Share
BODCT-11
Kaugnay na kabanata
But Only Destiny Can Tell BODCT-12
BODCT-12CALDWILL ENZO ILANG minuto rin akong nakahiga sa kama ko bago ko napagpasyahang tumayo na at lumabas ng kuwarto ko. "Sir, Andy is here, in the pool area," Ivan said. Tinapik ko lang ang braso niya at napababa na ng hagdan. "Manang, some can of beers please," utos ko pa nang mapadaan ako sa kitchen area. Sa likod na kasi ako dumaan. Then I saw Andy sitting on the sun lounger. "Hey..." bati ko nang makaupo ako sa kabila. "Hey..." bati niya pabalik. I can see his awkwardness on me. "Just forget about what happen Andy. I'm sorry if I punched you really hard," panimula ko.Agad naman siyang napatayo at bigla akong niyakap. The hell!?"Let go! Damn it Andy!" inis ko pang sita sa kanya. He laughed."Ang arte mo talaga bro, pero salamat," aniya. I just smirked and nodded. Dumating naman si Manang Ester dala ang mga can ng beers at inilapag sa mesa namin. Andy immediately grab one can and opened it. "Nagkaintindihan na ba kayo? I mean, nagkausap," he asked. Napatango ako. "N
But Only Destiny Can Tell BODCT-13
BODCT-13MARINELHINDI rin naman nagtagal ang biyahe ay narating namin ang SM Laguna. Pagkaparada niya ng kotse ay nauna na itong bumaba. Bumaba na rin ako. Napamaywang akong napatingin sa entrance ng mall. Ano naman kaya ang gagawin namin? Bigla namang lumapit itong si Caldwill sa akin at hinapit ako sa aking baywang. Napalunok ako dahil sa biglaan nitong paghapit sa akin."Hindi 'yan matutunaw sa kakatitig mo," ani Caldwill. Daig ko naman na parang napaso kaya inalis ko naman ang kamay niya sa baywang ko. Naman Nel! Nagwawala puso mo oy! Napayuko ako. Bakit ba pakiramdam ko ay para akong sinampal dahil mainit itong mga pisngi ko. "Tara na..." akay nito sa akin at hinila na ako. Habang naglalakad kami paakyat ng second floor ay 'di ko maiwasan ang mapasulyap sa kamay niyang nakahawak sa akin. Nagmumukha na akong weird pero sa tuwing bumabait siya sa akin ay parang natutuwa pa ako. "Your steps!" Narinig ko pang sambit ni Caldwill. Bago pa man ako makasagot ay mabilis na niya ako
But Only Destiny Can Tell BODCT-14
BODCT-14MARINELNapanganga lang ako at agad din naman na itinikom ang aking bibig. Napapadyak ako sa sobrang inis! Loko 'yon ha! Nagpapakitang tao lang pala! Ugh! Sa sobrang inis ko'y pasimple ko siyang tinisod, muntik pa siyang matumba. At para akong nanalo ng lotto sa sobrang saya ko dahil nakaganti ako. "Ang bagal mo!" pagtataray ko pa at agad na napatalikod. Pigil tawa ang ginawa ko at talagang napatakbo ako palabas ng mall. "Yes!" sambit ko pa at napasayaw."What are you doing?" Biglang sulpot ni Caldwill sa harapan ko. Napatayo ako ng tuwid at kunwaring napa-stretch ng mga braso. "Ako?" Tinuro ko pa ang sarili ko. "Stretching! Ha-ha! Patay..." sagot ko ngunit halos pabulong na 'yong dulong salitang sinabi ko."May kasalanan ka sa akin," seryosong sabi nito at diretso na lumakad papunta sa kotse nito. Napakamot ako sa aking ulo at mahinang nasampal ang aking mukha."Patay talaga!" Dali-dali akong napasunod kay Caldwill at sumakay na sa loob ng kotse, sa front seat. Pasimple
But Only Destiny Can Tell BODCT-15
BODCT-15Caldwill Enzo"WHAT did I do wrong?" nakapamaywang kong baling kay Ivan. "I might say, she's not the type of a woman who's into these stuffs sir," sagot niya. 'Di ko maiwasang mainis sa naging asta niya kanina. "Just buy it all Ivan and place those to a safe place," utos ko na lamang at umakyat na sa hagdan. Nahinto ako sa tapat ng kuwarto ni Marinel. Should I knock? Damn! Why I can't decide! Pinilig ko ang aking ulo at 'di na nagdalawang-isip na katukin ang pinto. Bumukas naman ito and I'd notice that she's crying a while ago base na rin sa pamumula at pamamaga ng mga mata niya. Nakaramdam ako bigla ng guilt. Akmang isasarado niya ulit ang pinto pero maagap ako at itinulak ito. Nagulat pa siya nang pumasok ako sa loob. She's about to say something pero agad ko siyang hinila at ikinulong sa mga bisig ko. I deeply sigh. "I... I'm sorry," I whispered. She slowly move her both arms and wrapped on my waist. She started to cry. I can feel her sobs and breathing heavily in my
But Only Destiny Can Tell BODCT-16
