LOGINShare
Chapter Six
Last Updated:
2021-09-18 07:30:56Juliet's Point of View
Hindi ko mapigilan na mapataas ang kilay ko sa sinabi n'ya. It's completely a nonsense for me. Nagpalasalamat din ako sa kaniya dahil timulungan ako pero I don't trust him. The way he speak in front of me is kind of flirting.
“ Sir. Alis na ako, sorry ulet sa kanina and thank you for helping me,” paalam ko.
“ Please, drop the formalities. Just call me... ” Saka ito huminto at tinitigan ako ngumiti at nagpatuloy.
“ Aedis. ”
“ Ahh, okay. Aedis, sorry talaga sa kanina at thank you ulit,” wika ko .
“ Wala ‘yon,”
“ Ah, sige alis na ako Aedis, thanks for the help!” Saka ako humakbang patalikod syempre nilakihan ko hakbang ko. Baka mamaya kausapin o kulitin ako. I don't but I think I know his personality. Meron sa loob na ko na nag-sasabi na kilala ko ang pagkatao nito.
“Juliet, wait. Are you going home now? Puwede bang ihatid kita? ” Napahinto ako. Ihahatid n'ya ako? Sabagay, malayo rin naman ang lalakaran ko. Gusto kong tanggihan, kaso nakakapagod din lumakad. Hinarap ko s'yang muli pero nakangiti ako.
“ T-Talaga? ” sabi ko. Narinig ko naman ang mahinang pagtawa nito.
I know he's a stranger person but I think he's kind.Binuksan naman n'ya ang pinto at pinapasok ako, saka ito sumunod. Agad naman n'ya itong pinaandar. Ilang minuto palang ang nakakalipas ng magsalita ito.
“ Saan bahay mo?” tanong nito habang nakapokus ang tingin sa daan. Hindi ko ito pinansin.
“ Pakihinto na kang diyan sa may tabi.” wika ko. Agad naman niyang sinunod ang sinabi ko. Bababa sana s'ya para pag-buksan ako ng pinto ngunit inunahan ko na s'ya.
" Salamat sa libreng sakay," sabi ko bago ako tuluyang makababa.
" Welcome, pero dito ba talaga ang–" 'di ko na narinig ba ang sinasabi n'ya ng humakbang na ako papalayo. Malapit na yung bahay ko. Kaunting lakad na lang. Ayaw ko lang na may makakita sa akin na nakasakay ako sa kotse, then makita nila na may kasama akong guwapong lalaki. Isa yung kahihiyan. Baka bukas-bukas ma-chismis ako ng CCTV *talking about Marites 99 others*
Napabuntong hininga na lang ako. Nang makarating na ako sa bahay ay ibinagsak ko ang sarili ko sa upuan.
" Pagod ka?” 'saka ko lang napansin si Kuya na nag ce- cellphone sa tapat ko.
“ Oo eh,”
“Napaaga ka rin, kadalasan umuuwi ka 5 pm dahil sa paglalakad mo. Nilakihan mo ba ng hakbang gamit ang malilit mong paa?” Napataas na naman ang kilay ko. Itong lalaking ‘to ansarap batuhin. Gusto ko lang namang magpahinga.
“Alam mo Kuya, nakaka-bad trip ka minsan. Makapag pahinga na nga lang, ” ‘Saka ako pumasok sa loob at ibinagsak muli ang katawan sa kama.
I'm tired.
Aedis Point of View
Nang pagka- baba n'ya sa kotse kanina ay agad ko siyang sinundan. Gusto ko lang na maging safe s'ya. Hanggang sa nakita ko siyang pumasok sa isang daan na hindi kalakihan hindi ito malawak. Sinundan ko pa ito, at nakita ang simpleng bahay. 'Yung tama lang sa isang pamilya. Napangiti naman ako sa hindi malamang dahilan. Agad din naman akong umalis at umuwi.
Pagkauwi ko ay bumungad sa akin si Butler Louie, he's still young, but he chose to serve the Suvelian's family. But, I do not see him as a butler I see him as a good friend of mine. He has a good look though. No wonder why the other maid fall for him. He has a good attitude and smile that can also catch the attention of the maid's.
" Welcome back, Ae-ae." Tumango at nag deretso sa kuwarto ko. Nakasunod naman ito sa'kin. Inibagsak ko muna ang sarili ko sa kama. Mga ilang minuto pa.
“The bath is already prepared. Mr. Suvelian is waiting for you at the dining room.” paliwanag nito.
“ Then go and tell him to wait for me. ” Naligo muna ako at nagbihis. 'Saka ako bumaba.
