Pregnant With My Tattoo Ex-husband’s Uncle

"Hmmm..." impit na ungol ko.

May parang kung anong mainit at mabigat na naglalaro sa aking sikmura. Pakiramdam ko ay para akong hinihila ng alon patungo sa init at dumadating na sa puntong hindi ko na maalala kung paano at saan ako nagsimulang mawala.

Ang tanging malinaw lang ay ang bigat ng hininga ng estrangherong lalaking nasa ibabaw ko, ang naghahalong amoy ng alak at sigarilyo sa bawat buntong-hininga niya.

"Just tell me if you want me to stop," pabulong niyang saad.

"D-Don't! Huwag... kang hihinto," tugon ko, halos hindi ko makilala ang sarili kong boses.

Gusto kong ibaon sa limot sa mga sandaling iyon ang sakit na nararamdaman ko, kahit pansamantala lamang.

Mas lalo pang ibinuka ng lalaki ang mga hita ko habang kinakaibabawan niya ako. And without warning, bigla na lamang niyang ipinasok ang matigas niyang alaga sa loob ko.

Napasinghap ako sa sakit. "M-Masakit! Dahan-dahan lang!" nakangiwi kong pakiusap sa kanya.

"You're virgin?!" gulat niyang tanong at biglang huminto sa pag-ulos ng kanyang kahabaan. "Why you didn't tell me?!"

Akmang huhugutin niya ang kanyang alaga sa loob ko kaya mabilis kong pinisil ang braso niya. "No, please. Ituloy mo," desperadang bulalas ko. "Own me tonight."

Umigting ang kanyang panga, numungay ang mga mata. "Don't blame me tomorrow morning, woman."

Sa halip na matakot o kabahan sa sinabi niyang iyon ay para bang may nilukob pa ng apoy ang katawan ko. Bahagya siyang yumuko at dilaan ang aking leeg habang unti-unting gumagalaw sa pagitan ng mga hita namin. Nag-umpisa sa mabagal hanggang sa pabilis nang pabilis. Ang kaninang sakit sa pagkababae ko nang butasin niya ay unti-unting napalitan ng ungol.

"You're so tight," bulong niya sa tainga ko. Sagad na sagad ang pagpasok niya sa akin.

"Oh my god! Please, harder! Ahh!" sigaw ko habang halos mawalan na ako ng ulirat. Hindi ko na alam ang mga sinisigaw ko. Naririnig ko ang hingal ng lalaki habang mabilis siyang umuulos.

Napasigaw ako nang sandali niyang hugutin ang pagkalalaki niya, sabay baon muli sa loob ko.

Hindi ko na napigilan na hilahin siya para siilin ng halik, parang iyon na ang tanging paraan para takpan ang lahat ng sakit na hindi ko masabi. At tuluyan kong hinayaan ang sarili kong mawala sa mga halik niya. Sa ilang oras, para bang lumipad ako sa mundong ako lang at siya ang naroon.

Nagising ako sa lamig na dumaan sa balat ko at sa bigat ng ulo ko na parang tinamaan ng martilyo.

"Manang Pasing, pakihinaan naman ang aircon," nakapikit kong tawag sa mayordoma ng mansyon.

Una kong naisip na baka naiwan kong bukas ang aircon. Pero nang dumilat ako, mas mabilis akong nabalik sa katinuan. Wala akong kahit anong suot maliban sa isang puting kumot na nakabalot sa akin.

"A-Anong... Nasaan... ako?" bulong ko sa sarili.

Huminga ako nang malalim, pilit na hindi gumagalaw. Napangiwi ako sa sakit nang maramdaman ang hapdi sa aking pagkababae. Dahan-dahan akong lumingon sa kaliwa at nagulat nang may matagpuang lalaki sa tabi ko. Nakatagilid siya, nakatalikod sa akin. Pero higit pa sa presensya niya, ang umagaw ng atensyon ko ay ang tattoo sa likod niya. Isang malaking dragon na halos sumakop sa balat niya mula batok pababa sa baywang.

"Oh my god..." natakpan ko ang bibig ko at doon unti-unting bumalik sa akin ang nangyari kahapon.

