Home / Romance / Bizarre Heroine / Chapter 2: Her Enemy

Share

Chapter 2: Her Enemy

last update Last Updated: 2022-07-06 12:15:25

“I’m sorry that you missed the party last night.”

Halata na bagong gising pa ang kausap ni Tori sa kabilang linya. 

“Jade, if you called this early just to brag about the party last night, just f*ck off.” Kahit nakapikit pa rin si Tori ay napataas ang kilay niya dahil sa inis sa kaniyang kaibigan. 

It’s still 6am in the morning when Jade called her and all she talks about is about the party that they attended without Tori. 

Jade chuckled, alam na alam talaga niya kung paano sirain ang araw ng kaibigan. 

“What happened to Tori Cooper who never missed a party, huh?” patuloy na pang-aasar niya.

Imbis na sumagot ay pinatay na lang niya ang kaniyang cellphone pero bago niya ‘yon tuluyang mapatay ay narinig pa niya ang patuloy na pagtawa ng kaibigan. Ayaw na niyang simulan ang umaga sa init ng ulo. Masyado nang sira ang mga nakaraang araw niya dahil halos dalawang linggo na siya hindi nakakasama sa mga lakad ng mga kaibigan. 

Alam niyang seryoso na ang pagbabanta sa kaniya ng kaniyang daddy kaya sineryso na rin niya ang pagpipigil na umalis ng bahay tuwing gabi. 

Kahit na antok ay agad na siyang bumangon, kinuha niya ang planner niya na nasa side table ng kama niya at mabilis na binasa ang schedule niya ngayong araw. 

“What a tiring day,” sabi niya sa sarili nang makita ang sunod sunod na photoshoot schedule niya. 

Tuluyan na siyang tumayo para maghanda, she called her assistant and stylist Mason para ihanda ang mga outfit na gagamitin niya para sa photoshoot sa isang jewelry brand sa America. May sarili rin siyang hair and make up artist na pumupunta pa sa bahay nila para mag-ayos sa kaniya sa tuwing may mga photoshoot or payed events siyang pupuntahan dahil ayaw na ayaw niyang ginagawa ang pag-aayos sa kaniya sa ibang lugar bukod sa bahay nila.  

9am nang tuluyan siyang matapos sa lahat ng pag-aayos saka umalis kasama si Mason gamit ang kaniyang sasakyan papunta sa location kung saan magaganap ang photoshoot.

Pagkarating nila ay agad silang sinalubong ng producer at isang representative ng kumpanya na mag-aasikaso sa kaniya. Pero napataas ang kilay niya nang may makita siyang isang pamilyar na mukha sa set, isang mukha na kahit na kelan ay hindi niya gustong makita. 

Charlotte walked slowly to her direction wearing a wide smile, “Goodmorning Tori, why you look shocked?” bati nito sa kaniya. 

Gumanti ng ngiti si Tori kahit sa loob niya ay gusto niyang paalisin sa harap niya ang babaeng ‘to. 

Charlotte smirked, alam niyang pilit ang ngiti ni Tori at alam niyang gulat ito na makita siya sa set. Sinadya niyang hindi ipasabi sa kaniya na kasama rin siya sa mga lead models na kinuha ng kumpanya to represent their jewelry para magulat siya kapag nakita siya nito.

Ilang segundo silang nagpalitan ng matatalim na ngiti nang biglang magsalita ang producer, “You ready, girls?” 

Si Tori ang unang kumalas ng tingin, mas lalo namang lumawak ang ngiti ni Charlotte dahil do’n.

The staff guided them to their dressing room at mas lalong halos sumabog siya sa inis nang makitang pumasok silang dalawa ni Charlotte sa iisang dressing room.

“Ow, what a coincidence. We shared the same dressing room, isn’t it fun?” Mas lalong lumakas ang pang-aasar sa boses niya. 

Tanging masamang tingin lang ang sinagot ni Tori, ngayong silang dalawa na lang ang nasa loob kasama ang parehong stylist nila ay wala nang dahilan para pilit pa siyang ngumiti sa harap ng babaeng ‘to. Pero pigil ang sarili niya sa pagsasalita dahil sa oras na bumuka ang bibig niya ay siguradong masasamang salita ang lalabas dito. Kahit na halos sumabog na siya sa inis ay kailangan niyang magpigil dahil ayaw niya ng maagang eskandalo.

