Buong maghapon na ginugol ni Alex ang kanyang oras sa pagtatrabaho. Hindi siya lumabas ng bahay at tanging ang kanyang laptop at cellphone ang siya niyang kaulayaw. Nagpapa-deliver lang siya ng pagkain kapag nakakaramdam siya nang gutom pagkatapos ay itutuloy na niyang muli ang kanyang trabaho, kaya hindi na niya namalayan ang paglipas ng oras. He was busier than usual, dahil na rin sa kababalik niya lang ng bansa. May dalawang taon din siyang namalagi sa Ireland, habang inaayos ang pagbubukas ng ilang branch ng kanyang restaurant doon.
Biglang umangat ang kanyang paningin mula sa dokumentong binabasa sa kanyang laptop ng may marinig na kumakatok sa pinto. Napatingin siya sa orasang naka-sabit sa kanyang dingding, mag-aalas nuebe na ng gabi. Kumunot ang kanyang noo, he wasn’t expecting someone today. Lalong wala siyang maalalang may inorder siyang pagkain sa labas. He had a lot of friends waiting for him to comeback, pero ni isa sa mga ito ay wala siyang pinagsabihan na naka-uwi na siya. Nobody knows na nasa Pilipinas na siya, ang tanging nakakaalam lang na narito siya ay ang caretaker ng apartment building niya.
He owns this building, isa lang ito sa mga property na pag-aari niya sa buong bansa. Katulad ng mga restaurant na pag-aari niya ay mayroon din siyang mga pinatayong apartments o bahay sa iba’t-ibang panig ng bansa. He even owned a private house in Boracay. Pero mas gusto niyang manatili sa apartment na ito, dahil sa maganda ang location ng lugar, at hindi mahahalata ng mga taong nakapaligid sa kanya ang totoong estado ng buhay niya.
Nasa gitna kasi ng Sta. Ana Manila ang tatlong palapag na building na ito. Dati nila itong lumang bahay na pina-convert ng kanyang ama sa isang apartment unit bago nag-pasya ang mga itong lumipat sa isang mas convenient at maliit na bahay sa probinsya.
Kapag nasa Pilipinas siya ay hindi siya umu-uwi agad sa bahay nila sa probinsya, dito siya dumidiretso. Kapag wala siya doon ay pina-patirhan niya sa pinsan niyang taga-probinsya ang apartment niya para merong mangangalaga nito habang wala siya. He prefer to stay here in this unit dahil dito walang nakakakilala kung sino siya, bukod sa caretaker. Kaya ngayon ay nagtataka siya kung sino ang kumakatok sa pintuan ng unit niya.
“Sino kaya ang bibisita sa akin ng ganitong oras?” saad niya sa kanyang sarili.
Nagtungo siya sa pinto upang silipin sa peephole kung sino ang kumakatok. Nakita niyang nakatayo sa harapan ng unit niya ang isang sexy at maputing babae. His brow creased while looking at the lady outside. Pilit niyang inaalala kung saan niya nakita o nakasama ang babaeng ito. Pinagbuksan niya ng pinto ang babae kahit na hindi niya maalala kung sino ito.
“Well she is an eye candy. Hindi na masama,” napapangiting saad niya sa kanyang isipan. “I can take a break from my work for a while. I-entertain ko muna ang babaeng ito, tutal kanina pa naman ako nagtatrabaho. She could be a good distraction.” dagdag saad niya sa isipan habang sinisipat ang kabuuan ng babae.
“Hi, how can I help you?” nakangiting bungad niya sa babae ng pagbuksan ito ng pinto.
“Alex!” matinis na tawag ng babae sa pangalan niya. Palihim siyang napangiwi ng dahil sa boses nito. Hindi nito itinago ang kilig at tuwa ng makita siya. Kulang na lang ay tumalon ito ng yakap sa kanya at pupugin siya ng halik. He can’t blame her, hindi naman sa pagmamayabang pero halos lahat ng babaeng nakakasalamuha niya ay halos itapon na ang mga sarili ng mga ito sa kanya. He knew that he was any woman’s dream, with his good looks and his status in the society, kahit sino ay gugustuhin na ma-ugnay sa kanya.
“It’s me Mona. Don't you remember?” buong tamis ang ngiting saad sa kanya ng babae. She seems expecting na maalala niya ito. Hindi rin naligtas sa kanya ang pagpapa-cute nito at ang sadyang pagliyad nito upang makita niya ang cleavage nitong nakalitaw sa suot nitong maikling damit. Napansin din niya na amoy alak ang hininga nito.