Matapos ang tatlong araw na walang paramdam, ang hindi pagsagot sa mga tawag at text ko, umuwi ang asawa ko sa bahay namin.

"Umuwi lang ako rito para sabihin sa'yo na magpa-file ako ng annulment. Kung gusto mong manatili rito sa mansyon ay ibibigay ko sa'yo ang titulo nito pagkatapos mong pumirma," iyon ang bungad sa akin ni Greyson.

Dalawang taon na kaming kasal ni Greyson. Secretary niya ako ng halos anim na buwan bago kami magpakasal. Unang kita ko pa lang sa kanya ay humanga na ako. Kaya naman nang alukin niya ako magpakasal para makuha ang mana na ibibigay ng kanyang lolo, hindi ako nagdalawang-isip na pumayag.

Akala ko kasi... kapag nanatili ako sa kanya at nakita niyang mahal ko siya, may chance na mahulog din siya sa akin. Pero nagkamali ako. Alam kong may babae siyang kinikita sa loob ng dalawang taon na pagiging mag-asawa namin, pero hinayaan ko siya dahil ayaw kong iwan niya ako. Nagbulag-bulagan ako dahil ganoon ko siya kamahal.

"I hate you, Greyson," nakakuyom ang mga kamao kong saad.

Hindi ko namalayan na tumutulo na pala ang luha ko. Muli akong tumingin sa lalaking nasa kama at inalala ang kanyang mukha, pero hindi ko iyon matandaan. Matapos kong magmakaawa kay Greyson na huwag akong iwan kagabi, napadpad ako sa bar na pag-aari ng kaibigan ko, at ang sumunod ay hindi ko na alam kung anong nangyari.

Ang malinaw lang sa akin ay ang amoy ng estrangherong lalaki at ang paraan ng pagyakap niya sa akin.

Maingat akong gumapang. Kinuha ko ang mga damit ko na nakakalat sa sahig at halos nagkakandarapang isinuot ang mga ito. Nang maayos ko ang sarili ko, lumapit ako sa pintuan. Ngunit bago ko ito mabuksan, narinig ko ang mabigat niyang pag-ungol kaya nataranta akong tumakbo palabas.

Tumawag ako ng taxi at doon humagulhol ng pag-iyak.

"Ma'am, ayos ka lang po ba?" concern na tanong ng taxi driver.

Hindi ko siya sinagot at nagpatuloy lang sa pag-iyak. My husband is annulling our marriage. I had a one-night stand with a stranger and even gave my virginity.

What could be worse than this?

Mugto ang mga mata ko nang bumaba ng taxi. Bumaling ako sa bar ng kaibigan kong si Ayen at nang makita niya ako sa entrance pa lang ay namilog na ang mga mata niya at mabilis na lumapit sa akin.

"Delancy..." tawag niya, salubong ang mga kilay.

Mahigpit ko siyang niyakap at niyakap naman niya ako pabalik, halos manginig ang katawan ko sa halo-halong emosyon na nararamdaman.

"Anong nangyari? Bakit bigla ka na lang nawala kagabi?" sunod-sunod niyang tanong. Bumitaw siya sa yakap sa akin at pinunasan ang pisngi ko.

"Ayen, I slept with a stranger," garalgal kong pag-amin.

Napakurap siya sa gulat at itinuro pa ako. "Sinong lalaki? Nalaman mo ba ang pangalan niya?"

Marahas akong umiling. "Hindi ko siya kilala. Umalis ako na natutulog pa siya."

Napahawak si Ayen sa buhok niya, daig pa ang naloka sa revelation ko.

"Halika, tingnan natin!" Hinila niya ako paakyat sa second floor.

Dinala niya ako sa CCTV room ng bar para tingnan kung sinong lalaki iyon.

Mula sa pagpasok ko sa loob ng bar hanggang maupo ako sa counter at magpakalasing ay nare-record sa CCTV. Matapos ang halos dalawang oras ay tumayo ako at pagewang-gewang na naglakad papunta sa banyo. At nagkataon naman na sira ang nakatapat na CCTV roon kaya hindi namin nakita ang sumunod na nangyari. Hindi rin ako nakitang dumaan sa entrance kaya ang hinila ni Ayen ay sa exit kami dumaan dahil sira rin doon ang CCTV.

