แชร์

Chapter 7

ผู้เขียน: EJ QUINO
last update ปรับปรุงล่าสุด: 2021-10-31 11:11:48

Sheiha Fajardo's POV

"Sheiha? Who's Sheiha?"

Nagtatakang tanong ni Andrius kay Clinton nang mabanggit nito ang pangalang 'yon. 

The hell? 

Tiningnan ko si Clinton at pinanlakihan ng mata. Naitikom nito ang bibig at napaiwas ng tingin. Make an alibi, you idiot!

"Ah-eh, siya..." tinuro niya ako.

Gusto atang makatikim ng batok itong lalaking 'to! Pinapahamak ako e!

"I mean, Sheena. This is Andrius, Sheena and Andrius this is Sheena."

Parang tanga!

Napataas ang kilay ni Andrius sa sinabi ni Clinton. Ang eksprisyon ng mukha nito ay parang sinasabing 'Sabog ata 'tong ulupong na 'to'. Gagong Clinton, pinakilala ba naman kami sa isa't isa e boss ko nga 'tong antipatikong doktor na 'to?

"I already know her, Camero. I'm asking you who's Sheiha?" 

Talaga naman oh!

"Ganito kasi 'yon, Sheiha ang tawag ko sa kaniya. We're classmate in highschool and we're close. Kapag tinatawag ko kasi siya palagi niyang sinasagot na 'Huh?' kaya ayon, I came out with that name. Sheena plus Huh, equals... Sheiha." Paliwanag ni Clinton. It sounds convincing though. 

Napatango-tango ako. That's a good one.

"I told you not to call me that," saway ko kay Clinton.

"Sorry," kamot-batok na sabi niya.

"Nagulat lang ako, kanina kasi iniisip ko kung saan ba kita nakita kasi napaka-pamilyar ng mukha mo. Hindi ko nakita ng maayos dahil nga pinapalabas mo 'ko para habulin ang hinayupak na nakatakas naman."

I sighed, "By the way, nice seeing you again." sabi ko at ngumiti.

Napangiti rin siya, "Nice seeing you again, na-miss kita. Pa-hug..."

He spread his arms wide, asking for a great big hug. Napatawa na lang ako at yumakap sa kaniya. 

"Na-miss din kita."

Humigpit ang yakap ko sa kaniya. I really missed this guy. He's still the same after all those years we've been separated. We didn't have a proper goodbye when he go to the states. Basta nangyari na lang na hindi na namin kasama ang lalaking 'to. 

Naghiwalay kami. 

"Do you mind if I asked you on a date?" Nakangiting tanong ni Clinton.

"Sure, I'll just get my bag and we're off to go. Wala naman na akong gagawin, saka hihingi naman talaga ako ng maagang off ngayon. Magpapaalam lang ako sa boss namin, just wait me at the lounge."

"Nah... sino ba ang boss mo? Sasamahan na kitang magpaalam." 

"Sure ka? Tara..." 

Napatigil ako sa paglalakad sa napalingon sa likuran namin. I forgot, I was with my boss and my friend the other Sheena. She look stunned while looking at me. Ang isa naman ay parang papatay na sa dilim ng mukha. Bakit naman madilim ang mukha ng isang 'to? Daig pa ang langit na may bagyo. 

"Sorry, nandito pala boss ko." 

"He's your boss?" Gulat na tanong ni Clinton.

When I nod, he pretended to be shock. He put his right hand on his mouth while the other one was on his waist. I think I know what he is up to.

"Huwag kang magpanggap na nagulat, Camero. Alam mong akin ang ospital na 'to." Madilim pa rin ang mukha nito. May paparating atang delobyo.

"Not fully, Lexton. You are just managing the hospital but this is not fully yours, may thirty-five percent share ako rito, same as yours. While the remaining thirty goes to kuya Raikuu." 

Napatampal ako sa noo. Nang iinis ang ulupong. 

"He's just joking, doc. Nang-aasar lang po siya..." hingi ko ng tawad. 

Isa rin 'tong may saltik, e. 

"I think he's not, and he's right, though. I am the one who's managing this hospital so I have the authority to decide if I can or can't give an early leave to my employee. Nasa kontratang pinirmahan ng mga empleyado ko na kapag hindi ko sila pinapauwi, hindi sila uuwi." Nakangisi na ito.

Alam ko na kung saan ito patutungo.

"That's cruel," komento ni Clinton.

"It is, papayagan ko naman sana ang empleyado ko na umuwi ng maaga cause she really did a great job today. But because of you, hindi niya makukuha ang early leave niya ngayong araw." He has this mocking tone. 

