Chapter 04
"Nasaan si Sebastian?" tanong ng ginang sa mga staff ng mansion. "Nasa garden madam nag-iihaw ng steak." Noong bata si Sebastian favorite iyon ng lalaki. Nakasanayan na ng ginang magmarinate 'non at mag-iwan sa ref for Sebastian. Kahit hindi na ito umuuwi sa kanila ginagawa pa din iyon ng ginang para sa anak. Tumungo ang mag-asawa sa garden tapos nakita nila si Sebastian. Hawak ni Sebastian ang phone niya habang nag-iihaw ng steak. 'Akala ko ba nasa mansion ka ng mga Volkov. Nasaan ka na naman?' "Nasa mansion nga ako iyong ihawan nga iyong maingay tapos naglilinis yata ng pool si manong." Binuksan ni Sebastian iyong camera tapos tinapat iyon sa niluluto niya. "May nakita ako steak sa ref niluluto ko. Dalhan kita mamaya," ani ni Sebastian. 'Kamusta pakikipag-usap mo kay tito? Baka umuwi ka lang diyan para kumuha ng steak.' Siyempre biro lang iyon. Napanguso si Sebastian. "Masarap steak ni mom. Sayang naman ito kung hindi ko kukuhanin. Mahina na ngipin ni mom tapos mataas blood pressure ni dad masama ito sa kaniya. Tayo na lang kakain." Nagpipigil ng tawa iyong dalawang secretary na nasa likuran ng mag-asawang Volkov. Narinig nila ngayon tumatawa si Sebastian noong awayin siya ni Bree sinabi ma iniiba ni Sebastian ang usapan. "Pag-uwi ko na lang ikukwento okay? Tapos na ba klase mo?" tanong ni Sebastian. Sumagot ng no si Bree. Sinabi na may mga binabasa pa din siya at kailangan niya magbigay ng report maya-maya lang. Nakikita ni Sebastian si Bree ngayon na nagsusulat. Binuksan ni Bree ang camera tapos nilapag sa table. "Huwag mo papatayin iyong camera hanap lang ako ng pagpapatungan." "Okay." Maingay background ni Sebastian pero walang pakialam si Bree. Madaldal din si Sebastian ngunit nagagawa pa din ni Bree makipag-usap dito habang may ginagawa. "Iwan na muna natin sila. Mamaya na natin kausapin," ani ng lalaki at hinawakan ang kamay ng asawa para ayain sa loob ng mansion. "No, sinabihan niya mahina na ngipin ko at hindi na kaya kumain ng meat. Sasapukin ko lang ng isa," ani ng ginang ngunit hinayaan naman niya ang sarili na hilahin ng asawa na tumatawa lang. Noong matapos si Sebastian mag-ihaw pumasok na siya sa loob ng mansion dala ang mga inihaw niya. 20 minutes before siya matapos nagpaalam na si Bree dahil pumasok sa room ang secretary ng dad niya para icheck ang report. "Mom!" Lumapit si Sebastian sa ina after ibigay sa staff ang niluto niya. "Ginugutom ka ba ni Bree at dito ka na kumuha ng dinner," ani ng ginang at nagcross arm. Masama ang loob dahil sa sinabi ng anak kanina lang. "No mom, pareho namin gusto ni Bree iyong minamarinate mo na meat. Wala naman kumakain dito ng meat kaya akin na lang." Naglalambing na yumakap si Sebastian sa ina na hindi din niya nagawa ng ilang taon. Parang kahapon lang nagsisisi siya na hindi niya nagawa iyon sa ina noong hindi pa ito nagkakasakit. "Mom, alagaan mo sarili mo okay?" Napatigil ang ginang noong marinig iyon sa anak tapos bahagya lumayo. Inabot niya ang noo ng anak at tinanong kung may sakit ba ito. Parang last month lang sinusumpa sila ni Sebastian at hinihiling na sana hindi na lang sila naging parents ng lalaki. "Anak may malala ka ba na sakit? Ano ba nangyayari sa iyo?" Fade na ngumiti si Sebastian sinabi na huwag siya pansinin. "Noong nahulog ako sa pool ang dami ko narealize." Paano niya sasabihin na sa panaginip niya nawala mom niya ng hindi niya ito nakikita. Nawala din ito dahil sa sobrang sama ng loob sa kaniya at huli na noong nalaman niya iyon. Nalaman niya iyon noong nawala din si Bree sa kaniya at hindi napigilan ng ama niya ang galit sa kaniya. Sinisisi siya nito sa