"Pasensya ka na, Delancy, hindi natin makikita kung sino ang lalaking yun," bagsak ang mga balikat na sabi ni Ayen.

Pagod akong ngumiti sa kanya at umiling. "Hindi ko rin naman gugustuhin na malaman pa kung sino siya. Gusto kong kalimutan ang nangyari sa amin."

Pero hindi nagbago ang tingin ni Ayen sa akin, kitang-kita ko ang awa sa mga mata niya bago dahan-dahang inilabas ang cellphone sa bulsa. "I know you're devastated, pero kailangan mo pa rin malaman ang tungkol dito bago pa ibang tao ang magsabi nito."

Pinanood ko siyang tumungo sa gallery at may pinindot na screenshot ng article.

"Billionaire Grandson Greyson De Luca to Wed Supermodel Sunny Cruz in Two Weeks."

Noong nabasa ko ito, naramdaman kong parang may kung anong tumusok sa dibdib ko. Mas matalas pa sa isang kutsilyo.

"Delancy... hindi lang yan." Naramdaman kong hindi ninanais ni Ayen ang mga ginagawa niya. Pero dahil kaibigan niya ako, wala siyang ibang pwedeng gawin maliban sa sabihin ang mga ito. "Pinadala niya dito kagabi yung annulment papers."

Parang lumabo ang paligid. Hindi ko narinig ang kasunod. Kinuha ko ang sobre at tiningnan ang nakasulat doon. Naroon ang pangalan ko katabi ng pangalan ni Greyson at ang pirma niya.

Tinitigan ko ito na para bang isang kalabang nagwagi. Habang tumatagal, may namumuong galit at lungkot sa mga mata ko. Pero sa kabila nito, wala pa ring luha na lumabas.

Napayuko ako, nanginginig ang aking mga kamay.

"Hindi ka niya deserve. Wala siyang kwentang lalaki," pag-aalo ni Ayen sa akin at hinawakan ang mga kamay ko.

Gabi na nang umalis ako sa bar ni Ayen. Hindi na ako umuwi pa sa mansyon. Gamit ang savings ko ay nagrenta ako ng maliit na apartment at doon ikinulong ang sarili ko, gabi-gabi akong umiiyak.

Nilayo ko ang sarili ko sa pamilyang De Luca matapos kong pirmahan ang papeles tatlong linggo ang nakalilipas.

"Delancy, pwede ka naman sa bahay ko tumuloy. Hindi mo kailangan pahirapan ang sarili mo ng ganito," awang-awa na sabi ni Ayen nang dalawin niya ako sa apartment.

Nilingon ko siya mula sa lababo, pero bago pa ako makasagot sa kanya bigla akong napahawak sa bibig ko nang maramdaman ang pagsusuka.

Mabilis akong tumakbo sa banyo at napaupo sa sahig. Halos manghina ako habang sunod-sunod na lumalabas ang suka ko, parang wala nang matira sa loob ko. Nanginig ang mga daliri ko habang kumakapit sa gilid ng inidoro.

"Delancy!" Mabilis na sumunod si Ayen, padabog pa niyang isinara ang pinto bago siya lumuhod sa tabi ko. "May sakit ka ba?"

Hindi ako makasagot. Nanghihina ako, hinihingal, at parang umiikot ang paningin ko sa pagod. Hinawi ni Ayen ang buhok ko palayo sa mukha ko habang patuloy ang pag-aalala sa boses niya.

Umiling ako, pinipilit huminga nang maayos. "Hindi ko alam. Ilang araw na rin ako ganito."

Napatitig si Ayen sa akin, tapos unti-unting lumaki ang mga mata niya. "Wait."

Tahimik siyang napaurong ng konti saka tumingin ulit sa akin na parang may naisip na hindi niya masabi.

"Delancy..." bumaba ang boses niya, may halong kaba. "Don't tell me... you're pregnant?"