Share

Kabanata 006

Author: twinkle star
last update Last Updated: 2025-03-06 12:08:46

May panahon pa rin na nakakalimutan ni Mama na iniwan na kami ni Papa. Minsan ang alam niya ay nasa Saudi pa rin ito at nagta-trabaho, minsan naman sasabihin niya nasa trabaho pa sa office kaya hindi pa umuwi. 

Sabi ng doktor sa akin ay normal lang ito dahil sa sakit niyang Dementia. Marahil sa sobrang sakit ng nangyari sa kaniya ay inisip na lang niyang hindi totoo ang lahat ng pag uwan sa amin ni Papa.

Ang hindi ko lang matanggap ay matapos ma-diagnose si Mama sa sakit niya ay bigla kaming iniwan ni Papa at pinagpalit sa kabet niya.

Ang huling balita ko ay may mga kapatid na din daw ako sa bagong pamilya ng Papa ko at halos ka-edaran ko lang ibig sabihin halos sabay na nagbuntis si Mama at ang Mistress ng Papa ko.

“Shhh! Oo nga po pala wag akong maingay. Nakalimutan ko, sorry Mama. Wag mo nang hintayin si Papa wala siya ngayon. Di’ba matagal pa siyang babalik?!” sagot ko kay Mama. “Tignan mo na lang itong dala ko , diba ito ang paborito mong prutas?”

“Hmp… okay! Anak sa tingin mo ba makikilala pa ako ng Papa mo pag nakita niya ako? Ang payat payat ko na saka ang tanda ko na baka ipagpalit na ako ng Papa mo sa iba?!” malungkot na tanong sa akin ni Mama.

Tumalikod ako kaagad at nagkunwaring nagbabalat ng orange at saka nagsalita “kaya nga Mama, dapat kumain ka ng kumain para tumaba ka na ulit.” sagot ko sa kaniya

“Oo tama! Kanina pumasok yung nurse tinatanong niya pangalan ko. Pero anak nakalimutan ko ano bang kumpleto kong pangalan? Naiinis ako kasi pinipilit niya akong sabihin. Pagalitan mo nga sila, sumasakit ang ulo ko sa kanila.” tanong si Mama sa akin.

“Okay Mama, ako na pong bahala sa kanila. Papagalitan ko ang mga pasaway na yun. Pinasakit pa ulo ng Dyosa kong Mama. ee kamusta naman po ang pakiramdam mo?”

“Okay naman! Masakit lang minsan ang puso ko parang naninikip ang dibdib ko kaya nahihirapan akong huminga. Saka dito sa bandang baga ko. May kakaibang kirot. Pero ayos lang ako. Sana makauwi na tayo, gusto ko ng umuwi para sa bahay ko na lang hintayina ng Papa mo” huminga na lang ako ng malalim at nilibang siya

“Mama gusto mo bang bilhan kita ng tablet para naman pag nasa trabaho na ako ay may pagkakalibangan ka dito? Gusto mo po ba yun?” nakangiti kong tanong sa kaniya habang inaabot ko ang orange na binalatan ko.

Napapakunot man ang noo niya ay pilit pa rin siyang ngumiti ng walang gana. Sa kabila ng mga ngiting iyon ay bakas ang panghihina ng kaniyang katawan, at ramdam ko ang unti-unting pagkawala ng kaniyang lakas. Hindi na siya kasing sigla gaya noon. 

Ang bilis na din mag switch ng utak niya at topic namin tila lumalala na ang Dementia niya. May mga pagkakataong matino ang isip niya may panahong hindi na niya maalala ang mga panget na nangyari sa buhay namin.

Habang abala akong mag-ayos ng kaniyang mga gamit na iuuwi ko sa bahay ay nagulat ako ng biglang nagsalita si Mama.

“Alam mo bang palagi kong sinasabi sa Papa mo, na hindi niya kailangang ibigay ang lahat ng pera niya sa akin. Para pagdating ng oras mayroon din siyang mabubunot para sa sarili  niya. Kaya ikaw, kapag dumating ang araw na may sarili ka ng buhay, hindi mo kailangang ibuhos sa amin ng Papa mo ang lahat. Kailangan anak magtira ka para sa iyo, dahil iba ang may tabi ka para sa sarili mo para hindi dumating ang araw na mamaliitin ka ng mapapang-asawa mo! Tandaan mo iba ang mayroon!” mahinang sabi ni Mama, alam kong kahit hindi siya masyadong nakaalala ay ramdam pa rin niya ang pinagdadaanan ko.

