03 สถานะใหม่ nsfw (2/2)

นาฬิกาบอกเวลาสองทุ่มกว่า เสียงประตูห้องถึงเปิดออกเรียกให้ว่านที่กำลังดื่มน้ำต้องรีบวางแก้วแล้วเดินออกมา

“คุณเชาว์”

“ไง ห้องโอเคมั้ย” ร่างสูงโปร่งของเชาว์เดินเข้ามาในชุดเสื้อเชิ้ตและกางเกงสแล็กสีแดงไม่ต่างกับที่เจอกันคืนแรก มือเรียวสวยและผิวขาว ๆ ปลดกระดุมเสื้อเชื่องช้าพลางเอ่ยถามด้วยน้ำเสียงสุภาพ

“โอเคครับ ผมอยู่ได้อยู่แล้ว” ไม่ใช่ประโยคเอาใจแต่อย่างใด ว่านเป็นคนอยู่ง่ายจริง ๆ ขนาดตอนอยู่หอยังนอนพื้นมากกว่านอนบนเตียงเลย เพราะบนเตียงเอาไว้วางโมเดลงานน่ะ

“ดี แล้วทำไมไม่เอารถ?” นี่อาจเป็นเด็กเลี้ยงคนแรกของเชาว์ที่ไม่อยากได้รถส่วนตัว ส่วนเหตุผลเขาไม่รู้เลยต้องถามเอาในตอนนี้

“ผมชอบใช้แท็กซี่มากกว่าครับ แถวนี้รถติดมากด้วย น่าจะขับเหนื่อย” เมื่อได้ยินมาแบบนั้นเชาว์ก็พยักหน้ารับ เขาไม่มีปัญหาอยู่แล้ว หรือถ้าจะเรียกร้องเอาทีหลังก็จัดการให้ได้

“โอเค... นี่ฉัตรบอกแล้วใช่มั้ยว่าผมจะเข้ามา” คนโตกว่าทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา ถามขึ้นทั้งที่ไม่สบตาเด็กหนุ่มที่ค่อย ๆ ย่างกรายเข้ามาใกล้

“บอกแล้วครับ คุณเชาว์เพิ่งทำงานเสร็จเหรอ” ว่านเดินอ้อมมาหลังโซฟา วางสองมือบนไหล่แคบ “ผมนวดให้มั้ย”

“เอาสิ” ใบหน้าสวยเหลือบขึ้นมามอง ดวงตาสีมรกตหยีเล็กน้อยเพราะเชาว์ยกยิ้ม ว่านจึงได้ลงมือนวดไหล่ให้เชาว์อย่างที่เคยทำให้แม่เป็นประจำ

“แรงไปมั้ย” เชาว์ส่ายหน้าให้ ครางอืออาอย่างคนสบายตัว แต่ว่านดันขนลุกซู่เมื่อเสียงหวานนั้นคล้ายคลึงกับตอนที่เรากำลังมีอะไรกัน

ไอ้ว่านเอ๊ย มึงมันคิดแต่เรื่องลามก!

“สบายเกินไปแล้ว อา...”

“คุณเชาว์...” ว่านเรียกเสียงอ่อย เพราะเสียงครางของคนแก่กว่ามันกระตุ้นจนว่านปวดตรงท่อนลำตุบ ๆ

“ขา... นวดตรงอื่นให้ด้วยสิคะ” และเหมือนว่าเชาว์เองก็จะรู้ว่าเสียงเรียกสั่นกระเส่าแบบนั้นคืออะไร คนแก่กว่าเอี้ยวตัวกลับมามอง จับมือหยาบกร้านที่บีบนวดไหล่ให้หยุดนิ่ง “มาเร็วค่ะ”

ร่างสูงไม่ได้อิดออด ขายาว ๆ ก้าวเดินไปตรงหน้าเชาว์แล้วคุกเข่าลง นัยน์ตาคมเชยมองความเจ้าเล่ห์บนใบหน้าสวยแล้วถึงกับเม้มปากเล็กน้อย ทั้งตื่นเต้น ทั้งเขิน