“ Good to see you again, Dad.” ‘Saka ako umupo. Di ko alam bigla na lang akong nakaramdam ng gutom. Agad akong nag-lagay ng pagkain sa plato ko.
" Same here," wika nito.
“Dad, if you want to ask me a question. Please do ask. Don't stare at me while I'm eating my food, it's kinda embarrassing,” 'Saka naman ito tumawa. Hindi ko ito pinansin at nagpatuloy sa pagkain.
" I heard that they already found where Alice house is," Found? That was fast, as expected to Castiello. Akala ko ako lang ang nakaka-alam, kailan pa nila nahanap?
" Y-Yeah, I found it too, actually I was with Alice just a while ago," paliwanag ko.
" Alice is your childhood friend. But, I'm sure she doesn't remember you," Napabuntong hininga na lang ako.
" Alam ko po," may diin kong wika.
" Let's finish this chit-chat and I have something to tell you," 'Saka kami nagpatuloy sa pagkain. Bale, wala akong kapatid at wala ring Mama. My Mom died when I was born. So, only dad took care of me. I hate my Aunt's I really hate them. They blaming me for my Mom's death. Noong bata ako sinasabi nila na kung hindi lang ako ipinanganak malamang ay buhay pa ang Mama ko. But Dad said ‘ just don't mind them. ’
Nang matapos na kami kumain ay 'saka ito nag salita.
" I would like you to attend the party. Don't worry it just a business party. They want to build a good relationship to our family. And I think it's good for the profile of our company, " Napatango na lang ako.
" Okay–" Patayo na sana ako ng muli itong magsalita.
" And Castiello family will go there too," Castiello and Suvelian had a good relationship. They both trust each other when it comes to business. Thanks to that relationship. But for some reason, Castiello is the family that you won't dare to messed with.
" Dad, bakit nga pala ako ang pupunta do'n?" tanong ko.
" Because, I have some business that's hard to deal with,"
" What's business?" 'Saka naman ito ngumiti.
" To find out who's the culprit of the accident happened few years ago," Isa lang alam kong aksidente na nangyari. At alam kong may kinalalaman ang aksidenteng '
‘yon sa pagkawala ni Alice.
Latest chapter
Castiello Chapter Fifty nine
Alex Point of ViewNapabuntong hininga ako habang nakatingin sa labas ng windshield at tinatanaw ang kapatid ko na papasok ng building na pagmamay-ari ni Xion Dylandy. Hindi na ako magtataka kung sila na nga ba o hindi pa. Mukang masaya naman si Alice na kasama ang lalaking 'yon. Mahigpit akong napahawak sa manibela. Sa totoo lang ay hindi ko alam kung itutuloy ko pa ba ang plano ko o hindi na. Napapikit ako at kinalma muna ang sarili ko. Sasaktan ko ang kapatid ko, mailigtas lang ang lahat. Para sa kapakanan ng kaibigan ko at kapakanan ni Alice. Kailangan ko pang mag-hintay nang ilang minuto para gawin ang plano. Dahil kapag dito ko sa building na ito ginawa 'yon ay magkakagulo ang lahat ng tao sa paligid. Mali man sa paningin ng iba, pero kailangan, para rin ito sa kaligtasan niya. Mas pipiliin ko na ako ang manakit sa kaniya, kaysa ang iba. Kung sa ibang tauhan ipinag-utos no'ng matandang 'yon, marahil ay ipapatay na niya si Alice sa taong 'yon. Kaya mas mabuti kung ako na lang an
Castiello Chapter Fifty Eight
Alex Point of View "Alex, bakit nahinto 'yung plano? Akala ko ba ay ayos na?" tanong niya. Bakas sa boses nito ang pagkainis dahil sa ginawa ko. "Just do what I said. He's blackmailing me! H'wala akong magagawa! Ayaw kong madamay pa sila Aedis dito, gano'n rin ang anak niya! Ang anak ng kaibigan ko, Vyle! Ayaw kong madamay sila! Ayaw kong mawalan pa ng kapatid! Ayaw ko nang mawalan ng pamilya! Si Alice na lang. Si Alice na lang ang natitira sa akin, siya na lang, ang kapatid ko..." Napasandal na lang ako sa pader habang sapo ang noo ko. Gulong-gulo na ako. Simula no'ng bumagsak ang organisasyon namin ay nawalan na ako ng pag-asa. "Alex, calm down, okay?" saad ni Leslie habang tinapik ako ng mahina sa balikat. "Ikalma mo muna ang sarili mo, okay?" Napabuntong hininga na lang ako. Mabigat ang mga kamay na sinuklay ko ang buhok ko. Bakit ganito? Gusto ko lang naman dati na makuha ang kapatid ko na nawawala at maging masaya ang pamilya. Ang plano ko dati ay tapusin ang kalaban at pa