pagkawala ng ina niya ganoon din ang pagkawala ni Bree. "Alagaan mo sarili mo okay mom? Kailangan mo makita pa iyong mga apo mo sa amin ni Sol." Hinampas ng ginang ang anak sinabi na tigilan iyon. Matagal pa siya mabubuhay. "Good mom. Kailangan mo pa makita maliliit na Sebastian tapos alagaan sila." "Huwag mo ako takutin." Natawa na lang ang matandang lalaki after marinig iyon tapos makita ang lambingan ng mag-ina. Wala sa mga tao sa mansion na iyon ang hindi natouch sa maiksi na scene na iyon. "Hindi ka talaga matutulog dito?" Pang-apat na tanong ng ginang habang nasa labas sila ng mansion at nasa harapan na ng sasakyan si Sebastian. "Mom naman. Pang-ilan mo na tanong iyan sa akin. Uuwi na ako." Hinalikan ni Sebastian sa pisngi ang ina sinabi na susunduin niya pa si Bree. "For sure kapag hindi ako umuwi magi-stay na naman iyon sa hospital at hindi matutulog." Nagpaalam na si Sebastian tapos sumakay na ng sasakyan. "In some reason nagsisisi ako na binili ko apartment na iyon for Sebastian at Bree." Natawa ang matanda sinabi na kailan pa naging clingy ang asawa sa mga anak. "Siguro hindi ko lang nakita ang ganoon na side ni Sebastian dati and alam ko na iyon ang tama para maggrow up si Sebastian." "Hindi ko sure kung hanggang kailan iyan pero sa tingin ko effective naman ginawa mong desisyon for Sebastian." Bahagya sumandal ang babae sa asawa. Ngayon nagiging sweet sa kanila si Sebastian ayaw na ng ginang ito pakawalan. Noong makarating si Sebastian sa mansion ng mga Nicastro agad niya nakita si Bree. Nasa labas na ito at kasalukuyang tinitingnan ang wrist watch niya. "Haven? Bakit nasa labas ka? Kanina ka pa ba naghihintay?" Sinabi ni Bree na kalalabas niya lang din. Kinuha ni Sebastian ang bag ni Bree sinabi na umuwi na sila. Bago umalis makita ni Sebastian ang ama ni Bree. Nasa balcony ito at kasalukuyang humihithit ng sigarilyo. "Magandang gabi tito. Aalis na kami," ani ni Sebastian tapos yumuko. Napatigil ang lalaki noong kausapin siya ni Sebastian tapos yumuko ito out of respect. "Wait— si Sebastian ba sumundo kay Bree?" tanong ng lalaki at tiningnan si Al Abott na siyang secretary ngayon ni Arthur. Sinabi ni Al na si Sebastian nga ang sumundo kay Bree. Kumunot ang noo ni Arthur. Kinabukasan, "Bakit feeling ko padami ng padami nagoobserve sa akin. Mukha ba ako may hindi gagawin na maganda?" Parang bata na sambit ni Sebastian after maramdaman ang hihigit sa dalawang mga mata na nakatingin sa direksyon niya. Galing siya sa office ngayon dahil kumuha siya ng mga activities na ihahabol niya para makagraduate. Malala na paghahabol ang mangyayari dahil sa dami 'non. Napatigil si Sebastian tapos naalala na malapit lang doon building ni Bree. "Silipin ko kaya muna siya. Sisilip lang ako." Parang bata na sambit ni Sebastian then tinahak ang daan palabas ng building. Madaming highschool student ngayon ang nagkalat sa labas ng building. Break time iyon ng mga highschool student at ngayon mga papunta sa cafeteria. Agaw pansin si Sebastian bukod kasi sa nagi-stand out ito, isa din ito sa campus crush at sikat din ito sa pagiging head over heels sa sikat na modelo na si Claudine Ferrer. Last year sa mismong festival after nito mag-perform sa stage bigla ito nagcofess. Nireject ito ni Claudine at naging katatawanan si Sebastian kaya imposible hindi makaagaw ng pansin ang lalaki. Nasalubong ni Sebastian si Claudine na kasama mga kaibigan nito na babae at kaklase. 'Nandiyan na naman siya.' 