“Heh, ako na lang ang naaawa para sa biktima mo, G,” biro ni Kraven na nakatayo sa gilid ni Georgina habang nakamasid sa mga bangkay na halos putol-putol ang katawan dahil sa gawa ni Georgina. Duguan ang damit niya pati na ang mukha. Ang espadang ginamit sa pagpaslang ng kalaban ay nakatutok pa rin sa pinakahuling lalaki na pinugutan niya ng ulo. Habol niya ang hininga habang nakatingin kay Kraven pero hindi niya ito sinagot. “Nailigtas na natin ang biktima, puwede na akong umalis, hindi ba?” Lumapit sa kanya si Rick at tumayo sa kabila niyang tabi. “There will be someone who will clean this place. Puwede ka ng umuwi, G,” Rick agreed. Bago makaalis si Georgina ay may idinagdag ito. “If the burden gets heavy, don’t hesitate to come to Isla Thalassina. Alam mong bahagi ka ng islang iyon, G.”Ngumiti si Georgina at nagpaalam na sa lahat. Nasa labas na at naghihintay sa kanya sina Vaia at Tony. mukhang nabalitaan na ng mga ito ang nangyari sa kanya at kay Rhett. “Where to, boss?”“My
Kasunod ng guwapong lalaki ay ang mga unipormadong kalalakihan na mukhang bodyguards nito. Nang makita ni Georgina ang mga ito ay lalo niyang napatunayan na hindi basta-basta ang matandang kaharap niya. Kahit ang babaeng nakasagutan nila ay hindi makaimik sa mga bagong dating. Dali-dali itong sumakay ng sasakyan pero bago makaalis ay pinigilan ito ng guwapong lalaki at inabutan ng tseke. Marahil nang makita kung gaano kalaking halaga ang nakasulat sa tseke ay napalitan ng tuwa at pagsisisi sa mukha ng babae. Bumaba ito ng kotse, humingi ng tawad sa matanda at kay Georgina saka nagpasalamat sa binata na bagong dating saka lang umalis. “Lolo,” tawag ng lalaki sa matanda. Umangat ang kilay ni Georgina nang marinig ang tawag ng lalaki. So, apo pala ng matanda ang guwapong lalaki.hindi na niya pinansin ang mga ito at palihim na umalis pero hindi pa siya nakakalayo ay tinawag siya ng lalaki.“Miss, sandali.” Tumakbo ito papalapit sa kanya. “Salamat sa pagligtas kay lolo.” Nang ngumiti ito
Napakaganda ng babaeng kaharap ni Georgina. Maputi rin ito marahil ay namalagi sa America ng matagal na panahon. Pero mas matangkad siya rito at hindi rin pakakabog ang kanyang ganda. Ang pagkakaibahan lang nila, ang kanyang ganda ay tibong agresibo, matapang at hindi kailangan ng proteksyon samantalang ang babaeng kaharap niya ay parang porselana na kailangan ingatan dahil babasagin. “Excuse me, sino po ang hanap ninyo?” muling tanong ng babae nang hindi siya nakasagot sa una nitong tanong. Hindi siya sumagot dahil wala siyang plano na sagutin ito pero dahil sa klase ng tanong nito, na tila wala siyang koneksyon sa nagmamay-ari ng bahay ay bahagya siyang nainsulto. Pero ayaw niyang makipagkompetensya sa babaeng nagugustuhan ng kanyang asawa. “Wala akong hinahanap. Dito ako nakatira,” simpleng sagot niya. Her nonchalant expression gave Celeste the expression that she is bullying her. Napakurap si Celeste na tila hindi makapaniwala. Tiningnan pa siya nito mula ulo hanggang paa at s