Castiello Chapter Fifty seven
Alice's Point of View Naglakad ako papasok sa loob na mayroong mabigat na pakiramdam sa dibdib. Gustuhin ko man na lingunin siya, ngunit hindi puwede. Pinapakita ko lang na mahina ako pagdating sa malalapit sa akin na tao. Halos kumunot ang noo ko nang makita ko na nakangiti siya sa isang babae. Lumapit ako do'n at napatayo ang babae nang makita ako na papalapit sa kinauupuan ko kanina. Binigyan niya naman ako na nahihiyang ngiti, bago siya umalis. " Who's that?" tanong ko. "'Yung anak ni Mr. Estante," "Type mo?" "Maganda naman. Pero hindi ko type," sagot niya. "Wala ka bang balak kumain man lang?" tanong pa nito. Umiling ako bilang pagsagot sa tanong niya. " Let's go." Nakita ko kung papaano kumunot ang noo niya sa tanong ko. " Are you sure?" tumango ako. Kaagad siyang tumayo sa upuan niya at inayos ang necktie niya bago kinuha ang coat niya na nakalagay sa upuan. "H-Hindi ba tayo magpapaalam?" tanong ko. Mauuna na sana siya sa akin na mag-la
Castiello Chapter Fifty six
Alice's Point of ViewNakatingin ako sa lalaki na nasa labas ng pintuan ko. He's wearing a black coat na pinailaliman ng white long sleeve. Ang pang ibaba naman niyang suot ay black slack. Mas lalong gumuwapo ito sa paningin ko kahit na liwanag lang ng ilaw sa labas ng bahay ko ang tumatama sa kaniya. Ngayon 'yong sinasabi niyang engagement. Ayaw ko pa sanang pumunta ngunit pinilit ako nito. Isa na rin sa naging dahilan ko para pumayag ay baka mapahamak at bigyan na naman ito ng death threat ng kalaban. I just want him to be safe, kahit alam kong kaya niyang ipag tanggol ang sarili niya." Let's go?"" Ang sabi ko ay mag-hintay ka na lang do'n sa kotse mo, 'di ba?" Bahagya pa itong natawa sa tanong ko." I can't wait any longer, Alice. Nakaka-inip sa labas."" Akala ko ba ay kasama mo si Sarmien? Edi sana nag-usap kayo para hindi ka mainip," saad ko habang sinas
Castiello Chapter Fifty five
Lauren's Point of View" Mr. Lorien, I mean Mr. Lauren—"" Call me boss Lorien. Bilang leader ng organisasyon na Loriengston. Nararapat lang na Lorien ang itawag mo sa akin, dahil kinilala ko ang sarili ko sa pangalan na 'yon." Tumango ito." Masusunod po." Ngumiti ako sa kaniya. Naka-upo ako sa sofa habang sumisimsim ng kape habang nakatingin sa labas ng terrace. Maganda ang araw ngayon, ngunit may mas mai-gaganda ito kung walang sagabal sa mga transaction na ginagawa namin." Nasaan si CM?" tanong ko habang hindi ito binibigyan ng tingin. Ilang araw ko nang hindi nakikita at napapansin ang babaeng 'yon." Ilang araw na po siyang hindi nakikita sa underground. Mukang wala na itong balak mag-pakita. May kutob rin akong isa siya sa traydor sa organisasyon na ito, bukod kay Sarmien." Tuwing naalala ko ang ginawang pang-ta-traydor ni Sarmien sa organisasyon ko ay nang ga
Castiello Chapter Fifty four
Alice's Point of View"At 'yon ang bagay na nagawa ko, na never kong pagsisisihan." Naikuyom ko ang kamao ko sa sinabi niya. Tuluyan akong lumapit sa kaniya. Dahan-dahan kong itinapat ang kamay ko sa mata niya at hinila nang malakas ang piring sa mata niya na kulay itim. Narinig ko ang pagdaing niya sa ginawa ko. Hindi rin ako pinigilan ni Xion." May konsensya ka?" tanong ko. Ngunit nginisihan lang ako nito habang nakapalumbaba ang tingin at inangat sa akin." Matagal na akong nawalan. Simula no'ng gumawa ng ka-gaguhan ang Papa mo, Alice." Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi niya. How did she know? Paano niya ako nakilala kung tabon ang muka ko ng sumbrero at facemask na may voice changer? " You can't fool me. . .lalo na at kadugo mo ako. Alam mo ba kung sino ang pumatay sa magulang ko? Ah. . .Hindi nga pala. . ." Umiling ito at tumingin kay Xion at sa akin. Kita ko kung papaano niya ako titigan nang mariin.
