1: The New Mafia Boss Emerged

CHAPTER ONE

[Warning! Contains Explicit Scenes and Violence that is not suitable for young audiences]

FIVE YEARS LATER..

"MATAGAL NANG abandonado ang bahay na 'yan, Boss." Wika ng isang tambay na pinagtanungan niya. "Ayon sa mga kapitbahay, nakapag-asawa ng mayaman 'yong dating nakatira riyan kaya napabayaan na nila 'yan. Ginagawa nalang hideout ng mga rugby boys 'yan ngayon." Dagdag pa nito habang sinindihan ang sigarilyong nasa bibig.

Tango lang ang isinagot niya sa sinabi nito at maingat na humakbang palapit sa lumang pader ng bahay na gawa ng hollow blocks na walang palitada. Sarado ang nangangalawang nang gate nito ngunit agad naman iyong nabuksan matapos niyang sipain ng malakas.

"Oyy. Anong--" sasawayin sana siya ng tambay na pinagtanungan niya, ngunit naudlot naman agad ang sasabihin nito matapos makita ang isang baril na nakaluklok sa kaniyang tagiliran nang hawiin niya ng bahagya ang suot na leather jacket.

Matapos sulyapan ang mga kasamang kalalakihan na seryoso ang ekspresyon ng mga mukha ay walang imik siyang pumasok sa nakabukas na gate at dumiretso sa pintuan ng isang maliit at sementadong bahay.

Katulad ng pader na nakapalibot dito, wala ring palitada ang dingding ng bahay. Nabubulok narin sa kalumaan ang mga kahoy na nagsilbing roof beams nito.

Ang pintuan nitong gawa rin ng kahoy ay nasira na rin. Wala nang door knob at butas-butas na. Kaya nang bahagya niya itong itulak, ay agad itong bumukas.

"'Nak ng putcha! Sino 'yan? Wala bang nakapagsabi sa inyo na may ginagawa kami rito?!"

"Naghahanap ba kayo ng sakit ng katawan?!"

Dalawang binatilyo na parehong maninipis ang pangangatawan ang galit na sumalubong sa kaniya nang pumasok siya ng bahay. Itinapon ng mga ito sa sulok ang hawak na plastic na may lamang solvent, at matalim na tumitig sa kaniya sabay bunot ng kani-kanilang kutsilyo.

"Tsk." Malamig niyang sabi at walang takot na nilapitan ang dalawang binatilyo.

At bago pa makagalaw ang dalawa ay mabilis niya na itong binigyan ng tig-iisang suntok sa sikmura. Malakas at mabilis iyon kung kaya't hindi na nagawang umiwas ng dalawa.

Sapol sa kani-kanilang tiyan ay parehong tumilapon sa gilid ang dalawa na kaagad nawalan ng malay.

"Throw them outside.." Malamig niyang sabi sa mga lalaking nakatayo sa kaniyang likuran.

Mabilis namang tumalima ang mga ito at dinampot ang walang malay na katawan ng dalawang binatilyo at dinala sa labas ng bahay.

Matapos ang ilang minutong kakatitig sa kabuoan ng interyor ng bahay ay nakapamulsa siyang lumabas dito.

"Hire someone to rebuild this house into a mansion.. And buy the neighboring estates, I want to make this area the Lion Mob's Mansion.." Utos niya sa iba pang kalalakihang nakatayo sa gilid habang nakayuko ang mga ulo.

"Bart, you'll be in charge here.. I want you to finish this work within a year." Dagdag niya pa at sinulyapan ang isang tauhan na nakahalukipkip habang nakatitig sa kaniya.

"Leave it to me, Boss.." Tugon naman agad nito sabay tango.

"Mmm." Tumango lang din siya at naglakad na pabalik ng kanilang sasakyan na nakaparada lang sa di kalayuan. "Let's go. We still have someone to meet." Wika niya sabay pitik ng kaniyang mga daliri.

Mabilis naman siyang ipinagbukas ng pinto ng isa pa niyang tauhan nang makalapit na siya sa kaniyang bulletproof SUV.