Gusto ko sanang humagulgol sa harapan niya at maglabas ng sama ng loob sa nangyari sa akin, pero kahit naman gawin ko yun ay hindi din niya ako maiintindihan at ayokong dagdagan ang sama ng loob ni Mama baka tuluyan ng bumigay ang utak niya. 

Alam kong kahit naging ganyan si Mama ay sinisisi niya ang sarili niya at palagi niyang sinasabi na pabigat lang siya sa tuwing babalik ang ala-ala niya. Nakakalungkot isipin na umabot sa ganitong sitwayson si Mama.

Sa isang iglap ay nanahimik siya at humiga, tumalikod siya sa akin at nagmumukmok sa unan,

“Basta Karmela, ipangako mo sakin na aalagaan mo ang sarili mo. “

“Opo Ma, dumating na pala yung inorder kong pagkaen natin sa baba, puntanhan ko po muna.

“Okay!” simple tugon ni Mama.

Ilang minuto ang nakalipas matapos kong kuhain ang pagkain na inorder ko ay pumanhik na din ako kaagad. Pagkapasok na pagkapasok ko sa loob ng kwarto ni Mama ay nagulat ako ng bigla siyang magsailta.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Contract Marriage sa Ninong Kong Kapitan   Kabanata 142

    Mula sa kabilang linya ng telepono sa kaniyang saradong silid ay kausap ni Prince ang kaniyang lawyer na kaibigan na siyang mapapagkatiwalaan niya na kumapit ng kaso niya. “Hello… Atty. Lawrence, ano ng nahanap mo tungkol sa kaso ko?” seryosong tanong ni Prince mula sa video call nila“Prince, mas kailangan mong maging maingat ngayon. Alam kong isa si Ms. Hailey Herrera sa pinaghihinalaan mo pero masisiguro kong wala siyang alam sa nangyari sayo. Aksidente lang talaga ang naging pagkikita niyo. Isa si Chramis sa mga binabantayan ko ngayon ng husto. Dahil magmula ng bumalik siya mula dyan sa US ay may kakaiba na siyang kinikilos. Palagi siyang lumalabas kasama ang isang lalaki!” tugon nito“Alam ko na yun” tugon niya tungkol kay Hailey “ano naman ngayon kung lumabas si Charmis kasama ang isang lalaki? Normal naman yun at single siya.” anas nitoSumeryoso ang mukha ni Atty. Lawrence “alam ko naman yun Prince, pero hindi mo naiintindihan ang ibig kong sabihin. Namataan siya ng mga de

  • Contract Marriage sa Ninong Kong Kapitan   Kabanata 141

    Habang lumilipas ang mga araw, naging routine na nila ang mga ganoon: sa umaga ay therapy at pagpapa-inom ng gamot para kay Prince, sa hapon ay pinag uusapan nila ang tungkol sa negosyo at paminsanang training para kay Hailey , sa gabi ay nagluluto si Hailey para sa kanilang hapunan na kung noon ay bihira niyang gawin ngayon ay nakakasanayan na niya pagkatapos ay nanonood sila ng movies at maikling kwentuhan bago sila matulog. Unti-unting nasanay si Hailey sa presensya ni Prince. Ang pagiging makulit nito, ang mga pagbibiro niya na kahit na minsan ay nakaka offend nakasanayan na lang niya, at higit sa lahat, ang biglaang seryosong tingin kapag napapatingin ito sa kanya. Hindi din niya maipaliwanag pero parang nagbibigay ito ng kakaibang ibig sabihin sa kaniya.Isang gabi, matapos ang mahabang araw ng therapy at trabaho, nakaupo sila sa veranda. Tahimik na nakatingin si Prince sa mga bituin, habang si Hailey naman ay nakaupo sa tabi niya, may hawak na tasa ng tsaa.“Hailey,” biglang sa

  • Contract Marriage sa Ninong Kong Kapitan   Kabanata 140

    Matapos ang hapunan, tinulungan niya si Prince bumalik sa kwarto. Doon nagsimula ang awkward na moment sa pagitan nilang dalawa. Hindi pa malaman ni Hailey kung paano niya gagawin ng magpatulong si Prince. “Hailey, pwede bang… tulungan mo ako dito?” mahina ang boses ni Prince at halatang nahihiya pero no choice na siya, hindi niya kayang yumuko para isuot ang pantulog niya. Napatigil si Hailey. “Ha? Ako? Eh… bakit ako? Saka nakakaloka ka naman Prince, baka mamaya kung ano pang makita ko.Juskupo naman” “Kung ayaw mo, tatawag ako ng nurse bukas. Pero ngayon… wala akong choice. Promise, hindi ako hihingi ng iba pa. Just this once.”Tila nakunsensya si Hailey sa sinabi ni Prince. Kaya kahit naiilang ay dahan-dahan siyang lumapit. Tinulungan niyang alisin ang kaniyang pang-ibaba at habang ginagawa niya iyon, naramdaman niya ang bigat ng sitwasyon. Nakaramdam siya ng pag iinit sa kaniyang mukha. Hindi niya maintindihan kung ano ang mararamdaman niya. Naiilang din siya at the same ti