“Mona...Mona…” mahinang bulong niya ng pangalan nito, habang inaalala kung saan niya nakilala ang babaeng at kung paano nito nalaman ang address niya.
“Alex, babe, did you forget? We met last night at the club. You ask me to come here anytime if I want to have a good time with you. You even gave me this address,” saad nito sa kanya na hindi nawawala ang ngiti sa mga labi. May kinuha itong papel sa purse na bitbit nito at pinakita nito sa kanya ang tissue na pinagsulatan niya ng kanyang address. He knew that he was the one who wrote it, dahil nakilala niya ang sulat kamay niya. “That's why I'm here!” bahagyang tumaas pa ang tono ng matinis na nitong boses sa sobrang excited na nararamdaman nito. Muli siyang napa-ngiwi ng palihim ng marinig ang boses nito. Pakiramdam niya ay biglang sumakit ang kanyang tenga sa sobrang tinis ng tinig ng babae.
“Ah, Mona. Yeah I remember. Come in…” Kahit na hindi niya gusto ang tinig ng babae ay hindi naman niya magawang paalisin ito. Isa pa kahit kailan ay hindi siya tumatanggi sa palay na kusang lumalapit sa kanya. Kaya binigyan niya ng kanyang killer smile ang babae bago ito tuluyang papasukin sa kanyang unit. Lalo namang nagningning ang mga mata nito sa tuwa at kilig ng dahil sa pag-ngiti niya.
“You have a nice unit,” saad ng babae ng tuluyan na itong makapasok sa loob habang inililibot nito ang mata sa kabuuan ng kanyang apartment.
Hindi ganon kalakihan ang kanyang unit. Sakto lang ito para sa isang bachelor na kagaya niya. He is living simply, kaya gustong-gusto niya ang unit na ito dahil kapag may naghahanap sa kanyang mga babae katulad ngayon ay walang idea ang mga ito ng kung anong buhay talaga meron siya. Dahil sa payak na payak ang kanyang apartment, walang makikitang bagay na makapagsasabi kung ano ang status ng kanyang buhay. Simpleng flat screen T.V lang sa kanyang living room, ang kanyang kitchen ay walang kahit na gaanong gamit maliban sa refrigerator at microwave oven na pinag-iinitan niya ng kanyang pagkain at isang coffee maker. He was a renowned chef, pero pagdating sa unit niya ay hindi na siya nagluluto. He preferred his food to be delivered at his door, kaya walang kahit na anong gamit sa pagluluto ang makikita sa kusina niya.
“Sorry for the mess. I didn't know na magkakaroon ako ng seksing bisita,” saad niya sa babae upang maagaw niya ang atensyon nito sa pagsusuri sa kanyang unit. Nangaakit niya itong nginitian para tuluyan ng mawala ang pag-ikot ng mata nito sa loob ng kanyang apartment, habang pasimple siyang lumapit sa pinto ng kanyang kwarto at pasimpleng isinara ito. He has one rule in bringing home a girl, nobody can get in on his room.
“Do you want something to drink or eat?” he offered habang inakay ang babae paupo sa isang sofa sa kanyang living room. “I am glad that you found my apartment. Buti at hindi ka nahirapan na hanapin ito,” pagsisimula niya ng usapan sa babae. Habang kumukuha siya ng beer sa refrigerator na nasa kanyang mini bar na malapit lang sa living room.
“This place wasn’t hard to find. Pamilyar naman sa akin ang kabuuan ng Sta. Ana. I was just surprise to know that a man like you, ay nakatira sa bahaging ito ng Manila,” sagot sa kanya ng babae. Hindi nito tinanggihan ang beer na inabot niya.
“Why? What are you expecting of me?” bahagyang tumaas ang kilay na tanong niya sa babae. Pero hindi pa rin niya tinatanggal ang ngiti sa kanyang mga labi.
“I thought, you are one of those rich men that was living in an expensive condo unit sa gitna ng BGC. Hindi ko ini-expect na, you know…” malanding saad ng babae sa kanya. Sumandal ito sa kanyang sofa at idine-kuwatro ang mga paa, na naging sanhi ng pagka-lilis pataas ng maikli nitong damit.
“Are you disappointed?” pinapungay niya ang mga mata at umupo sa tabi ng babae. Sinadya niyang dumikit ang kanyang kamay sa hita nito. Hindi naman siya nabigo sa nakitang reaksyon ng babae sa ginawa niya. She smiled sweetly at him habang bahagya pa itong kinilig.
“Well…” kibit-balikat na saad nito sa kanya, “You are still as handsome as them, so who cares if you are living in an expensive unit or not,” buong lawak ang ngiting saad nito sa kanya.
