รักบางบางของนายตง

Princess Elena of Xanoa point of view

12 years ago...

"What is the meaning of this Lady Elena Beaumont of Xanoa!?"

Napatigil siya sa pagtipa sa McBook Air na nasa harapan niya para tignan ang mga magulang niya.

"What is it Mom?" Nagtatakang tanong niya.

Her Dad eyed her na ikinalaki ng mga mata niya dahil napagtanto niya na mali ang naitawag niya sa Mommy niya. Bilang miyembro ng isa sa mga royal family ay kailangan alam nila ang mga certain rules and basic formalities but she seems to forgot all of it ngayong araw na ito.

Kaagad siyang tumayo at apologetic na yumukod ng sagad sa harapan ng mga magulang niya.

"Forgive me, your highness," paghingi niya ng paumanhin sa mga ito

"Raise your head, young lady."

Sinunod niya ang gustong mangyari ng Daddy niya, tumayo siya ng tuwid at may pag-aalala na tumingin siya sa mga ito. Saka lang niya napansin ang isang newspaper na mahigpit na hawak ng Mommy niya.

Biglang kumabog ang dibdib niya sa hindi niya maipaliwanag na kadahilanan.

"Can you explain this to us!?" Pagtataas ng boses ng Mommy niya at ipinagduldulan sa kaniya ang newspaper.

Biglang nanlaki ang mga mata niya pagkakita niya sa headline ng balita. Mabilis na inagaw niya ang newspaper sa Mommy niya para tignan ito.

"Elena!" Galit na pagtataas ng boses ng Mommy.

Kaagad siyang tumingin sa Mommy niya at napapahiyang nagyuko siya ng ulo dahil kitang-kita niya ang pamumula nito dahil sa galit.

"What is wrong with you? We didn't raised you to be this uneducated!" Dugtong pa nito.

Nangilid ang luha niya dahil nasaktan siya sa sinabi nito. Hindi ito ang unang beses na napagalitan siya, katunayan ay maraming beses na siyang napapagalitan at sa iba't-ibang dahilan pero ang madalas ay ang lagi niyang pagtawag ng Mommy at Daddy sa mga ito na dapat ay Your Highness lalo na sa mga formal event. Pero iba ito ngayon, dahil ngayon lang siya nasabihan ng uneducated ng mga ito.

Siya ay kinoronahan na prinsesa pagkatapos niyang maka-graduate sa kolehiyo sa isa sa mga pinakamalaking unibersidad sa inglatera (england) pero dahil sa kagustuhan ng mga magulang niya na mag-masteral siya sa pag-aabugasya ay hindi muna siya hinayaan ng mga ito na mamuno ng bansang nasasakuyan. Ang Daddy pa rin niya ang kasalukuyang hari at ang Mommy niya ang kasalukuyang reyna.

"I apologize, your highness," sa pangalawang pagkakataon ay humingi siya ng paumanhin sa mga ito.

Umigting ang panga ng Mommy niya at nag-bubuntong hininga na muling ipinakita sa kaniya ang newspaper.

"Can you explain this terrifying situation about you commiting a public display of affection. Are you not thinking straight!?"

Napahilamos siya dahil sa frustration na nararamdaman niya. Inalala niya ang mga nangyari sa isang bar na palihim nilang pinuntahan ng kaibigan niya at kapwa miyembro ng royal family na si Ronamyr.

They were busy drinking and dancing nung may nakabanggaan siya na isang lalaki. Hindi niya maipaliwanag ang kaba sa dibdib na naramdaman niya noong nagtama ang katawan nilang dalawa kaya naman nakagawa siya ng isang kasalanan. Dala na rin ng matinding kalasingan ay hinalikan niya ito without thinking na makukuhanan sila ng litrato at hindi na naging malinaw ang mga sumunod na pangyayari.

Nagising nalang siya sa isang mamahaling hotel, all naked at tanging ang kumot lang ang nagsisilbing tabing ng kaniyang katawan.

Sinubukan niyang halughugin ang buong hotel para alamin kung sino ang lalaki na nakasama niya pero wala siyang nahanap. Para itong isang bula na naglaho at hindi nag-iwan ng kahit na anong bakas.

"ELENA, ARE YOU EVEN LISTENING TO ME!?"

Nawala siya sa malalim ma pag-iisip para tignan ang Mommy niya na galit na galit na nakatingin sa kaniya.

Napapahiyang nagyuko siya ng ulo bilang paghingi ng kapatawaran.

Inalis niya ang lahat ng mga iniisip niya at tinuon niya ang pansin niya sa mga magulang niya pero maya-maya lang ay muli na naman naglakbay ang isip niya sa gabi kung saan naranasan niya ang una niyang karanasan.

"That's it! You are gonna leave this place and order not to be back until you learn to listent your parents!"

"What!?" Nanlalaki ang mga matang tanong nya.

End of flashback

"Are you done daydreaming!?"

Para siyang hinugot sa isang malalim na karagatan dahil sa kaba na kaniyang naramdaman.

Napatingin siya sa lalaking nasa harapan niya at matalim na tingin ang ipinupukol sa kaniya.

Saka lang niya napagtanto ang mga nangyayari. Isang dekada na pala ang nakalipas simula ng mawalan siya ng korona at ipatapon siya ng mga magulang niya sa pilipinas.

At mag-iisang dekada na rin siyang nagtatrabaho bilang kasambahay ni Cris Sanchez ang magaling pero ubod ng sama ng ugali na detective.

"You must be thinking about something bitter kasi ang pakla ng mukha mo."

Kumuyom ang kamay niya dahil sa inis pero hindi niya hinayaan na umakyat sa ulo niya ang inis na iyon.

"May kailangan po ba kayo Sir Cris?" Halos masuka siya dahil sa paggalang na ginamit niya.

Sa loob ng dekada na pananatili niya sa pilipinas ay natutunan na niya ang wika/lengwahe na gamit ng mga ito. Kaya naman mas naging madali para sa kaniya ang makipag communicate sa iba.

"May kailangan akong asikasuhin sa opisina kaya hindi ako makakauwi," pag-imporma nito.

Kaagad na kumunot ang noo niya, hindi ito ang unang beses na hindi ito umuwi sabi ng kaibigan nitong si Samuel pero simula ng pumasok siya bilang katulong dito ay lagi na itong umuuwi.

May problema kaya? She can't help but ask herself.

"Ah, hahatidan nalang po kita ng pagkain sa opisina," aniya dito. Tinignan niya ito at umaasa siya na babawiin nito ang sinabi na hindi makakauwi.

Sa loob ng halos isang dekada ay ito marahil ang unang beses na hindi niya ito makakasama. Hindi niya alam kung bakit siya nakakaramdam ng lungkot at bakas iyon sa tono ng boses niya.

Napakunot ang noo nito sa kaniya bago umiling.

"Hindi mo na kailangan na maghatid ng pagkain dahil nandoon naman si Pamela para i-provide ang mga kailangan ko," sagot nito at tumalikod na.

Nakaramdam siya ng kirot sa dibdib niya pagkarinig sa pangalan na binanggit nito.

Pamela, as far as she can remember, ito yung maarteng secretary nito.

"Aalis na ako at huwag kang tatanga-tanga. Mag-lock ka ng pinto pagkalabas ko." Paalala nito na may halong pang-iinsulto.

Hindi niya maintindihan ang amo niya, sweet at caring din ito minsan pero madalas matalim ito manalita.