Chapter 25

I was like hypnotized for a second. Natauhan lang ako noong nakapasok na siya sa kotse at kasalukuyang inaabot ang seatbelt ko.

Halos hindi ako huminga dahil halos magkadaiti na ang katawan namin.

At ang hudyo, lalo yatang binagalan ang paglalagay, gusto rin yata akong mamatay dahil alam kong ramdam niya ang 'di ko paghinga.

Lumingon siya sa akin nang nakangisi. Malapit pa rin ang mukha niya sa akin dahil hindi pa naman siya umaalis.

"Breath Diozza," usal niya, ramdam ko ang hininga niya sa may pisngi ko.

Natikom ko ang aking bibig at hindi pa rin humihinga. He chuckle when he finally sit and put his own seatbelt.

Napabuga ako ng hangin. Alam kong narinig niya iyon kaya napatawa siya at napatingin sa akin. Those eyes has a thousand words, a thousand feelings. Napakagaan ng ngiti niya sa akin. Kaya kumalma ang sistema ko, ang puso ko na lamang ang hindi pa.

Umalis kami sa school, hindi ako na