CHAPTER 2

CHAPTER 2

I promised myself that I will only marry the person I love. Because I believe that marriage is about two people who truly care for each other. But things are different now. I have to swallow my pride and do what my Godfather wants, even if it breaks my heart.

I didn’t think twice. Hindi ko na pinatagal ang desisyon ko. Kung patatagalin ko pa ito ay baka kung ano na ang mangyari sa Lola ko.

I nodded again and again. Tinanggap ko na ang kapalaran ko. Kung ang kasal na ‘to ang magiging solusyon sa kaligtasan ng Lola ko, gagawin ko. Isasakripisyo ko lahat. Siya na lang ang natitirang pamilya ko, at hindi ko kakayaning mabuhay kapag wala siya.

“O-kay, Ninong. Gagawin ko po ang gusto n’yo. When… when is the wedding? I whispered, my voice trembling slightly. He cleared his throat before speaking.

“When do you want to do it? We could do it today, Amelia. I will call a judge that I know.” His words made me want to shut my eyes. I almost wished I could take back what I’d said.

Ikakasal na ba talaga ako? Really?

My ex-boyfriend flashed in my mind. We’d been together for three years. And we never discussed about marriage. Kasi pakiramdam ko masyado pang maaga para pag-usapan ang kasal. Hindi pa ako handang magpakasal. Marami pa akong gustong gawin.

May pangarap akong kasal. I wanted a wedding that was carefully planned. A beach wedding, the sun dipping below the horizon as we said “I do”. But that dream? It’s gone now. Naglaho iyon na parang isang bula. Magpapakasal at matatali na ako sa taong hindi ko mahal.

Everything happened so fast. Sa sobrang bilis ay nakita ko na lang ang sarili kong nakasuot na ng isang white dress. May taong pumunta rito upang gawin ang make-up ko. At parang nakalutang lang ako sa buong nangyayari. Hindi pa rin nagsisink-in sa utak ko.

A bitter smile touched my lips as I looked at myself in the mirror. I am wearing a simple midi-length white dress, with a square neck and a skirt that falls beautifully below my knees. Partnered it with a white pointed-toe heels that match the dress flawlessly. I am also holding a bouquet, three perfect calla lilies. Sila ang naghanda sa lahat ng ‘to.

Naghihintay na lang ako na tawagin upang bumaba na. Kanina ko pa pinipigilan ang sarili kong umiyak. Sa oras na humarap ako sa kanila, there is no turning back. Babalik ako sa ospital na hindi na Lopez ang dala ko apelyido. I’ll be going back to the hospital, this time as Mrs. Sanvitores.

“Bagay na bagay kayo ni sir, ma'am! Ang ganda-ganda mo!” ani ng baklang nag-ayos sa akin. Mas pinili ko na lang na ngumiti kesa sumagot sa kanya.

“Malaki at mahaba ba, ma'am?” namula ang mukha ko sa tanong niya. Pakialam ko naman kung malaki at mahaba? Hindi ko naman gagamitin ‘yon!

“Sus, si ma'am namumula, oh! Feeling ko mahaba, ma'am!” nag-iinit na ang aking mukha at pakiramdam ko pati ang tainga ko ay namumula na rin.

Napalingon ako sa pinto nang may narinig akong kumatok doon. Slowly, I walked over and opened it.

“Pinapatawag na po kayo ni sir. Nakahanda na po ang lahat sa baba at kayo na lang po ang hinihintay,” sabi ng isang katulong. I didn’t know her, she must be new.

Inaya ko na siyang bumaba. Nasa likuran niya lang ako habang naglalakad kami, pahigpit nang pahigpit ang pagkakahawak ko sa bulaklak habang papalapit na kami.

Wala ng atrasan ‘to.

Nasa hagdan pa lang ako ay natanaw ko na ang dalawang tao. A man, maybe is his fifties, standing with my Ninong. They both watched me as I came down the stairs, their eyes following my every step.

Nang makarating na ako sa harapan nila ay doon ko tuluyang napagmasdan ng mabuti si Ninong. He is wearing a white longsleeve polo partnered it with his black trousers with a black leather belt. On his left hand, I spotted a leather wrist watch that pulled his whole look together.

Nagkatinginan kaming dalawa at lahat ng pangamba ko ay biglang nawala nang pakitaan niya ako ng isang ngiti. His smile reassured me that everything’s going to be okay and I had nothing to worry about.

The wedding ceremony started. Bukod sa aming tatlo, nandoon din ang ibang mga katulong na nagsilbing witness sa kasal namin. For the entire time the judge was speaking, I kept repeating myself that I had to do this for my Lola who needs a surgery. Magkatabi kaming dalawa ni Ninong. But there was a definite space between us, not even an accidental elbow bump. Malayo kami sa isa’t-isa at wala kang mararamdamang pagmamahal sa buong paligid.

This wasn’t the wedding I dreamed of, not even close.

“By the power vested in me by the laws of the Philippines, I now pronounce you husband and wife! Felip Nicolas Sanvitores, you may now kiss your bride!” Sumenyas ito sa aming dalawa na maghalikan na. Hindi naman ako inosente, tatlong taon kami nung ex-boyfriend ko kaya ayos lang sa akin na halikan niya ako ngayon.

I lifted my gaze and I met his intense eyes. I unconsciously licked my lower lip as I stared at his.

I took a deep breath before closing my eyes. Hinintay kong dumampi ang labi niya sa akin ngunit ilang segundo na ang nakalipas ay wala akong naramdaman. Akmang imumulat ko na ang aking mga mata nang maramdaman ko ang labi niyang dumampi sa noo ko. Kasunod nun ang isang nakakabinging mga palakpak mula sa mga taong kasama namin.

Pagkatapos ng halik niya sa aking noo ay humarap kami sa kanila. Ngumiti ako pero alam kong hindi iyon umabot sa aking mga mata.

“Kiss sa lips, sir!” Sigaw ng isang katulong. Sumang- ayon pa sa kanya ang mga kasama niya.

Ninong chuckled, his warm hand finding its way to my waist before speaking.

“Let’s save the kissing for the honeymoon.” He winked and they all gasped. Ang iba ay nagtulakan pa na parang sobrang kilig.

Oh, shit. Honeymoon? Gagawin ba namin ‘yon? Namula ang buong mukha ko nang pumasok sa isip ko ang mga posibleng gagawin namin. Kung sakaling gagawin nga namin. Siya ang una ko.

After the wedding, kumain lang kami sa kaunting salo-salo na hinanda nila.

“Let’s go upstairs, I’ll show you our room,” he said after we finished eating.

Sa isang kwarto kami matutulog? Bakit hindi ko naisip ‘yon? Syempre mag-asawa na kayo, Amelia! Malamang sa iisang kwarto lang kayo matutulog! Sana naman ‘wag naming gawin ‘yong sinabi niyang honeymoon!