Chapter 10: Terrence?

NIKITA

It's been two weeks since we last talked. Hindi ko alam pero naiinis ako sa sarili ko.

Bakit ginawa ko yun?

Tama ba talaga yung ginawa ko? Alam kong magmumukha akong t*nga kung ipagpapatuloy ko ang pagkukunwari na parang ayos lang sa akin ang lahat, na ayos lang sa akin ang magiging bago naming tratuhan. Nagsisinungaling lamang ako sa sarili ko. Nililinlang ko lang ang isip ko sa paniniwalang kaya kong tanggapin ang lahat nang ganoon-ganoon lang, na katulad ni Kent ay maging masaya sa nangyari.

Kahit tinatanong ko pa rin ang sarili ko kung tama bang sinabi ko 'yun sa kaniya, may kung anong meron sa akin na nagsasabing iyun ang nararapat para sa sarili ko.

Nanlumo ako pagtapos kong sabihin sa kaniya 'yon. Pag-uwi ko ng bahay ay dumiretso ako sa kwarto ko para ibuhos sa unan ang lahat ng sakit at sama ng loob na kinikimkim ko lang habang magkasama pa kami. Hanggang ngayon ay ganoon pa rin ang epekto niya sa 'kin. Until now, I haven't moved on yet, and honestly, I don't know if