Nang magising si Georgina ay nasa loob na siya ng isang pribadong kuwarto sa ospital at may nakakabit na IV drip sa likod ng palad. Medyo madilim ang paligid at ang tanging liwanag sa loob ng kuwarto ay mula sa ilaw na nasa sulok na medyo malamlam. Nakasara rin ang makapal na kurtina kaya hindi niya batid kung gabi o umaga na. Hindi na siya nahihirapang huminga at maayos na ang pakiramdam bukod sa pangangati ng palad na hanggang ngayon ay namumula at namamaga pa rin. Hindi alam ni Georgina kung saan nagsimula ang allergy niya dahil wala naman siyang nahawakan. Nagkakaroon siya ng severe allergy reaction kapag nakakahawak siya sa mga silver na bagay. Ramdam niya ang pagkatuyo ng lalamunan kaya naman nagbalak siyang tumayo pero nanlalambot ang katawan niya at bigla siyang nahilo dahil sa biglang pagbangon. Ito ang unang beses na dinala siya sa ospital dahil sa allergy at hindi niya nagugustuhan dahil pakiramdam niya ay wala siyang silbi. Wala siyang ibang kasama sa kuwarto. She smiled
Sa huli, pinili ni Rhett na manatili sa kuwarto ni Georgina at hindi siya nito iniwan. Inutusan nito si Nathalia na ihatid si Celeste sa ward nito kaya’t silang dalawa na lamang ang natira sa kuwarto. Umupo sa tabi niya si Rhett at agad siyang tinanong na puno ng pag-aalala sa mga mata at baka may hindi siya nararamdamang maganda. “Georgie?”Umiling si Georgina. Gusto lang niyang subukin ang magiging reaksyon ni Celeste kung pipigilan niya si Rhett at hindi nga siya nagkamali dahil naapektuhan ito nang malaman na mas gugustuhin ni Rhett na manatili sa kanyang tabi. May hinala siyang nagpapanggap lang ang babae kung ano ang tunay nitong nararamdaman para kunin ang atensyon ni Rhett. Pero wala na siyang pakialam kung nagpapanggap lang si Celeste kapag pareho nilang kaharap si Rhett. Ang mas nanaig sa isipin niya ngayon ay kung may kinalaman nga si Celeste sa pag-trigger niya ng allergy. Kahit ang pagka-aksidente nito ay co-incidental din. Mukhang gusto siyang manipulahin ng babae upan
Ngunit ilang oras na ang nakalipas ay hindi pa rin bumabalik si Rhett. She distracted herself by reading reports on her phone, but that gave her a headache. Hindi siya makapag-concentrate dahil ang isip niya ay kina Rhett at Celeste. Ang pangako ni Rhett na hndi siya nito iiwan at babalik ito kaagad ay naglaho na parang bula. Bumalik siya sa pagkakahiga at pinilit ang sarili na matulog kahit pa ang kanyang mata ay namamasa na sa luha. Ilang beses siyang kumurap upang tanggalin ang luha sa mga mata at hindi siya nagtagumpay kaya naman bumangon siya at nagtungo sa banyo upang maghilamos. Nagpapasalamat si Georgina at hindi na siya gaanong nahihilo at marahil ay umepekto na rin ang gamot na ininom niya kaya naman medyo nawala na ang pamumula ng palad. Nagpapasalamat siya at hindi iyon nagkaroon ng blisters. Dahil hindi rin naman siya dinalaw ng antok ay nagpasya siyang lumabas ng ward at nagbaka-sakaling makikita si Rhett. Hindi niya alam kung saan ang kuwarto ni Celeste at ayaw niya
Nang makaalis si Georgina ay agad itong sinundan ni Rhett at kahit gusto itong pigilan ni Celeste ay hindi nagpapigil ang lalaki. Ang tanging sabi nito ay nandito na si Fredrick para magbantay sa kanya. “Celest, ‘wag mo nang ipagsiksikan ang sarili mo kay Rhett, may asawa na ‘yung tao.” Hinawakan ni Fredrick si Celeste sa braso upang pigilan ito sa paghabol kay Rhett. Matigas na umiling si Celeste at naluluhang umangat ng tingin sa kanya. “Kuya, hindi naman sila totoong mag-asawa, eh. Alam ko na ang totoo. Hindi sila nagpakasal dahil nagmamahalan sila. Nagpakasal lang sila para tuparin ang kahilingan ng lolo ni Rhett.”Hindi niya binitiwan ang pagkakahawak sa braso ng kapatid at nagsalita sa malumanay pero istriktong boses. “Celest, kahit ano’ng rason pa ‘yan, hindi mo pa rin mababago ang katotohanan na kasal na si Rhett. Huwag nang matigas ang ulo. Sige na, bumalik ka na sa kuwarto mo at magpahinga.”Biglang pumalayaw ng iyak si Celeste na parang bata kaya naman walang nagawa si Fr
