“นี่คือสัญญาครับ” ชายหนุ่มร่างหนั่นแน่นด้วยกล้ามเนื้อวางซองเอกสารสีน้ำตาลไว้ตรงโต๊ะเบื้องหน้าที่คั่นกลางระหว่างเขากับว่านไว้ “ด้านในมีรายละเอียดสัญญา เงินเดือนและข้อปฏิบัติที่ต้องทำตามครับ”
“ผมต้องเปิดอ่านตรงนี้เลยเหรอครับ” เพราะตอนนี้ดันอยู่ในคาเฟแถมคนพลุกพล่านน่ะสิ ว่านคิดว่าไม่น่าจะเหมาะมานั่งคุยเรื่องอะไรพวกนี้ตรงนี้สักเท่าไหร่
“ไม่จำเป็นครับ คุณว่านอ่านมันแล้วค่อยติดต่อผมมา นี่นามบัตรผม มีช่องทางติดต่ออย่างอื่นนอกจากเบอร์โทร. ที่ได้จากคุณเชาว์ครับ” มือหยาบกร้านหยิบนามบัตรใบสีขาวสะอาดตาจากคนตรงหน้า หลุบตาลงอ่านรายละเอียด
“งั้นผมอ่านแล้วติดต่อคุณฉัตรไปแล้วกัน น่าจะสองสามวันนี้ครับ”
“ครับ งั้นผมขอตัวก่อน”
คนที่ได้ชื่อว่าเป็นเลขาฯ ส่วนตัวของเชาว์เดินออกไป เด็กหนุ่มลอบถอนหายใจเล็กน้อย หยิบแก้วช็อกโกแลตเย็นและซองเอกสาร เดินลากเท้าไปขึ้นวินมอเตอร์ไซค์เพื่อกลับสู่หอพัก
เมื่อถึงห้อง ว่านก็ก้าวขายาว ๆ ข้ามแผ่นรองตัดโมเดลและไม้สเกลที่ยังเก็บไม่เรียบร้อยไปทิ้งตัวนั่งลงตรงเตียงสามฟุต ฉีกซองเอกสารหยาบ ๆ แล้วหยิบกระดาษด้านในขึ้นมาอ่าน
ภายในนั้นระบุข้อตกลงอยู่ราว ๆ สองหน้ากระดาษเอสี่ เนื้อหาหลัก ๆ เป็นสิ่งที่ว่านคิดว่าเขาพอจะเดาได้อยู่แล้ว เช่น ต้องย้ายที่พักไปอยู่ในที่ที่จัดให้ ห้ามมีอะไรกับคนอื่น หาหมอ กินยาป้องกันโรคทางเพศสัมพันธ์ จากที่กวาดตาอ่านคร่าว ๆ ไม่มีอะไรแปลกประหลาดหรือน่ากลัว แต่ที่น่าสนใจก็คือ
“ไอ้เหี้ย เดือนละแสนจริงด้วย” มือหยาบกร้านปิดปากที่อ้ากว้างเพราะตกใจกับเงินเดือนที่จะได้รับตลอดเวลาสามเดือน สองขาดีดดิ้นเพราะความดีอกดีใจที่จะได้เงินจำนวนมากกว่าเฟิร์สจ็อบเบอร์ไม่รู้กี่เท่าตัว
เหลือเวลาอีกเดือนนิด ๆ จะหมดเทอมสองของปีห้าแล้ว ธีสิสที่ทำใกล้เสร็จเต็มที เหลือเพียงประกอบรูปร่างโมเดลที่ทำคั่งค้างไว้ เด็กหนุ่มเลยตัดสินใจโทร. ออกไปยังเบอร์ของฉัตร เพื่อบอกว่าเขาจะเซ็นสัญญาฉบับนี้และเริ่มงานเมื่อจบการศึกษา ส่วนสัญญาต่าง ๆ ไม่มีอะไรต้องแก้
และสิ่งที่สำคัญไม่แพ้กันคือว่านจะได้นอนกับเชาว์ โพรุกหน้าสวยที่ไม่สลับมารับ เอาดุ ท่อนลำยาวถึงใจ แค่คิดถึงเซ็กซ์ครั้งก่อนก็รู้สึกวูบวาบท้องน้อยเสียจนอยากช่วยตัวเอง
“อ๊ากกกกก” ร่างสูงของเด็กหนุ่มลงไปนอนดีดดิ้น รู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวอยากเจอคนหน้าสวยจนทนแทบไม่ไหว อยากจะข้ามเวลาไปตอนเรียนจบแล้ว!