'Hanggang dito ba naman sinusundan ka Claudine. Iba talaga haba ng hair mo.' Natatawa si Claudine sinabing tigilan iyon ng mga kaibigan. Nagulat ang babae noong lampasan siya ni Sebastian na parang hindi nakita. Nagcause iyon ng bulungan. "Nilampasan talaga siya ni Sebastian?" Nagpatuloy si Sebastian sa paglalakad at hinahanap si Bree. "Bastian." Napatigil si Sebastian sa paglalakad. Napamura si Sebastian sa isipan dahil kusa tumigil mga paa niya noong narinig niya boses ni Claudine. Mukhang naging hobby niya na talaga pag sunod-sunod sa babaeng ni hindi niya fiancee. Madilim ang expression ni Sebastian na lumingon. Nagulat si Claudine. "As far as i know hindi tayo ganoon kaclose para tawagin ako sa nickname ko ni hindi ka part ng pamilya ko." Bigla napahiya si Claudine noong marinig iyon mula kay Sebastian. Umalis si Sebastian. Sa pagkakataon na iyon puputulin na ni Sebastian lahat ng koneksyon meron siya kay Claudine. Hindi dahil sa panaginip niya kung hindi dahil alam niya sa sarili niya hindi pagmamahal nararamdaman niya kay Claudine. "Sebastian, wait." Hinabol ni Claudine si Sebastian and hinawakan sa braso. Nanlamig si Sebastian at bigla siya kinilabutan. Naitulak niya si Claudine at napaupo ito sa sahig. Tumalsik din ang wristwatch na hawak ni Claudine na gift ni Claudine kay Sebastian na alam naman ni Sebastian na fake. Nabitawan din ni Sebastian ang mga hawak na book at papel. Sa isang iglap nakita niya sarili niya sa isang apartment. Puno iyon ng bote, mga papel at nagkalat na basag na bote. Sa kama may nakita siyang bulto ng babae. Nakita niya si Bree. Hindi napansin ni Sebastian na nakaluhod na siya at walang ibang nakikita kung hindi ang katawan ni Bree na walang buhay. "Sebastian! Im here! Why you keep calling me nandito lang ako sa harapan mo!" Paunti-unti lumiwanag ang paligid ang nakita niya si Bree sa harapan niya. Nakaluhod ito sa harapan niya at nakatingin sa kaniya. Puno ng pag-aalala ang mukha ng babae. "Humingi ka ng dahan-dahan okay." Sinunod ni Sebastian ang sinasabi ni Bree at hinawakan ang kamay ni Bree na nasa pisngi niya. Mainit iyon at hindi malamig. Naiinis si Bree lumingon at sinigawan mga estudyante na nakikiusyoso. "Kung tapos na kayo umalis kayo dito!" Agad na natakot ang mga estudyante at nagtakbuhan paalis. Sunod niya tiningnan si Claudine na masama ngayon ang timpla ng mukha na nakatingin sa kanila. "This is my last warning for you Claudine. Kapag nilapitan mo pa si Sebastian bet me— lahat ng inienjoy mo mawawala lang sa loob ng isang araw." Iniyukom ni Claudine ang kamao at tinanong kung tinatakot ba siya ni Bree. "I'm not iniinform ko lang kita baka kasi magulat ka isang araw mula sa career, status at name mo mawala na lang sa isang iglap." "Ito ang pangatlong beses na sasabihin ko ito sa iyo Claudine na baka last na din. Kahit ang pangalan ni Sebastian hindi kaya ihold ng isang tulad mo. Keep your line in check at matuto ka lumugar." "Hah! You are insane." May apat na estudyante na hindi kilala ni Claudine ang lumapit at dinampot mga bagay na nahulog ni Sebastian. May aalalay kay Sebastian nang sabihin ni Bree na kaya niya na iyon. Kinuha ni Bree si Sebastian sinabi na pupunta sila sa clinic. Lima sa estudyante na iyon is mga scholar na inisponsoran ng mga Nicastro at kasalukuyang trainees na under naman ng mga Volkov. Mission ng mga ito is maging spy sa dalawa para sa mga Nicastro at bantayan ang dalawa para maman sa mga Volkov kaya noong nangyari ang insidente ay nasa paligid lang mga ito. Noong nasa clinic na sila humingi lang si Sebastian ng gamot para sa sakit ng ulo. "Hallucination? Dadalhin na ba kita sa hospital?" tanong ni Bree. Agad na umiling si Sebastian. Baka sabihan pa siya may sakit ng utak. Para sa isang panaginip masyado malinaw ang mga nakikita niya at binabalot