I don't know that he had this side. Tinampal ko sa braso si Clinton ng tumawa ito. They're friends but friends do fight sometimes. Hindi ko lang talaga alam kung ano ang trip ng mga 'to ngayon. Dahil nang tumawa si Clinton, napatawa na rin si Andrius. 

And believe me or not, I saw an angel when he smiled. Parang nag-e-echo ang tawa niya sa pandinig ko. Everything went blured except him, smiling. 

"Sheiha? Her name is Sheena not Sheiha." 

I snapped back to reality-wait what? It's just my imagination? Shoot, your habit of daydreaming Sheiha is getting worse. 

"My bad, akala ko Sheiha ang name niya, Sheena pala. Lumalabo na mata ko, doc. Kailangan kong magpatingin," and with that, he laughed. 

He's pretending not to know me, and it's great for my sake. He knew everything we've been through. He knew everything, including our past.

Napailing si Andrius, "You should, babagay naman siguro sayo ang nakasalamin."

"Just kidding, bro. Anyway, how's dad?"

They keep on talking kaya unti-unti akong umalis. Hindi ko na nakita si Sheena sa tabi ko, tiningnan ko ang pambisig na orasan ng dumaang nurse. Malapit na palang mag-alas kuwatro ng hapon. Kaya baka nasa trabaho na 'to ngayon.

At 'yung kanina... where did I hear what Clinton said. The one about owning this hospital? Tatlo silang nagmamay-ari nitong ospital, paano nangyari 'yon? 

Investment maybe? Shares? Tatlo lang silang may share nito. Are they blood related or some relatives? Or just closed friends?

Yeah, right. Bryly gave me information about that. Parehong-pareho sa sinabi ni Clinton kanina. 

Anyway, speaking of them. Did they already meet each other? Nah... sa tingin ko hindi pa. 

Akmang maglalakad na ako nang may tumawag sa'kin.

"Ms. Fajardo."

I got frozen from where I stood. Sino ang tumawag sa'kin ng apilyedong 'yon? Does he know me? Hindi 'yon boses ni Clinton, it was...

Unti-unti akong napalingon sa likod. At ayon siya, nakatayo isang metro ang layo sa'kin. 

Andrius Lexton.

"Sorry, Ms. Gozon, pala." Hinging paumanhin niya.

"How did you know that surname?" 

Wala akong maapuhap na sagot mula sa kaniya. 

"That surname belong to someone I know years ago." Ang isang taong kailan man ay walang pinapakitang reaksiyon ay nagpapakita ng pagtataka kung bakit ganito ang reaksiyon ko. 

Huwag kang magpapahalata, Sheiha. Baka iba ang tinutukoy niyang tao. Hindi lang naman ikaw ang may apilyedo niyan.

"I apologize for calling you that. Anyway, pinapatawag ka ni Mr. Cameron, gusto ka niyang makausap."

อ่านหนังสือเล่มนี้ต่อได้ฟรี
สแกนรหัสเพื่อดาวน์โหลดแอป

บทล่าสุด

  • Chasing that Light   Chapter 33

    Sheiha Fajardo's POV"Akala ko nakalimutan mo na kung paano maglaro," sabi ni Calex habang hinaharangan ang goal net.Nagkibit-balikat ako at naghandang sipain ang bola. I should focus enough to set a goal. Even though I don't remember this guy, my heart feels like Calex had been my friend for a long time."Huwag mo masyadong galingan!" sigaw na niya nang bumwelo ako pasipa.Nang masipa ko na ay siya namang pagtakbo niya paharang sa bola para hindi ito makapasok. Napangisi ako pagkatapos niyang madapa at hindi naharangan ang bola."I thought you'll teach me how to play? It turns out..." I cover my mouth to suppress my chuckle.Umingos siya at bumangon. Pinagpagan muna niya ang sarili bago nag-umpisang naglakad papalapit sa akin. Nanlalaki ang mga mata ko at agad na tumakbo palayo sa kaniya.Run for your life. An enemy is after you!

  • Chasing that Light   Chapter 32

    Sheiha Fajardo's POV"Vice! Sabi ko naman sa 'yo, walang makakatanggi sa ganda mo!" sigaw ni baklang Ruiz-za habang tumatakbo.Muntik pa itong madapa buti na lang ay nakahawak siya sa railing sa gilid ng bletcher. Naku, kung hindi..."Jusmi, vice! Pumayag si Mr. representative natin! Wala na tayong problema, all we have to do was to practice the walk and your talent," Excited itong pumunta sa harap ko, tinulak pa si Clinton na napayakap kay —Bakit hanggang ngayon ay hindi ko pa rin alam ang pangalan ng taong ito? — at lumuhod sa harapan ko na para bang walang ibang tao bukod sa amin."O-Okay, na... hehehe."Napangiwi ako sa itsura niya ngayon. Kung kanina ang haggard lang niya, ngayon naman mukha na siyang aswang sa pagka-haggard. Jusmi, anong pinaggagawa ng babaeng ito? May uling pa siya sa mukha!Agad akong kumuha ng panyo sa bulsa ko at i

