Aedis Point of View
"So, your precious sister is alive, huh? Alex Ethan Castiello, " 'saka ako ngumiti. I was shocked when I saw her at the boutique. Hindi ako naniwala kay Alex nung una na buhay nga ang nag- iisa n'yang kapatid na babae. Sinabi n'ya din ito Kay Tito Max. Which is gumagawa na ng paraan.
" Pero, curious lang ako kung sino yung kasama nya kanina. Is that her boyfriend or what? " Saka ito muling nag- salita.
" Nope. It's her fake brother." " Halata ang inis sa muka ni Alex. Castiello nga naman talaga, curious din ako kung babawiin na nila si Alice sa pamilyang 'yon. Mag sasalita pa sana ako ng bumukas at bumungad ang ikatlo sa mag- kakapatid.
" Brother! Look! I accidentally found her F******k account and she did seen my chat! After several years, we already found sister! " Kita sa muka nito ang saya.
" Can I take a look? " Hingi ko ng permiso. Saka nito ini- abot ang cellphone n'yang hawak. At- what?!
" Are you sure that this person is Alice??" Tanong ko, 'saka ko iniharap ang cellphone kay Alex na curious din.
"Dude, Take a look. Is this your sister?" Tanong ko sa kaniya. Gusto ko lang kumpirmahin.
Napa kibit balikat na lang ito.
" I'm not sure?" Saka naman nito kinuha ang cellphone sa kamay ko at pumunta mismo sa timeline. Nakitingin din ako.
" Liam. " Tawag nito sa kapatid n'ya na ngayon ay kina-kain ang cake na mi- meryendahin ko sana. Sa tatlong mag- kakapatid si Liam ang pinaka bata. Kahit 15 years old na ito ay isip bata pa rin ito. Pero matalino pag-dating sa ibang bagay.
"Sigurado ka ba na kaniyang account 'to. " Tumango naman ito habang kumakain.
" Yes. One hundred percent sure, brother. Minonitor ko sya, after n'yang mag share ng memes, mag a-out na s'ya. Di ko nga aakalain na makikita or ma-seen n'ya ang chat ko. " Paliwanag nito.
" I see. " Ha? Saka naman bumukas ang pinto. At bumungad ang babaeng katulong.
" Pardon for my intrusion." 'Saka ito huminto bago nag- patuloy. Halata naman ang pag- galang nito kay Alex.
" Sir Alex, pinapatawag po kayo ni Mr. Castiello," His father is calling for him?But before Alex rose from his sit. I asked him.
"Alex Ethan Castiello, can you grant me a permission to go and see your sister?" Tanong ko. I'm Alice childhood friend anyways.
" Don't worry , I won't tell anything to her. Kakausapin ko lang. As her childhood friend, gusto kong marinig ang boses nya. It's been five years. " Saka ko tinapik ang balikat nito at umalis.
" She will not remember you. " Walang emosyong nitong wika.
" I already know that. " 'Saka ako ngumiti at tuluyan ng umalis. Nang makarating na ako sa labas ng gate nila ay agad akong sumakay ng kotse ko. Bago ko paandarin ang kotse ay muli kong tiningnan ang mansion.
Gusto ko ulit itong kulitin katulad ng ginagawa ko dati.
Alice.
Inihinto ko ang sasakyan ko sa isa isang store. Bibili lang ako ng tubig. Syempre, isa sa inaasahan ko na sana makabunggo ko si Alice.
Bumaba na ako ng kotse at pumasok ng store na 'di- kalakihan pero malinis at maganda ang loob. Kaso sa hindi inaasahan natabig ko ang timba na may lamang tubig. Kaya natapon ang laman nito. Itatayo ko sana ito ng mapahinto ako sa isang boses na nag- pahinto sa'kin.
" Kamalasan nga naman talaga," bulong nito.
" S- Sorry Miss." Pag- hingi ko ng paumanhin. Ngunit hindi ako nito pinansin at pinag- patuloy ang pag-ma-mop nya sa tubig. Napabuntong hininga ako at tinulungan s'ya. Kinuha ko ang mop na hawak n'ya. Hindi ko na tiningnan pa ang reaksyon nya. Pagka-mop ko ay umupo ako at piniga ito.
Nang matapos kong tumulong ay hinarap ko s'ya.
" Mi- " mag- sasalita sana ako ng pinutol n'ya ako.
" Sorry, sir! Pasensya na! Nakaharang po kase yung timba sa daan. " Napayuko naman ito.
" A-Ahh, okay lang 'yon, " nakangiti kong tugon. Nakatingin lang s'ya sa'kin. Na parang pinag- aaralan ang muka ko. Kaya nagtaka ako. Bumuntong hininga muna ako saka ibinuka ang bibig.
" You look familiar, " sabay naming wika na ikinagulat ko. Mag papatuloy pa sana ito ng tinawag ito.