Umangat ang isang kilay ni Georgina sa sinabi ng pulis. Imbes na makaramdam ng takot ay nanatiling kalmado ang mukha habang nakahilig ang ulo sa sandalan at diretso ang tingin kay Celeste. May maliit na ngisi sa kanyang labi. “Ano’ng sangkot sa ilegal na aktibidades?” malalim ang boses na tanong ni Rhett. Mukhang hindi ito masaya sa hindi magandang akusasyon ng mga pulis. Nagtaka naman ang mga pulis dahil sa naging reaksyon ng lalaki. Mukhang hindi ang mga ito makapaniwala na kilala siya ni Rhett. Madilim pa rin ang mukha ni Rhett habang kaharap ang pulis at imbes na sagutin ito ay muli niya itong tinanong. “Inuulit ko. Ano ang ilegal na aktibidades ang ang pinaparatang n’yo kay Georgina?”“Oo nga, mamang pulis. Ano ang ginawang masama ni Georgina? Bakit n’yo siya pinaparatangan? Sa pagkakakilala ko sa kanya ay napakabait niyang babae,’ biglang sabad ni Celeste na kumapit pa sa braso ni Rhett.Umangat ang isang kilay ng nakamasid na si Georgina. Kagabi lang ay inamin ni Rhett kung
“Griffin?” Tawag ni Georgina sa anak nang makapasok sa loob ng banyo pero napahinto siya sa paglalakad nang makita ang isang lalaking nakaupo sa wheelchair sa loob. Mukhang may hinihintay ito dahil panay ang tingin nito sa cubicle pero bakit hindi siya nito naririnig noong nagsalita siya sa labas?“Opps! Sorry! Tumawag ako sa labas pero walang sumasagot,” paghingi niya ng paumanhin saka agad itong tinalikuran nang hindi man lang tinitingnan ang mukha nito. Mabuti na lang sa unang cubicle na pinuntahan niya ay nasilip niya ang sapatos ni Griffin sa ilalim kaya agad niya iyong kinatok. “Griffin, lumabas ka na riyan!”Hindi naman nagmatigas si Griffin dahil agad nitong binuksan ang pinto at sumama sa kanya. Ito pa ang humila para mapabilis ang paglabas nila ng pinto. “Miss, sandali!” Saka lang nagkaroon ng reaksyon si Felix nang makita ang bagong pasok na babae na kinuha ang anak niya. Dahil nakaupo siya sa wheelchair ay nahirapan siyang habulin ito. “Daddy! Who are you talking to?”
“Mommy, Griffin wants to fly a kite. Bilhan mo ako please…”Nagising si Felix nang marinig ang mahihinang bulong ni Ollie habang katabi niya itong matulog. Noong una ay hindi niya maintindihan kung ano ang sinasabi ng bata pero nang inulit nito ang salita ay saka lang niya naintindihan. Pero si Griffin? Nagtatakang tanong niya sa sarili. Itinukod niya ang ulo sa palad at pinagmasdan ang anak. Silang dalawa lang ang nasa kuwarto dahil nasa kabilang kuwarto natutulog si Olivia. “Mommy… I want you and Galya. And kuya Santino too…”Nangunot ang noo ni Felix at lalo pa iyong hindi maipinta nang marinig ang pangalang binanggit ni Ollie. Santino? Bakit pamilyar sa kanya ang pangalang iyon? Sa labis na pag-iisip ay sumakit ang ulo niya at ilang imahe ng bata na halos tatlong taong gulang ang sumagi sa kanyang isip. The images were so vivid that he could imagine the child’s face and feel his lovely smile. Hindi na siya nagtaka kung may kinalaman iyon sa nakaraan niya. He really wanted to k
