Chapter 3: Unexpected Visitor

"E ano ng balak mo ngayon? Paano ang aregluhan niyo ngayon ni Kenneth nyan? Panigurado ako, hindi 'yon magpapatalo sa'yo." Tanong ng kaibigan ko na si Clariza.

Nasa tapat kami ng kumpanya na pinagtratrabahuan namin na abalang kumakain ng tusok-tusok kagaya ng fishball at kikiam dahil breaktime namin.

"Aba! Hindi rin ako magpapatalo no. Wala akong tiwala sa lalaking 'yon. Psh! Ano naman ang alam non sa pag-aalaga ng bata." Umikot ang mga mata ko sa inis. Naalala ko na naman ang kayabangan ni Kenneth noong huli na nakapag-usap kami patungkol sa pag-aalaga kay Cleo.

"Malay mo naman marunong talaga." Depensa ni Klariza.

Nakakunot-noo ako na tumitig sa kaibigan ko. "Sus! Bes, huwag ka magpapaniwala sa Kenneth na 'yon, gumagawa lang 'yon ng paraan para magpapansin dahil gusto niyang makipag-ayos sa akin. As if naman tanga ako at papayag ako sa gusto non. Yuck!" Patutsada ko, nandiri pa ako nong maalala ang pag-uusap namin ni Kenneth.

"Bes, ang tagal naman na kasi non e. Hindi kaya time na para magkaroon din kayo ng closure para mawala na 'yang sakit na dinadala mo dyan sa puso mo patungkol don sa exboyfie mo." Suhestiyon ni Clariza.

"Ayoko! Lahat ng ginawa ni Kenneth sa akin non, walang kapatawaran. Nawalan ako non, bes, hindi niya deserve ang kapatawaran ko."

Matapos naming magmeryenda ay bumalik na kami sa aming trabaho. Kahit babad ako sa trabaho ay hindi ko maiwasang isipin si Cleo kasabay noon ang nakaraan namin ni Kenneth. Pakiramdam ko bumabalik na naman 'yong bangungot na kinalimutan ko na noon.

Inumaga na ako sa trabaho kaya mabilis kong inayos ang mga gamit ko saka nagpaalam sa aking mga kasama dahil dadalawin ko si Cleo. Hindi alo mapakali hangga't hindi ko nakikita si Cleo sa isang araw.

Kaagad na akong pumunta sa DSWD kung saan naroon si Cleo. Hindi pa kami nakapagdesisyon kung kanino mapupunta si Cleo kaya dinadalaw ko nalang ito. Hinihiling ko na as soon as possible ay maareglo na iyon dahil ayaw kong mahirapan si Cleo.

"Ah, Maam, si Cleo po?" Pagtatanong ko sa isang babae na nasa information desk. Nakilala naman ako kaagad ng babae dahil nakita niya noong inaareglo namin ang pag-aampon namin kay Cleo.

"Nasa garden, Maam. May bumisita po sa kanya e." Ani ng babae.

Nagtaka ako kung sino iyong tao na sinasabi nito na dumalaw kay Cleo. Sinamahan ako ng babae papunta sa garden upang puntahan si Cleo. Nasa di kalayuan palang kami ay nakita ko na agad ang masigla na batang babae na nakikipaglaro sa isang lalaki. At noong suriin ko ang lalaki na kalaro ni Cleo ay nakilala ko na agad.

Ayan na naman siya. Tsk!

"Ninang!" Kaagad akong sinalubong ni Cleo pagkakita nito sa akin. Hindi maipinta ang ngiti sa mukha ni Cleo noong makita niya ako.

"Hello, kumusta ka?" Tanong ni ko.

Kumalas si Cleo sa pagkakayakap sa akin, samantala, naroon si Kenneth sa gilid, pinapanood kaming dalawa.

"Ayos lang po, Ninang. Napagod lang po ako sa pakikipaglaro kay Ninong." Tinuro ni Cleo si Kenneth.

Sinulyapan ko lamang si Kenneth, hindi ako nag-abala na ngitian ito o batiin manlang, saka niyaya na si Cleo na maupo sa malapit na bench. May dala akong pagkain mula sa fastfood chain na tinake-out ko at amin itong pinagsaluhan.

"Napag-isipan mo na ba 'yong sinabi ko sayo?" Pambabasag ni Kenneth sa katahimikan. Parehas naming pinapanood si Cleo na abala na sa paglalaro sa mga barbie niya.

"Psh! Hindi ako tanga, Kenneth. Alam mo mismo sa sarili mo na walang kapatawaran yong ginawa mo sa akin. Kaya pwede ba, hayaan mo nalang na ako ang mag-alaga kay Cleo." Depensa ko sa iritableng boses.

Napailing-iling si Kenneth at hinarap niya ako. "Paano nila ibibigay si Cleo sa atin kung ganito tayo na hindi magkasundo? Alalahanin mo na yon ang kondisyon nila. Saka lamang nila ibibigay si Cleo sa atin kapag nasigurado nila na hindi siya madadamay sa away natin o sa kahit na anong personal nating problema sa isa't isa."

"Hindi naman tayo magkakaproblema ng ganito kung hahayaan mo 'ko na ako ang mag-alaga sa kanya e. Ano ba kasing trip mo ha? Ikaw mag-aalaga ng bata? I dont think so kung kaya mo baka kapag nairita ka lang sa kakulitan niya ay susuko ka na. Baka nga mapabayaan mo rin siya e." Depensa ko, ginagawa ko ang lahat para mapunta si Cleo sa akin.