“Gotcha,” saad ni Alex sa kanyang isipan. He internally smiled, nang dahil sa sinabi nito. “Do you want something to eat?” kunwari ay iniba ni Alex ang takbo ng usapan nila.
“All I want to eat is you,” mapupungay ang mga matang saad nito sa kanya. Gumapang ang isang kamay nito sa braso niya.
Lumapad ang ngiti ni Alex. Hindi na siya muling nagtanong pa. He is a man with a need. Palay na ang lumalapit sa manok tatanggihan pa ba niya. Kaya ng dambahin siya ng halik ni Mona ay hindi na siya tumanggi pa. He kissed her with the same intensity of lust na binibigay nito. Yes lust, wala siyang ibang nararamdaman sa mga babaeng pumu-punta o iniuuwi niya sa unit niya kundi libog lang.
Ilang saglit lang ay pareho na silang walang mga saplot sa katawan. Nagkalat na ang kanilang mga damit sa sahig. In a matter of a few minutes, Alex was pounding hard and rough on Mona, while the latter screamed his name. Paiba-iba sila ng posisyon, sa sobrang agresibo ni Mona halos lahat na yata ng posisyon ay nagawa nila, at sa kung saan-saang bahagi na ng sala sila napupuwesto.
They were having sex the whole night. Walang palya, tanging ihi at inom lang ang kanilang pahinga. Alex’s libido was in peak kaya nagawa niyang sabayan ang pagka-agresibo ng babae sa kama. May time na nasagi nito ang kanyang mga libro nakapatong sa may lamesita kaya nag-bagsakan ito sa sahig. His floor was not carpeted and it is tiled with wood. Kaya naging maingay ang pagbagsak ng mga ito dahil mostly sa mga libro niya ay hardbound.
Mona just giggled, nang mag bagsakan ang mga libro. Wala namang pakialam si Alex sa nilikhang ingay ng mga ito, ipinagpatuloy lang nila ang kalaswaan na kanilang ginagawa. Maya-maya pa ay binuhat ni Alex si Mona at isinandal sa dingding. Ang mga paa ni Mona ay nakasabit sa mga bewang niya, habang hindi naman natatanggal ang pagkakadikit ng kanilang mga kaselanan. Alex pound on her again, while leaning her on the wall. Nilamas niya ang maumbok nitong dibdib at kinagat ang isa sa mga ut*ng nito. Wala siyang pakialam kahit na nasasaktan ang babae, he is a beast when having sex. Mona just screamed his name dahil sa sakit at pleasure na nararamdaman nito. He pound on her hard hanggang sa masanggi nito ulit ang frame na nakasabit sa dingding at nahulog ito. Lumikha iyon ng malakas na ingay dahil sa pagkabasag ng mga salamin nito, pero wala na silang paki-alam. Mona was screaming and moaning at the same time. Pero hindi na alintana ni Alex ang rindi sa tinis ng boses ng babae, dahil nilukob na siya ng kamunduhan.
Nalalapit na si Alex sa sukdulan ng may marinig siyang malakas na katok. Hindi niya pinansin kung sinuman ang kumakatok, sa halip ay ipinagpatuloy lang nila ang kanilang ginagawa. Lalo pang binilisan ni Alex ang pag-ulos at ibinaon ang kanyang pagkal*lake sa kaloob-looban ni Mona. Nang dahil sa bilis ng kanyang pagbayo ay hindi na napigilan ng babae ang pagsabog ng sarili nitong katas. Dahil sa damang-dama ni Alex ang init ng katas ni Mona ay lalo niyang binilisan ang pag-ulos hanggang sa tuluyan na rin siyang makarating sa sukdulan. Agad niyang hinigit ang kanyang ari, at pinutok sa buong katawan ni Mona ang kanyang katas. Pagal na binagsak ni Alex ang katawan sa sofa, ganun din si Mona, na pinupunasan ng tissue ang mga katas niya sa katawan nito.
Maya-maya pa ay malalakas na katok na ulit sa pinto ang umagaw sa atensyon nilang dalawa. He grunted when he checked the time, it’s past three in the morning already. Kumunot ang kanyang noo ng muling naulit ang malakas na pag-katok.
“Who could it be, this time?” bahagyang may asar na tanong niya sa isipan. Minsan ay gusto niya na ring dagukan ang sarili kapag naiisip na kasalanan niya rin kung bakit siya naiistorbo sa madaling araw. Pilit niyang inalala sa isipan kung mayroon pa ba siyang ibang babaeng pinagbigyan ng address niya nung nag bar-hopping siya kagabi.