***“Ollie! Why did you take so long to pick up your kite?”Isang estrangherong babae ang lumapit sa harapan ni Griffin at huminto sa harapan niya. Batay sa mukha nito ay mukhang galit ito. Agad na nabalot ng takot ang bata at akmang tatakbo pasunod sa kanyang mommy Georgina pero mabilis siyang pinigilan ng babae sa braso.“Saan ka pa pupunta, Ollie? Naghihintay na sa atin ang daddy mo,” muling saad ng estrangherong bababe na lalong nagpataka kay Griffin. Sinong daddy ang tinutukoy nito. He doesn’t have a daddy…“Bitiwan mo ako! Kailangan kong puntahan si mommy!” Nagpumiglas siya sa pagkakahawak ng babae pero malakas ito at hindi siya nabitawan. “Mommy is here! Saan ka pa ba pupuna? Huwag ka nang makulit at naghihintay na sa atin ang daddy mo.”Ngunit mariing umiling si Griffin. “No, you are not my mommy. No!” Patuloy siya sa pagpupumiglas at kahit nagsisigaw ay walang tumulong sa kanya hanggang kargahin siya ng estrangherong babae hanggang sa may dumating na lalaki na nakaupo sa wh
“Fuck! Damn it!” Olivia mumbled angrily as her fist became tighter and tighter. Bigo na naman siya na amuin si Rhett. Kahit wala na itong alaala sa nakaraan ay malamig pa rin ang pakikitungo nito sa kanya. Sa loob ng limang taon nilang pagsasama ni isang beses ay hindi pa siya nito hinalikan at ang mas malala ay wala pang nangyayari sa kanila. Ang buong akala niya ay matitikman na niya ang lalaking mahal na mahal niya kapag gumaling na ito pero matigas pa ito sa bato. Ang gusto niya ay magkaroon sila ng sariling anak ni Rhett para tuluyan na itong mapasakanya at ang anak nito kay Georgina ay itatapon niya. Kaso, inabot na ng limang taon ang pagsasama nila ay wala pa ring nangyayari!Isang oras ang lumipas bago lumabas ng banyo si Rhett. Nakadamit na ito dahil nag-insist siya na iwan iyon sa loob para hindi na ito mahirapan. Agad itong nilapitan ni Olivia at pinangaralan. “Felix, mag-asawa na tayo. Kung ano man ang imperfection mo sa katawan ay kaya ko iyang tanggapin. But why didn’t
Next:“Felix, we’re here!” Malakas na tawag ni Olivia sa asawang si Felix pagkapasok nila sa presidential suite ng hotel na tinutuluyan nila habang nasa Pilipinas. Nang hindi sumagot ang asawa ay binalewala niya iyon at inisip na baka natutulog sa kuwarto. Magkahiwalay ang kuwarto saka ang living room kaya nang makita na wala roon si Felix ay hinayaan niyang mag-isang maglaro si Ollie saka dumiretso sa loob ng kuwarto. Tama nga ang hinala niyang naroon ang asawa pero mali siya dahil hindi ito natutulog. Nakatanaw lang ito sa labas ng bintana at tila tulala habang may malalim na iniisip. “Felix, what are you doing?”Hindi lumingon ang lalaki at nanatili sa pagkakatingin sa labas ng bintanang salamin. Madilim na kahit kakatapos pa lang ng takip-silim at ang nagkikislapang ilaw galing sa karatig na gusali at mula sa trapiko sa kalsada ay nagre-reflect sa kanyang mata. Pero ang tanging nararamdaman niya ay kahungkagan ng damdamin. Tila may kulang. At habang nakatitig sa labas ng bintana
Tuluyang napahinto sa paglalakad si Georgina at napatingin na lamang kay olivia habang pilit nitong pinapatahan ang batang karga na hanggang ngayon ay hindi pa rin tumitigil sa pag-iyak. Hindi siya nito napansin. Ang ipinagtataka niya ay bakit kahit iyak na iyak ang bata ay nakasuot pa rin ito ng mask. Ilang sandali pa ang lumipas bago siya nakita ng babae at nagtagpo ang mga mata nila. Nagulat pa ang babae nang makita siya nito pero agad iyong nawala at napalitan ng ngiti bagama’t pansin ni Georgina ang paghigpit ng pagkakahawak nito sa kamay ng bata na ngayon ay nakatayo na sa tabi nito. Bumaba ang tingin niya sa batang lalaki at bumilis ang tahip ng puso. Kasing tangkad ito ni Griffin, ang pangalawang anak niya. “Georgina!” biglang tawag ni Olivia sa pangalan niya kaya iniwas niya ang tingin sa bata at inilipat kay Olivia na may pekeng ngiti sa labi. “Hindi ko akalaing sa pagbabalik namin sa Pilipinas ay ikaw agad ang una kong makikita. Mukhang tinadhana talaga tayo, do you agre