Namuo ang tension sa loob ng kwarto kung nasaan sila, samantala ang dalawa nilang assistant ay minabuti na lang na ayusin ang gamit ng kani-kanilang amo. Sanay na sila sa ganitong tagpo sa tuwing magkikita ang dalawa sa iisang lugar. 

“Charlotte, you’ll go first honey.” Biglang pumasok ang producer upang tawagin si Charlotte. 

Mas lumawak ang ngiti niya habang tumatango. Humarap siya sa malaking salamin na nasa harap niya saka saglit na inayos at tiningnan ang kabuuan ng kaniyang itsura. She’s wearing a pure white off-shoulder dress with sleeves and a light make-up, she also straightens her long blond hair. She had a perfect heart-shaped face and thin glossy lips, pointed nose and an almond eyes that makes her face almost perfect and gorgeous. Her body is also perfectly shaped. 

Hindi nawala ang tingin ni Tori kay Charlotte hanggang sa tuluyan na itong lumabas ng dressing room. Sa oras na makalabas ito ay marahas siyang tumingin sa producer na madalas na rin niyang nakakasama sa mga photoshoots.

“You didn’t tell me, she’s also one of the models here?” Halata ang sobrang inis sa boses niya.

“I gave you the list of our models, haven’t you read it?” pagtataka niya.

Natanggap nga niya ang list ng mga model na makakasama niya sa photoshoot pero hindi na siya nag-abala pang basahin ito dahil sa mga nagdaang araw na masama ang loob niya dahil sa ginawang pagbabawal sa kaniya ng daddy niya na pumunta sa party. Hindi niya rin naman akalain na susulpot ang babaeng ‘yon. 

“Damn it!” impit na sigaw niya saka padabog na umupo sa harap ng salamin. 

Si Charlotte Miller ang pinakakinaiinisan niyang babae sa buong buhay niya. Isa rin siyang sikat na model at kilala dahil isa siya sa mga anak ng isa sa mayamang pamilya dito sa Amerika. Bukod sa pagiging magkaaway nilang dalawa ay magkakumpitensya rin ang negosyong pagmamay-ari ng kani-kanilang pamilya. 

Itinuturing niyang karibal si Charlotte sa maraming bagay at ito ang dahilan ng pamumuo ng galit niya dito. Palagi silang nagkukumpetensya sa pagiging top 1 sa mga bagay dahil tila pinaglalaruan din sila ng tadhana dahil palagi na lang silang pinagsasama sa iba’t ibang sitwasyon at projects na gagawin nila. Tanging si Charlotte lang din ang may lakas ng loob na banggain siya.

She calmed herself while waiting for her turn, susunod pa kasi siyang kukunan pagkatapos ni Charlotte. Imbis na stress-in ang sarili ay mas inayos niya ang itsura, hindi siya papayag na magpatalo sa babaeng ‘yon. 

Black and White and theme ang photoshoot, kabaliktaran ng suot ni Charlotte ay nakasuot siya ng isang black lace see-through dress, black boots and her usual smokey heavy make-up. Ito ang pinili niyang kulay dahil mahilig siya sa dark-themed outfit at mas komportable siya dito. 

Nang tawagin na siya ay agad siyang lumabas ng dressing room, laking tuwa naman niya nang malamang umalis saglit si Charlotte dahil may importatnteng pupuntahan. Sa wakas ay hindi na kailangang sumama ang loob niya habang kinukuhaan ng litrato.

Kalahating oras siyang kinuhaan ng litrato at nang matapos ay agad siyang bumalik sa dressing room para magpahinga para sa susunod na set. Sumakit ang paa niya sa kakatayo at kaka-pose sa harap ng camera. Kailangan pa niyang pekein ang emosyon niya kahit ang totoo ay sirang sira na ang araw niya.

Pagpasok niya sa dressing room ay mukha ni Charlotte ang bumungad sa kaniya, nakaharap ito sa pinto habang nakaupo sa dressing space niya na katabi lang rin ng kay Tori. 

“How’s it? Did you do great?” tanong nito.

“What do you care?” cold naman na sagot niya.

“Nothing, I just wanted to know if you do better than me.” 

