ตอนที่ 1 รู้จัก 3/3

==Part Soa==

“พี่...จี...โฮ!!!!!!!” ทันทีที่พี่จีขึ้นรถมาฉันก็รีบตะโกนใส่หน้าทันที คนอุตส่าห์กินของอร่อย ๆ มา ต้องมาอารมณ์เสียเพราะเรื่องที่พี่ชายเป็นคนก่อเนี่ยนะ คอยดูจะฟ้องพ่อแม่เอาให้เข็ดเลย

“เออ ๆ พี่รู้แล้ว ขอโทษ ๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปช็อปปิ้งอยากได้อะไรบอกได้เลย พี่จ่ายเอง” ฉันหันไปยิ้มให้เขาก่อนจะพูดคำที่พี่ไม่อยากได้ยินออกมา

“หนูจะฟ้องพ่อกับแม่”

“เห้ย พี่ขอโทษ พี่ผิดไปแล้ว อย่าฟ้องเลยนะ จะให้พี่ทำอะไรก็ได้พี่ยอมทำทุกอย่างเลย นะ ๆ โซอา นะคะน้องสาวคนสวยของพี่นะคะ ๆ ” หึ้ย! หงุดหงิด ๆๆ ใจก็ไม่ได้อยากฟ้องหรอก ยอมรับว่าตอนเด็กขี้ฟ้อง แต่ตอนนี้ไม่เหมือนตอนนั้นแล้ว แต่จะขออะไรดีนะ

“…”

“อย่าเงียบสิ พี่ใจไม่ดี”

“…”

“โซ ขอร้องล่ะ”

“พี่หยุดพูดซักที หนูรำคาญแล้วนะ”

“…” ฉันหันไปมองหน้าพี่ชาย ก็เห็นว่าทำหน้าเหมือนหมาหงอยอยู่ข้างๆ คือมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ฉันแค่ไม่ชอบมีปัญหากับใครหน้าไหน

ไม่นานเราก็ถึงบ้าน ทันทีที่พี่จีถอยรถเข้ามาจอดในบ้านได้ ฉันก็รีบลงจากรถทันที โดยมีพี่ชายตัวดีรีบวิ่งเข้ามาเหมือนจะพูดอะไรเหมือนกัน

“อย่าให้มีเรื่องแบบนี้พาดมาถึงหนูอีก รีบไปเคลียร์กับสาว ๆ พี่ซะ ครั้งนี้หนูจะไม่ฟ้องพ่อแม่ พรุ่งนี้หลังจากแม่บ้านทำความสะอาดห้องหนูเสร็จ พี่ต้องพาหนูไปห้างด้วย” ฉันนึกขึ้นได้ว่าที่นี่ไม่มีของกินติดบ้านเลย บวกกับที่ฉันต้องซื้อของใช้ส่วนตัวเพิ่มอีก งั้นก็ให้พี่จีเป็นคนจ่ายทุกอย่างเลยแล้วกัน ฮิฮิ

“รับทราบครับ” พี่จีพูดพร้อมตะเบ๊ะ ชิ!

วันต่อมาพี่จีโทรให้แม่บ้านมาทำความสะอาดห้องฉัน หลังจากเสร็จฉันก็รีบลากกระเป๋าตัวเองเข้าห้อง ก่อนจะรีบเดินลงไปหาเขาเพื่อออกไปห้างกัน

“ว่าแต่แกจะไปซื้ออะไรล่ะ”

“ของใช้ส่วนตัว กับของกินเอาไว้ติดบ้าน เมื่อวานพี่พูดแล้วนะว่าพี่จะจ่ายให้หนูอะ” ฉันหันไปหรี่ตาใส่พี่ชายที่พร้อมจะทำทุกอย่างขอให้เรื่องเมื่อวานไม่ถึงหูพ่อกับแม่

“รู้แล้ว ๆ เห้อ~”

เมื่อถึงห้างฉันก็เดินเข้าช็อปนู้นออกช็อปนี้ไปเรื่อย ส่วนพี่จีก็มีหน้าที่จ่ายเงินและถือของให้ฉัน ก่อนจะแวะไปโซนอาหารและขนมเพื่อตุนของไว้ ในขณะที่พี่ชายยังอยู่ก็ขอใช้เงินพี่ให้คุ้มหน่อยละกัน

หลังจากช็อปกันเสร็จ เราก็ตรงไปร้านกาแฟที่แม่เปิดไว้ ไหน ๆ ก็ออกมาแล้วเลยอยากจะแวะร้านซักหน่อย วันนี้ฉันอยากทำความรู้จักกับคนในร้านก่อนจะเริ่มมาเรียนรู้งานที่ต้องทำ พอถึงร้านก็เห็นว่าโต๊ะในร้านเต็มทุกที่เลยแฮะ พี่จีเดินนำเข้าร้านไปแล้วส่วนฉันก็รีบเดินตามเขาเข้าไปในร้านทันที

