Lahat ng Kabanata ng Chasing that Light: Kabanata 1 - Kabanata 10

She's still ten years old when a tragedy comes to her life. Hindi alam ni Sheiha kung ano ang gagawin. She was with her cousin that time when that scene happen. Nanginginig sa takot ang batang katawan, kumakalabog ang pusong hindi magkamayaw sa pagtibok dahil sa nasaksihan.After ten years of preparing herself to make a revenge, she accidentally met a person who will make her belief upside down. She wanted revenge but he... he open the door so Sheiha can see the light of that dark room she's in. Should she chase the light to be with the man she love? Or stay in that dark room to continue her revenge even if it cause her life?"Don't stay on that dark past, please chase the light I've give you. Chase it and you'll find peace.""What if... what if I don't? Paano kung hindi ko magawang maging kampante, maging payapa hanggat hindi ko nagagawa ang bagay na matagal ko ng gustong makamit? Would you stay in that dark room with me? Serves as my light to see

Third Person's POV "Ano ka ba naman, Sheiha! Mag-aapply ka as nurse, eh takot ka sa injection?" Nanggagalaiting ani ni Brim sa kaibigan na napakatigas ng ulo.Ito pa ang isang ugali ni Sheiha na lingid sa kaalaman ng lahat. Napakatigas ng ulo nito na kahit ipukpok mo pa sa semento ay hindi siya tatablan, figuratively speaking. "Kasi nga, gusto kong mag-nurse. Saka ayoko nang magtrabaho sa gym, ang daming manyak lalo na 'yong may-ari. Nakakagigil kaya at nakakadiri," umakting pa itong nandidiri. Hindi ito titigil hanggat hindi siya pinapayagan ng kaibigan niya.  Napabuntong-hininga na lamang si Brim at umupo ulit. Kumakain sila nang mga oras na iyon ng binuksan ni Sheiha ang usapin. Nag-aalala lamang si Brim sa kaibigan dahil nais nitong magtrabaho sa ospital.  "Alam ko namang nag-aalala ka pero kailangan kong harapin ang kinatatakutan ko,

Third Person's POVNagkanda-uga-uga si Sheiha sa pagkilos para maghanda sa first day niya as nurse. Tinanghali na kasi siya ng gising dahil nasiyahan siya sa panonood ng korean drama kagabi na umabot na siya ng madaling araw bago natapos ang pinapanood. Sa sofa na nga siya nakatulog at kung hindi pa siya nahulog sa hinihigaan ay hindi pa siya magigising. "Bryly naman! Bakit hindi mo ako ginising? Alam mo bang ngayon ang first day ko tapos late pa ako? Anong e-aalibi ko nito?!" Naiikot na lamang ni Brim ang mga mata niya. Siya ba naman ang sisihin sa kamiserablehan ng kaibigan? Bakit hindi daw niya ito ginising? Psshh... manigas ito. "Hindi ko alam na na-hire ka pala, at bakit ako ang sinisisi mo? Sino ba ang natulog na ng alas-tres ng madaling araw at hindi man lang pinatay ang telebisyon? Sino ang nagbabayad ng kuryente? Sheiha, sino? 'Di ba ako? Sisihin mo 'yang pinapanood mo, nandamay pa." "A

Third Person's POVWala sa mood si Sheiha habang pinaglalaruan ang pagkain na nasa harapan niya. Break time na nila ngunit sa halip ay kumain para may lakas siya mamaya sa trabaho ay ito ang kaniyang ginagawa.  "Hoy! Ano ba namang mukha 'yan?"   Napataas ang tingin niya galing sa pagkaing pinaglalaruan.  "Huh?"   "Anong huh?" Ngumunguyang asik sa kaniya ni Sheena.   Napangiwi siya dahil ang bilis kumain ng kaharap. Para bang nasa isang food eating contest kung ngumuya. Buti hindi nabubulunan ang isang 'to?  "T-Tang *cough* ina!"   Dali-dali niyang inabot ang tubig dito habang hinihimas ang likod nito. Sinasabi na nga ba niya, e.  "Magdahan-dahan ka naman sa pagkain kasi... ayan tuloy." Ina

Sheiha Fajardo's POV Gusto niya akong makausap? And with that, my heart is starting to beat so fast that I forgot to breath for a second. Anong kailangan niya? Nakilala ba niya ako? Bakit ko ba kasi tinanggal ang mask ko kanina! Muntik na ako kanina dahil kay Clinton, ngayon naman... "Sheena? Are you okay?" I snapped from my reverie. "Huh? Ah-eh medyo hindi pa ako nakaka-recover kanina, doc. Maaari po ba akong magpahinga muna?"   Totoo naman, napagod ako. Parang bigla akong nawalan ng lakas kanina, hindi lang ang katawan ko pati na rin ng isip ko.  "It's fine, alam kong na-trauma ka sa nangyari. Take some rest, or you can have an early leave for today."    Guni-guni ko lang ata 'yon. May nakikita akong pag-aalala sa mga mata niya. Oo nga pala, normal lang naman kung mag-aalala