"Kaya ko siyang alagaan."

"Psh! Relasyon nga natin hindi mo nakayang alagaan non, si Cleo pa kaya!" Hugot na tugon ko na ikinatigil ni Kenneth.

"What the?"

Tumayo na ako at bago tinahak ang daan paalis ay may sinabi muna ako kay Kenneth. "Subukan mo munang alagaan 'yang sarili mo para alam mo 'yong hirap na pinagdaanan ko noon sayo."

Iniwan lo si Kenneth at nagtungo kay Cleo upang makapagpaalam na. Nahirapan pa akong makaalis dahil umiiyak si Cleo pero mabuti na lamang ay naroon si Kenneth at nagawan namin ito ng paraan. Gustong-gustong sumama ni Cleo sa akin pero nirerespeto ko ang desisyon nina Attorney dahil kapakanan ng bata ang iniisip ng mga ito.

Kinabukasan, nagising ako na tumutunog ang selpon ko. Napabalikwas ako ng bangon at nakita na si Attorney ang tumatawag kaya sinagot ko ito kaagad.

"Hello, Attorney?"

"Alona, si Cleo nawawala."

"Ano?"

Hindi na ako nag-aksaya ng oras para pumunta sa DSWD. Abot hanggang langit ang kaba ko at hindi ko na halos alam ang gagawin. Nang makarating ako doon ay naabutan ko sina Attorney at ilang kawani ng DSWD doon. Kasalukuyan na nilang hinahanap si Cleo at makalipas ang ilang oras ay may dumating na guwardiya na dala-dala si Cleo na umiiyak

"Cleo.." kaagad kong kinuha si Cleo mula sa guwardiya. Niyakap ko ito ng sobrang higpit dahil halos mamatay ako sa kaba. "Saan ka ba pumunta? Ha? Bakit ka umalis?"

"Ni-ninang, a-ayoko dito. Gusto ko si-si Mommy at Da-daddy." Umiiyak na tugon ni Cleo. Napapikit ako sa sobrang sakit sa kadahilanang wala akong maisasagot kay Cleo ukol sa mga magulang niya.

Nagkatinginan kami ni Attorney. Naaawa kami ng sobra sa bata.

"Tahan na. Nandito naman si Ninang e. Hindi naman kita pababayaan e." Pagpapatahan ko sa bata.

"A-ayoko na dito, Ninang." Mas lalong lumakas ang pag-iyak ni Cleo.

Matapos kong mapatahan si Cleo at halos makatulog na ito sa pag-iyak, naisipan naming mag-usap ni Attorney.

"Attorney, ayoko po kayong pangunahan sa magiging desisyon niyo kay Cleo pero nakikiusap ako, kukunin ko nalang po siya." Pakiusap ko.

"Natatakot rin kami na baka maglayas ulit si Cleo at talagang naisip na namin kanina na ibigay nalang sayo pero ang ikinababahala namin ay iyong tungkol sa inyo ni Mr. Salvador. Kapakanan ng bata ang iniisip namin, Alona." Seryosong usal ni Attorney.

"Naiintindihan ko po. Yong tungkol po sa amin ni Kenneth, makaaasa kayo na hindi madadamay si Cleo. Actually, sinusubukan na namin ni Kenneth na ayusin yon alang-ala kay Cleo." Pangungumbinsi ko.

"Sige, ibibigay namin pansamantala si Cleo sa iyo habang inaayos namin yong proseso."

Sumilay ang napakatamis na ngiti sa labi ko nong marinig ang magandang balita mula kay Attorney. Hindi maipaliwanag ang saya sa puso ko dahil sa wakas ay mapupunta na si Cleo sa akin.

Hindi ko na ginising pa si Cleo, inayos ko na ang mga gamit niya saka maingat na ibinyahe pauwi sa apartment ko. Naging maganda ang pamamalagi ni Cleo sa poder ko ngunit kahit labag sa kalooban kong iwan ito kapag gabi dahil may trabaho ako ay isinasawalang bahala ko ito. Naghire ako ng kasambahay na pansamantalang mag-aalaga kay Cleo habang nasa work ako tuwing gabi.

"Si Ninang ay aalis muna ha? Dito ka na muna sa bahay. Babalik naman ako bukas e, okay?" Pakikipag usap ko kay Cleo.

"Opo."

"Good boy." Ginulo ko ang buhok ni Cleo saka hinalikan ito sa noo.

Kinabukasan, excited akong na umuwi dahil may naghihintay sa pag-uwi ko sa apartment. Wala akong sinayang na oras para makapagbyahe pauwi dahil sabik na sabik akong makita si Cleo na masayang sasalubong sa akin.

"Cleo, nandito na si Ninang." Pagtawag ko sa batang babae nang tuluyan na akong makapasok ng apartment.

Naupo ako sa sofa, inalis ko ang suot ko na sapatos. Walang ano-ano ay may naaamoy akong nagluluto sa may kusina. Nagutom ako bigla.

"Manang, nag-abala ba kayong magluto ng breakfast namin. Sinabi ko naman na kahit ako nalang di ba?" Tugon ko.

Hindi ako nakatanggap ng sagot ngunit narinig ko ang yabang ng paa palapit sa pwesto ko at walang ano-ano ay naramdaman ko ang mainit na halik sa pisngi ko na nakapagpatigil sa mundo ko.

"Goodmorning, baby. I cooked a breakfast for us."

Napatayo kaagad ako noong mabosesan ang taong pinaggagalingan ng boses na iyon.

"Kenneth?"