Elara Pov
7 years ago... "Maganda na ba ako, Liam? Sa tingin mo ba magagandahan sa akin si Alexander? Baka i-reject niya ang proposal ko," nag-aalalang tanong ko kay Liam matapos niya akong lagyan ng makeup sa mukha. Buong araw akong excited at kinakabahan. Ni hindi na nga ako nakakain ng maayos sa araw na ito dahil excited ako sa pagdating ng gabi. Mahalaga sa akin ang gabing ito. Tonight is our senior high school graduation ball. Ngunit hindi lang iyon. Dahil ngayong gabi ay balak kong mag-propose kay Liam. Tatanuningin ko siya kung puwede ko ba siyang maging boyfriend. Liam and I are schoolmates. Hindi man kami magkaklase ay madalas pa rin kaming magkasama sa loob ng school ng campus. Malapit kasi kami sa isa't isa. Siya ang tinaguriang male campus crush samantalang ako naman ang female campus crush. Marami ang nagpi-pair sa amin as a couple kahit na hindi naman siya nanliligaw sa akin. Ngunit hindi man siya nanliligaw sa akin ay hindi rin naman niya kinokontra ang mga schoolmates namin na nanunukso sa aming dalawa. Hindi lang ako ang nagkaka-crush kay Liam kundi marami kaming mga kababaihang estudyante sa school namin. Masuwerte kasi kung sino ang magiging girlfriend niya dahil unang-una ay guwapo, tapos matalino pa, at bonus na lang na mayaman siya. Ngayong graduate na kami at magkakahiwalay na kami ng papasukang school ay nag-aalala ako na baka may makilala siyang iba babae sa college. Hindi ko naman kasi kayang mag-aral sa school na pinapasukan niya dahil hindi mayaman ang pamilya ko. Kaya ngayon pa lang, habang close kami sa isa't isa ay magtatapat na ako ng nararamdaman ko para sa kanya. Inayusan at nilagyan ng mga lobo na hugis heart ang area sa campus kung saan kami madalas na tumatambay ni Alexander kapag free time. Lahat yata sa school namin ay nakakaalam na magpo-propose ako sa kanya maliban mismo sa kanya. All of them are rooting for me to get Alexander's sweet "yes". "My goodness, Elara! Ilang beses mo nang itinanong sa akin iyan. Hindi pa ba nagagasgas ang tainga mo sa mga sagot ko?" natatawang biro sa akin ni Liam, ang best friend kong napaka-supportive. "Kung hindi lamang ako gay ay tiyak na magkakagusto rin ako sa'yo. You're very beautiful inside and out. At saka, alam naman ng lahat na mutual understanding kayo ni Alexander kaya imposible na i-reject ka niya. Baka nga naghahanda na rin siya ngayon na magtapat ng nararamdaman niya para sa'yo." Na-touch ako sa sinabi ni Liam kaya niyakap ko siya. "You're a very supportive best friend. I'm really lucky to have you." "Huwag na tayong magdrama. Umalis na tayo at baka ma-late pa tayo sa graduation ball." Nang tila ayaw ko pang lumabas sa silid ko ay kinuha niya ang maliit kong shoulder bag at isinukbit sa kanyang balikat bago ako hinila palabas ng bahay namin. Habang papunta kami sa school ay labis ang kabang nararamdaman ko. Parang tatalon na nga palabas ng dibdib ko ang puso ko sa labis na kaba at antisipasyon na nararamdaman ko. Hindi ko akalain na ang excitement at saya na nararamdaman ko ay biglang mapapalitan ng matinding pagkapahiya at pagkadurog ng puso ko. Pagdating sa gate ng school ay agad na may sumalubong sa amin na kaklase ko at katulong sa pagde-decorate ng place kung saan ako magpo-propose kay Alexander. "Mabuti naman at dumating ka na, Elara. Sumama ka sa akin. Bilis!" Hindi pa man ako nakakapagtanong sa kanya kung saan niya ako dadalhin at bakit anxious siya ay hinila na niya ang kamay ko. Dinala niya ako sa lugar kung