Prologue

NANDITO AKO sa parking lot, kung nasaan ang condominium ni Isiah ang aking fianceé. Nabalitaan ko kasi na nagdadala na naman ito ng babae sa kanyang condo. Pumikit muna ako, dahil sa aking nararamdaman, wala pa man ay nais ko nang umatras, baka masaktan lang ako. Pero nandito na ako, kaya walang atrasan ito.

Bumaba ako sa kotse ko at pumasok sa lobby ng condominium kung nasaan ang unit ni Isiah, dahil alam ko kung nasaan ang unit nito at di na ako nag-abalang dumaan sa receptionist, nagpatuloy akong maglakad papuntang elevator.

Papunta na ako sa unit nang magaling kong fianceé. Yes, he is my fianceé na walang ibang ginawa kundi pasakitan ako.

What, I'm gonna do, if it was true na may dinalang babae si Isiah sa condo unit nito. But, I try to reign myself. Ayaw kong mag eskandalo. Ayaw ko nang gulo.

I don't need to knock. May duplicate key ako. Ipinasok ko sa keyhole ang susi and to my surprise, sobrang tahimik ng sala. I roam my sight sa kung saan pwedeng nitong dalhin ang babae nito. Tumaas ang kilay ko. Sobrang tahimik nang buong condo unit nito, na para bang walang tao dito.

'So, sa kwarto pala'

Binuksan ko ang pintuan ng kwarto nito at di nga ako nagkamali. Nagpupuyos ako sa galit. Galit na galit ako to the point na gusto kong sugurin at sabunutan ang babae na nasa ibabaw ng lalaking mahal ko. Gusto ko itong kaladkarin, sabunutan, pero pinigilan ko ang sarili ko. Pumikit na lang ako, dahil nasasaktan ako.

But, before that, I sat to his sofa. I watch them fucking each other. Isiah see me. He give me a smirk. At ngumisi pa talaga ito sa akin at proud siya. Tumaas ang kilay ko. I smirk at him too.

"Ahhhh!" sigaw nito at may kasamang ungol nang magaling kong fianceé nang labasan ito.

"Are you finish?" I ask him. I just give him, my blank expression.

'Really, Isiah,' ani ko sa isipan ko.

"Yup." He said with a smirk on his face. Sarap bigwasan ng mukha. Di pa rin nawawala ang ngisi nito. Nakatayo na ito sa may paanan ng kama na wala kahit na ano mang saplot, and his shaft is still hard on at nais pa yatang sumabak ulit sa isa pang gyera. I just roll my eyes on him.

Napa buntong-hininga na lang ako. Di ko kinaya ang nakikita ko. Oh my God, my eyes, kaya lumabas na ako at sa sala na lang ako nanatili. Kesa makita ko siyang n*******d. Unang lumabas na ang babae sa kwarto ni Isiah. Sinuklay nito ang kamay sa buhok nito.

She is pretty, but sad to say, I feel sorry for her, cause I know Isiah just used her for his own desire and lust. Ngumisi ito sa akin ng makita niya ako, I just ark my eyebrow at her.

"What!" di ko mapigilang utas dito. Tinaasan ko ito ng kilay.

"I'm just feeling sorry for you, Amber," May mapang-uyam nitong sambit. Mas tumaas pa ang kilay ko.

"And why? Dapat sa sarili mo, ikaw maawa, di sa akin." Ganti ko dito. Ano akala niya sa akin. Tatahi-tahimik sa isang tabi lang?

She just cross her arms, on her chest. "Isiah just use yo-." Itinaas ko ang kamay ko, para tumigil ito sa pagsasalita.

I just laugh at her. "Nagpapatawa ka ba? Kung ganun, pinatawa mo ako." Tinuro ko ang sarili ko. "Ako? Ginagamit ni Isiah? Para malaman mo," sabi ko sabay lapit dito.  "Kahit ilang beses pa siyang magtampisaw sa iyo. Sa akin at sa akin pa rin siya uuwi, sa akin pa rin ang bagsak niya," sabi ko dito na may seryosong mukha. Bigla ay nag-iba ang timpla ng mukha nito. Parang galit ito sa sinabi ko.

"Why the sudden appearance Amber?" he ask me with a cold tone. Di ko siya nilingon, Nanatili kasi ang titig ko sa babaeng nasa harap ko. Nakalabas na pala ito sa kwarto nito.

