Chapter 14

When he hugged me tightly, I wanted to cry. I wanted to cry in hatred and pain. Damn him for hurting me, years ago. Damn him for making me so special in this cruel world.

Agad ko siyang tinulak, narinig ko pa ang pagtawag niya sa pangalan ko, kinuha ko 'yong mga canned beer at tinapon sa basurahan bago siya iwanan, bumalik ulit sa taas at tumabi kay Bailey na mahimbing pa rin ang tulog. Agad din naman siyang bumalik, nagkunwari na lang akong nakapikit at dinama ang paligid.

Almost one-hour na ang lumipas pero hindi pa rin ako makatulog. Inalis ko ang kumot sa pagkakatakip sa mukha ko at gano'n na lang ang gulat ko nang makitang nakaupo si Dominic sa tabi ni Bailey at hinahaplos niya ang mukha nito. Hindi ko man lang naramdaman na umupo siya!

Nahuli niya ang mulat kong mga mata at agad din inalis iyon. "W-Why are you still awake?" mahinang tanong ko. I heard him sighed. Hindi naman siya sumagot. Gusto kong hampasin ang dibdib ko sa sobrang lakas ng kabog ng dibdi