"To Mario's safe house." Wika niya sa driver matapos na sumakay sa SUV. At pagkatapos umusad ng isa pang sasakyan na naka-pwesto sa kanilang unahan, ay pina-usad narin ng driver ang sasakyan.

....

....

"HAHAHA! Ano ulit nga 'yong sabi mo? HAHAHA!" Naluluhang wika ng matabang lalaking kaharap niya habang hawak-hawak ang tiyan dahil sa kakatawa.

"The City of San Diego will be under the Lion Mob from now on." Malamig at seryosong ulit niya sa sinabi rito kanina.

"AHAHAHA!"

"HAHAHAHA!"

A loud and annoying laughter once again echoed in the huge balcony of Mario's House. Mario and his men were holding their stomachs while laughing tearfully as if hearing the best joke in their life.

"Nakakatawa ka! Ahahaha!" Sabi ni Mario habang hinahampas ang glass table na nasa gitna ng inuupuan nilang luxurious timber settee.

"Bakit niyo ba pinapasok ito? Mukhang wala pa 'tong kain, ah! Hahahaha!" Tanong pa nito sa mga tauhan habang itinuro siya.

"Oyy, bata, kahit ano pa ang relasyon mo kay Salvatore, wala akong pakialam! Namatay na sa kulungan ang taong 'yon! Kaya kung ayaw mong sumunod sa kaniya, umalis kana.." Patuloy pa ni Mario at biglang sumeryoso ang ekspresyon ng mukha.

"Tsk. I don't have time for this.." Medyo inis niyang bulong nang hindi pinansin ang sinabi nito sabay bunot ng baril sa kaniyang tagiliran.

Without blinking an eye, he shot the man behind Mario, and the one standing on its right side.

Bang!

Bang!

Two gunshots cracked in the entire house followed by a thud as the two bloody and lifeless bodies of the men he shot fell in the floor.

"What the.." Taranta namang wika ni Mario at akmang bubunot na rin sana ng baril ngunit hindi na nito nagawa iyon dahil mabilis niya nang naitutok sa mukha nito ang umuusok pang dulo ng kanyang baril.

Hindi narin nakagalaw ang iba pang tauhan ni Mario dahil tulad ng boss nila, may mga baril na ring nakatutok sa kani-kanilang pagmumukha.

"You shouldn't have laughed at me while I am trying to act nice.." Malamig niyang sabi kay Mario habang tinitigan ito sa mukha.

Bang!

Hindi na nagawa pang sumagot ni Mario dahil tuluyan na niyang kinalabit ang gatilyo ng hawak niyang baril.

"From now on, there is no more Mario "The Bulldog" Blanco in San Diego City.. If you want to follow him to hell, feel free to go against me. If you want to live, follow me." Seryoso niyang wika habang tinitigan ng matalim ang natitirang mga tauhan ni Mario na ngayon ay pare-parehong nanginginig dahil sa takot.

"W-we will follow you, Boss.."

"We're willing to be your weapon, Boss.."

Sabi nang mga ito habang nakayuko.

"Good." Tugon niya naman sabay at bumalik sa pagkakaupo sa timber settee.

"Now, give me Mario's best woman.." Malamig niyang utos sabay titig sa isa sa mga tauhan ni Mario na nakatayo malapit sa kaniya.

"Y-yes Boss.." Tugon naman agad ng lalaki sabay pasok sa loob ng bahay.

"The rest of you, throw these junks and clean these mess." Utos niya ulit sa iba pang tauhan ni Mario sabay muwestra ng hawak niyang baril sa mga bangkay na nakahandusay sa sahig.

Mabilis namang tumalima ang mga ito habang pinagpapawisan at nanginginig parin dahil sa takot.

Hindi nila akalaing ang seryoso at tahimik nilang bisita ay isa palang brutal na Mafia Boss na hindi man lang kumukurap habang pumapatay ng tao.

