"Maputi ang balat ko at makinis ang kutis ko, paano ako naging nagyeyelong peras?""At ikaw naman, ilang araw pa lang tayong hindi nagkikita, pero parang mas lumakas ka na ulit!"Nakaramdam ng gaan sa dibdib si Marco habang pinagmamasdan ang nagniningning na si Isabella.Dahil ito ang Isabella na kilala niya. Dapat ganito siya—makislap at maliwanag ang dating.Nang mapansin ni Isabella na nakatitig sa kanya si Marco, ngumiti siya at nagtanong, “Maayos ba ang takbo ng mga bagay sa inyo?”"Sa tulong mo, siyempre naging maayos ang lahat," tapat na sagot ni Marco.Kung hindi dahil sa ideya ni Isabella para makakuha ng kaunting oras, hindi magiging ganoon kadali ang kanilang kasunduan.Nang marinig iyon, agad na umiwas si Isabella: “Wala akong ginawang tulong sa’yo. Galing 'yan sa kakayahan mo. Wala akong kinalaman diyan!”At sabay silang natawa.Sa mga oras na iyon, tumugtog ang musika sa bulwagan. Agad na iniabot ni Marco ang kanyang kamay: “Aking magandang binibini, maaari ba kitang isa
Bagaman lahat ng nangyari ngayon ay bunga ng sariling mga desisyon ni Adam, pakiramdam pa rin niya ay hindi maihihiwalay ang kahihiyang naranasan niya sa babaeng nasa tabi niya.Ngunit walang mahanap na ebidensya si Adam, at kahit tinitigan pa niya ang mga mata ng babae, wala siyang makitang kahit anong bakas ng panlilinlang. Wala siyang nagawa kundi ang kagatin ang sariling dila at lunukin ang kahihiyan.Ngumiti siya kay Misis Reyes at nagsalita nang walang pakialam, “Isa lang itong maliit na aberya. Medyo padalos-dalos lang ang nakababata kong kapatid.”“Kung hangal siya sa loob ng bahay, ayos lang. Pero huwag mo nang isama sa labas para mapahiya. Tandaan mo, bawat isa sa kanila ay kilala sa lipunan,” sagot ni Misis Reyes saka umalis.Pagkatapos ng lahat, ito ay usaping pampamilya. Kahit may opinyon ka, hindi mo rin basta pwedeng sabihin ang lahat. Masamang makaapekto sa relasyon ng mag-asawa.Para sa mga pamilyang mayaman, hindi mahalaga ang damdamin—ang pinakamahalaga ay ang inter
Dahil hindi pa kailanman dumalo si Isabella sa ganitong klase ng pagtitipon, wala ni isa mang nakakakilala sa kanya—lahat ay nagtatanong kung sino ang misteryosang wild rose na ito.Ngunit si Isabella ay bukas at palakaibigan. Matapos siyang makapirma sa guest list, nagsimula siyang batiin ang mga pamilyar na mukha."Mrs. Reyes, Mrs. Castillio, ako po si Isabella Russo."Lumapit siya kay Mrs. Reyes na may maliwanag na ngiti."Noong birthday mo, ako mismo ang gumawa ng dessert. Ha? Hindi mo ba ako natatandaan?"Siyempre, naalala ito ni Mrs. Reyes—pero hindi niya talaga nakilala ang bagong anyo ng babaeng kaharap niya ngayon.Tatlong buwan na ang nakalipas nang dumalo si Isabella sa birthday ni Mrs. Reyes. Noon, masaya pa siyang pumunta sa party, ngunit buong araw siyang nakakulong sa kusina para gumawa ng dessert at ni hindi man lang pinaupo sa hapag-kainan. Samantala, si Bree ay parang paruparo sa tabi ni Adam, umaagaw ng atensyon.Pagkatapos na pagkatapos ng salu-salo lang napagtanto
Ang dapat sana'y isang napaka-urgent na bagay ay tila hindi na ganoon kabigat para kay Adam ngayon. Nakatayo siya roon, nakatitig kay Isabella na may bahid ng pagkalito—hindi niya maintindihan kung bakit biglang tumigil ito sa "pakikipaglaro" sa kanya.Ramdam ni Isabella ang pagkabahala ni Adam kaya tinapunan niya ito ng kaparehong tanong sa mata, bago bahagyang kumaway:"Bye. Hindi na kita ihahatid.""Hintayin mo akong bumalik," tugon ni Adam bago siya tumalikod at umalis.Habang pinagmamasdan niya ang papalayong likuran nito, napasinghal si Isabella nang may paghamak. Agad niyang nilingon si Secretary Lyra na naghihintay sa gilid."Ano'ng tinititig-titig mo diyan? Maghanda ka na ng sasakyan. Bawal tayong mahuli.""Pero... hindi po ba sinabi ni President Kingsley na hintayin ninyo siya?" tanong ni Secretary Lyra na halatang litong-lito.Kailan pa naging ganito katigas ang loob ni Madam?Napatawa si Isabella sa kalituhan nito. Kalma niyang sagot:"Ngayon mo lang ba nakilala si Mr. Kin
Ito ang eksaktong epekto na gusto ni Isabella. Hindi na posibleng mamuhay nang maayos si Bree ngayon. Dati, ginawa niya ang buhay ni Isabella na mas masahol pa sa kamatayan. Ngayon, panahon na para maranasan niya kung paano ang hindi makatulog sa gabi dahil sa pag-aalala.Sa harap ng mga tanong ng mga reporter, maayos at may dangal na sumagot si Isabella. Dahil dito, nakatanggap siya ng maraming papuri. Sa pagkakataong ito, hindi lang niya pormal na kinilala ang kanyang pagkatao sa harap ng publiko, kundi malinaw niyang ipinakita na siya ay isang kahanga-hangang babae.Isa itong bihirang pagkakataon para kay Isabella—gusto niyang makilala siya ng buong mundo. Siya si Isabella, hindi isang walang kwentang "Mrs. Kingsley" na parang kanaryong nakakulong sa hawla!Nang makitang kontrolado ni Isabella ang sitwasyon at siya ang namumuno sa eksena, hindi naiwasang humanga si Adam sa babae sa kanyang tabi. Akala niya'y tanging presyo ng gulay at prutas lang sa palengke ang alam nito. Hindi ni
Matapos ang simpleng make-up, lalong naging perpekto at elegante ang itsura ni Isabella. Labis ang kasiyahan ni Melody sa kanyang gawa.Bagamat bihasa sa make-up ang kanilang mga stylist, mas gusto pa rin nila ang may natural na kagandahan. Mas madali kasing pagandahin ang isang magandang base kaysa gumawa ng milagro. Bukod sa mas madali, mas maganda rin ang resulta.Parang walang binago, pero sa totoo lang ay nabago na—iyan ang pinakamataas na antas ng pag-aayos.Habang nakatingin sa salamin, naisip ni Isabella kung gaano siya nakakatawa. Dati ay mahilig talaga siya sa mga matingkad at napapansin na kulay. Pero nang makasama na niya si Adam, sinabi nitong masyado raw siyang “baduy.” Kaya't unti-unti, sumunod siya sa kagustuhan nito—nagsuot ng mapurol at lumang mga kulay.Ngayon, habang iniisip niya ito, napagtanto niyang halos nakalimutan na niya ang tunay niyang sarili.“Maganda itong set. Gusto ko ito. Bayaran niyo na lang kay Adam.”Punung-puno ng kumpiyansa ang tono ni Isabella.