Share
CHAPTER 29: Pouring Rain
THREE DAYS WITHOUT LUCK IN THE OFFICE IS HARD. Laking pasasalamat ko nang pangatlong araw, saktong pagdalaw ko sa hospital nang hapon ay hinayaan na syang umalis.
Nagpumilit si Luck na magtrabaho. Pinagpapahinga sya ng mga doktor pero dahil makulit sya, pinayagan sya dahil na rin sa mga sinabi nya na babalik pero week para ma-test sya, iinom ng gamot at hindi gaanong magtatrabaho.
I am happy pero hindi ko maiwasang mag-alala. Pero nangako sya saakin na hindi na aabushin ang katawan nya. He added that he's bored in the hospital. Kulang nalang daw ay ipatali s'ya ni Bernard sa mga nagbabantay sakanya para hindi sya makatakas. Napakakulit kasi. Ilang beses nang sinabi saakin ni Bernard na hindi lang iilang ulit nyang nakita si Luck na paalis.
"Gusto mo bang tulungan kitang ayusin ang mga gamit mo?" Tanong ko nang makabalik na kami sa hospital room nya. Sinundan nya nga
Related chapters
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 30: Time Machine
Time machine"THIS IS A SIMPLE REQUEST FROM A BIG INVESTOR." Paliwanag ko kay Luck via call sa tanong nya kung bakit imbes na sa opisina ay sa isang public school ko sya pinapupunta.Agad naman syang dumating, kasunod ko lang. Bumaba s'ya sa taxi at pagkakita palang saakin ay hinalikan na ako nang magaan sa labi. Inilayo ko ang muka ko."Hey! We are here for work!"Hindi n'ya ako pinansin, bagkus ay binati pa ako ng goodmorning. Napangiti nalang ako, wala e, nabubuang na talaga.It's 7 am kaya naman napakarami ng mga estudyante ang papasok. Isa itong public high school kung saan ini-request ng isang investor na tingnan namin ito dahil balak na itong bilhin at gawing private school para na rin mas mapalawak pa. Meron pa ngang plano na gagawin itong private university. Hindi ko alam kung paano
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 31: Collections
"THESE ARE THE COLLECTIONS I AM TALKING ABOUT."It's only 8 in the morning. Naiwan ko ang isang mahalagang papel na kailangang-kailangan namin for today kaya naman binalikan ko nalang ito dahil dito ko iyon iniwan sa study room at ayokong may ibang pumupunta rito. Nagprisinta si Luck na sumama saakin papunta.Nakangiti kong tiningnan ang collections ko ng paintings dito sa loob ng study room ko. Sa kanya ko palang pinakita ang lahat ng ito. Dad saw some of them and even kuya Sandro. Nakita na rin ni Dr. Philly ang iba rito pero yung lahat-lahat na to ay si Luck palang ang nakakakita. Pagbalik ko palang ay i-din-isplay ko na ang mga ito dito nang mag-isa."Magaling ka rin palang mag-painting?" Si Luck, nilibot nya ang mga mata sa kabuuan ng kwarto na punung-puno ng mga
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 32: Adopted
"WALA NA PO BANG NAKALIMUTAN?" Tanong ko sa driver habang chinecheck ang mga dala kong bag."Naisakay ko naman ho ang mga nakabag, ma'am."This is it! Wednesday na ng hapon at outing namin bukas kaya naman pupunta na ako sa venue para maicheck kung handa na nga ba ang lahat doon. Magpapahatid ako tutal medyo malapit lang rin naman ang beach na pagdarausan. Tho babyahe pa ng 2 hours papunta roon.Nag-vibrate ang phone ko at nakita ko ang text galing kay Luck. Kanina pa to nagtatanong kung hindi ba ako sasabay sakanya, sinabi ko na ngang doon nalang kami magkita. Ngayon din sya pupunta roon gaya ng ibang mga empleyado. Ang iba naman ay nagsabing bukas na ng umaga pupunta.Parang team building ang mangyayari bukas kaya naman magkakaroon k
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 33: The Reality
NAGISING AKO SA TUNOG NG DOORBELL. Tunog din nang tunog ang cellphone ko pero imbes na pansinin iyon ay umupo ako nang maayos sa sofa kung san ako nakatulog nang nakaupo. Paulit-ulit sinaksak ang puso ko sa lahat ng mga narinig ko. Pero kahit masakit, hindi pwedeng hanggang doon lang iyon. Kailangan kong alamim ang lahat. Ang kaso, hindi ko kayang mag-isa. Mamamatay ako sa sakit. Masyadong mabigat. Tumayo ako at parang zombie na kinuha ang phone ko sa tabi ko lang, napakaraming texts at missed calls. Galing kay Kuya Sandro, kay Luck, kay Dad— hindi, hindi ko s'ya ama. Sa lahat ng narinig ako, hindi ko pinakamatatanggap ay ang maging ama s'ya. Narinig kong kinuha n'ya ako sa tunay kong pamilya, hindi ko sya ama kung ganon, hindi ba? Tinungangaan ko lang iyon. Wala pa ring tigil ang tunog