Hindi rin nila inaasahan na ang isang notorious na Mario "The Bulldog" na kinatatakutan ng lahat dito sa lungsod ng San Diego ay mamamatay lang ng gan'on. Ni hindi man lang sila nabigyan ng pagkakataong makapanlaban.

Kaya wala na silang magagawa ngayon kung hindi ang sumunod na lamang sa kahit na anong iuutos nito, or else, siguradong matutulad lang din sila sa boss at dalawang kasama nila.

"B-boss, they're Boss Mario's best women." Maya-maya lang ay nakabalik na ang lalaking inutusan niyang magbigay sa kanya ng babae.

May dala itong tatlong babae na nakayuko ang mga ulo, isa sa mga ito ay umiiyak pa. Pareho ring nakatali ang mga kamay ng mga ito, senyales na hindi bukal sa kanilang kalooban ang kanilang pagparito.

"Seems like your dead Boss is a desperate pervert who can only force women to warm his bed." He muttered while staring at the three women.

All of them were young and looked fresh despite their miserable appearance. They were all beautiful with white and fair skin. No wonder Mario want them.

"Listen ladies, Mario, the one who brought you here, is dead. So, basically, you belong to me now.. Fortunately for you, I am different from that dead piece of trash, so I am now giving you a two choices." Sabi niya sa tatlong babae sabay lapit sa mga ito at isa-isang inaangat ang mga pagmumukha upang matingnan niyang maigi ang kanilang facial features.

"Leave here and go home without uttering a single word about what happened here. Or serve me, and become the woman of your dreams." Patuloy niya pa habang bumalik sa pagkakaupo sa timber settee.

"If you choose to leave, be sure to follow my only condition, or else you'll end up with the same fate as Mario." Seryoso niyang banta sa mga ito.

"Y-yes, Sir.." Magkasabay na tugon ng dalawang babae sabay hakbang palabas ng balcony ng bahay.

"So, the two of you want to leave?" Tanong niya sa dalawa sabay titig ng seryoso sa mga ito.

"Y-yes, Sir." Magkasabay pa ring tugon ng mga ito habang nakayuko ang mga ulo.

"Well.. It's your choice.. But nothing in this world comes without a price ladies." Sabi niya sabay ngisi. "Mario brought you here, against your will, right?"

"Yes, Sir." Tugon naman ng mga ito.

"And I saved you.. So, what would you do to repay the favor I have done for the both of you?"

"Ahh." Natigilan namang wika ng dalawa at namumutlang nakatingin sa kaniya.

"Well?" Turan niya pa habang naghihintay sa sagot ng dalawa.

Ngunit dahil siguro sa kaba at takot ay hindi na nakapagsalita pa ang dalawa. Sino rin ba kasing hindi matatakot kapag napapalibutan ng mg kalalakihang may hawak na mga baril?

"Okay. Since both of seemed to be undecided, let me decide for you.." Wika niya sabay tayo at inalis ang sinturon ng kaniyang suot na pantalon. "Whoever pleases me the most can go, while the other remains and become a play thing of my men. How about that?" Dagdag niya sabay hubad ng kaniyang suot na pang-ibaba dahilan upang malantad ang kaniyang pagkalalaki.

Napaiwas agad ng tingin ang tatlong babaeng nasa harap niya pati ang ilang mga tauhan ni Mario. Ngunit ang kaniyang mga tauhan ay hindi man lang natinag sa kani-kanilang kinatatayuan na tila ba normal nalang sa kanila ang ganitong tagpo.

"N-no.." Mangiyak-ngiyak na bulong ng dalawang babae habang nakatalikod at ipinikit ang mga mata.

"You made me decide for you, so what are you waiting for?" Seryosong sabi niya habang tinitigan ng masama ang dalawang babaeng nakatalikod. "If you'll make me wait, both of you will die here.." Seryoso niyang banta dahilan upang manginig sa takot ang dalawang babae.

Nang makitang hindi pa rin gumagalaw ang dalawa ay bigla niyang itinaas ang hawak na baril sabay kalabit ng gatilyo nito.

Bang!