Silang dalawa na lang ang nasa loob ng dressing room. Dumiresto ng upo si Tori sa pwesto niya at nag-ayos ng buhok. Sobrang pigil sa sarili ang ginagawa niya para lang hindi sabunutan ang babaeng nakatingin nang nakakaloko sa kaniya habang at pinagmamasdan siya sa salamin. 

“This is a photoshoot not a competition, Charlotte.” 

“Hmm, it looks competition for me.” Nagkibit balikat siya, halata sa boses niya ang pangti-trigger kay Tori. 

“Are you still mad at me? Still can’t move on? Is that the reason why you don’t want me to see around?” sunod-sunod na tanong niya nang hindi sumagot si Tori. 

Biglang tumigil si Tori sa pagsusuklay ng buhok. Her face became serious and watch Charlotte from her reflection on the mirror. Nagtagpo ang kanilang tingin gamit ang salamin sa harap nilang dalawa. She gritted her teeth while seeing the smile on Charlotte’s face. She hated that, she hated that smile of her. 

Kahit hindi niya sagutin ang mga tanong na ‘yon, alam niyang mababasa na sa mukha niya ang sagot. Her anger rose up and felt the heat on her face, gusto niyang maiyak, umiyak sa sobrang galit pero hindi niya hahayaang mangyari ‘yon sa harap niya, hindi niya hahayaang magmukhang mahina at talunan sa harap ni Charlotte. 

She won’t let that to happen again.

Yes, she hasn’t moved on from the past alam na alam niya ‘yon sa sarili niya, at kahit kailan hinding hindi niya makakalimutan ang ginawa ni Charlotte sa kaniya. 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Bizarre Heroine   Chapter 23: Elevator

    Alas-kuwatro na nang makauwi ako sa bahay. Maaga akong nakauwi dahil orientation lang din naman ang ginawa naming at bukas pa talaga ang tunay na start ng trabaho ko. Nagpalit lang ako ng damit pagkatapos lumuabas na ako dahil kailangan ko na mag-explain kay lola kung bakit ba hindi ako nakauwi kagabi. Pero hindi ko naman puwedeng sabihin na muntik na akong mamatay kagabi, siguradong makakarating yon sa parents ko sa America kaya kinailangan ko na namang magsinungaling. I just tell them na may na-meet akong friend and we catch up. I also apologized for not telling them ahead of time since nakatulog ako sa sobrang pagod. They looked convinced naman kaya hindi na ako masyadong na-mroblema.Kinaumagahan ginising ulit ako ni lola para sumabay na sa kanila sa pagkain bago ako pumasok sa trabaho, pero dahil sa sobrang antok ilang minuto pa akong nakahilata sa kama at nag-iisip kung babangon ba ako o hindi. Sanay naman akong maging busy sa maghapon dahil sa sandamakmak na photoshoots ko

  • Bizarre Heroine   Chapter 22: First Day of Work

    Natagpuan ko na lang ang sarili kong nakaupo sa front seat ng kotse niya. Hanggang ngayon hindi pa rin nagsi-sink in sakin ang mga pangyayari. Masyadong nabibigla buong pagkatao ko. Pagkatapos niyang lumabas ng kwarto kanina bigla na lang may pumasok na mga maids dala yung mga paperbags kung saan nakalagay yung mga pinamili kong damit kahapon. They asked me to dress up casual and tinutulungan na rin akong mag-ayos at mag make-up. Mayamaya lang rin pagtapos kong mag-ayos, may pumasok na namang maid na may dala dalang pagkain. Nagugulat na lang ako sa mga nangyayari pero kumain nalang din ako dahil gutom na gutom nako. Hindi pa ako kumakain simula kagabi kaya ramdam na ramdam ko na yung sobrang kagutuman. I also checked my phone, nakailang tawag at text na pala sakin sina lolo at lola, sobrang alala na nila. I just informed them that I’m ok and I will explain everything when I got home. “I didn’t accept the offer yet, you are literally harassing me,” bulyaw ko sa kaniya. Ipinihit k