“อ้าวคุณจีสวัสดีค่ะ แล้วนี่คุณโซอาใช่ไหมคะ หน้าตาน่ารักเชียว พี่ก็หล่อน้องก็สวย แหมครอบครัวนี้หน้าตาดีกันจริง ๆ เลยนะคะ” ฉันรีบยกมือไหว้คนที่กล่าวทักทายเราเมื่อครู่ ดูจากการแต่งตัวแล้วน่าจะเป็นผู้จัดการร้านที่นี่

“ครับ เดี๋ยวอีกสองวันผมจะพาโซมาเรียนรู้งานที่นี่นะครับ แต่พี่ไม่ต้องเป็นห่วงเรื่องการสอนงานนะ ระหว่างนี้ผมจะเป็นคนสอนงานเอง แต่หลังจากเปิดเทอมแล้วต้องฝากพี่แคทด้วยนะครับ เพราะผมก็ต้องกลับไปเรียนรู้งานที่บริษัทในกรุงเทพฯ ระหว่างรอมหาลัยเปิดเทอมด้วย จะได้พร้อมรับช่วงต่อทันทีที่เรียนจบ โซเป็นคนเรียนรู้ไวผมเชื่อว่าพี่แคทจะไม่เหนื่อยมากแน่นอน” พูดซะยืดยาวเชียวนะคะ พูดจบพี่จีก็ยิ้มจาง ๆ พร้อมหันมาจับหัวฉันโยกไปมาเบา ๆ

ใช่...พี่จีจบปริญญาตรีในระยะเวลาเพียงสามปีและกำลังจะกลับไปต่อปริญญาโทที่กรุงเทพฯ เพราะระหว่างที่เรียนม.ปลายเขาก็สอบ Pre-degree ไปด้วย ทำให้ระหว่างที่เรียนม.ปลายนั้นเขาก็สามารถเก็บหน่วยกิตของมหาลัยไไปได้เยอะพอสมควร

“สวัสดีค่ะ พี่เรียกหนูว่าโซเฉย ๆ ก็ได้นะคะ ยังไงหนูก็ต้องมาผึกวิชาที่นี่ อีกอย่างไม่ต้องเรียกคุณก็ได้ค่ะดูห่างกันเกินไป” ฉันยิ้มกว้างให้พี่ผู้จัดการ ก่อนจะหันไปเห็นพี่ชายเดินไปคุยกับผู้ชายคนหนึ่งที่ดูสนิทสนมกันพอควร

“อืม...งั้นพี่เรียกน้องโซแล้วกันนะ พี่ชื่อแคทนะ ส่วนเด็กเสิร์ฟทางนู้นชื่อบอย เป็นรุ่นพี่น้องโซสองปี แต่เรียนรุ่นเดียวกับคุณจี เพราะเรียนก่อนเกณฑ์น่ะ คนทางนั้นชื่อเมสันเป็นเพื่อนคุณจีเขาล่ะ พวกเขาจบพร้อมกันหมดเลยด้วยนะ เป็นเด็กที่ชวนกันเรียนดีจริง ๆ” ฉันพยักหน้าเข้าใจก่อนพี่แคทจะพูดขึ้นมาอีกรอบ

“หลังจากเรียนจบคุณจีเขาก็ฝากเพื่อนมาทำงานที่นี่ ยังไงอีกสองวันค่อยมาทำความรู้จักกับพวกเขาอีกรอบก็ได้ วันนี้คนเยอะเป็นพิเศษพี่เกรงว่าสองคนนั้นจะไม่มีเวลามาแนะนำตัวกับเรา” ฉันพยักหน้ารับทราบ ก่อนจะมีลูกค้าเดินเข้ามา ทำให้ฉันต้องเดินไปอยู่หลังเคาน์เตอร์กับพี่แคทแทน ไม่นานพี่จีก็ชวนฉันกลับบ้าน เพราะวันนี้ลูกค้าเยอะ เราจะเกะกะพวกพี่ ๆ เขาซะเปล่า

เรากลับมาถึงบ้านประมาณสี่โมงกว่า ๆ ฉันช่วยพี่จียกของเบา ๆ เข้าบ้าน แล้วหันมาจัดการของสด ขนมและนมที่ต้องแช่ตู้เย็น ส่วนของแห้งก็เก็บไว้ในตู้เก็บของข้างบน

