CHAPTER FORTY THREE[Warning! This chapter contains fighting scenes that depicts violence! Read at your own risk]SA NANGYARING riot na iyon, na maituturing na isa sa pinakamalaking rambulan sa kasaysayan ng Maximum Security Prison na ito ay napag-alaman nina Dom na umabot sa dalampo't apat ang napatay. Kabilang na rito ang labing siyam na dati niyang mga kakusa at limang membro ng Carsel Group - kasama na si Miguel na isa sa mga lider nito.Ngunit katulad nang mga nagdaang pangyayaring riot, pinalabas din ng Prison Management na tumakas ang mga ito dahilan upang mapatay ng mga bantay na PNP Special Action Forces matapos manlaban.Wala namang ibang nasabi ang mga prisong nasangkot sa riot na iyon dahil ang mga jail guards at ang mga lider lamang ng mga inmates ang tinanong ng media.Magiging malaki kasi itong kahihiyan ng Management kung malalaman ng lahat ang totoong nangyayari. Kasi lalabas na hindi pala kaya ng mga ito ang umawat ng mga nag-aaway na priso.Isa pa, magiging kaduda-d
CHAPTER FORTY FOURSA PAGDAAN ng maraming taon, patuloy na namumuhay si Dom sa loob ng mala-impyernong kulungan. Ngunit hindi katulad no'ng unang taon niya rito, naging marangya naman ang buhay niya sa ilalim ni Salvatore.Naging parang impyerno lang ito dahil sa kasamaang araw-araw niyang ginagawa.Hindi niya na kasi mabilang kung ilang tao na ang napatay niya rito - mula man sa kaniyang misyon o mula sa halos araw-araw na riot at away na kinakasangkutan niya.Ngunit nagbunga naman ang lahat nang kasamaang ito dahil ginawa na rin siyang right-hand-man ni Salvatore dahil sa pinakita niyang performance. Nagkaroon pa talaga siya ng sariling quarter no'ng mapatay niya ang nakatira sa quarter 2 na isang political prisoner.Isa itong korap na politiko, kalaban ni Salvatore sa mga illegal na negosyo. Naghahari-harian kasi ito sa loob simula no'ng napabagsak ni Dom ang Carsel Group na isa sa pinakakilala at kinatatakutang grupo. May mga goons at prisoner guards ito kaya naging arogante. At d
CHAPTER FORTY FIVE[Warning! Contains Explicit Scenes not suitable for young audience]"DOM, 'eto na po ang babaeng ni-request ninyo," magalang na wika ng Prison Director sabay muwestra ng kamay sa babaeng hawak ng dalawang Jail Guards. Nakalagay sa likuran ang dalawang kamay nito at naka-posas iyon.Kapansin-pansin din na wala man lang nakiusyuso sa paligid to think na isa itong Maximum Security Compound para sa mga lalaki pero may dinalang babae ang mga jail guards. Kaya halatadong normal lang ang ganitong gawain ng management. Ibig ding sabihin nito ay hindi ito ang unang beses na may ganitong senaryo."Mmm." habang nakatayo sa pintuan ng kaniyang quarter ay pasimpleng sinulyapan ni Dom ang babaeng dinala sa kaniya ng Director. "Good Job, Director. It's earlier than what I have expected," napangisi naman agad siya ng bahagya pagkatapos makilala ang babae sabay tapik sa balikat ng direktor.Sa susunod na araw palang ang lunes na siyang binigay nitong petsa para dalhin nito sa kaniya
PROLOGUE[Warning! Contains Explicit Scenes not suitable for young audience]It's high noon.The sun hung high in the sky like a merciless orb of fire, casting its scorching rays over the maximum security prison. The air was thick and heavy, like a tangible blanket of heat that seemed to press down on the inmates and guards alike. The prison yard was a stark, barren landscape of concrete and steel, devoid of any shade or respite from the relentless heat.The inmates, clad in their standard-issue orange jumpsuits, moved sluggishly under the oppressive sun. Sweat trickled down their faces, staining their clothes and leaving dark patches on the ground. Their eyes that was hardened by years of incarceration, squinted against the harsh light coupled with the heat reflected by the concrete walls. Their expressions were a mix of resignation and defiance. However, the presence of the patrolling guards in their crisps uniforms, the inmates has no other choice but to move towards the group of ci
