Chapter 6

CHAPTER 6

3RD PERSON's POV

“Fuck...” Naiusal ni Grey matapos magising na may hang over.

Ang sakit ng kan'yang ulo na akala mo'y binibiyak.

Mukhang naparami nga talaga ang inom niya kagabi.

Sapo-sapo ang ulo na bumangon siya't inilibot ang paningin sa kan'yang paligid.

Nangunot nalang ang kan'yang noo matapos mapagtanto na nasa kan'yang silid siya.

How the hell did he managed to come here?

Sa pagkakaalala niya ay nasa ibaba siya't hinihintay si Heaven. Nagkasagutan sila and after that....

“DAMN.” Kahit anong pilit niya ay hindi niya na maalala pa ang mga sumunod na nangyari.

What the hell happened after that? Damn it!

He stood up at kahit nahihilo pa'y dumiretso siya sa banyo but his eyes widened nang mapatingin sa repleks'yon niya sa salamin.

“W-what the hell...?” Hindi makapaniwala niyang bulong matapos makita na namumugto ang kan'yang mga mata.

Shit!

Did he cried in front of Heaven?

NO! There's no way that he will.

Not in front of that woman.

He took a bath while thinking of how he managed to climb up on the second floor and went to his room. Siguro ay inalalayan siya ni Betty.

He wouldn't consider that it might be heaven dahil wala naman itong pakialam sa kan'ya. Paniguradong pagkatapos ng sagutan nila ay nilayasan siya nito't nauna ng pumunta sa silid niya.

Ikinuyom niya ang kamao after remembering the reason of their fight.

“Truly shameless,” Madilim ang mukha niyang sambit bago lumabas sa banyo at nagbihis.

He thought that she'll quit seeing Angelo but seems like she truly loves him to the point of being a cheater just for him.

How laughable.

He left his room at malapit ng makababa ng hagdan but he saw her.

Agad na pumaibabaw ang galit sa kan'yang dibdib nang magtama ang paningin nila ng asawa.

Nang asawa na hindi magawang mahalin siya.

Bago niya pa man ito maignora ay namalayaan niya nalang ang sarili na mabibigat ang hakbang na lumalakad palapit dito.

.

.

NEVAEH's POV

I was busy preparing Grey's breakfast na niluto ni Betty and binuhat ko na nga 'yon to bring in his room while he's still asleep but I heard footsteps from the stairs kaya naman napalingon ako roon and there, I saw him.

Speaking of the devil.

Napakamalas ko naman oh.

Bakit gising na siya?

Away na naman 'to.

“G-good morning.” Sambit ko na kunwari ay naiilang but he didn't response at mabibigat lang ang hakbang na lumakad siya palapit sa 'kin at mahigpit na hinawakan ang braso ko.

He's mad again, Fuck.

Ano ba'ng problema ng lalaking 'to?

Hindi niya ba kaya na hindi magalit kay Heaven kahit saglit lang?

“C-can you please let go of me? I'm holding a bowl, can't you se—”

Hindi ko na natapos pa ang sasabihin ko matapos niya 'kong itulak dahilan para mapaupo ako sa sahig at matapon sa braso ko ang mainit na sopas.

I was stunned of course. I wasn't expecting him to push me!

“Ang lakas ng loob mong magpakita sa 'kin na parang walang nangyari!” He shouted, angrily.

Napakagat nalang naman ako sa labi tsaka tumingin sa namumula kong braso.

Masakit iyon, tangina!

Hindi pa nakuntento si Grey dahil dinampot pa niya 'yong isang pitsel ng tubig sa may ibabaw ng lamesa na nasa kan'yang tabi tsaka iyon ibinuhos sa 'kin hindi pa man ako nakakabawi sa una niyang ginawa.

I secretly clenched my fist, tightly. And gritted my teeth in anger.

I can't believe that I'm being treated like a shit!

“I TOLD YOU NOT TO SHOW YOURSELF IN FRONT OF ME, DIDN'T I?!” Sigaw niya pa sa galit na galit na tono

Kung p'wede lang ay kanina ko pa siya nasapak for hurting me. Hindi man lang naawa sa 'kin. Mabuti nalang magaling akong umarte at napipigilan ko pa ang sarili ko.

I relaxed myself dahil hindi ko p'wedeng sabayan ang galit niya.

Calm down, Nevaeh.

Lumunok ako kunwari sa takot dahil kulang nalang ay maputol ang mga ugat niya sa leeg sa sobrang muhi kay Heaven.

“I-i'm sorry....D-dadalhan lang naman sana kita ng almusal. H-hindi ko alam na g-gising ka na p-pala.” S'yempre, ayan na naman ako sa pautal effect ng boses ko.