'Ano ang nakita mo sa babaeng ito, Isiah na wala sa akin? Siguro magaling ito sa kama. Siguro nga,'

"I'm here, Because I'm gonna call-off the wedding," I said, sabay labas na sa condo niya. Iniwan ko silang dalawa ng babae niya. Bahala siya sa buhay niya. Hinintay ko siya sa may elevator. Pero walang Isiah na sumunod o pumigil sa akin. Kusang tumulo ang aking mga luha. Di ko mapigilan ang umiiyak.

Damn! This is so hurt. I love him. Kahit labag sa loob kung itigil ang kasal. I need to do that. Magkakasakitan lang kaming dalawa. Ayaw ko siyang ikulong sa isang kasal na ako lamang ang nagmamahal. Kahit sobrang sakit, I need to set him free. Ganun ko siya kamahal. I know, he didn't love me. I know that. He just use me. He use me. I cry hard. He just use me for his own agenda.

I CALL my gang. My Best of friends. Gusto kong samahan nila ako sa kasawian ko. Gusto kong samahan nila ako. Gusto ko ng karamay ngayon. I drove my car to the bar that, where we usually spotted or hang-out. Nauna na sila doon at hinihintay na lang ako. Ako na lang ang kulang sa kanilang tatlo.

I sat on the couch.

"Why did you call?" Carla ask. "I'm in the middle of my orgasm, when you call." She and Leon lopez had an affair. Di sila pwede lumantad sa publiko. 'Cause Carla and Leon had an own fianceé. Meron na silang itinakdang pakasalan. Kaya di sila pwedeng magsama.

I just rolled my eyes. "Nakakainis kasi."

"Sorry, I'm late," Chien said. Sa wakas dumating din ang babaeng ito at na naman, baka matagal pinakawalan ni Kuya. Knowing my brother. Obsessed iyon sa babaeng nasa harapan ko. Inirapan ko lang ito.

"Are you at sex too!" pang aasar ko sa kanya. She just give me a glare. I just give her a sweet smile. Kahit masakit, nagawa ko pa ring bigyan ito ng matamis na ngiti.

"What happen to you, Amber? Kanina ka pa ba dito? And you would stop that smile? Nakakairita." May nababanaag ako na pag-alala sa boses nito.

"I'm fine. This is nothing," tumawa kong sambit sa kanya. Pinaglaruan ko ang bibig ng baso, I'm just tipsy right now. Dahil nang dumating ako kanina ay panay ang inom ko.

"Bakit nga pala tayo nandito?" Ruby ask. Nakatingin ito sa akin.

"I just call-off the wedding," I said. Bigla kung binitawan ang isang bomba at ayon, di agad sila makagalaw. They're shock. Akala nila, kami na talaga but it's a big NO.

"You'd what!" sabay-sabay nilang sigaw. Nang makabawi sila sa pagkabigla. I just drop a bomb.

"Itinigil ko na ang kasal! Walang kasalang magaganap. Narinig n'yo ba iyon!" tipsy kong sabi sa kanila. Dahil sa hilo ay sumandal ako sa sofa. Sumakit ang ulo ko.

"Why! Amber," si Chiennie ang nagtanong. Di makapaniwala sa binitawan kong salita. Kahit na sino, ay mabibigla talaga sa sasabihin ko.

"Alam mo namang, ayaw niyang matali sa akin Chien. 'Di iyon ang gusto ng kapatid mo. I hate it and he hate to be with me. I love him so much. Naging bukal ako sa kanya. He knows my feelings, But what did he do to me? He always had an affair. Palagi na lang siyang may babaeng dala sa condo niya." Kusang tumulo ang mga luha ko. Naging emosyonal na ako. Dahil na rin siguro sa nainom ko.

"Fuck that man. Father will be devastated if he found it. What kind of brain does my lil brother have!" Nagngingitngit ito sa galit. 

"Ayaw ko na Chien," umiiyak kong sumbong dito. "Sawa na akong mamalimos sa kanyang atensyon." Inisang lagok ko ang alak ko. Bitter ako ngayon. "Sa kanyang pagmamahal." Gusto kong maglasing nang maglasing. Gusto kong makalimot pansamantala.