ng emosyon na iyon ang buong pagkatao niya. Nanatili nakatingin si Bree kay Sebastian. Hindi ng babae magawa makapagtanong dahil mukhang wala pa din sa sarili si Sebastian. Mukhang hindi din naman siya ni Sebastian sasagutin ng matino. Maya-maya napatingin si Sebastian sa kalendaryo na nasa side lang ng bintana. May mark iyon na pula nakalagay March 25. Napaupo si Sebastian at nanlalaki ang mata. "Haven! Tawagin mo ang driver! Pumunta tayo sa hospital!" Nagulat si Bree noong sumigaw si Sebastian at kinuha ang gamit nila ni Bree. "What do you mean!" Naalala niya noong highschool si Bree nagkaroon ng seizure si Castor at nasa klase si Bree. 'Almost 3 hours nakahiga sa sahig si sir Castor dahilan para mas lumala ang kondisyon niya.' Hindi nakatawag si Bree kaya naman kumuha na lang si Sebastian ng taxi. Doon niya makikita kung totoo ang panaginip niya or hindi. Kung hindi mas mabuti pero ano gagawin niya kung hindi panaginip iyon. Ano gagawin niya? "Sebastian! Ano ba naiisipan mo? Saan tayo pupunta?" Hinawakan ni Bree ang balikat ni Sebastian na kasalukuyang nakikipagdebate sa sarili. Hindi kinausap ni Sebastian si Bree at noong makarating sila sa hospital agad na bumaba si Sebastian hila si Bree. Dinala ni Sebastian si Bree sa loob ng hospital at sumakay sa elevator.Chapter 05"Bakit kayo lalabas?"Nagpapaalam kami ngayon sa guard. Sinabi ko na may period kaibigan namin at wala extra sa clinic. Tiningnan ng guard si Vlad na nasa likuran ko. Napalingon din ako at nakita ko na nakataas kamay ni Vlad sinabi na walang siyang period. Gusto ko tumawa but— sinamaan na ako ng tingin ni Vlad. Pati iyong guard natatawa kasi mukhang hindi iyon ang reason bakit siya tiningnan ng guard. "Kayong dalawa ba lalabas?" tanong ng guard. Nag-yes ako. Kinuha niya I.D namin tapos pinalagay pangalan namin sa log book. Pagkalabas ng gate dumiretso kami sa isang grocery store malapit doon. Hinanap namin agad ang estante kung saan iyong sanitary napkin. "I think may problema tayo," ani ni Vlad. Nakaharap kami ngayon sa estante na may iba't ibang brand ng pads. "Bakit ang dami?" tanong ni Vlad. Napangiwi ako at tinanong kung mukha bang alam ko. Hindi ko pinansin iyong mga tingin ng mga babae sa area na iyon. Hindi naman iyon ang unang beses na nakatanggap ako ng tin
Chapter 04Hindi yata ako maka-focus buong class since nag-aalala ako kay Vlad lalo na at wala siya sa sarili niya. After ng class kinuha ko ang bag ko at narinig ko tinatawag ako ni Grace. Tumungo ako sa kabilang hallway tapos nasalubong ko si Vlad. Nakapamulsahan ito naglalakad palapit sa akin. "Bakit ganiyan ka makatingin? Parang lagi ako may gagawin na masama."Tiningnan ko iyong mga kaklase ni Vlad palabas ng classroom niya. Napatigil ako after mapunta ang atensyon nila sa direksyon namin at bigyan ng kakaibang tingin si Vlad. "Ano tinitingin-tingin niyo?" tanong ko. Ilan sa mga ito nagbulungan tapos umalis. "Ano nangyayari Vlad?" tanong ko. Nasa likuran ko si Vlad na ngayon tumatawa. "Ganiyan ang mga tingin na tinatapon nila ng madami sa mga ka-schoolmate natin. Pamilya ng mga murderer at cheater. Adopted and useless human being," ani ni Vlad. Nabato ako Sa kinatatayuan ko at nilingon si Vlad. Nakatalikod siya sa direksyon ko at 'nong maramdaman ang tingin ko— ngumisi si