และเวลาก็ไม่ได้เดินช้าขนาดนั้น
ว่านขลุกตัวอยู่กับการตัดโมฯ ประกอบรูปร่างธีสิสของตัวเองจนแทบไม่ออกไปเที่ยวเล่น เขาเลยจบการศึกษาภายในเทอมสองพร้อมเพื่อน เลี้ยงส่งจนเมาหัวทิ่มแล้วก็ติดต่อไปหาฉัตรอีกครั้งว่าพร้อมเซ็นสัญญาแล้ว
เช้าของวันรุ่งขึ้นฉัตรมาพร้อมพี่บอดีการ์ดหน้าโหด ขับรถพาเด็กหนุ่มไปโรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกาย เมื่อผลออกมาว่าไม่มีอะไรผิดปกติก็ย้ายข้าวของจากหอพักไปยังคอนโดมิเนียมหรูแห่งหนึ่งซึ่งอยู่แถบใจกลางเมือง และเซ็นสัญญาเริ่มการเป็นเด็กเลี้ยงของเชาว์
“คุณว่านเก็บสัญญาไว้ที่คุณว่านชุดหนึ่งได้เลยครับ ถ้ามีเรื่องด่วนจริง ๆ ให้โทร. หาผมครับ” ว่านพยักหน้าหงึกหงักรับคำ สายตากวาดมองห้องชุดสุดหรูและกว้างขวางอย่างสำรวจ “คุณว่านไม่ได้รับอนุญาตให้ติดต่อคุณเชาว์โดยตรง หากมีอะไรให้ติดต่อผ่านผมเท่านั้นนะ”
“ครับ คือ... ผมเรียกพี่ฉัตรได้ปะครับ น่าจะดูสนิทกว่า”
“ไม่ได้ครับ คุณเชาว์ได้ยินคงไม่ดี”
ว่านยู่ปาก พยักหน้ารับคำ เอาเป็นว่าเขาเข้าใจแล้วกันว่าสถานะของตัวเองในตอนนี้เป็นแบบไหน ถ้าจะไปทำตัวสนิทสนมกับลูกน้องของเชาว์ อีกคนอาจมีน้ำโหได้ ก็นะ... มาเป็นเด็กเลี้ยงก็ต้องทำตัวว่าง่ายหน่อย เงินเดือนเดือนละแสน อยู่ในที่แสนสบายแบบนี้ อีกทั้งได้เซ็กซ์แบบที่ต้องการ ดีจะตายไป ว่านไม่อยากคิดอะไรให้เยอะแยะหรอก
“คุณเชาว์จะเข้ามาตอนค่ำครับ ผมขอตัว”
“ครับ ๆ ขอบคุณครับ”
เมื่อเสียงประตูปิดลง ร่างสูงของเด็กหนุ่มผมยาวระต้นคอก็ลุกขึ้นสำรวจข้าวของเครื่องใช้และสถานที่ ที่นี่มีห้องนอนใหญ่สองห้อง ฉัตรบอกว่าห้องหนึ่งเป็นของเชาว์ ส่วนของว่านเป็นอีกห้องฝั่งตรงข้าม
สถานที่ตรงนี้ยังมีห้องนั่งเล่น ห้องครัว ห้องน้ำกว้างขวาง และครบครันด้วยเครื่องอำนวยความสะดวกให้ใช้ได้ตามสบาย หากอยากได้อะไรเพิ่มให้บอกกับฉัตร ไม่มีการหักเงินอะไรทั้งนั้น ถือว่าเป็นสวัสดิการเพิ่มเติม