  • Bizarre Heroine   Chapter 21: Saved By Him

    Amoy lavender na paligid ang sumalubong sakin when I finally wake up. Kahit nakapikit pa rin, pilit kong inaalala yung huling pangyayari bago ako tuluyang nawalan ng malay. Pero wala na akong naalala pagkatapos umikot ng paligid ko at tuluyan itong dumilim. Nasaan ako, anong nangyari?Unti unti kong binuksan yung mga mata ko. I winced when I feel the throbbing pain in my stomach. Sinikmuraan nga pala ako ng bwisit na magnanakaw na yon.Puting ilaw at pader and sumalubong sakin. Amoy na amoy pa rin ang lavender scent sa kwarto kung nasaan ako. Teka, nasa ospita ba ako? No, hindi ako nasa ospital. Wala naman ni isang hospital equipment at mukha ring kwarto sa isang five-star hotel and kuwartong to. May naramdaman akong kung ano sa leeg ko, nang kapain ko, may nakatapal na band aid doon sa are kung saan ako tinutukan ng kutsilyo. Nagkasugat pala ako dahil do’n.Nilibot ko ang paningin ko without moving my body, masakit pa rin ang parte ng katawan ko dahil sa nangyari. Nagawi yung ting

  • Bizarre Heroine   Chapter 20: Almost Killed

    I envy those really close and happy family. I really do.Kanina pa ako nakaupo dito sa bench kung nasaan yung makukulay na pailaw at mga designs. Pati mga puno may nakakabit ding LED Lights. Those LED fairy light that gives life to this place. I usually don’t want this kind of set up, I want something dark ever since. Pero ewan ko ba, lahat sakin nagbabago nang pumunta ako dito sa Pilipinas. I cross my arms while watching families walking ang passing by, they are laughing and they all seems so happy. Hindi ko maiwasang makaramdam ng bitterness. I just smirked and brush the feeling off. One of the Filipino cultures that I know is that, they are always smiling. Kitang kita ko yun sa mommy ko. Naglakad lakad pa ako habang pinapanood ko yung mga batang naglalaro sa playing area. Kahit kasi gabi na maraming ilaw sa paligid at may mga umiikot ring mga security guards kaya safe ang mga bata dito kahit na wala silang kasamang magulang sa area.Nang makaramdam na ako ng pagod, napagdesisyun

  • Bizarre Heroine   Chapter 19: Surprise Call

    “Urgh!” I groaned when I hear again the familiar tone of my phone. Hindi ‘yun tunog ng alarm clock ko. Kanina pa may tumatawag sa phone ko at parang gusto ko nang magwala sa sobrang inis dahil sobrang aga pa para bumangon ako. I don’t even have enough sleep last night, sobrang init kasi kahit na naka-aircon ang kwarto ko. Hindi ko alam kung bakit kahit gabi mainit pa rin dito sa Pilipinas. Kahit na masama at labag sa loob kong bumangon ginawa ko pa rin dahil baka hindi matigil sa patawag ang kung sino mang istorbong tao na tumatawag ngayon. Naririndi na rin kasi ang tenga ko sa tunog.I lazily reached for my phone on the side table while still laying on my bed. I saw an unregistered number, nagsalubong ang kilay ko. Sino naman ‘to? I’m expecting this caller to be my mom, simula kasi nang buksan ko ang cellphone ko kagabi wala na siyang tigil sa pagtawag sakin. I hesitated for a while, nakatingin lang ako sa screen ng phone ko na patulay na nagri-ring. But I decided to answer it.“H

  • Bizarre Heroine   Chapter 18: Meeting Him Part II

    Halos thirty minutes na yata akong naghihintay pero wala pa rin ang sinasabi niyang boss. What did she mean by the word ‘late?’ gabi pa ba darating yung boss na ‘yon?Kung nasa America lang ako and currently living my usual life, siguadong ang mga client ang naghihintay sakin kesa dito na ako ang pinaghihintay nila. Nakakainis! Kanina ko pa gustong sungitan ang mga taong panay pa rin ang tingin sa’kin. Pati yung babae kanina sa help desk tingin ng tingin sakin. Hindi ko alam kung namumukhaan na ba nila ako o may problema lang talaga sa itsura ko. As far as I know, I’m perfect. Tori Cooper is always and will always look perfect. I’m about to yawn when the glass door of the building suddenly open. A man in a gray long sleeve polo appeared. He has a well-built body, halatang halata ang matitigas na muscles niya sa suot niyang fitted long sleeve. Maputi siya at matangkad. Hindi ko masyadong nakita ang kabuuhan ng mukha niya dahil nakasuot siya ng shades. May hawak rin siyang Starbucks co

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status