saan naroon ang aking surprise proposal para kay Alexander. Maraming mga estudyante ang nakapalibot at tila may pinapanuod. Hinawi ng kaklase ko ang mga estudyante na nakaharang sa daraanan namin hanggang sa tumambad sa paningin ang hindi magandang eksena. Nasa harapan ng aking surprise proposal si Alexander at hawak ang flower bouquet na inihanda ko para sa kanya. Kinabahan ako nang makita kong madilim ang mukha niya at tila hindi masaya sa kanyang nakita. "Ano ang ibig sabihin nito, Elara?" naniningkit ang mga mata na tanong ni Alexander sa akin matapos basahin ang mga salitang "Will You Be My Boyfriend" na nakasulat sa bawat lobo. Hindi ako makapagsalita. Tila nalunok ko ang aking dila kaya hindi ko magawang sagutin ang tanong niya. Obvious naman kung ano ang ibig sabihin ng kanyang nakikita kaya bakit pa siya magtatanong? "Hindi pa ba obvious, Alexander? Magtatapat sa'yo si Elara ng kanyang nararamdaman at tatanungin ka niya kung puwede bang maging boyfriend?" wika ni Isabela, isa sa mga babaeng may matinding crush kay Alexander. "Ang kapal naman ng mukha mo para gawin iyan, Elara. Ano ang tingin mo sa akin? Cheap? Makikipagrelasyon ako sa babaeng girlfriend ng bayan? Sa babaeng hindi lang isa ang boyfriend kundi halos lahat ng mga lalaking guwapong estudyante sa school ay nagiging boyfriend niya? Sa babaeng gold digger?" Pagkatapos magsalita ni Alexander ay inihagis niya sa sahig ang bulaklak na hawak niya at inapak-apakan at dinurog ng kanyang mga paa. Mas lalo akong hindi nakapagsalita aa ginawa niya. Pakiramdam ko ay hindi mga bulakkal ang tinapak-tapakan at dinurog ng kanyang mga paa kundi ang puso ko. Ang buo kong pagkatao. Hindi ko rin akalain na maririnig ko kay Alexander ang mga masasakit na salitang ito. Bakit niya ito sinabi sa akin? Hindi ba niya ako kilala? Hindi ba niya alam na lahat ng mga balita tungkol sa mga nagiging boyfriend ko ay hindi totoo? I am no boyfriend since birth. At lahat ng mga balita sa akin sa school about sa pagiging playgirl ay hindi totoo. Para sa akin ay pagsasayang lamang ng oras kung papansinin ko ang mga fake news na iyan. Alam ko naman na lahat ng iyon ay hindi totoo. Ngunit hindi ko akalain na naniniwala pala si Alexander sa mga balitang iyon. Biglang nag-ulap ang aking mga mata at nanghina ang aking mga tuhod kaya hindi ko napigilan ang mapaupo sa sahig. Napalapit naman sa akin si Liam nang makita ang nangyari sa akin. "Stand up, Elara! Huwag mong pakinggan ang mga sinabi ni Alexander. Huwag kang malungkot. Sa halip ay maging masaya ka dahil nakita mo ang totoong ugali niya," wika ni Liam habang pilit akong itinatayo. "Pagsabihan mo iyang kaibigan mo, Liam. Sabihin mo sa kanya na huwag siyang ambisyosa. Hindi magugustuhan ni Alexander ang slut na katulad niya!" nakangising wika ni Isabela na halatadong tuwang-tuwa sa nangyari. "Slut!" "Gold digger!" "Ambisyosa!" "Walang hiya!" Ilan lamang iyan sa mga masasakit na salita ma ibinabato sa akin ng mga estudyanteng nakapalibot sa akin sa pangunguna ni Isabela. Dinampot nila ang mga bulaklak na dekorasyon at ibinato sa akin habang binabato rin ako ng mga panget na salita. Gusto kong humagulgol ng iyak ngunit ayaw tumulo ng aking mga luha. Masyado yata akong na-shock sa hindi ko inaasahang nangyari. Liam shielded me with his body para siya ang tamaan ng mga ibinabato sa akin ng mga estudyante. Galit na galit sila na para bang nakagawa ako ng malaking kasalanan sa kanila. Nag-angat ako ng tingin at nakita ko si