Chapter 03Nagising ako nasa room na ako. Hinawakan ko ang ulo ko at tinulak ko ang sarili ko para umupo. "Anong nangyari?" bulong ko. Bigla may nagsalita sa ibaba ng kama ko dahilan para magulat ako at mahulog sa kama pag-atras ko. Nasa taas ng kama mga paa ko at ngayon nalapag sa sahig ang kalahati ng katawan ko. Napatitig ako sa kisame. "Paano ako nakauwi?"Napatigil ako 'nong makita ko si France sa uluhan ko. Nakatayo siya at nakasilip sa akin. Salubong ang kilay ni France tinanong kung bumalik na lahat ng senses ko. "Ano sinasabi mo? Paano ako nakauwi?" tanong ko at diretso nakatingin kay France. Sinapo ni France ang noo at umupo sa sahig. "Pupunta tayo bukas sa hospital without telling kina mom at dad," ani ni France. Sumagot ako ng no at umupo. "Hindi ako pupunta ng hospital ayos lang ako at—"Napatigil ako nang bigla ako hablutin ni France at iharap sa kaniya. Tinitigan niya ako at tinanong ako kung may naaalala ako after ko makulong sa cabinet. "Hindi ba ako nagpassed
Chapter 02Katulad ng inaasahan namin nakita namin si dad Fabian at pag-uwi namin agad niya sinapok si uncle. "How many time i told you na huwag mi igagala mga bata ng hindi nagpapaalam.""Kuya!"Sabay na sumigaw si Steven at Seven na binitawan ang lego nila at yumakap sa amin ni France. "Madumi sina kuya. Mamaya na ang hug," ani ko sa kambal. Steven and Seven 5 years old tapos maya-maya nakakita kami ng batang babae na gumagapang. "Yah! Yah!"Pareho kami natawa ni France afte kami batiin ng bunso namin. "Hindi siya ganiyan kapag dumadating ako. Masyado favoritism," narinig ko na sambit ni dad. Bless Martinez ang only princess ng pamilya. Lumuhod ako at pinantayan ang mga kapatid ko sinabi na mamaya ko na sila iha-hug at hahawakan. Madumi pa ako at si France. Nagpaalam na kami kina uncle at dad na magbibihis at mukha wala pa doon ang mom namin. Pumasok kami ni France sa room namin at nauna si France mag-shower. Napapagod ako umupo sa gilid ng kama at sinuklay ang buhok ko gamit
Chapter 01After ng 3rd subject lumabas na ako ng classroom. Bitbit ang bag ko na bumaba ng hagdan para pumasok sa next class ko. Sa ganoon way lumilipas ang araw ko and honestly mas nabo-bored ako dahil doon. Habang naglalakad sa corridor nakita ko si France at Grace. Mukhang tapos na din ang class nito. "Bakit hindi na lang kayo magpakasal na dalawa? Daig niyo pa mag-asawa kung mag-away, araw-araw," ani ko. Agad na napalingon iyong dalawa na pagkalabas na pagkalabas ng classroom nagsisigawan. "Kung si France lang naman pakakasalan ko mas pipiliin ko pa maging matandang dalaga," pikon na sambit ni Grace at nag-cross arm. "Hah! Tama lang iyan since wala naman matinong lalaki papatol sa iyo! Bulldozer!""Tangina! Aray! Aray!"Sinabunutan ni Grace si France then sumigaw ng tulong si France at tinawag ako. Naiiling na lumapit ako at hinawakan ang bewang ni Grace. Hinila ko si Grace palayo na nabitawan ang ulo ni France. Napatigil naman ako 'nong tingnan ako ni France tapos bigla tu
EpilogueNapatigil lang si Sebastian sa pag-iisip noong makarating sila sa green house tapos nakita na natulala si Bree habang nakatingin sa buong green house na ilang buwan niya din pinaayos. Kailangan niya din magtravel sa iba't ibang bansa para lang humanap ng mga bulaklak na alam niya papasok sa taste ni Bree. "Gumawa ako ng mini paradise para sa iyo.""Nagustuhan mo ba?"Nag-iiba ang kulay ng lugar na iyon base sa season at nababalutan ng kumikinang ang buong paligid. Mula din sa loob nakikita ni Bree ang papalubog na araw. "Wait akin ba talaga ito?"Lumingon si Bree kay Sebastian. Ngumiti si Sebastian at sumagot ng yes. "Ma! Ma!"Napatigil ang dalawa noong nagsalita ang batang lalaki. Napatitig si Sebastian at Bree sa bata na buhat ni Bree. Humagikhik ito at tila inaabot ang mukha ni Bree. "Ma!"Tumawa si Sebastian sinabi na sigurado magiging mama's boy ang anak nila. Niyakap ni Bree ang batang lalaki. Bahagya napatigil si Sebastian noong makita na umiyak si Bree. Bahagy