I watch my friends. They are drunk too, pero wala si Chienne, umalis ito kanina at di pa bumabalik hanggang ngayon.  I need to go home, I stood up and walk to the exit. Pasuray-suray ako sa paglalakad. Dahil lasing na ako. Isinuksok ko ang susi sa pinto ng kotse ko para mabuksan ito. Nag mabuksan ko ang pintuan ay agad akong pumasok sa loob. Isinuksok ko ang susi sa ignition para mag start ito. Di ko na makita ng maigi ang dinadaanan ko, dahil sa kalasingan ko.

I cry again, inilabas ko ang sama ng loob ko. Bakit ang sakit-sakit? Why my heart is always  broken. He didn't want me. He didn't love me. He just use me for his own agenda. I thought he love me, pero nagkamali ako. Minahal ko naman siya. Pero ano ang kulang? Ano ang wala sa akin na hinahanap-hanap niya sa ibang babae? Bakit di na lang ako? Hinayaan kong maglandas sa aking pisngi ang aking mga luha.

Sex ba? 'Yon ba ang gusto niya? I can give it to him, kung hihingin niya. But he didn't want it. He didn't asked it. Mas gusto niya doon sa ibang babae. Umiyak ako ng umiyak habang nag da-drive. Hilam na ang mga mata at pisngi ko ng aking mga luha, idagdag mo pa na lasing ako. I Step the gas, and my car drive fasted. Hanggang sa may nakasalubong akong isang truck. Di ko na nagawang iwasan ito.

Bumangga sa aking kotse ang nakasalubong kong truck. I just protect myself. Pero bago ako nawalan ng malay ay may lalaking lumapit sa akin. He save me, at familiar siya sa akin.

Inilabas niya ako sasakyan and then, may narinig akong sumabog. Nakita ko kung paano sumabog ang kotse ko.

Then, everything is getting black.

Isiah POV

AFTER Umalis ni Amber nung dumating siya ay nagkulong ako sa kwarto ko. Pinabayaan ko na ang babaeng iyon. Kung aalis siya, good for her. Kung hindi ay magdusa siya. Total ay binayaran ko na ang babaeng iyon.

Napasapo ako sa mukha, di ko gusto gawin iyon pero kailangan. And I hate it big time. 'Cause I hurt, the woman I love the most. Nais kung suntukin ang aking sarili pero, huli na nasaktan ko na si Amber.

Kinuha ko ang cellphone ko, dahil tumutunog iyon.

Chiennie Calling......

"Hello," tamad kong sagot sa tawag nito.

"Really, brother!"

"Not now, Chien," ungol ko. Nasa isang sitwasyon pa ako, na ako din ang nahihirapan. Kung, dapat ko bang bawiin ang ginawa ko, o hindi, ang sakit kasi na nakita ko sa mukha kanina kay Amber ay mahirap tanggapin.

"Not now? Kailan? Kung kailan, di na makikita si Amber!" sigaw nito sa akin. Kumunot ang noo ko. Napatayo ako ng wala sa oras.

"What do you mean!"

Agad akong napatayo mula sa pagkakaupo, dahil sa sinabi ng kapatid ko.

"Bullshit, Isiah! Amber is missing, di ko siya mahanap. Lumabas daw sabi ni Carla. Kanina pa ako naghahanap di ko siya makita." Nagsisimula na itong umiyak at may panik na rin sa boses niyo.

"Shit, nasaan ka ngayon," tanong ko dito. Gusto kong magwala. Dahil alam ko kasalanan ko kung bakit nawawala ngayon si Amber.

"Nandito pa ako sa parking lot ng bar kung saan niya kami pinapunta para mag-inuman. Dahil sa ginawa mo, she call-off the wedding at pag nalaman ito ni Papa. Your in a big trouble, brother. You know our father." Napapikit na lang ako. Hinilot ko ang bridge ng aking ilong.

"This is all your fault, Isiah! Galit na nga si Papa sa iyo. Baka pati ang mga De Luca magagalit sa iyo."

Ibinaba na ni Chiennie ang cellphone, wala na ito sa kabilang linya. Tinignan ko ang cellphone ko at idinial ang isa sa mga pinagkakatiwalaan kung tao.

Ivan Calling…………

"Hello," ungol nito. Mukhang nagising ko ang kumag.

"I want you, to locate Amber, ASAP," utosi ko dito, wala ng paligoy-ligoy pa. Sinabi ko na agad ang sadya ko.

May narinig akong kalabog. "What? What happened, Isiah!" gulat nitong saad sa akin.