Isabela at Alexander na magkahawak ang mga kamay habang naglalakad palayo sa akin. Saglit na lumingon sa akin si Isabela at umismid bago. Lalong nadurog ang aking puso sa aking nakita. Sa pagkakataong ito ay tumulo na ang aking mga luha na kanina ay ayaw lumabas. Mahigpit na ikinuyom ko ang aking mga kamao. Hindi lang sakit ng dibdib at matinding pagkapahiya ang nararamdaman ko ngayon kundi galit. Galit para kay Alexander. Hindi naman niya ako kailangang ipahiya ng ganito kung hindi niya ako gusto. He could reject me in a nice way dahil hindi ko naman ipagpipilitan sa kanya ang akíng sarili. Ngunit mas pinili niyang ipahiya ako sa harapan ng aming mga ka-schoolmate. He is heartless! Kailanman ay hinding-hindi ko makakalimutan ang ginawa niyang ito sa akin. At kapag nagkaroon ako ng pagkakataon ay gagantihan ko siya sa ginawa niyang ito sa akin! Ipaparanas ko rin sa kanya kung paano ang masaktan at mapahiya sa harapan ng maraming tao? Isinusumpa ka iyan!ElaraKabadong kumatok ako sa pintuan ng opisina ni Alexander. Bakit kaya niya ako ipinapatawag? Para magpasalamat dahil ibinigay ko sa kanya ang kalayaan niya noon? Dahil sa wakas ay nagawa na nitong pakasalan ang babaeng totoong mahal nang hindi ako inaalala."Come in," narinig kong sabi ni Alexander mula sa loob ng opisina nito.Huminga ako ng malalim at kinompose ang sarili bago ko binuksan ang pintuan at pumasok sa loob. Nakita ko siyang nakaupo sa swivel chair at abala sa pagbabasa ng kung anong papeles na hawak nito."Yes, Sir? Ipinapatawag mo raw ako. What can I do for you?" agad na tanong ko kay Alexander sa pinaka-propesyunal na tono nang lumapit ako sa kanya. Sa halip na sagutin ang tanong ko sa kanya ay ipinagpatuloy lamang ni Alexander ang ginagawa nito na para bang hindi niya ako narinig. Nakaramdam ako ng inis ngunit hindi ko lamang ipinahalata. Obvious namang nais niya akong pahirapan."So you just recently joined the company." Sa wakas ay kinausap din ako ni Alexand
ElaraMabilis akong nagyuko ng ulo nang malapit na si Alexander sa kinatatayuan ko. Hindi ko alam kung nakita na ba niya ako o hindi. Dalangin ko na sana ay hindi niya ako napansin. Ngunit hindi dininig ang dasal ko dahil biglang huminto sa tapat ko si Alexander pati na rin ang assistant nitong kasama. Napilitan tuloy akong mag-angat ng mukha at sinalubong ang kanyang tingin.Blangko. Iyon ang ekspresyon na nasa mukha ni Alexander habang nakatingin sa akin. Hindi ko nakita na nagulat siya o kahit ano pa mang reaksiyon mula sa kanya. Para lamang siyang nakatingin sa taong hindi niya kilala."What are you doing, Elara? Greet our new CEO," mariing utos sa akin ni Ms. Agot. Nakatingin lang kasi ako sa mga mata ni Alexander at hindi nagsasalita."Ahm, welcome to FD Group, Mr. Reed," bati ko sa kanya in a very professional tone. Hindi mahahalata ng kahit na sino na kilala ko ang lalaking kaharap ko.Ilang segundong nakatitig lamang sa akin si Alexander ngunit hindi nagsasalita. Iniiwas ko t
ElaraIto ang unang araw ko sa FD Group bilang isa sa kanilang bagong hired na senior designer. Maganda naman ang puwesto na nilagyan nila ng magiging mesa ko dahil malapit sa glass window. Kapag gusto kong ipahinga ang mga mata at kamay ko ay puwede akong tumingin sa labas ng bintana kung saan makikita ko sa ibaba ang napakagandang man-made garden. Nasa eight floor ang kinaroroonan ko at ang man-made garden ay nasa seventh floor lamang.Maayos naman ang pakikitungo sa akin ng mga katrabaho ko. Pero siyempre, hindi maiiwasan na may mga taong mukhang inis sa'yo kahit na wala ka namang ginagawang masama sa kanila. Nang ipinakilala ako kasi kanina ay nakita ko ang pagtaas ng kilay ng team manager namin at isang junior designer na kasama nito. Nagkibit ng balikat na lamang ako at hindi pinagtuunan ng pansin ang dalawang iyon. Unang araw ko pa lamang sa trabaho kaya hindi puwedeng makipagbanggaan agad ako sa kanila. Masisira ang record ko sa kompanya.Kung tutuusin ay hindi lang dapat i