“Let me handle it, babe,” malanding saad ni Mona sa kanya na wari naisip nito ang tumatakbo sa isip niya. Nakita niya ang possessiveness sa mga mata nito. Napailing na lang siya ng makita at mabasa sa mata nito ang pagseselos. Alam niya ang gustong mangyari ng babae, alam niyang itataboy nito ang kung sino mang nasa labas para masolo siya nito.
“Okay,” matipid na pagsang-ayon niya dito. It is better na ito na ang humarap sa kung sinumang nagwawala sa harap ng kanyang pinto. Wala na siya sa mood upang makiharap pa sa kung sinuman, better he could use Mona to chase away the person in his door.
Pumunta siya ng kwarto niya at inabutan ito ng isang robe upang masuot nito. Saka siya dumiretso na sa shower upang linisin ang lagkit ng katawan na iniwang bakas ng kanyang ‘pakikidigma.’ Ilang minuto din ang ginugol niya sa banyo. Inisip niyang baka napa-alis na ni Mona ang kung sinumang nagwawala sa harapan ng kanyang unit. Much better kung umalis na rin at umuwi ang babae. Saktong pag-labas niya ng banyo ay isang malamyos na tinig babae ang kanyang narinig.
“Pwede ba kung may gagawin kayong kalokohan sa kwarto ninyo, alalahanin ninyo naman kung anong oras na, hindi lang kayo ang tao dito, may mga taong nagpapahinga sa ganitong oras dahil may mga trabaho pa kinaumagahan. Kung anuman ang kalokohan ninyo diyan, huwag na kayong mambulahaw, kalabugan kayo ng kalabugan diyan! Alalahanin ninyo hindi soundproof ang mga dingding ng mga unit dito!” Bagamat galit ang tinig ay hindi maiwasan ni Alex ang ma-curious kung sino ang nagmamay-ari niyon. Kaya, imbes na dumiretso siya sa kanyang kwarto upang mag-bihis ay agad niyang tinungo ang pinto na tanging tuwalya lang ang tumatabing sa kanyang kaselanan. Tuluyan niyang binuksan ng malawak ang pinto upang makita ang nagmamay-ari ng malamyos na tinig. His breath hitched and a lump formed at his throat ng tuluyan nang tumambad sa kanya ang isang napaka-liit pero pinaka-magandang babaeng nakita niya sa tanang buhay niya.
Biling-baligtad si Karen sa higaan, kanina pa siya nakahiga pero kahit na anong posisyon ang gawin niya ay hindi pa rin siya makatulog. Binuksan niya ang lampshade sa tabi ng kaniyang kama, napatingin siya sa alarm. Mag-a-alas diyes na ng gabi. Napapalatak siya at pabuntong-hiningang hinatak ang kumot sabay talukbong hanggang ulo.“Matulog ka na, Karen,” mahinang anas niya sa sarili. Mariin niyang ipinikit ang mga mata. “One, two, three…” pagbibilang niya ng tupa sa isipan. Nakarating na siya sa bilang na mahigit isang daan ay walang antok na dumadalaw sa kaniya. “Can’t sleep?” mahinang anas ng baritonong tinig na nakapagpapiksi sa kaniya. Inilabas niya ang ulo sa kumot at ibinaba iyon hanggang sa kaniyang leeg. “I-I am sorry, did I wake you?” tanong niya sa lalaki, hindi niya tinangkang lumingon sa gawi nito. Wala itong kagalaw-galaw sa tabi niya, kaya inakala niyang tulog na ito.“You didn’t, I can't sleep either,” kaswal na sagot nito sa kaniya, saka marahan itong kumilos. Nahigi
“Is there something wrong with preparing my wife’s meal?” he asked, elaborating on the word ‘wife.’Karen was speechless, hindi niya alam kung ano ang isasagot sa lalaki. Technically, he was correct. There was nothing wrong with him preparing a meal for both of them. After all, they became husband and wife this morning.“Why don’t you just take a seat so we could eat,” sambit nito sa kaniya. Hindi na nito pinansin ang pag-a-alinlangan niya. Sa halip ay agad nitong inayos ang mga pagkaing nakahain sa lamesa. Inilapag din nito ang pininyahang manok na siyang niluluto nito kanina.Napatulala si Karen sa mga nakahain sa hapagkainan. May tatlong side dishes na itong naihanda; steamed broccoli, crispy brussel sprouts, at spring salad mix, may nakahanda na rin itong kanin, at ang main menu nitong pininyahang manok. Bukod pa doon ay may nakahanda na ring freshly squeezed orange juice sa kanilang mga baso, may chocolate mousse pa for dessert.“Are you sure na tayong dalawa lang ang kakain?” hi