" Juliet! Halika nga dito!" Boses babae ito siguro ay ito ang manager sa store.
Pilit akong ngumiti at humingi ng paumanhin. Siguro ay ma-se-sermunan ito. Ngunit 'di pa ito nakakalayo ay tinawag ko ito.
" Miss, Can I talk to you later? I'll go and wait outside. " Hindi ko na inintay pa ang sagot nito. At lumabas ako. Papasok sana ako uli ng maalala ko na may bibilhin dapat ako. Kaso wag na. Medyo nahihiya na ako. Hindi naman ako nauuhaw.
Sumandal ako sa kotse ko. Nakita ko ang pagod nya sa trabaho n'ya o ako lang ang nakapansin no'n. I suddenly felt pain in my chest when I remembered her face. Alice. Nung sinabi n'yang pamilyar ako sa kanya. Nakaramdam ako ng saya. Ngunit kailangan ko munang kumpirmahin kung wala nga talaga s'yang na-aalala.
Ngunit bumalik na naman ang imahe nya sa isip ko. Is she doing that work, because of her family?
"Juliet, huh?" Napangiti na lang ako, Well, I just found her name is kinda cute. But I don't see her as a Juliet but I see her as Alice .
But If she found out that she was a member of a Castiello, no need to call her Juliet and do that kind of work anymore.
" Sir. " Agad akong napangiti sa boses na 'yon at hinarap. Saka ako ngumiti, sinuklian din naman n'ya ako ng nakaka- ilang na ngiti. Don't tell me na naiilang s'ya sa'kin? Nakita kong hindi na ito naka- uniform na pang trabaho. Siguro ay tapos na ito.
" Ali- I mean, Miss. " Paunang bati ko. Napatigil naman ako ng kinuha n'ya ang kamay ko at may iniabot na alcohol. Huh? For what?
Nakita n'ya ang pag-tataka sa muka ko.
"Medyo madumi 'yung tubig kanina. Bilang pasasalamat sa tulong. 'Yan, alcohol, " sabi nito. Ngumiti naman ako at nag-lagay sa kamay ko ng alcohol. Saka ito ibinalik sa kamay n'ya.
"Juliet, right? What a beautiful name of yours. By the way, I'm your Romeo, Juliet, " saka ko inilahad ang kamay ko sa harap n'ya. Iniabot naman nya muli ang alcohol sa kamay ko. Ngumiti ako at nakita ko rin ang pagtaas ng kilay n'ya.
" Sorry for saying this, Sir. But you need to put or spray some alcohol on your mouth too. I think your mouth was full of nonsense, "
Alex Point of ViewNapabuntong hininga ako habang nakatingin sa labas ng windshield at tinatanaw ang kapatid ko na papasok ng building na pagmamay-ari ni Xion Dylandy. Hindi na ako magtataka kung sila na nga ba o hindi pa. Mukang masaya naman si Alice na kasama ang lalaking 'yon. Mahigpit akong napahawak sa manibela. Sa totoo lang ay hindi ko alam kung itutuloy ko pa ba ang plano ko o hindi na. Napapikit ako at kinalma muna ang sarili ko. Sasaktan ko ang kapatid ko, mailigtas lang ang lahat. Para sa kapakanan ng kaibigan ko at kapakanan ni Alice. Kailangan ko pang mag-hintay nang ilang minuto para gawin ang plano. Dahil kapag dito ko sa building na ito ginawa 'yon ay magkakagulo ang lahat ng tao sa paligid. Mali man sa paningin ng iba, pero kailangan, para rin ito sa kaligtasan niya. Mas pipiliin ko na ako ang manakit sa kaniya, kaysa ang iba. Kung sa ibang tauhan ipinag-utos no'ng matandang 'yon, marahil ay ipapatay na niya si Alice sa taong 'yon. Kaya mas mabuti kung ako na lang an
Alex Point of View "Alex, bakit nahinto 'yung plano? Akala ko ba ay ayos na?" tanong niya. Bakas sa boses nito ang pagkainis dahil sa ginawa ko. "Just do what I said. He's blackmailing me! H'wala akong magagawa! Ayaw kong madamay pa sila Aedis dito, gano'n rin ang anak niya! Ang anak ng kaibigan ko, Vyle! Ayaw kong madamay sila! Ayaw kong mawalan pa ng kapatid! Ayaw ko nang mawalan ng pamilya! Si Alice na lang. Si Alice na lang ang natitira sa akin, siya na lang, ang kapatid ko..." Napasandal na lang ako sa pader habang sapo ang noo ko. Gulong-gulo na ako. Simula no'ng bumagsak ang organisasyon namin ay nawalan na ako ng pag-asa. "Alex, calm down, okay?" saad ni Leslie habang tinapik ako ng mahina sa balikat. "Ikalma mo muna ang sarili mo, okay?" Napabuntong hininga na lang ako. Mabigat ang mga kamay na sinuklay ko ang buhok ko. Bakit ganito? Gusto ko lang naman dati na makuha ang kapatid ko na nawawala at maging masaya ang pamilya. Ang plano ko dati ay tapusin ang kalaban at pa