“Hindi ko sinasabing ang isang babaeng kagaya mo ay naiintindihan kung ano ang nangyayari sa kumpanya. Ano ba ang alam ng isang probinsyanang katulad mo?” Ang unang kumontra kay Georgina ay isang matandang lalaki na puro puti na ang buhok. Mukhang ito ang lider ng oposisyon sa pamamalakad ni Rhett. “Kung nawawala pa ang asawa asawa mo, na hindi naman namin alam kung kailan babalik, dapat lang na kailangan mong mamili ng bagong presidente sa isa sa aming shareholders. Wala kang ni singkong duling na porsyento sa kumpanyang ito kaya ano ang karapatan mong umupo diyan sa upuan ng presidente?” The old man snorted and huffed after talking for so long. Mahinang napatawa si Georgina at nanatili sa relax na pagkakasandal sa upuan. “Walang karapatan, huh? Kung wala kang objection na si Rhett ang presidente ng kumpanyang ito well, I’ll tell you what. Asawa ako ng presidente at may-ari ng kumpanyang ito. Habang wala ang asawa ko ay ako ang mamalakad sa kumpanya niya.”Isa na namang shareholder
Five years later:Bago pumunta sa shareholders meeting ay nakipagkita muna si Georgina kay Rick. Nasa mansyon ng mga ito ang kaibigan kasama ang asawa nitong si Dr. Lacsamana na noong nakaraang buwan lang nila nailigtas mula sa kamay ng RDS. Kakabalik lang ng dalawa sa Maynila galing sa isla Thalassina dahil doon nagpapagaling ang kaibigan. May tama ito sa tiyan at mabuti naman malayo daw sa bituka nito kaya mabilis itong gumaling. Nitong nakaraang tatlong taon ay sumasama si Georgina sa mga misyon ng CSS basta bandang Africa ang trabaho nila at nagbabakasakaling masulyapan si Rhett. Tatlong taon na ang nakararaan mula nang umalis ito pero hanggang ngayon ay hindi pa rin ito bumabalik. Ang huling impormasyon na nakuha nila ay nakapasok ito sa teritoryo ni Mr. Tai at kitang-kita rin nila kung paano ito hinagupit ni Mr. Tai ng latigo. May suot na maliit na camera si Rhett sa butones ng polo nito at iyon ang ginamit ni Rick upang ma-hack nila ang network sa mansyon ni Mr. Tai ngunit mat
Dalawang araw ang lumipas matapos ang nangyaring pagkawala ni Gaele at hanggang ngayon ay malumbay pa rin si Georgina. Nakalabas na sila ng ospital at nagpapagaling sa bahay. Kahit labis siyang nasaktan sa pagkawala ng anak ay kailangan pa rin niyang magpakatatag para kay Galya at Griffin. Kahit mag-iisang buwan pa lang ang dalawa ay tila ramdam na ng mga ito ang pagkawala ng kapatid lalo na sa gabi na silang dalawa lang ang magkatabing matulog. Malakas ang paniniwala ni Georgina kay Rhett na maibabalik nito ang panganay nila. Kung aabutin man iyon nang matagal ay maghihintay siya. “Rhett…” mahinang tawag ni Georgina sa asawa habang nakahiga sa kama at nagpapaantok. Kakapatulog lang niya sa dalawang sanggol na nasa loob lang din ng kuwarto at nakalagay sa malaking crib. Dahil wala na siyang tiwala na mapahiwalay siya sa mga anak niya ay sa kuwarto nila ni Rhett pinalagay ang crib para bantay-sarado niya ang dalawa. “Hmm?” sagot ni Rhett. Mula nang malaman nito ang tungkol sa pagkaw