Hindi na ako makapaghintay pa kahit ilang minuto. Gusto ko ngayon na! Bakit ba ang hirap para sakanilang intindihan ako? Hindi ba nila makita sa akin ang desperasyon? Ano bang maaari kong gawin upang mapapayag sila? Wala na akong pakealam kung may benda ako sa ulo! Kung naka-hospital gown man ako! Kailangan kong makausap si Hayes ngayon. Hindi pwedeng bukas. Hindi pwedeng sa makalawa. At lalong hindi pwedeng sa susunod na araw!
"Hindi niyo ba naiintindihan? Nagmamakaawa na ako sainyo! Gusto niyong lumuhod ako? Huh? Luluhod ako!" binagsak ko ang aking mga tuhod sa malamig na sahig.
The muffled sobs wracked against my chest. The world turned into a blur. My noisy sobs echoed through the cold room.
"Marwa, don't do that. Tumayo ka na..." marahang sambit sa akin ni Tyrell na lumuhod din upang harapin ako. He bit his lower lip while softly brushing my cheek with his thumb.
"Dalhin mo na ako kay Haye
Wala na akong hinintay pa na pipigil sa pag-alis ko. Kung siya man o ibang tao ang tinutukoy ng babaeng ito, hindi ko na inalam pa. Hindi ko siya nilingon. Iyon lang ang nagtulak sa akin upang tuluyang umalis sa lugar na iyon. Mabilis ang mga hakbang ko palayo. Wala na. Ayoko nang kausapin pa siya. Sapat na ang nakita ko kanina. Sapat na iyon upang maintindihan ko kung hanggang saan nalang kami. Ano pa bang hindi malinaw doon? Sobrang tanga ko upang paniwalaan siya. Laro lang ang gusto niya sa simula pa lamang. Bakit ako pa ang napili niyang paglaruan? Bakit hindi nalang niya ako hinayaan? Dapat ay hindi ko nalang hinayaan ang sarili kong mapalapit sakaniya. Dapat noon pa lamang ay umiwas na ako sa dala niyang mapanganib na apoy. Nagsisisi ako. Sobrang pinagsisisihan ko na minahal ko ang isang tulad niya. Marahas na paghablot sa aking braso ang nagpatigil sa paglalakad ko, ilang hakbang patungo sa parking lot. Pwersahan akong napah
"I love this Anodyne painting..."Ngumiti ako habang pinapanood ang dalawang matandang mag-asawa na tinatanaw ang aking mga nakasabit na painting. We are in a exhibit. I was invited by Tyrell to be part of this art gallery. Lima ang isinali ko sa mga obra ko at ang tatlo sa mga ito ay nabili na kanina ng isang businessman at ng isang celebrity."Marwa Ismael?!" napabaling ako sa isang babaeng sumulpot sa aking gilid. Malapad ang kaniyang ngiti habang pinapasadahan ng tingin ang aking suot. May bahid ng pagkagulat ang kaniyang mukha.I smiled sweetly at her. "Yes. How are you?"Sumulyap ako sa kasama niya. Tingin ko ay boyfriend niya iyon. Tipid lang itong nakangiti sa akin."You look really stunning! Lalo na pala sa personal! Narito ka na pala sa New York? Hindi ba't nasa Greece ka noong nakaraang buwan for the fashion week?" she looked very pleased
Ngumiti si Tyrell at nilahad sa akin ang isang wine glass. Tinanggap ko iyon."No. You're talented that's why you've got that project. They believe in your skills. It has nothing to do with me at all."Kinagat ko ang labi ko at tumitig sakaniya. I softly brushed my lips against his. Mabilis lamang iyon ngumit kitang-kita ko ang sindak sakaniyang mukha."Thank you." I said sincerely.Hinatid niya ako sa condo nang mapagpasiyahan na naming umuwi. Alas dies na rin ng gabi at siya na rin ang nagpumilit na umuwi kami dahil nakikita niyang pagod na ako. Inimbitahan ko siyang pumasok ngunit tumanggi siya. Aniya ay kailangan ko nang magpahinga.Tinanggal ko ang aking stilettos at binagsak ang sarili sa kama. Natulala ako sa kisame. Naramdaman ko na unti-unti akong dinadalaw ng antok kaya mabilis akong bumangon at hinubad ang suot ko.