หลังจากนั้นก็ถือของใช้ส่วนตัวขึ้นไปจัดห้องตัวเองเสร็จสรรพ ก่อนกระโดดขึ้นเตียงตัวเองแล้วยิ้มอย่างสบายใจ ในที่สุดก็ได้มานอนห้องตัวเอง แม้จะเป็นคืนเดียวที่ได้นอนเบียดกับพี่ชาย แต่ก็เป็นคืนที่ทรมานพอสมควร เดี๋ยวก็เอาขามาพาด เดี๋ยวก็ละเมอพูดอะไรลามกจกเปรตสงสัยกำลังฝันถึงตอนที่กำลังมีอะไรกับสาว ๆ อยู่ ฉันล่ะท้อ

ค่ำมาเราตกลงกันว่าจะขับมอเตอร์ไซค์ไปกินร้านอาหารตามสั่งหน้าทางเข้าหมู่บ้าน เพราะวันนี้ทั้งพี่และฉันเดินห้างกันมาเหนื่อยแล้ว และยังไม่อยากทำกับข้าวกินกันเองด้วย

“โซ พรุ่งนี้เพื่อนพี่จะมากินเหล้าที่นี่นะ แกโอเครึเปล่า” พี่จีถามฉันหลังจากเรากลับมาจากกินข้าวข้างนอก

“หนูไม่ติดอยู่แล้ว แต่อย่าเสียงดังมากละกัน” หลังจากนั้นฉันก็ขอตัวขึ้นห้องไปเลย อยากอาบน้ำนอนแล้ว

ช่วงค่ำวันต่อมา

“พวกมึง นี่น้องสาวกูโซอา...ส่วนนี่ไอ้บอยและไอ้เมสันเพื่อนพี่ ที่ทำงานที่ร้านเราด้วย วันนั้นน่าจะเห็นแล้ว ไอ้เฟมรุ่นเดียวกับแกเป็นเพื่อนบ้านเรา ไอ้ครามก็รู้จักกันแล้วเนอะ ที่ร้าน X วันนั้น”

“สวัสดีทุกคนอีกรอบนะคะ” ฉันยกมือไหว้สวัสดีพี่ ๆ เขา เว้นแต่เฟมเพราะเป็นรุ่นเดียวกัน

“สวัสดีครับน้องโซทั้งขาว ทั้งสวย น่ารักอีก ไม่ทราบว่ามีแฟนรึยังครับ” พี่เมสันเป็นคนถามฉันขึ้นพร้อมกับยิ้มแบบ...ปากจะฉีกอยู่แล้วพี่

ตุบ! พี่ชายฉันถีบพี่เมสันล้มหงายหลังไปทันทีที่พูดจบ

“น้อย ๆ หน่อยมึง”

“แหะ ๆ ยังไงก็ตามสบายนะคะ หนูขอตัวขึ้นห้องก่อนดีกว่า พวกพี่จะได้คุยกันอย่างสบายใจ” ฉันยิ้มให้ทุกคนแล้วเดินขึ้นมาอาบน้ำ ก่อนจะนอนเล่นไอแพดไปเรื่อย

เวลาผ่านไปดึกมากแล้วฉันที่ยังนอนไม่หลับก็คิดว่าจะลงไปหานมอุ่น ๆ เผื่อจะช่วยให้หลับได้ง่ายขึ้น เดินมาจนถึงขั้นสุดท้ายของบันไดก็เห็นเฟม เดินผ่านมาน่าจะไปเข้าห้องน้ำมั้ง ฉันก็ยิ้มบาง ๆ ให้แล้วมารินนมใส่แก้วแล้วอุ่นดื่ม

ฉันนั่งจิบนมไปเล่นไอแพดไปตรงเคาน์เตอร์ครัว หลังจากนมหมดก็ล้างแก้วไว้แล้วเตรียมขึ้นห้อง ในจังหวะนั้นเฟมก็เดินเข้ามาในครัวด้วยท่าทางเมา ๆ เซ ๆ นิดหน่อย

“มาหาอะไรไปกินแกล้มเหล้ารึเปล่า” ฉันถามออกไปเพื่อที่จะช่วยเขาหยิบขนมให้ เพราะเขาคงจะไม่รู้ว่าขนมอยู่ตรงไหนบ้าง

“อืม...อยากกินอะไรหวาน ๆ น่ะ” อะไรหวาน ๆ เหรอ งั้นเป็นป๊อปคอร์นน่าจะโอเค ฉันกำลังจะหันไปเปิดตู้ขนมข้างบน แต่เฟมก็ดึงข้อมือฉันเบา ๆ ทำให้ฉันที่ไม่ทันตั้งตัวเซเล็กน้อยแล้วเฟมก็เดินเข้ามาประชิดตัวฉัน ทำให้ฉันต้องถอยหลังแล้วเอวด้านหลังก็ไปกระแทกกับเคาน์เตอร์ครัว เจ็บ!