  • Chasing that Light   Chapter 31

    Sheiha Fajardo's POVNagtataka lang ako kung bakit hindi tumunog ang selpon ko kahapon noong nasa library ako. Nang chineck ko ang selpon ko, naka-set naman ang alarm. Hindi rin naka-silent. Wala rin namang miss alarms.Hindi kaya...Nanlalaki ang mga mata kong tumingin sa hawak kong phone. Hindi kaya totoo iyong bali-balita na may multo talagang nagpagala-gala sa library? Jusmi, buti na lang talaga tulog ako sa panahong iyon, kung hindi, baka nahimatay na ako. Takot pa naman ako sa multo."Biyutipol, bise! Magchi-cheer ka ba ngayon kila Kian?!" Napalingon ako kay bakla na dalawa ang kasarian."Boy—""Bae! Bise, Bae ang pangalan ko!"Umiling-iling ako at sumabay sa kaniya sa paglalakad. Sinilid ko na rin sa bulsa ko ang cellphone ko, dahil kung hindi, baka mabaliw ako kakaisip sa timawang multong nakatira sa library na i

  • Chasing that Light   Chapter 30

    Sheiha Fajardo's POVBlink, blink, blink..."Salamat po sa tulog, at walang mga alien ang umistorbo—"Agad akong napabangon dahil sa ilaw na tumambad sa akin pagkadilat ng mga mata ko. Agad kong dinampot ang cellphone kong nakapatong sa lamesa at tiningnan ang oras. Napatakip ako ng bibig pagkakita ko sa oras.Seven p.m. na..."Bakit ka hindi tumunog selpon ko!" bulyaw ko sa cellphone kong walang kamuwang-muwang.Agad akong tumayo at patakbong nagtungo sa pinto. Sa nanginginig na kamay, kinuha ko ang ID ko at ini-scan ito sa pinto pero hindi gumagana."Si Bryly, jusmi... Si Bryly!" Kinuha ko ang cellphone ko upang tawagan si Brimme. Iyon na lang ang huling option ko para makalabas!"You don't have enough load balance to make this call..." Naiiyak kong inilayo ang cellphone sa tainga ko ng marinig sa

  • Chasing that Light   Chapter 29

    Sheiha Fajardo's POVAng saya talaga kapag walang klase, ano? Nagagawa mo ang lahat, matulog, kumain, maglakwatsa, maglampungan, lahat-lahat na. One for all, all for one."Nauuhaw ako, gusto ko ng juice. Magpapabili ka ba, Bryly?" Lumapit ako sa desk niya at pumangalumbaba roon.Nagbabasa siya ng libro habang may head phone. Pero alam kong hindi siya nakikinig ng music. It's her way of saying, 'stay away from me', 'don't approach me'.She just hummed. Hindi man lang ako tinapunan nang tingin kahit saglit. Ouch, na hurt ako ng slight doon."Sheiha, pakitago muna 'to." May inaabot si Clinton na isang brown envelope na nakasilid sa plastic envelope. Lumapit siya sa akin habang nakatingin sa hawak na selpon. Naglalaro na naman ito panigurado."Ano 'to?" Sinisipat ko ang bagay na 'yun pagkaabot ko mula sa kaniya."May k

  • Chasing that Light   Chapter 28

    Andrius Lexton's POVI stare at him."I beg your pardon?"He sighed and smiled. Tumingin siya sa hindi kalayuan namin kung saan nag-aasaran sina Brimme at Clinton. Well, more on nang-aasar si Clinton kay Brimme."You see, everything are not in there right places as of now. Kapag nakialam pa ako, kami.... mas gugulo lang." Naiintindihan ko siya. I always do, cause he's my patient."You save her before–""And that would be the last time. Hindi naman talaga si Sheiha ang dahilan kung bakit ko 'yun nagawa. I beg someone inferior to reach my goal, and I already reached it. It is a coincidence that someone also beg for Sheiha to live, and that's not me. I've already move on, and I plan to move forward. I want to set aside everything and focus on healing," Tumingin siya sa akin, maaliwalas na ang mukha niya ngayon."If you already reached

บทอื่นๆ
สำรวจและอ่านนวนิยายดีๆ ได้ฟรี
เข้าถึงนวนิยายดีๆ จำนวนมากได้ฟรีบนแอป GoodNovel ดาวน์โหลดหนังสือที่คุณชอบและอ่านได้ทุกที่ทุกเวลา
อ่านหนังสือฟรีบนแอป
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status