เด็กหนุ่มคิดว่ามันโคตรเจ๋ง ประสบการณ์การเป็นเด็กเลี้ยงอะไรเขาไม่มีหรอก แต่พอรู้คร่าว ๆ ตามประสาคนที่มีเพื่อนทำงานด้านนี้ แค่ทำตัวให้พร้อมรับทุกศึก ดูแลตัวเอง ว่าง่าย เอาใจเก่ง ว่านคิดว่ามันไม่ได้ยากอะไร
เอาเข้าจริงเขาไม่ได้คิดอะไรเยอะตั้งแต่แรกอยู่แล้ว แค่อยากได้คนมานอนด้วยก็แค่นั้น เพราะว่านไม่ชอบการวันไนต์สแตนด์สักเท่าไหร่ มันไม่ได้ปลอดภัย สุ่มเสี่ยงเจอคนแปลก ๆ และโรคมากกว่าการเป็นเด็กเลี้ยงพอสมควร
หนุ่มเซอร์ใช้เวลาช่วงบ่ายที่ว่างโดยสั่งอาหารเดลิเวอรี่เข้ามากิน จัดเสื้อผ้าและข้าวของที่มีไม่เยอะเก็บในห้องนอนส่วนตัว พอเข้าสู่ช่วงเย็นก็ไม่ได้ทานอะไรอีก เขาเตรียมตัวให้พร้อมสำหรับการมีเพศสัมพันธ์ คิดถึงการโดนสอดใส่จากคนแก่กว่าจนกระสันเป้าตุงและนั่งกระมิดกระเมี้ยนอยู่ตรงโซฟา
“แฮก... เสียวเหมือนจะตายเลย” คนเด็กกว่าว่าเสียงสั่น ปล่อยขาที่สั่นระริกและอ่อนแรงลงมา หอบหายใจเอาอากาศเข้าปอดเพราะรู้สึกเหมือนกลั้นหายใจมานานเป็นนาที“ป๊ะป๋าก็เหมือนกันค่ะ จุ๊บ ชอบเซ็กซ์ตอนเช้ากับว่านจัง” คนโตกว่ายกยิ้มกว้าง หอมตรงหลังกกหูแฟนเด็กแล้วค่อย ๆ ถอนกายออกจนของเหลวสีขาวขุ่นข้นคลั่กไหลย้อนออกมาจนเลอะเตียง“แล้วตอนอื่นไม่ชอบเหรอครับ” เด็กหน้าหล่อพลิกตัวมาอย่างรวดเร็วไม่สนอาการขัดเคืองตรงสะโพก ส่งใบหน้ายู่ ๆ ให้แล้วก็งับเข้าไปตรงปลายคางเชาว์“ฮ่า ๆ ชอบค่ะ ชอบหมดทุกตอนที่ทำกับว่านนั่นแหละ” คนโตกว่าดึงเด็กหน้างอเข้ามากอด หอมแก้มสองข้างไปมาแล้วก็พรมจูบไปทุกอวัยวะบนใบหน้าด้วยความเอ็นดู “อะไรที่เป็นว่านที่ป๊ะป๋าเคยเจอมาก็ชอบทั้งหมดนั่นแหละ ไม่ใช่แค่เซ็กซ์หรอก ไม่รู้หรือไงคะ”น้ำเสียงที่อ่อนโยนกว่าปกติพูดขึ้น เชาว์โน้มตัวลงเล็กน้อยแล้วใช้จมูกเขี่ยจมูกแสนโด่งของว่านไปมาพร้อม ทั้งยังเผยรอยยิ้มที่ชวนให้รู้สึกอบอุ่นหัวใจ“จีบเหรอ” เด็กหนุ่มถามเสียงค่อย ก่อนจะมุดเข้าไปจมอกคนโตกว่าเพื่อซ่อนใบหน้าแดงก่ำ“ถ้าว่านมองว่าป๊ะป๋าจีบก็คงจีบนั่นแหละ แต่ถ้าถามป๊ะป๋า... นั่นคือสิ่งที่ป๊ะป๋ารู้สึกแล้ว