"Amber is missing, right now. Locate her, kung saan siya dinala. Malaki ang hinala ko na may kinalaman ang mga kalaban natin sa insidenting ito."

Napa buntong-hininga ito. "Okay, wait for sa second. Mabilis lang ito. Don't drop the call," sabi nito sa akin.

"Okay." Nag-antay ako ng ilang segundo bago ito nag salita.

"Ayon dito, Isiah. Nasa boundary ng Lugait at Dalipuga ang kotse ni Amber, Isiah," sabi sa akin ni Ivan sa kabilang linya.

"Okay! I'll drop the call." Di ko na siya hinintay na magsalita, agad kung pinutol ang tawag.

Agad akong tumayo at kinuha ang jacket ko. Nagmamadali akong lumabas sa kwarto ng harangin ako ng isang babae.

"I'm in a hurry, woman. So back-off!" malamig kong sabi dito. Pero di natinag ang babae, sa katunayan pa ay ngumisi pa ito.

"Mamaya na, babe. Ako muna ang pansinin mo," ngisi nito. Tinignan ko ito ng sobrang lamig tapos at hinawakan ko ng mahigpit ang kanyang magkabilang braso.

"Di ka ba nakakaintindi o gusto mo talagang masaktan? Pumili ka. Masasaktan ka o tatabi ka!" gigil kong sambit dito.

"Gusto lang naman kitang makasama Isiah, masama ba iyon. O sadyang ginamit mo lang talaga ako," rinig kong sabi nito.

"You're just a wore. Ano ba ang dapat kong itawag sa iyo? Ginamit lang kita," madiin kong sabi dito. "Kaya umalis ka na dito sa condo ko. Kailangan pagbalik ko, wala ka na. Naiintindihan mo? Pag nandito ka pa, hindi ako magdadalawang-isip na patayin ka. Kaya tabi!"

Natakot naman ang babae kaya tumabi ito, tapos ay lumabas na ako ng unit ko. Nagmamadali akong pumunta sa elevator at diretso na sa basement parking ng condominium na ito. Sumakay na ako sa kotse ko at pinaandar ito.

Binilisan ko ang takbo ng kotse ko. Di rin naman nagtagal ay nakarating ako, wala na rin namang masyadong sasakyan dahil nga rush hour na, 2 am in the midnight, iyon ang nasa orasan ng relo ko.

Agad akong bumaba at nilapitan ang kotse na mukhang kakasabog lamang, may police at ambulance na rin ang naroon, agad kong nakilala ang kapatid ko.

"What are you doing here, Chiennie?" tanong ko sa kanya nang makalapit na ako.

"Si Amber, Isiah! Di pa rin siya nahahanap. Please. Hanapin mo siya. Isiah. Please, hanapin mo siya, Isiah!" umiiyak nitong pagmamakaawa sa akin. Niyakap ko na lang ng mahigpit si Chiennie. Alam kong masakit ito sa kanya. Kung masakit ang man dito ang pagkawala ni Amber, mas masakit sa akin. Mahal ko si Amber. Pero kailangan kong saktan ito, dahil sa isang kadahilanan.

"Umuwi ka na. Ako na ang bahala dito." Nanatili itong nakayakap sa akin. Hinalikan ko ang kanyang ulo.

Tiningala niya ako. "Promise me. You'll find her," umiiyak nitong sabi sa akin. Alam kong kanina pa ito umiiyak, dahil mugto na ang mga mata nito.

"Hindi ako mangangako, Chiennie." Nanatili itong tahimik. 

Nilingon ko si Mang Gaston. "Manong, pakihatid sa bahay si Chiennie," utos ko sa driver namin.

"Sige, Sir," sabi ng family driver namin.

Tinignan ko ang kotse ni Amber, di na ito nakikilala. Dahil sa lakas ng impak ng pagsabog. Buhay ka pa kaya Amber? Patawad mahal ko, kung di kita nailigtas. Kung sana ay nagpaliwanag ako. Pero wala na huli na ang lahat.

Maraming katanungan sa isip ko. What if? What if? Daming what if sa isipan ko. Napaupo na lang ako sa may gilid ng aking kotse. Nakatingin sa sasakyan ni Amber na wasak na wasak dahil sa pagsabog at di matanggap na di ko nailigtas si Amber. Sinisisi ko ang aking sarili.