“วันนี้เหนื่อย ว่านช่วยป๊ะป๋าหน่อยนะคะ” อาจเพราะการออกรอบกอล์ฟกับพ่อบุญธรรมและงานวันนี้เยอะเสียจนเชาว์เหนื่อยเกินกว่าจะขยับตัวทำอะไร แต่ก็ยังอยากจะมาดูหน้าเด็กเลี้ยงคนใหม่ที่เพิ่งได้ย้ายเข้ามา พอทันทีที่เห็นใบหน้าหล่อเหลาดีอกดีใจที่เจอกันก็นึกมันเขี้ยวอยากกลั่นแกล้งขึ้นมา

คนเด็กกว่าไม่ได้พูดอะไรออกมาเป็นคำ มีเพียงฝ่ามือสองข้างที่ยกขึ้นนวดตั้งแต่หัวเข่ามาจนถึงต้นขา แล้วค่อย ๆ นวดต่ำลงมาแล้วขึ้นไปอีกรอบจนเชาว์ครางเครืออย่างถูกใจที่โดนเด็กตรงหน้าหยอกเย้า

“ถ้าผมทำเองได้หรือเปล่า แบบ... ขึ้นไปขย่มเอง”

“ว่านไม่ได้อยู่ในสถานะที่ต่อรองได้ไม่ใช่หรือไงคะ” น้ำเสียงของคนผมทองแสนหวาน ทว่าประโยคที่พูดกลับตอกย้ำว่าว่านเป็นอะไรสำหรับเชาว์ คนเด็กกว่าชะงักมือเล็กน้อย ขัดใจนิดหน่อยที่ไม่อาจโดนเติมเต็มช่องทางด้านหลังที่ตนอุตส่าห์เตรียมพร้อมสำหรับโดนสอดใส่

แต่ถึงอย่างนั้น ว่านไม่ได้ทำให้เสียบรรยากาศ อย่างไรก็ยังได้ลิ้มรสและกลิ่นของความเป็นชายอยู่ดี มือหยาบกร้านเพราะตัดโมเดลตัดสินใจปลดเข็มขัด กระดุมกางเกงและรูดซิปลง แนบใบหน้าที่โดนเส้นผมคลอเคลียไปกับกลางกายที่ยังไม่ตื่นตัวดี

จมูกโด่งสูดกลิ่นบุรุษเพศเข้าแทบเต็มปอด ร่างสูงครางอือเบา ๆ อย่างถูกใจ ก่อนจะแลบลิ้นเลียตั้งแต่ขอบชั้นในจนมาถึงกึ่งกลางกายที่มีบางสิ่งกำลังขยายขนาด ว่านลากลิ้นขึ้นลงเชื่องช้าและซ้ำไปมา ทิ้งสัมผัสเย็นชื้นชวนร้อนผ่าวจนชั้นในของเชาว์เปียกชุ่ม

ด้านคนที่โดนปรนเปรอยกยิ้มถูกใจ วันนี้เชาว์ได้รู้ขึ้นมาอีกหนึ่งอย่างว่า ว่านไม่ใช่เด็กที่พูดเก่งหรือพูดเยอะเพื่อเอาใจกันเลย แต่จะลงมือทำอะไรบางอย่างแทน และเชาว์ก็ถูกใจเด็กหนุ่มที่อายุน้อยกว่าหนึ่งรอบนี้อย่างจัง

“อา... ทำป๊ะป๋าเงี่ยนมากเลย รู้ตัวมั้ยคะ” นัยน์ตาสีแซปไฟร์เชยมองปรือ ๆ แลดูยั่วเย้าและมีอารมณ์อย่างหนัก

“ก็คุณเชาว์-”

“ป๊ะป๋าค่ะ... เวลาแบบนี้ต้องเรียกป๊ะป๋านะ”

“ป๊ะป๋าบอกว่าอยากให้ผมนวด ผมก็นวด... ด้วยลิ้น” ว่านรู้สึกว่ามันไม่เข้าปากเขาเสียเลยกับพวกคำเรียกออดอ้อนกับเสียงทุ้ม ๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ได้ล้มเลิกการพูดจาเร้าอารมณ์อย่างว่าให้กับคนที่ได้ชื่อว่าเป็นชูการ์แด๊ดดี้คนแรกในชีวิต

“คนหล่อของป๊ะป๋าน่ารักที่สุดเลยค่ะ อือ...” เสียงทุ้มหวานของเชาว์แทบพูดไม่จบประโยค เมื่อคนเด็กกว่าดึงชั้นในลงและคว้าท่อนลำยาว ๆ ออกมาหายใจนอกชั้นใน สัมผัสจากฝ่ามือชื้นเหงื่อทำให้ท่อนลำของเขากระตุก

