Marami akong iniisip sa hapong iyon. Sa tatlong araw lang na nawala ako ay madami na ang pagbabago. At hindi pa doon natatapos ang mga surpresa sa akin. Kasi pagkapasok namin sa room may nakaabang na roon ang tatlong bouquet of red roses and Ferrero chocolate.
"Oh boy, Bryan asan ka na ba ng mabatukan kita. Sobra na itong ginagawa mo. I am not a fan of this!" I said in my mind as I took the card and read.
Hope you have a wonderful day. See you later.
Malalim na buntong hininga ang ginawa ko. See you later talaga! Makakatikim ka ng batok sa akin!
"So, inuumpisahan ka nang ligawan?" Tanong ni Eula na nahimigan ko ng bitterness sa boses. Napaharap ako sa kanya at tinaasan siya ng kilay.
"Wait nga Eul? Ano 'ng problema at ganyan ka ngayon? Supposed to be happy ka para sa akin, why the rude attitude towards me?" Medyo napalakas ang boses ko.
Napalingon tuloy ang mga kaklasI was like hypnotized for a second. Natauhan lang ako noong nakapasok na siya sa kotse at kasalukuyang inaabot ang seatbelt ko.Halos hindi ako huminga dahil halos magkadaiti na ang katawan namin.At ang hudyo, lalo yatang binagalan ang paglalagay, gusto rin yata akong mamatay dahil alam kong ramdam niya ang 'di ko paghinga.Lumingon siya sa akin nang nakangisi. Malapit pa rin ang mukha niya sa akin dahil hindi pa naman siya umaalis."Breath Diozza," usal niya, ramdam ko ang hininga niya sa may pisngi ko.Natikom ko ang aking bibig at hindi pa rin humihinga. He chuckle when he finally sit and put his own seatbelt.Napabuga ako ng hangin. Alam kong narinig niya iyon kaya napatawa siya at napatingin sa akin. Those eyes has a thousand words, a thousand feelings. Napakagaan ng ngiti niya sa akin. Kaya kumalma ang sistema ko, ang puso ko na lamang ang hindi pa.Umalis kami sa school, hindi ako na
Maingat akong inilapag ni Adonis. Napagod ako sa kakapiglas at kakatili."Anong ginagawa mo Adonis?" namamaos kong tanong. My eyes are wet with tears na kanina pa rumaragasa.Wala na akong lakas para labanan siya. I just stand there, kung saan niya ako nilapag mula sa pagkakabuhat. Wala akong narinig na sagot mula sa kanya. Nakiramdam ako, pero nanatili rin siyang tahimik.Napapitlag ako noong may tumapik sa balikat ko. I know Adonis is still in front of me, kaya nagtaka ako dahil pakiramdam ko may kasama kami roon, hindi lang iisa ang naroon, marami sila. I still have the blind fold. Basa na rin ng luha."Baby?" Isang malamyos na tinig ang narinig ko. Nagmumula iyon sa isang matandang tinig. I burst into tears as I gradually taking out the blind fold from my eyes. In realization kung sino ang tumawag sa akin. Humarap ako kung saan banda iyon."Papa!" I was trembling into surprise and happ
Mabilis kaming nagtungo sa bar na sinabi sa amin ni Eula. Pagdating namin ay nagkakagulo na sa loob. Hinanap ng aking mga mata ang kaibigan ko.Sa likod ko ay si Adonis at Cresia. Humiwalay sa amin sina Mart at Mahinhin para madaling mahanap si Eula.Grabe, may mga nagsisigawan. Hindi na sila makontrol ng mga security o bounce ang mga iyon. Sa dami ba naman ng nagkakagulo. Agad akong hinawakan ni Adonis at iniharang ang katawan nito sa aming dalawa ni Cresia.Mausok sa loob at medyo nakakahilo dahil sa mga taong nagtatakbuhan. Tapos naroon pa ang amoy ng iba't ibang alak at sigarilyo."Ano ba itong pinasok ni Eula, bakit siya napunta sa lugar na ito?" Bulaslas ko dahil na rin sa matinding pag-aalala sa kanya.Magkahawak kamay kami ni Cresia habang nakahawak naman ang isang kamay ko sa laylayan ng damit ni Adonis, habang papalapit kami sa loob. Nang bigla na lamang may humila kay Cresia. Napali
Pasalampak na nakaupo kami sa side ng kalsada habang kinakausap ng mga pulis sina Bryan at Eula. Katabi ko si Adonis na nag abot sa akin ng tubig. Sa tabi naman niya ay sina Cresh at yung gwapo na hindi pa niya pinakikilala. Basta ang alam ko ito yung may ari ng cafe. Sa tabi ko naman ay si Mart at Mahinhin na nagtatalo na naman ng kung anong bagay."Okay ka lang?" tanong sa akin ni Adonis at ginagap ang aking kamay. Nanindig ang balahibo ko sa batok. Kami na talaga for real pero hanggang ngayon hindi pa rin ako makapaniwala.Pinisil niya ang kamay ko dahil sa matagal kong pagkakatitig sa aming kamay. Nilingon ko siya at nginitian. Hindi lang yata ang katawan ko ang mataba ngayon, pati puso ko tumataba dahil sa pagmamahal na ipinapakita sa akin ni Adonis."Sorry guys, nadamay kayo sa gulo!" hingi agad ng paumanhin ni Eula sa amin nang makalapit sila ni Bryan. Katatapos lang nila kausapin ang mga pulis. Nagsitayuan kami. Niyakap namin si Eula. Ako, si Mahinhin at