CHAPTER ONE[Warning! Contains Explicit Scenes and Violence that is not suitable for young audiences]FIVE YEARS LATER.."MATAGAL NANG abandonado ang bahay na 'yan, Boss." Wika ng isang tambay na pinagtanungan niya. "Ayon sa mga kapitbahay, nakapag-asawa ng mayaman 'yong dating nakatira riyan kaya napabayaan na nila 'yan. Ginagawa nalang hideout ng mga rugby boys 'yan ngayon." Dagdag pa nito habang sinindihan ang sigarilyong nasa bibig.Tango lang ang isinagot niya sa sinabi nito at maingat na humakbang palapit sa lumang pader ng bahay na gawa ng hollow blocks na walang palitada. Sarado ang nangangalawang nang gate nito ngunit agad naman iyong nabuksan matapos niyang sipain ng malakas."Oyy. Anong--" sasawayin sana siya ng tambay na pinagtanungan niya, ngunit naudlot naman agad ang sasabihin nito matapos makita ang isang baril na nakaluklok sa kaniyang tagiliran nang hawiin niya ng bahagya ang suot na leather jacket.Matapos sulyapan ang mga kasamang kalalakihan na seryoso ang ekspresy
CHAPTER TWO[Warning! Contains Violence]TWO WEKS LATER..News about Mario "The Bulldog" Blanco's death was already widespread in the City gaining different reactions from the residents. May ibang natutuwa, may ibang nalungkot at nagalit sa gumawa nito kay Mario, at may iba namang natakot.Ang mga natutuwa ay 'yong mga taong naging biktima ng kawalanghiyaan ni Mario. Either pamilya ito ng mga pinatay nito o ng mga niri-rape nitong mga babae.'Yong mga nalungkot at nagalit naman ay ang pamilyang Blanco at ang mga totoong kaibigan at mga taong nakikinabang sa mga pinanggawa ni Mario "The Bulldog".Ang mga natakot ay 'yong mga maliliit na taong partner ng Bulldog sa mga illegal nitong negosyo. Natatakot silang baka sila na ang isusunod at na baka mawalan na sila ng negosyo at pagkakikitaan.Ngunit lahat naman nang mga organisasyon na nag-operate sa underground ng lungsod ay natuwa. Nawala na kasi ang kinatatakutan nilang tao, ibig sabihin, malaya na ulit silang makakapag-operate sa buong
CHAPTER THREE[Warning! Contains Explicit Scenes not suitable for young audience]After taking more than fifty percent share and become the majority owner of the Mindanao Summit Corporation, Dom then announced to the underground community of Mindanao that the entire island will be under his hand. At isa lang ang ibig sabihin nito, lahat nang mga underground transactions sa buong kapuluan ng Mindanao ay mangangailangan ng kaniyang basbas. Kung hindi, ita-trato itong lantarang pagri-rebelde sa kaniyang pamumuno.Of course, the big shots of the Mindanao underground community laughed at his remarks. Para sa kanila, isa lamang musmos ang Lion Mob, kaya wala itong karapatang sabihin ang gan'ong mga bagay. Hindi porke't napatay ng mga ito si Mario "The Bulldog" Blanco ay katatakutan na siya ng karamihan. Dahil sa underground ng Mindanao, para lamang isang sisiw si Bulldog kung ikokompara sa ibang mga malalaking boss."Dominic Filipe, the Boss of the Lion Mob Mafia. An ex-convict and one of th
CHAPTER FOURIn an island situated somewhere in the seas between the Islands of Mindanao and Visayas, lies a small mountain covered with coconut trees and green vegetations.From a distance, a white winding line can be seen going around the mountain to its top. It's a concrete road that served as the only access to the huge and luxurious Villa sitting at the top of the mountain.Ang Villa na ito, na pag-aari ng taong siya ring nagmamay-ari ng buong isla na si Don Celestino, ay napapaligiran ng sementadong pader na nilagyan ng live wires sa tuktok dahilan upang kahit na hindi gaano kataas ang pader na ito ay siguradong walang makakapasok sa kaniyang malawak na bakuran kung hindi dadaan sa malaking gate sa harapan.Sa magkabilang dulo ng gate naman ng Villa ay makikita ang dalawang matataas na guard house na nagsilbing watch tower. Sa itaas ng bawat guard house na nito ay nakapwesto ang dalawang lalaki na maya't mayang nakatingin sa buong paligid.Isa rin sa kapansin-pansin sa mga guard