“อึก อืม” คนเด็กกว่าอ้าปากครอบครองตัวตนของเชาว์ เลียสลับดูดส่วนหัวชุ่มฉ่ำน้ำสีใสเสียงดังจ๊วบราวกับกำลังมัวเมา สองมือก็รูดรั้งเป็นจังหวะเนิบนาบ ไม่เร่งเร้ารีดเค้นอารมณ์อีกคนให้พุ่งสูงรวดเร็วเกินไป

อาจเพราะหนุ่มเซอร์คิดเองเออเองว่าการที่เชาว์ยังไม่ได้มีอารมณ์อย่างว่ามาก่อนเจอเขา คงต้องเล้าโลมให้ทุกอย่างค่อยเป็นค่อยไป รีบมากก็จะตึงเครียดมากกว่าได้ผ่อนคลายร่างกาย

“ซี้ด...” แผ่นหลังบางใต้เสื้อเชิ้ตเอนพิงพนักโซฟา เชาว์หลุบดวงตาสีมรกตลงมองริมฝีปากได้รูปของว่านที่เริ่มดูดกลืนลำกายของเขาเข้าสู่ในโพรงปากนุ่มอุ่นและลึกจนถึงช่องคอ การบีบรัดตรงช่องแคบในลำคอทำให้เชาว์เริ่มขยับเอวเข้าหาโพรงปากของว่าน

“อึก อึ้ก อ่อก” เสียงอึกอักในลำคอและนัยน์ตาคมที่หลับปี๋ลงมีน้ำตาเคลือบอยู่บาง ๆ สื่อให้เห็นถึงความอึดอัดและทรมานที่โดนรังแก

“อ่า... ให้ตายเถอะค่ะว่าน ทำหน้าแบบนั้นมัน...” เชาว์กัดปาก เก็บคำพูดในหัวลงในลำคอ พูดไม่ออกในตอนนี้เพราะความรู้สึกที่คนเด็กกว่าปรนเปรอให้มันหฤหรรษ์จนแทบจะเสร็จสม

ว่านหลับตาลงและขมวดคิ้วเพราะความอึดอัดคับลำคอที่ถูกทะลวง ต่อให้เชาว์จะเป็นไซซ์มาตรฐาน ไม่สิ ใหญ่กว่ามาตรฐานนิดหน่อยก็ไม่หวั่นเท่ากับความยาวที่น่าหวาดเสียวท้องน้อย ขนาดเขาทั้งอมทั้งดูดกลืนแทบถึงคอหอย มันก็ยังไม่สุดส่วนโคนของคนหน้าสวยเลย

ทว่าว่านกลับชอบเหลือเกิน กลิ่นกายของเชาว์ชวนลุ่มหลงจริง ๆ ทั้งกลิ่นบุรุษเพศแสนสะอาดและกลิ่นของเครื่องประทินร่างกายที่อีกคนใช้มันชวนให้ผ่อนคลาย อยากกลืนกินหนักหน่วงแม้จะทรมานจนน้ำตาไหล

เชาว์ครวญครางเสียงสั่นกระเส่าในลำคอ มือเรียวสวยลูบเส้นผมสีดำบนหัวว่านสลับขยุ้มเมื่อเด็กหน้าหล่อรับท่อนลำของเขาลึกจนรู้สึกอยากปลดปล่อย

“อึก เสียวหัวจังค่ะ อะ! ลึกอีกได้มั้ยคะ”

คนเด็กกว่าเชยตามอง กะพริบตาสองครั้งก่อนจะหลับตาลงแล้วกลั้นหายใจ ก้มหัวลงโม้กลึกจนสันจมูกชนกับหัวหน่าว เป็นช่วงเวลาเดียวกันกับที่เชาว์เองก็ทนไม่ไหว เด้งเอวขึ้นมากระแทกเข้าออกรัวเร็วด้วยความกระสันที่แทบถึงขีดสุด

“อึ้ก อ๊า!” เอวบางเด้งค้าง ปลดปล่อยลูก ๆ นับล้านเข้าสู่ช่องคอของคนเด็กกว่า

“อึก!” ว่านหลับตาปี๋ กลืนของเหลวพร้อมเกร็งส่วนคอจนบีบรัดท่อนลำแน่น ความซ่านเสียวเล่นงานหนักขึ้นอีกระลอก เชาว์เลยต้องหยัดเอวขึ้นแรง ๆ อีกสองสามครั้งเพื่อส่งอารมณ์ที่พุ่งสูงตามหลัง ปลดปล่อยออกมาครั้งที่สองติดกันแล้วทิ้งตัวนั่งลงบนโซฟา

“อา... ดีโคตร ๆ”

“แค่ก ๆ อึ้ก! แฮก...”