BODCT-16MARINELHindi nagtagal ay natapos din ako sa pag-aayos ng sarili. Isang blue fitted dress na may half slit sa bandang hita ko ang aking isinuot. Pinaresan ko ng blue high heels at isang set ng white gold na alahas. Hinayaan ko lang din na nakalugay lang ang aking buhok at konting lipstick lang sa labi ang naging make up ko. Hindi ako sanay na mag-ayos ng ganito pero kailangan para magmukha kong presentable. Minsan na akong na bully ni Caldwill dahil sa pananamit ko kaya ayaw ko rin namang makaranas ng panlalait mula sa ibang tao. Nang matingnan ko ang ayos ko sa salamin ay gusto ko yatang matibo at ligawan itong nasa replika ko. "Ganda ko!" manghang-mangha kong sambit. Sumulyap ako sa orasan ko at tamang-tama lang ako sa oras. Lumabas ako ng guest room para naman pumunta sa kuwarto ko at kunin ang maliit kong purse. Nang matapos ako'y walang paalam na akong lumabas ng bahay. Saktong pagkalabas ko'y agad na may humintong taxi sa aking harapan. Ibinaba nito ang bintana at
But Only Destiny Can Tell BODCT-17
BODCT-17MarinelKANINA pa ako pasilip-silip sa labas ng kuwarto ko kasabay nang paghimas ko sa aking tiyan. Hindi kasi ako nakakain ng matino kanina no'ng nasa apartment ako ni Veronica. Paano ba naman ako makakakain ng maayos, e napuno ba naman ako ng asar mula sa kanya. Napairap ako at tuluyan na ang lumabas sa aking kuwarto. Napasulyap pa ako sa relo ko at talaga nga namang kapag minamalas ka'y ala-una na pala ng madaling araw. Diretso ako agad sa kusina pagkababa ng hagdan. Pero nagkamali yata ako ng desisyon na lumabas. Si Caldwill kasi nasa kusina. Nakatalikod ito at nakasuot lamang ng pajama. Hindi ko mapigilan ang aking sarili na mapalunok habang hinahagod ang bandang likuran nito. Ang pangangatawan nitong masiyadong matikas ay nakakapagpapainit ng unidentified hormones! Ano raw! Tinampal ko ang aking pisngi at dahan-dahan na napaatras, saka napatalikod."Are you hungry?" Mariin akong napapikit at nilingon ito."Ha? Hindi! Nauuhaw lang. Tama!" Napangiwi ako ng konti. Ang tang
But Only Destiny Can Tell BODCT-18
BODCT-18MARINEL"Ayos lang po pero tama kayo sa hula niyo. Sobrang mahal na mahal ko po si Enzo noon. Hindi nga po naging kami e pero minahal naman namin ang isa't isa. Sadyang maaga lang po talaga siyang kinuha ni Lord," nakangiti ko pang sagot."Kabaliktaran po ba ng ugali ni sir ma'am?" Humagikhik pa si Manang Ester."Ay nako Manang Ester, talagang oo! Sobrang lambing po no'n at saka 'di nagsusungit," kuwento ko pa. "Nako, baka po nauntog si sir Caldwill kaya sumama ang ugali." Napatawa ako ng malakas dahil sa sinabi nito."Baka nga po!" segunda ko at pareho kaming nagtawanan. "Manang, coffee please," biglang sulpot ni Caldwill sa likuran ko. Para akong nabuhusan ng ilang balde ng tubig. At parang biglang nasa on the spot racing naman ang pagtibok ng puso ko. Nakakaloka na talaga! Umupo naman ito sa dulo ng mesa at inilapag ang dala niyang dyaryo. Panay nginig din naman itong mga tuhod ko. Daig ko pa ang nasa interogation spot light. He stared at me pero agad din namang nagbawi
But Only Destiny Can Tell BODCT-19
BODCT-19Caldwill Enzo"BAKIT hindi nagpaopera si Calvin? Bakit hindi siya nagpa-chemotherapy?" Nagulat ako sa tanong niya at napakunot ng aking noo. Ngunit mabilis din naman akong nakabawi and let out a heavy sighed. "Dahil ayaw niya na, bukod sa ayaw niya ay malala na ang sakit niya that time. His both liver are not responding continuously. His lungs are infected too kaya madalas na siya kapusin ng hininga. But my brother are hardheaded and I can't control that." I heard her sniffed. "Marinel," tawag ko. She shook her head. "Alam mo ba? Nagbiro pa siya sa akin na methotrexate raw ang vitamins niya. Ang sabi niya pa nga sa akin may two months pa siya." Nakita ko ang paggalaw ng dalawang balikat niya. I know she's crying even if she denies it. Kahit pa natatakpan ng libro ang mukha niya, naririnig ko pa rin ang mahinang pag-iyak niya. And I am wounded seeing her like this not moving on from the past. I am still grieving but not the way she sorrow. She is still in pain and that thin
Pinakabagong kabanata
- But Only Destiny Can Tell Epilogue
- But Only Destiny Can Tell BODCT-28
- But Only Destiny Can Tell BODCT-27
- But Only Destiny Can Tell BODCT-26
- But Only Destiny Can Tell BODCT-25
- But Only Destiny Can Tell BOCDT-24
- But Only Destiny Can Tell BODCT-23
- But Only Destiny Can Tell BODCT-22
- But Only Destiny Can Tell BODCT-21