เช้านี้เชาว์ตื่นมาด้วยความรู้สึกแปลกใหม่เล็กน้อย เพราะเมื่อคืนเป็นครั้งแรกที่ทั้งเขาและว่านไม่ได้มีเซ็กซ์กันก่อนนอน แต่มันไม่ได้แย่เลย กลับกันแล้วเชาว์รู้สึกถึงความรู้สึกอบอุ่นใจและสบายใจเสียด้วยซ้ำเราพูดคุยกันด้วยเรื่องทั่วไป อย่างการทำงาน อาหาร การเดินทางและสัพเพเหระเกินกว่าจะจัดหมวดหมู่ได้ทั้งหมด คุยกันด้วยน้ำเสียงเฉกเช่นคนง่วงและอ่อนเพลีย จนผล็อยหลับกันไปทั้งคู่ ตอกย้ำว่าระหว่างเรามีบางอย่างเปลี่ยนไปแล้วจริง ๆ ทั้งในด้านของความรู้สึกและการปฏิบัติตัวต่อกันลูกแก้วสีมรกตมองไปยังด้านหลังของแฟนเด็กร่างสูงที่นับวันจะกล้ามโตขึ้นเรื่อย ๆ แล้วก็อมยิ้ม พลางนึกย้อนกลับไปว่าเพียงเพราะคำพูดของเขาที่บอกว่าชอบกล้ามของว่าน เจ้าตัวเลยตั้งใจออกกำลังกายปั้นหุ่นมาเอาอกเอาใจกัน ถ้าเขาเอะใจสักนิดคงจะรู้ว่าว่านน่ะรู้สึกลึกซึ้งมาสักพักแล้ว แต่ถ้าว่านสารภาพความรู้สึกในใจเร็วกว่านี้ เชาว์คิดว่าตัวเองคงปฏิเสธ หากไม่ได้ใช้เวลาอยู่กันบ่อย ๆ และห่างกันนานนับเดือนในคราวนั้น เขาก็ไม่มีวันรู้เลยว่าตัวเองรู้สึกอะไรไปบ้างแล้วเหมือนกันเชาว์ส่ายหน้าไปมาสะบัดทิ้งความคิดภายในหัว ก่อนจะขยับเข้าไปใกล้คนรักมากขึ้น ใช้จ
“กลับมาแล้วคร้าบ” เสียงยานคางเอ่ยขึ้นเมื่อก้าวผ่านประตูของเพนต์เฮาส์มาตรงโซนรับแขกแล้วเจอกับป๊ะป๋าในชุดคลุมผ้าซาตินสีแดงเบอร์กันดี้ที่ชอบใส่ทับชุดนอน“ไงคะ ติดงานหรือติดสังสรรค์กันล่ะ” ดวงตาคู่สวยละออกจากหน้าจอแล็ปท็อปที่กำลังอ่านอีเมลงาน ส่งมือไปด้านหน้าเป็นการเรียกเด็กตัวสูงให้เดินเข้ามาหาและจับมือกัน“สังสรรค์ครับ เพื่อนบอกว่าไม่เจอนานแล้ว พอส่งงานลูกค้าเสร็จก็ไปกินข้าวกินเบียร์กันนิดหน่อย” เด็กหนุ่มโยนกระเป๋าไว้ตรงโซฟาตัวเดี่ยวแล้วพุ่งเข้าไปกอดคนรักทั้งยังฝังหน้าไว้ตรงหน้าอกแบนราบอย่างคนหมดแรง “เหนื่อยมากเลยป๊ะป๋า”“บอกแล้วไงว่าไม่ต้องทำงานก็ได้ ตัวแค่สิบเซ็นต์ ป๊ะป๋าเลี้ยงได้” เชาว์โดนมือขวาอย่างจอมใจพูดใส่หน้ามาในวันที่ไปคลับพร้อมกับว่านว่าเขาน่ะตามใจแฟนเกินไปแล้ว