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 34: I found you
SHIVERING, I STILL TRIED TO GET UP.Masama ang pakiramdam ko pero kailangan kong bumangon dahil may pasok pa ako ngayon. She's new to business that's why many greed people are trying to turn her down.Napansin ko ang maliit na kamay na nakayakap saakin. Nilingon ko si Trina. She's sleeping peacefully like an angel in the morning. Well, she's really my angel. Sa mga taon na dilim ang nararamdaman ko ay nandyan s'ya. Aaminin ko na medyo masungit s'ya pero mabait, hindi ko rin alam pero ang pagsusungit siguro ay natutunan n'ya kay Bernard. That man, kung anu-ano ang tinuturo sa anak ko.Tinanggal ko ang kamay nya para makatayo na ako pero humigpit ang yakap n'ya saka nagmulat ng mata. Nagtama ang berde naming mga mata, kaagad kaming ngumiti sa isa't-isa."Goodmorning, beautiful!""Morn
Closer: Harder, Deeper CHAPTER 35: Harder, Deeper
After 5 months... "SIR, PORMANG-PORMA KAYO AH?" Nginitian ko si Mang Ben. "Ngayon nga ho pala iyong balik nila, ano?" "Yeah." Hindi n'ya na ulit ako muli pang kinausap, ngumiti palang s'ya na parang nahahawa sa kung gaano ako mukang kasaya ngayong araw. "Dad!" Irit ni Trina at paglingon ko ay nakaayos din s'ya. "Where do you think you're going without me?" Umirap s'ya sa hangin. "If not because of tito Bernard, I wouldn't know you're going somewhere." Napapikit ako. Si Bernard talaga. Kaya nga tinawagan ko s'ya at pinapunta sa bahay ay dahil na rin para libangin su Trina dahil may lakad ako. Bandang huli, si
Closer: Harder, Deeper EPILOGUE
I AM BUSY TYPING ON THE LAPTOP in front of me when I suddenly remember what happened. I just kissed her. Pinipilit kong libangin ang sarili ko sa mga trabahong nakatambak sa harap ko ngayon. Binasa ko ang folders na nakapatong sa mesa pero walang ibang pumapasok sa isip ko kung hindi ang ginawa ko kanina at ang reaksyon n'ya. I wanted to kiss her since the day I found her after 2 years of searching. But I didn't imagine that I'll really do that. Siguro ay nagtataka na s'ya ngayon sa mga sinasabi at ginagawa ko lalo na ang halik na ginawa ko kanina. Pero hindi naman siguro ako nananaginip lang at sigurado akong tumugon s'ya sa halik ko na siyang ikinagulat ko kaya naman napalayo ako nang bahagya sakanya kanina. Tiningnan ko ang office n'ya na nasa harap ko lang din. Mukhang nakalimutan
Closer: Harder, Deeper SPECIAL CHAPTER (1)
"BALITA KO BABALIK NA RAW SI MR. CEO." "Hindi ko la nakikita yon dahil si Sir Bernard ang naabutan ko." "Ako rin tapos naghanap ako ng pictures non kahit sa business magazines man or internet kasi sabi ng mga matagal nang empleyado e gwapo raw. Ang nakakapagtaka, wala akong makitang kahit isa." "Sinasabi ko sainyo, isang naaaaa-pakalaking bangungot non si Mr. CEO." "True! Alam na alam namin, danas na danas. Sobrang gwapo pa naman at daig pa ang artista, pero 'wag ka, walang gustong kausapin, walang kasundo at higit sa lahat, tinatanggal ang empleyado makita lang ngumiti!" "Naku ha, ang OA na ng kwento n'yo! Natatakot na tuloy ako wala pa man. Tsaka paano yon bawas sa inspiration kapag nawala si Sir Bernard." "Seryoso kami!" Busy at patuloy nag-uusap ang mga empleyado n
Latest chapter
- Closer: Harder, Deeper SPECIAL CHAPTER (3)
- Closer: Harder, Deeper SPECIAL CHAPTER (2)
- Closer: Harder, Deeper SPECIAL CHAPTER (1)
- Closer: Harder, Deeper EPILOGUE
- Closer: Harder, Deeper CHAPTER 35: Harder, Deeper
- Closer: Harder, Deeper CHAPTER 34: I found you
- Closer: Harder, Deeper CHAPTER 33: The Reality
- Closer: Harder, Deeper CHAPTER 32: Adopted
- Closer: Harder, Deeper CHAPTER 31: Collections