“Kikay halika na, punta na tayo doon sa may padulasan,” yakag ni Xander kay Kikay ng pinayagan na sila ng mga madre na maglaro sa labas.“Sige Kuya Xander, saglit lang at kukunin ko lang si Fluffy,’ sagot naman ni Kikay sa batang lalaki, sabay takbo papasok sa common room ng mga batang nakatira sa bahay ampunan na iyon. Mga dalawampung bata ang puwedeng matulog sa loob ng kuwarto, magkahalo sa iisang silid ang mga batang babae at lalaki.Ang higaan ni Xander at Kikay ay nasa pinakasulok ng kuwartong iyon, malapit sa may banyo. Magkasunod ang kanilang mga katre, nasa dingding banda ang kay Kikay at ang katabi sa hilera nito ay ang kay Xander.Agad na kinuha ni Kikay ang lumang-lumang laruan na teddy bear na pinangalanan niyang Fluffy. Mahalaga sa kaniya ang laruang iyon dahil binigay iyon ni Xander. Bagama’t napulot lang ito ng batang lalaki sa may tambakan ng basura ay pinaka-iingatan niya ito dahil nag-iisa lang itong laruan niya at pinaghirapan pa itong ayusin ng Kuya Xander niya. N
Alex could now breathe freely, dahil wala na sa loob ng unit ni Karen ang mga unwanted visitors nila kanina. Sa tanang buhay niya ay ngayon niya lang muling naramdaman ang matakot. He wasn’t afraid because of Augustus, but because of Karen’s reaction earlier.Hindi niya alam kung ano ang nangyari sa babae kanina, but his instinct was telling him na may kinalaman si Augustus doon. He could see how he was eye f*cking his wife earlier. Hindi niya gusto ang pagka-bastos ng ugali nito, but he needed to be patient para sa kapakanan ng kaniyang asawa at ng ama nito. Augustus thought that he was just a simple business man, kaya ganoon na lang ang pambabastos nito sa kaniya ng harap-harapan. Mangani-ngani na nga niyang pagbuhatan ito ng kamay ng makita ang naging reaksiyon ni Karen kanina, ngunit pinigilan niya ang sarili. Kailangan pa rin niyang mag-timpi kahit na hindi niya na nagugustuhan ang mga titig nitong ipinupukol sa kaniyang asawa. Naikuyom niya ang kamao ng muling magbalik sa kani
*TRIGGER WARNING: Ang chapter na ito ay naglalaman ng maselang senaryo na maaring hindi kaaya-aya sa ibang mambabasa. Read at your own risk.*******She was only ten years old and still living in the orphanage. She was waiting for her Kuya Xander to come back for her. Pinanghawakan niya ang pangako ni Xander na babalikan siya nito. It was three years ago ng kuhanin ng mga totoong magulang nito ang kaniyang Kuya Xander. Matagal na pala itong hinahanap ng mga totoo nitong magulang, dahil nawalay ito sa kanila nuong panahong unang napadpad si Xander sa orphanage na kinalakihan niya.Kaya kahit na may mga taong gusto siyang kunin at ampunin ay hindi siya sumasama. Ang nasa isip niya noon ay kapag bumalik ang kaniyang Kuya Xander ay hindi siya nito mahahanap kung nasaan siya. Labis-labis ang kaniyang pagtanggi sa mga mag-asawang nagtatangkang umampon sa kaniya. Kahit ang mga madre sa bahay ampunan ay walang magawa at hindi siya mapilit ng mga ito na sumama sa mga pamilyang gusto siyang amp
“You are too beautiful in your dress. Which makes me think that you are making yourself extra beautiful for the man your father chose for you.” Hindi napigilan ni Alex na banggitin ng may diin ang mga katagang iyon sa babae.Tumaas ang isang kilay ni Karen ng dahil sa sinabi niya. Nagbukas-sara ang bibig nito pero ni walang katagang lumabas mula sa natural na mapula at manipis na labi nito. Seeing how her lips moved brings back the memories of the kiss we shared in the judicial room this morning. In just a mere thought of it, he felt a tingle in his stomach.Hindi na bago sa kaniya ang makipaghalikan. In fact, iba’t ibang babae na nga ang nakadaop ng labi niya. But he will admit that Karen’s lips were different. May kakaibang binubuhay na emosyon sa kaniya ang halik na pinagsaluhan nila kanina. And now, just by staring at those lips ay muling ibinabalik nito ang alaalang naramdam niya kanina. He wanted to pull her right here, right now, and savor her lips once again. Malamyos na tuno