เด็กหนุ่มผมยาวลำสักหน้าดำหน้าแดงสลับหอบหายใจเอาอากาศเข้าปอด อีกสักพักก็ไอโขลกออกมาเล็กน้อยและหยุดลงเมื่อได้ยินเสียงหัวเราะในลำคอของเชาว์

“ว่านรู้มั้ย ว่านไม่เก่งเลยนะ” คนเด็กกว่าลมหายใจสะดุด แต่กลบเกลื่อนอาการเสียความมั่นใจเล็ก ๆ ด้วยการดึงคอเสื้อขึ้นมาเช็ดหน้าเช็ดตาให้คราบเลอะเทอะออกไป “แต่ว่านพยายามทำทุกอย่างแบบไม่อิดออด นี่แหละที่ผมชอบ ก็เลยอยากให้รางวัล”

คนโตกว่าดึงรั้งหลังคอของว่านเข้ามาใกล้ ๆ กดจูบลงบนกลุ่มผมชื้นเหงื่อแล้วผละออกมา จ้องมองใบหน้าหล่อเหลาที่ขึ้นสีระเรื่อด้วยรอยยิ้มกว้าง

จากที่หูลู่หางตก ว่านก็ใจเต้นตึกตัก เขาทิ้งตัวนั่งลงขัดสมาธิกับพื้นแล้วเชยนัยน์ตาที่เกือบจะเป็นสีน้ำเงินมองมายังคนแก่กว่า หยิบกล่องกระดาษทิชชูส่งให้เชาว์ได้ทำความสะอาดส่วนที่มีน้ำสีขุ่นและน้ำลายของเขาเปรอะเปื้อน

“ผมจะพยายามทำให้ดีกว่านี้” น้ำเสียงทุ้มงุบงิบบอก ก่อนจะเม้มปากกลั้นรอยยิ้มเล็ก ๆ

“เดี๋ยวผมให้ฉัตรโอนค่าขนมให้นะ” เสียงหวานว่าไปแบบนั้น จับเชาว์น้อยที่อ่อนตัวลงแล้วสอดเข้าไปในกางเกงแล้วลุกขึ้นยืน “ต่อไป... เวลามีอะไรกันให้เรียกผมว่าป๊ะป๋านะ?”

“ครับ” ว่านลุกขึ้นยืนตาม ส่วนสูงที่สูงกว่าเชาว์ ทำให้คนแก่กว่าต้องเงยหน้าเล็กน้อย

“ผมจะไปอาบน้ำแล้วก็กลับเลย ส่วนว่าน...” นัยน์ตามรกตคู่สวยหลุบลงมองเป้ากางเกงที่มีบางอย่างตั้งโด่ดุนดันกางเกงลำลองขายาวจนเปียกชุ่มประปราย นึกสนุกอยากแกล้งเด็กในปกครอง “จัดการตัวเองแล้วกันนะ”

พูดจบแล้วเชาว์ก็เดินหายไปในห้องส่วนตัว เด็กหนุ่มถอนหายใจเบา ๆ ความฝันที่จะได้โดนสอดใส่กลับกลายเป็นไม่โดน อารมณ์ที่คั่งค้างก็คงต้องโลกสวยด้วยมือเราสินะ

สรุปแล้วว่าเป็นเด็กเลี้ยงก็ไม่ได้ง่าย ถ้าเขาจะให้แค่อม ไม่เอาเรา ยังไงเราก็ไม่ฟินอยู่ดี แต่ช่างแม่งเหอะ ว่านคิดว่าวันต่อ ๆ ไป คุณเชาว์คงไม่ได้แค่จะให้เขาอมตลอดไป ก็เพศชายอะนะ ยังไงความขี้หงี่ขี้เงี่ยนมันก็นัมเบอร์วันอยู่ละเหอะ

โว๊ะ! ไปชว.ดีกว่าโว้ย