Nasa isang lomihan at gotohan kami na bukas ng 24 oras. Lomihan iyon ni Aling Susan at suki kami roon. Malapit ito sa paradahan ng mga bus na papunta sa ibat ibang lugar.Kasama ko sina Adonis, Eula at siyempre ang maarteng si Bryan. Suwerte niya talaga at hindi ako naging girlfriend niya. Kung hindi araw araw kong makikita ang tila nandidiring mukha niya, dahil araw araw kong dadalhin sa isawan o lomihan.Wala siyang choice kundi sumama sa amin dahil ayaw pang umuwi ni Eula. Sina Mahinhin ay tuluyan na talaga kaming iniwanan.Napilit din namin kumain si Bryan ng Lomi ni aling Susan. Nasa dulo kaming parte ng maliit na pwestong iyon. May iilang upuan at mesa. Sa mga mesa ay may patis at toyo na nakalagay na. May mangilan ngilan ding taong nagkakainan.Pinasadahan ko ng tingin si Bryan at Eula na magkatabi. Napangisi ako dahil kita mo nga naman, mukhang may something sa kanila talaga.Sa totoo lang natutuwa ako. Parang nagbabago kasi itong si
Nagising ako sa isang magandang umaga. Nag-inat ako habang nakapikit pa rin ang mga mata. Nang magmulat ako napangiti ako sa kwartong bumungad sa akin. Sky blue ang kulay ng dingding. Walang masyadong kagamit-gamit kundi isang side table nakapatong doon ang lampshade. Isang pandalawahang sofa. May mounted na TV sa dingding. At may masarap na Adonis sa tabi ko.Napahagikgik ako at pinagmasdan siyang natutulog sa tabi ko.Hmmm..huwag green minded, walang nangyari sa amin. Kahit balak niya akong rape-in, hindi ako pumayag. Kailangan magpakipot muna ng lola ninyo para hindi naman masyadong maibaba ang bandera ng pagkababae nating mga babae at binabae!Nagtitigan lang kami kagabi hanggang makatulugan ang isa't isa.Ooppss naniwala ba kayo? Muli akong napahagikgik nang maalala ang mga kaganapang kasabik-sabik kagabi.Paano ba naman kasi, napagod yata ako sa kakatawa sa pangingiliti niya sa akin.
Naghintay ako sa sala. Hindi ako mapakali na parang may uod sa puwet, tatayo ako pagtapos ay muling uupo. Pabalik-balik din ang mata ko sa cellphone kasi baka magtext siya.Nang tumunog muli ang doorbell. Alumpihit akong buksan ang pinto dahil baka iba na naman ang bumungad sa akin. Kaya naman sinilip ko muna kung sino ang nasa labas. Napakunot noo ako nang mapagmasdan ang isang makisig, matangkad at higit sa lahat guwapong nilalang na nakatayo sa harap ng pinto. Mukha nga lamang istrikto dahil salubong ang kilay nito habang paulit-ulit na pinipindot ang doorbell ng bahay.Huminga muna ako ng malalim bago tuluyang buksan ang pinto.Mas lalong nagsalubong ang kilay ng lalaki nang makita niya ang magandang dilag na nagngangalang Diozza."Hi, sinong hanap nila?" Nakangiti kong bati at tanong. Napatingin ako sa likod ko nang hindi niya ako pansinin bagkus ang tingin ay lumagpas sa akin na para bang may hinahanap.
Nagmukmok ako maghapon sa kuwarto. Mugto na ang mga mata ko at mahapdi na rin. Alam kong kanina pa umalis ang lalaking hindi ko man lamang nalaman ang pangalan. Basta pinsan siya ni Adonis. Pinsan niyang hindi boto sa akin.Hindi ko tuloy alam kung ano na ang paniniwalaan ko. Yesterday, I was very happy, may kapalit pala lahat ng iyon. Napupuno tuloy ng agam-agam ang ang utak ko. Mga tanong na ayaw ko sanang i-entertain pero pilit na nagsusumiksik sa isip ko.Alam ko sa sarili ko kung sino si Adonis. Kilalang-kilala ko na siya at alam kong totoo siya sa akin. Walang halong kaplastikan ang ipinapakita niyang ugali at pagmamahal.Ang problema ay ang pamilyang nakapalibot sa kanya. Kung sino ba sila? Kung anong magiging papel nila sa buhay naming dalawa ni Adonis.Si Crystal pa lang at ang nalaman ko ay problema na, ano pa kaya ang pamilya ni Adonis. Kung makikilala ko sila, paano ko sila haharapin, paano nila ako itururing.Naimagine ko tuloy, baka s