Alice's Point of View Naglakad ako papasok sa loob na mayroong mabigat na pakiramdam sa dibdib. Gustuhin ko man na lingunin siya, ngunit hindi puwede. Pinapakita ko lang na mahina ako pagdating sa malalapit sa akin na tao. Halos kumunot ang noo ko nang makita ko na nakangiti siya sa isang babae. Lumapit ako do'n at napatayo ang babae nang makita ako na papalapit sa kinauupuan ko kanina. Binigyan niya naman ako na nahihiyang ngiti, bago siya umalis. " Who's that?" tanong ko. "'Yung anak ni Mr. Estante," "Type mo?" "Maganda naman. Pero hindi ko type," sagot niya. "Wala ka bang balak kumain man lang?" tanong pa nito. Umiling ako bilang pagsagot sa tanong niya. " Let's go." Nakita ko kung papaano kumunot ang noo niya sa tanong ko. " Are you sure?" tumango ako. Kaagad siyang tumayo sa upuan niya at inayos ang necktie niya bago kinuha ang coat niya na nakalagay sa upuan. "H-Hindi ba tayo magpapaalam?" tanong ko. Mauuna na sana siya sa akin na mag-la
Alice's Point of ViewNakatingin ako sa lalaki na nasa labas ng pintuan ko. He's wearing a black coat na pinailaliman ng white long sleeve. Ang pang ibaba naman niyang suot ay black slack. Mas lalong gumuwapo ito sa paningin ko kahit na liwanag lang ng ilaw sa labas ng bahay ko ang tumatama sa kaniya. Ngayon 'yong sinasabi niyang engagement. Ayaw ko pa sanang pumunta ngunit pinilit ako nito. Isa na rin sa naging dahilan ko para pumayag ay baka mapahamak at bigyan na naman ito ng death threat ng kalaban. I just want him to be safe, kahit alam kong kaya niyang ipag tanggol ang sarili niya." Let's go?"" Ang sabi ko ay mag-hintay ka na lang do'n sa kotse mo, 'di ba?" Bahagya pa itong natawa sa tanong ko." I can't wait any longer, Alice. Nakaka-inip sa labas."" Akala ko ba ay kasama mo si Sarmien? Edi sana nag-usap kayo para hindi ka mainip," saad ko habang sinas
Lauren's Point of View" Mr. Lorien, I mean Mr. Lauren—"" Call me boss Lorien. Bilang leader ng organisasyon na Loriengston. Nararapat lang na Lorien ang itawag mo sa akin, dahil kinilala ko ang sarili ko sa pangalan na 'yon." Tumango ito." Masusunod po." Ngumiti ako sa kaniya. Naka-upo ako sa sofa habang sumisimsim ng kape habang nakatingin sa labas ng terrace. Maganda ang araw ngayon, ngunit may mas mai-gaganda ito kung walang sagabal sa mga transaction na ginagawa namin." Nasaan si CM?" tanong ko habang hindi ito binibigyan ng tingin. Ilang araw ko nang hindi nakikita at napapansin ang babaeng 'yon." Ilang araw na po siyang hindi nakikita sa underground. Mukang wala na itong balak mag-pakita. May kutob rin akong isa siya sa traydor sa organisasyon na ito, bukod kay Sarmien." Tuwing naalala ko ang ginawang pang-ta-traydor ni Sarmien sa organisasyon ko ay nang ga
Alice's Point of View"At 'yon ang bagay na nagawa ko, na never kong pagsisisihan." Naikuyom ko ang kamao ko sa sinabi niya. Tuluyan akong lumapit sa kaniya. Dahan-dahan kong itinapat ang kamay ko sa mata niya at hinila nang malakas ang piring sa mata niya na kulay itim. Narinig ko ang pagdaing niya sa ginawa ko. Hindi rin ako pinigilan ni Xion." May konsensya ka?" tanong ko. Ngunit nginisihan lang ako nito habang nakapalumbaba ang tingin at inangat sa akin." Matagal na akong nawalan. Simula no'ng gumawa ng ka-gaguhan ang Papa mo, Alice." Nanlaki ang mata ko dahil sa sinabi niya. How did she know? Paano niya ako nakilala kung tabon ang muka ko ng sumbrero at facemask na may voice changer? " You can't fool me. . .lalo na at kadugo mo ako. Alam mo ba kung sino ang pumatay sa magulang ko? Ah. . .Hindi nga pala. . ." Umiling ito at tumingin kay Xion at sa akin. Kita ko kung papaano niya ako titigan nang mariin.