“อ๊ะ!”

“อยากกินตรงนี้ น่าจะหวาน” เขาพูดพลางเอานิ้วมาจิ้มที่ปากฉัน ฉันขมวดคิ้วเตรียมจะเดินหนี แบบนี้ไม่ใช่แล้ว

ยังไม่ทันจะได้เดินหนีเขาก็เอามือมาวางไว้กับเคาน์เตอร์ครัวทำให้ตอนนี้ฉันอยู่ระหว่างแขนทั้งสองข้างของเขา ฉันมองหน้าเขาที่กำลังจะก้มลงมาหาฉัน พลางคิดว่าจะก้มตัวลอดใต้แขนเขาไปก็น่าจะหล่อแหลมเกินไป เพราะก้มลงไปหน้าฉันต้องไปจ๊ะเอ๋กับเป้ากางเกงของเขาแน่ ๆ เวลานี้ฉันต้องเรียกพี่จีมาช่วยสินะ

“พี่...อื้อ...” แค่เปิดปากเท่านั้นแหละ ริมฝีปากหนาก็ก้มลงมาประกบปากฉันพร้อมลิ้นร้อน ๆ ที่มีรสชาติแอลกอฮอล์เข้ามาภายในปาก

ฉันเบิกตากว้างด้วยความตกใจ แต่ร่างกายกลับไม่ขยับให้ตอบสนองว่าต้องผลักเขาออก ลิ้นหนาคว้านไปทั่วปาก ก่อนปลายลิ้นจะมาหยุดที่ลิ้นฉันและเล่นหยอกล้อกับลิ้นของฉัน อ่า...ความรู้สึกวาบหวามนี่มัน...ฉันหลับตาลงแล้วจูบเขาตอบ ฉันขยับลิ้นเล่นกับลิ้นเขาอย่างเก้ ๆ กัง ๆ จากเบา ๆ กลายเป็นรุนแรงขึ้น จากลิ้นเล่นลิ้นกลายเป็นดูดลิ้นกันแทน ทำอย่างนั้นสลับไปมา มือเฟมจากวางอยู่บนเคาน์เตอร์ครัวกลายมาเป็นมือข้างหนึ่งโอบเอวฉันไว้แน่น อีกข้างก็ดันแผ่นหลังฉันให้เข้าหาตัวเขา ทำให้ตอนนี้เรา ร่างกายแนบชิดกัน หน้าอกฉันเบียดกับอกแกร่งเราจูบกันดูดดื่มจนไม่รู้เวลาผ่านไปนานเท่าไหร่ แต่ตอนนี้ฉันมีความรู้สึกบางอย่างแทรกเข้ามา

‘บางอย่างที่ฉันต้องการมากกว่านี้ ที่ไม่ใช่แค่จูบ’

เฟมปล่อยมือข้างที่ดันหลังเข้ามาภายในชุดนอนและสอดเข้ามาภายใต้เสื้อชั้นในที่ปกปิดเนื้อหน้าอกอยู่ เขาขยำมันเบา ๆ ก่อนจะใช้นิ้วเล่นกับยอดอกที่ตอนนี้แข็งสู้นิ้วคนที่กำลังเล่นกับมันอยู่ ฉันแอ่นหน้าอกขึ้นอย่างเสียวซ่าน ขอมากกว่านี้ มากกว่านี้อีก!

“อื้อ…อื้ม...” ฉันครางออกมาเบา ๆ โดยที่ปากเรายังประกบจูบกันอยู่ และตอนนี้ฉันก็สัมผัสได้ถึงบางอย่างที่มันกำลังดุนดันท้องน้อยอยู่ อ่าส์...ตื่นแล้วสินะ ในขณะที่กำลังจะเอามือลงสัมผัสเจ้างูน้อยที่อยู่ภายใต้กางเกงที่กำลังดุนดันท้องน้อยอยู่ อยู่ดี ๆ ตัวเฟมก็โดนกระชากออกเบา ๆ ทำให้เราผละออกจากกัน และนั่นแหละ พี่จียืนอยู่ข้างหลังเฟม ฉันยืนก้มหน้าด้วยความอาย ก่อนจะรีบจัดเสื้อผ้าตัวเองให้เข้าที่ แล้วรีบวิ่งขึ้นห้องไปเลย