bang pakialam mo?” nilipat ko ang tingin sa ibang direksyon dahil hindi ko na kayang tagalan ang malamig niyang mga mata. Pakiramdam ko hinihigop niya ang enerhiya ko. Nakakapanghina. “Wala namang kaso sa akin kung unahin mo sila. I'm just nobody, Raze. Nakipagdeal

Dahan-dahan akong nag-angat ng tingin sa taong nakayakap sa akin ngayon. Pakiramdam ko sasabog ang puso ko sa takot na lumulukob sa akin. Kailanman ay hindi ko hinangad na may masaktan dahil sa akin. Pero ngayon—nanlamig ako nang pumatak sa pisngi ko ang sariwa niyang dugô. Natulala ako habang pinapanood kung paano dumaloy ang dugò niya sa kamay nito papunta sa kanyang braso. Doon ko nagpagtantong ginawa niyang panangga ‘yon para protektahan ako laban sa tiyahin ko. “R-Raze?” halos pabulong kong sambit sa pangalan niya kasabay ng pagbuhos ng mga luha ko na kanina ko pa pinipigilan. “R-Raze.” Nanginig ang boses ko sa pangalawang pagkakataon na tawagin ko ito. “Lyl…” mahinang tawag niya sa akin. Napapikit ako nang patakan niya ako ng halik sa noo na para bang binibigyan niya ako ng assurance na safe ako sa kanya, na walang mangyayari sa akin na masama basta kasama ko siya. “You’re safe, Lyl. Nandito lang ako. I won't let anyone hurt you again. No one will harm you while I'm here