Kunwari rin ay hindi ko magawang tumingin sa nagbabaga at nanlilisik niyang mga mata.

“THIS WILL GONNA BE MY LAST WARNING TO YOU, HEAVEN. DON'T TEST MY PATIENCE! IF YOU DARE TO SHOW YOURSELF IN FRONT OF ME AGAIN, I.WILL.KILL.YOU.” Mariin at nagbabanta niyang sabi tsaka ako tinalikuran at mabibigat ang hakbang na lumakad palabas sa 'ming bahay.

Nang mawala siya sa 'king paningin ay unti-unting nagbago ang ekspres'yon ng mukha ko. Mula sa natatakot, nalulungkot at nasasaktan na ekspres'yon ay napalitan iyon ng nabwi-bwísit na reaks'yon.

Mahigpit ko na muling ikinuyom ang kamao tsaka tumayo na tila walang nangyari.

“F**king b*stard,” Malutong na sambit ko tsaka sinuklay ang buhok gamit ang daliri

Now, I'm in a total mess.

Curse those people who puts me in this d*mn situation.

I grabbed my phone na nasa ibabaw ng lamesa tsaka ko idinial ang numero ni Salamander.

“Your master will leave. Follow him and make sure he'll be safe while he's outside.” Maawtoridad kong sabi

I should protect my brother-in-law after all, right?

'Brother-in-law'.

I shook my head.

It doesn't sound pleasant.

“Yes, Master.” Pinatay ko na ang tawag tsaka pinanood mula sa glass window ang papaalis na sasakyan ni Grey.

Tsk!

“Betty.” Agad na lumapit sa 'kin si Betty na nasaksihan ang mga nangyari kanina.

Betty may look ordinary but she's actually a skilled assassin.

“Clean this mess,”

“I got it milady. But, shall I help you treat your arm?” Kalmado ang reaks'yon ni Betty na aakalain mong wala itong nasaksihan na hindi kanais-nais kanina.

She's really a professional.

“No need. I can manage.”

“M-madam...” Nabaling ang paningin ko kay Belle. 17 palang ito at kabaliktaran ito ni Betty na magaling sa pagkontrol sa emosyon niya dahil si Belle ay hindi kayang itago ang totoong nararamdaman.

“H-how could the master treats you like this?” Mangiyak-ngiyak ito na nakatingin sa 'kin.

I saw her earlier na balak akong tulungan but Betty stopped her which is good dahil hindi naman 'yon kailangan.

“Stop acting like this belle. Hindi tayo p'wedeng magpakita ng emosyon. We can't be weak while serving the lady. Nakalimutan mo na ba 'yon?” Saway dito ni Betty

“P-pero ate bett—”

“Walang pero-pero. Kung ayaw mong mapalitan ka ay ayusin mo ang trabaho mo.” Putol dito ng istriktang si Betty.

“Dont be too harsh on her, Betty. She's still a child.” Pagsingit ko na sa kanila before I patted belle's head.

“Kaya nga po, madam. Bleehh.” Dumila pa si Belle kay Betty kaya napahilot nalang sa sentido ang matanda na bagama't umaasta na hindi apektado ay alam kong nag-aalala rin para sa 'kin.

Betty is actually my maid for a long time already. I was 7 when she became my personal maid. She was about to get killed because she was framed up but I saved her and proved her innocence so she swore loyalty to me. Same to Belle who was an orphan and got adopted by an abusive couple and it was also me, who saved her.

Ordinaryo lang si Belle, btw.

Gusto nilang dalawa na sumama sa 'kin dahil narinig nila noon ang pinag-usapan namin ng parents ko tungkol sa pagpapanggap ko bilang si Heaven. At s'yempre, hindi p'wede na basta ko nalang silang isama sa 'kin dahil baka magtaka si Grey kung paano ko sila nakilala kaya naman pinalabas namin na kinuha silang maid nila mom para sa 'ming dalawa. Wala namang naging reaks'yon si Grey. He don't really mind whoever became our maid.

But of course, I still need to be careful. I can't let my guard down kaya naman kapag nand'yan si Grey ay hindi kami umaasta nila Betty na close at matagal ng magkakilala.

Nagpaalam na 'ko sa kanila na pupunta sa silid ko.

Nang makarating ay agad akong dumiretso sa banyo.

I removed the eye glass that I'm wearing dahil medyo malabo na ang mata ni Heaven kaya nakasalamin ito and because I'm pretending as her now ay kailangan ko rin ng salamin subalit wala itong grado.