เพราะทันทีที่ว่านพูดเล่น ๆ ว่าอยากให้มีเครื่องดื่มใหม่มาบ้าง เขาสั่งให้จอมใจสรรหามาเลยทันที กะอีแค่แฟนบ่นว่าทำงานแล้วเหนื่อย เขาสามารถให้แฟนเลิกทำงานได้เลย ถึงเชาว์จะไม่ได้เข้าขั้นมหาเศรษฐีแต่การเงินก็ไม่เคยเป็นปัญหาสำหรับเขา“ไม่ได้อยากเลิกทำงานซะหน่อยนี่ครับ แค่อยากให้คุณแฟนโอ๋”“ฮะ ๆ โอเคค่ะ งั้นมาให้คุณแฟนโอ๋นะ”สอ
“อยากย้ายไปอยู่ที่บ้านของป๊ะป๋ามั้ยคะ”เคร้ง!คำถามบนโต๊ะอาหารจากเชาว์ ทำให้ว่านมือไม้อ่อนจนช้อนหล่นกระทบจาน เด็กหนุ่มอ้าปากค้างซ้ำยังเบิกตาโตจนเชาว์หลุดหัวเราะท่าทางนั้นหลังกลับมาจากพัทยา เชาว์มีประชุมด่วนที่บริษัทขนส่งทางเรือซึ่งเจ้าตัวเพิ่งสืบทอดจากพ่อบุญธรรม พอส่งว่านที่คอนโดฯ เสร็จก็แยกย้ายไปแล้วเจอกันอีกทีตอนค่ำ หลังจากนั้นหากวันไหนไม่ได้เลิกงานดึกเกินไป ป๊ะป๋าคนสวยของว่านก็จะเข้ามาหาและค้างคืนที่คอนโดฯ นี้เสมอ ส่วนว่านยังคงทำหน้าที่เหมือนเด็กเลี้ยง มอบเซ็กซ์เร่าร้อนหรือไม่ก็ปรนเปรอให้เชาว์ได้สบายตัวอย่างไม่อิดออด จนมาถึงวันนี้ก็ผ่านมาเกือบเดือนแล้ว และเหมือนว่าเชาว์จะกำลังคิดอะไรบางอย่างถึงได้ชวนย้ายที่อยู่แบบนี้“บ้าน... แบบที่หมายถึงว่าเป็นบ้านของป๊ะป๋าหรือบ้านหลังใหม่เหรอครับ”“หมายถึงเพนต์เฮาส์ที่ป๊ะป๋าอยู่ค่ะ ที่นั่นกว้างขวาง มีสิ่งอำนวยความสะดวกเยอะกว่าแล้วก็มีทั้งแม่บ้าน คนขับรถสแตนด์บายตลอด ป๊ะป๋าไม่อยากให้ว่านเหนื่อยทำอะไรเอง อยากให้ใช้เวลาไปกับการพักผ่อนมากกว่า” เสียงทุ้มหวานอธิบายพลางใช้ส้อมจิ้มอาหารเข้าปาก “อีกอย่างแถวนี้รถติดมากขึ้นทุกวันค่ะ”“อ้อ นั่นสิครับ” เด็ก
“รู้สึกดีมากเลยครับ” เสียงของว่านยานคางปะปนอาการหอบ ใบหน้าหล่อที่นอนทับแขนคนรักเงยขึ้นมองจากมุมที่ต่ำกว่า วางคางไว้กับอกแบนราบที่ขยับขึ้นลงตามอัตราการหายใจ “ได้เรียกป๊ะป๋าว่าแฟนแล้วดีสุด ๆ เหมือนฝันเลย”นัยน์ตาสีมรกตหลุบลงมองใบหน้าที่โดนเส้นผมสีดำเปียกชื้นเป็นช่อ ๆ แนบไปทั่ว นิ้วเรียวปัดเกลี่ยมันออกไปให้พ้นกรอบหน้าแล้วจ้องดวงตาสีเหมือนอัญมณีพร้อมยกยิ้ม “ได้เรียกว่านว่าแฟนก็ดีเหมือนกันค่ะ”เด็กหนุ่มหน้าแดงซ่านเมื่อได้ยินแบบนั้น ว่านมุดใบหน้าเข้าหาหน้าอกขาวผ่อง โอบรอบเอวคอดไว้แน่นอย่างขวยเขินเล็กน้อยและทำอะไรไม่ถูก“อะไรคะเนี่ย แล้วว่านก็มาเขินป๊ะป๋าเหรอ”“ทีตอนว่านเรียกป๊ะป๋าว่าคุณแฟน ป๊ะป๋าก็เขินเหอะ” เด็กหนุ่มเงยหน้าขึ้นมาเถียง ยู่หน้าใส่จนเชาว์ต้องหยิกแก้มจนยืดเพราะทนมันเขี้ยวท่าทางเหล่านั้นไม่ไหว “เอ็บ (เจ็บ) ”“ช่างแซว”“ก็เขินนี่”“ยอมรับแล้วเหรอว่าเขิน” ว่านเม้มปากแน่น มองยิ้มกรุ้มกริ่มจากคนหน้าสวยแล้วก็นึกล้มเลิกการเบือนหน้าหนีเพราะคิดว่าทำไปแล้วเสียเปล่า ก่อนจะพยักหน้าให้แทน “เป็นคนหล่อที่น่ารักจริง ๆ”“ป๊ะป๋าก็เป็นคนสวยที่เท่ที่สุดของว่าน”“ปากหวาน”“มีทิปมั้ยครับ ถ้ามีทิปจะช
“อะ!” คนรักหน้าสวยของว่านจับตัวเขาพลิกไปนอนคว่ำอย่างง่ายดาย ก่อนจะดึงสะโพกของเขาให้ลอยเด่นขึ้นโดยที่กายท่อนบนแนบไปกับผืนเตียงทั้งที่เชาว์เป็นคนตัวผอม เตี้ยกว่าเขา ร่างกายไม่ได้มีกล้ามเนื้อแน่นปึ้ก แต่พอเป็นเรื่องบนเตียงทีไร รู้สึกว่าพละกำลังเยอะแยะนั่นไม่เหมาะกับตัวบาง ๆ แบบป๊ะป๋าสักนิด“อ๊า!” ระหว่างที่ว่านกำลังครุ่นคิดถึงเรี่ยวแรงของคนรัก สัมผัสชื้นที่สากและนุ่มจู่โจมตรงรูจีบด้านหลังอย่างรวดเร็ว ซึ่งแน่นอนว่าว่านทั้งเสียวทั้งตกใจ เพราะเชาว์ไม่เคยใช้ลิ้นกับตรงนั้นของเขามาก่อน“อืม... นุ่มจังค่ะ”“ป๊ะป๋า... มัน อะ!”“ไม่ชอบให้ป๊ะป๋าเลียเหรอคะ”“ฮึก เปล่า มัน อ๊า! มันเสียว”ใบหน้าหล่อมุดเข้ากับผืนเตียง สองมือจิกขยำผ้าปูที่นอนจนขยุกอยู่ในกำมือ ปากอ้าค้างครางเสียงดัง สะโพกก็ส่ายร่อนเข้าหาปลายลิ้นที่ชอนไชเข้ามาในรูสลับกับดูดเลียอย่างตะกรุมตะกรามเสียงลามกลั่นก้องห้องนอน เชาว์ทั้งดูด เลีย แหย่ลิ้นเข้ารูเร้าอารมณ์ความรู้สึกดีให้กับแฟนเด็ก มือบีบนวดสะโพกหนั่นแน่นที่เขาโปรดปราน และเมื่อเห็นปฏิกิริยาการบิดเร่าไปทั้งกายของว่านแบบนี้ก็กลายเป็นสิ่งโปรดปรานอีกหนึ่งอย่างเสียแล้ว เพราะว่านทั้งครางร