Tinamaan sa ulo ang isa sa mga tauhan ni Mario na siyang inutusan niyang magdala ng mga babae sa kaniya, agad itong bumagsak sa sahig na duguan at wala nang buhay dahilan upang napatili sa takot ang mga babae.

Pinagpapawisan naman ang ilan sa mga tauhan ni Mario dahil sa hindi inaasahang ginawa niya.

Unpredictability was one of the most dangerous trait of a Mafia Boss, dahil walang sinumang makakaisip ng susunod na gagawin nito, which would make the men around him anxious, especially those who are not loyal to him.

"The next time I pull the trigger, it would be for one of you.." Seryosong sabi niya sabay upo sa timber settee nang nakabukaka.

Dahil sa takot, walang nagawa ang dalawang babae kung hindi ang sundin ang kaniyang gusto.

Dahan-dahang lumapit sa kaniya ang dalawa at umiiyak na pinaglalaruan ang kaniyang pagkalalaki na agad tumayo pagkatapos madampian ng halik ng dalawang babae.

"You want to serve me?" Habang nilalaro ng dalawang babae ang kaniyang alaga ay binalingan niya ng pansin ang isa pang babae na nanatiling nakatayo habang nakayuko ang ulo.

"Y-yes, Boss." Tugon nito sa nanginginig na boses.

"Name?" Tanong niya rito.

"Geline, Boss.." Nakayuko pa ring tugon nito habang patuloy ang panginginig.

"What do you want to become in the future?" Muling tanong niya.

"T-to become a famous celebrity."

"Mmm." Tugon niya naman sabay tango. "Why do you want to serve me?"

"I am an orphan and I have nowhere to go since I was fired from my work."

"Good." Wika niya sabay tingin sa isa sa kaniyang mga tauhan. "Kris, train her, and bring her with you in every business transactions. I want her to be our mafiosa, she'll be useful when dealing with the likes of Mario." Utos niya rito.

"Yes, Boss." Tugon naman agad ni Krin habang pinasadahan ng seryosong tingin ang babae.

"Also, pull some strings and make her appear in televisions. Make her a celebrity." Dagdag na utos niya na sinagot lang ni Kris ng tango.

"Boss, Amir just called." Maya-maya lang, isa sa kaniyang mga tauhan na nakatayo sa gate ng bahay ni Mario ang lumapit sa kaniya.

"What is it?" Tugon-tanong niya rito habang hindi man lang pinapansin ang dalawang babaeng abala sa pagpapaligaya sa kaniya.

"He said that he already found Autumn Romano.." Tugon naman nito dahilan upang mapatayo siya.

Bahagya namang tumilapon ang dalawang babae dahil sa biglaang pagtayo niya. Aalis na sana ang mga ito sa harapan niya, sa pag-aakalang tapos na ang ginagawa nila, ngunit hinawakan niya ang buhok ng mga ito at muling isinubsob sa kaniyang pagkalalaki ang kanilang pagmumukha.

Nang marinig niya kasi ang pangalan ng babaeng 'yon, ay parang nagising na naman ang kakaibang damdamin sa kaniyang kaibuturan dahilan upang mas tumigas at nagalit pa ang kaniyang alaga.

That woman started it all.

Ang babaeng 'yon ang gumising ng kaniyang natutulog na sanang kalibugan.

At ang babaeng 'yon ang matagal niya nang gustong muling makaniig.

At ngayong nahanap na ito ng isa sa kaniyang mga tauhan, sisiguraduhin niyang hinding hindi na ito makakatakas sa kaniya katulad nang ginawa nito noon.

'Just you wait, Autumn Romano..' Tiim bagang bulong niya habang marahas na hinawakan ang ulo ng babaeng sumubo ng kaniyang pagkalalaki.

Habang iniisip ang magandang mukha at alindog ni Autumn na hindi na nawawala sa loob ng kaniyang isip sa loob ng limang taon, ay mabilis niyang nilabas-pasok sa bibig ng babaeng nasa harap ang kaniyang alaga hanggang sa labasan siya.