Nagtagal ng isang oras ang pag-uusap namin ni Niccolo Luken. Ilang parte doon ay tungkol sa bahay niya ngunit mukhang mas interesado pa siya sa kung anong klaseng buhay mayroon ako. He even asked me if I'm willing to be his date para sa darating na Gala night. I politely refused him. Sinabi ko nalang na hindi ako libre para sa araw na iyon. He's my potential client. Hanggang doon lang iyon at ayokong mabahiran pa ng kung ano.It doesn't even take a genius to know that he's trying to hit on me. It was so obvious. It made me a bit uncomfortable. Sa paraan ng mga titig niya, masasabi kong hindi lang niya ako gustong maging interior designer niya. Hindi ko na iyon masyadong inisip pa. Matatapos din naman ang proyektong ito. I asked him to bring some images of the interiors that he likes sa susunod na meeting namin sa Sabado."Tiyak ay alam ng Frondeur that there is simply nothing you cannot do and you have proven your abilities very well.
Ngayon ko palang nabanggit sakaniya dahil buong maghapon kaming hindi nagkita. Sa cellphone lang kami nagkakausap. Abala kasi siya sa site."You mean... you will get to choose your own Frondeur car as a freebies?! Wow! Sa lahat yata ng sponsors mo, dito lang ako natuwa. Beauty products and all that fashionable clothes that you endorse are not very appealing to me." he exclaimed. Tumawa ako at umiling.We ate our dinner together. Nagluto siya ng nilagang baboy pagdating niya dala-dala ang mga rekados. Nagpresinta akong magluto ngunit masyado siyang mapilit kaya hinayaan ko nalang. Medyo maalat ang timpla ngunit hindi nalang ako nagkomento. Inuubo siya kaya siguro hindi niya malasahan.Umuwi si Tyrell pagpatak ng alas dies ng gabi. Hinugasan ko ang mga platong ginamit namin pagkatapos ay naghanda na sa pagtulog. Ngunit kahit anong pilit ko, hindi ako dinadalaw ng antok. Humugot ako ng malalim na hininga a
Alas singko ng umaga nang magising ako dahil sa matinding sakit ng ulo. Nanginig ang buong katawan ko. Pumikit ako ng mariin. Anong nangyayari? Dahil ba ito sa pagod? Sa stress?Sinapo ko ang ulo ko nang maramdamang tila binibiyak ito. Hinablot ko ang isang unan at dumapa sa kama. I covered my head with it.I don't even know how I fell asleep with the throbbing pain. Paggising ko ay hindi na matindi tulad ng kanina. Naghanda ako para sa meeting namin ni Niccolo. Habang nagmamaneho ay hindi ko mapigilan ang makaramdam ng hilo. Hininto ko ang sasakyan sa tabi.Pinagpapawisan ako ng malamig at sobrang nanginginig ang mga kamay ko na nasa manibela. Nagpalipas ako ng ilang minuto bago muling tumulak nang medyo umayos ang pakiramdam ko. Nalate pa ako ng kalahating oras sa napag-usapan namin ni Niccolo. Humingi ako ng tawad at sinabing natraffic lang. He doesn't seem to mind it though. Aniya ay wala naman iyon
Nagkibit na lamang ako ng balikat sakaniya. Kumuha ako ng donut at kinagatan iyon. While eating the donut, I check my social media account. My latest post has reached five hundred thousand likes. Suot ko ang isang Ralph Lauren soft pink trench coat at Grenson beige ankle boots. Noong nakaraang linggo ito. When I had a fashion show in Greece."You're overindulging yourself from eating sweets, Marwa. Alam mo ba kung ilang calories mayroon ang kinakain mong donut? Naka-dalawa ka na! Tama na iyan. Put it back." singhal sa akin ni tita Filomena. Nilingon ko siya at kitang-kita ko ang pagtaas ng kaniyang presyon. Bumagal ang pag-nguya ko. Tinitigan ko ang donut at bumuntong hininga nalang bago iyon binalik sa box.She's right. Pero binabawi ko naman sa work out lahat ng kinakain ko kaya tingin ko ay okay lang.As I stepped outside my car, I roamed my eyes around. I flipped my hair before walking towards the b
Nilapitan ako ni Miss Jetsi nang matapos ang lahat. Malaki ang ngiti niya nang sinalubong ako."Saan ka pagkatapos nito, Miss Marwa?""Uuwi na. I still have to do some designs for my project."Tumango siya at lumingon sa isang staff. "Sean, can you help Miss Marwa to carry her things? Thank you." she said politely.Ngumiti ako sa staff nang tumango ito.May mga pinadala silang regalo sa akin. Karamihan ay mga designer clothes at ilang mga sapatos.Inayos ko ang pagkakatali ng aking roba. It's a silk robe so it can be slippery and come undone. Marahang inayos ni Miss Jetsi ang roba nang malaglag ito sa aking balikat. Mabilis ko rin iyon sinalo at ngumiti sakaniya."Kailan ba matatapos ang kontrata mo sa Elite Model Management? Hindi ka umuuwi ng Pinas, ah? I heard uuwi ka kapag natapos na iyon?" na