I also took off my old fashioned clothes tsaka binuksan ang shower at hinayaan na umagos ang malamig na tubig sa buo kong katawan.

Napatingin ako sa repleks'yon ko sa salamin na kaharap.

Malayong-malayo ito sa kanina lamang ay pangmanang kong itsura, dahil ang babae ngayon na nakikita ko ay maganda at maalindog.

I stared at myself. Magkamukha nga talaga kami ni Heaven subalit magkaiba ang awra namin but since I'm the type who can easily adapt in any situation, I immediately copied and mastered how Heaven talks, and acts.

I touched the corner of my eyes. One of the things that differentiate me from heaven is my green eyes. I have a natural green eyes while heaven has a black one.

And to be clear, ang suot kong salamin ay hindi ordinaryo, it can hides my real eye color. In the eyes of others, my eyes is black sa tuwing suot ko ang salamin na ginawa ng isa sa magaling naming tauhan pagdating sa paggawa ng mga high-tech na gadgets and accessories.

I like this eye glass instead of contact lense dahil nangati at namula ang mata ko sa contact lense nang one time na gumamit ako no'n. Ayaw doon ng mata ko kahit 'yong mahal pa ang gamitin ko so I never tried it again.

Grey is 27 while both me and heaven is 25. Yeah, he's 2 years older than us.

Napunta ang tingin ko sa namumula pa ring braso and clenched my fist because of disbelief.

Until now, I still can't believe that I'm pretending as heaven and being treated like this by her husband.

I, who is feared by dangerous people is being look down by someone ordinary like him...

Unbelievable.

Beside, Does he thinks I also wants to be in the same place as him? As if!

Kung hindi nga lang sinabi ni Betty na dalhan ko siya ng pagkain dahil baka kahit papaano ma-appreciate niya iyon at bumait sa 'kin ay hinding-hindi ko nanaisin na pagsilbihan siya.

I never serve someone before. Ako palagi ang pinagsisilbihan ng mga nakakasalamuha ko that's why all of these are new to me.

Isa pa, He dares to threaten me, huh? Me who's a Mafia Boss.

'Kill Me'? How Funny.

As if he can really do that and I'll let that happen.

Yeah, I truly understand why he hates Heaven. After all, she cheated on him, but fuck! I am not her! It wasn't me but my damn twin sister!

Mali ang pinagbubuntungan niya ng galit.

But well, I can't just say that to him.

I sighed nang maalala ang mga nangyari kagabi at kanina.

I don't know why I'm a little bit disappointed.

I thought something will change between me and Grey but I guess, I assumed too much and hope for nothing.

Back to zero na naman kami.

Back to normal.

Lasingin ko kaya siya araw-araw?

O kaya ay painumin ng sleeping pills para palagi nalang siyang tulog at maamo.

I winced with that thoughts.

What the hell am I thinking?

That's not good for his health.

Aish.

I can just kill him at maaayos ang problema ko but the problem is, I don't kill those who isn't messing with the Thanatos. In short, I can't kill civilian. But I was willing to break that rule yesterday if Helga is truly in a relationship with Grey.

Anyway, mukhang close ang magulang ko sa pamilya nila Grey and if I kill him, it will only cause another problem. Beside, although I didn't grew up with my parents and I wasn't expecting anything from them, I don't want them to hate me.

They are still my parents after all. Kahit na ibinigay nila 'ko kay lolo para maging malaya sila ay wala kong sama ng loob sa kanila dahil kahit naman hindi ako lumaki ng may normal na buhay ay hindi ako pinabayaan ni Lolo. Pinunan niya ang pagkukulang ng magulang ko at hindi ako nagsisisi na lumaki ako sa puder niya.

I've met trusted people because of him, after all. Reliable friends that I know will never turn their backs from me. A family that I'll cherish and treasure.

Idinampi ko ang daliri sa 'king likuran kung saan naka-tattoo si kamatayan.

A tattoo that represent ME. A tattoo that describes Me, no other than, DEATH.

Pinalandas ko rin ang mga daliri sa mga peklat na nasa iba't ibang parte ng katawan ko. Mga peklat na resulta ng paghihirap ko sa pag-t-training all these time.

Mga peklat na patunay ng mga nakamamatay kong training simula pagkabata.

Mga sugat na naghilom na at ngayon ay patunay na hindi ako namuhay ng normal. Na hindi ako lumaki bilang isang ordinaryo na babae.

I am Nevaeh. The current HATED WIFE OF GREY ARAGON but more than that, I'm a MAFIA BOSS of one of the most feared Mafia Organization.

END OF CHAPTER 6