ElaraNagkatinginan kami ni George nang makita namin na nasa loob din pala ng restaurant na pinasukan namin sina Isabella at Alexander. Napakaliit talaga ng mundo. Sa Canada ay ilang beses kaming muntikan nang magkita ni Alexander sa mga kumpetisyon na pareho naming sinalihan ni Isabella.Bilang CEO ng kompanyang pinagtatrabahuhan ni Isabella ay sinasamahan nito ang huli para suportahan lalo pa at dinadala ng babae ang pangalan ng kompanya bilang representative nito. Hindi pa kami nagkakaharap ni Alexander dahil agad akong uniiwas kapag nasa malapit siya sa akin. Pero si Isabella ay dalawang beses pa lamang kaming nagkakaharap at nakapag-usap. Hindi naman nito nakikilala ang boses ko at natatakpan ng maskara ang kalahati kong mukha kaya hindi niya alam na ang palaging tumatalo sa kanya sa mga international competition na si Olivia at ang ex-wife ni Alexander ay iisa. Kapag nalaman niya ang katotohanang iyon ay natitiyak kong hindi niya ito matatanggap."Mom? I said kamukha ko ang la
ElaraHindi ko na mabilang kung ilang beses na akong humugot ng malalim na buntong-hininga magmula nang sumakay kami ng eroplano mula Canada papuntang Pilipinas. Paglapag naman ng eroplano sa international airport ay hindi ko maiwasan ang makaramdam ng halo-halong emosyon. Narito na ulit ako sa bansa kung saan maraming masasaya at masasakit na mga alaala akong naiwan bago ako nangibang bansa.Marami kaming masasayang alaala ni Liam na magkasama na kailanman ay hindi ko makakalimutan. At siyempre, hindi ko rin malilimutan ang masasakit na nangyari sa akin. Ang pagkamatay ng mga magulang ko, ang panloloko sa akin ni Alexander at ang pagkamatay ng best friend ko.Biglang nag-ulap ang aking mga mata nang maalala ko ang mga magulang ko at si Liam. Kahit mahigit anim na taon na ang nakakalipas ay sariwa pa rin ang sakit na dulot ng kanilang pagkawala. Mayamaya lamang ay namalisbis na sa aking pisngi ang mga luha na pinipigilan kong lumabas. Mabilis akong nagpahid ng luha bago pa man ito ma
Elara6 years later,"The winner for this year's International Fashion Designer Competition is none other than the mysterious woman! Olivia!" masayang pag-aanounced ng host sa sodonym na ginagamit ko. Umugong nag malakas na palakpakan at hiyawan mula sa audience na pinaghalo-halo ng iba't ibang lahi. "Congratulations for the five years consecutive winner for this competition, Olivia. Please come up to the stage to receive your trophy and other awards." Nakangiting umakyat ako sa stage at tinanggap ang aking parangal. Nagbigay rin ako ng maikling speech ng pasasalamat para sa mga audience at hurado na naniwalang ako ang karapat-dapat na mag-uwi ng trophy bilang winner sa taong ito.Pinalitan ko ang dating sodonym ko ng Olivia. Ginawa ko ito bilang kasama sa pagbabagong buhay ko sa Canada. Six years ago ay namatay si Liam. Binangga ng ten wheeler truck ang kotse ng best friend ko. Idineklara ng doktor na dead on arrival na ito.Halos gumuho ang mundo ko nang mawala ang kaisa-isang tao