  • Contract Marriage sa Ninong Kong Kapitan   Kabanata 139

    Makalipas ang isang linggo ng pananatili sa ospital, sa wakas ay pinayagan na ring makalabas si Prince ng kaniyang mga doktor. Sobrang nanlumo siya sa nangyari sa kaniyang pamilya pero kailangan niyang bumangon para sa sarili niya.Kahit na malakia ng ibinagsak ng katawan at halatang nanghihina, nagawa nitong ngumiti habang inililipat siya ng mga nurse sa wheelchair. Kahit pa nakalabas na siya, malinaw pa rin ang bilin ng doktor sa kaniya; kailangan ng mahigpit na therapy para sa kaniyang mga paa at mag-pahinga muna sa pagtatrabaho, hindi puwedeng mapuwersa ang katawan niya dahil mas maaring mag resulta ito ng mas malala pa sa kaniyang inaasahan. Samantalang mula hallway ng ospital ay naglalakad si Hailey, hawak ang mga discharge papers na kinuha niya sa nurse station at ang kanyang Daddy ay abala sa pakikipag-usap sa doktor. Nang lumapit ang nurse na nagtutulak kay Prince, napatingin ito kay Hailey na abala sa papel.“hey Hailey,” mahina niyang tawag. Napalingon si Hailey. “Yes? An

  • Contract Marriage sa Ninong Kong Kapitan   Kabanata 138

    Sandaling natahimik si Xian. Pinatong nito ang dyaryo sa mesa at nagbuntong-hininga. “Hailey, oo. Malungkot man, pero totoo. Nakausap ko ang isang business associate namin kanina. Hindi na kinaya ng father niya sa ospital. At bukas… pupunta tayo sa burol niya. Lilipad kami ng Mommy mo papunta ng US kasama ang iba pa naming kaibigan para makiramay.Kailangan din naming dalawin si Prince, lalo na’t ulila na rin siya sa kaniyang ina. Mahirap ang pinagdadaanan ng batang yun.”Parang may sumundot sa dibdib ni Hailey. Mahigpit niyang hinawakan ang kanyang mga palad. “Si Prince po? Kamusta siya?”“Wala na rin siyang ina, alam mo naman ‘yon. Kaya doble ang bigat ng pinapasan niya ngayon. Sabi ng mga kasama ko sa negosyo, nasa ospital pa rin siya. Nabaldado daw, hindi pa tiyak kung makakalakad pa siya ulit.”Hindi nakapagsalita agad si Hailey. Sa loob-loob niya, hindi niya alam kung ano ang mararamdaman, lungkot ba, awa, guiltness dahil pinag isipan pa niya ito ng hindi maganda. Pero may mal

  • Contract Marriage sa Ninong Kong Kapitan   Kabanata 137

    Nagtungo na siya sa banyo para mag-ayos ng kaniyang sarili. Hindi din siya nagtagal sa paliligo at nag-asikaso na siya sa kaniyang unang araw ng pagpasok.Huling tanaw sa salamin. Tinignan niya ang kaniyang light make up. Sinuot niya ang kaniyang hindi sobrang kaikliang palda na tinernuhan niya ng brown sleevless na may hindi kahalayaan ang disenyo sa may parteng dibdib na tinakpan ng kaniyang katernong kulay ng suit at high heels.Kung marunong sa fashion ang makakakita sa kaniya ay malalaman mong mayaman talaga siya dahil ang brand ng kaniyang mga gamit ay mula sa mga luxury brand. Mula sapatos hanggang sa mga aksesoryang gamit niya.“Oh God, guide me today. Nawa ay hindi ako mapag-initan ng mag among iyon.” Dasal ni Hailey bago tuluyang sumakay sa kaniyang sasakyan.Ang unang araw niya ay naging smooth, kakaunti ang trabaho taliwas sa inaasahan niya. Ani ng HR head ay binilinan lang sila ni Mr.Tan na sila muna ang bahalang magbigay ng task para sa kanya dahil nagkaruon ng biglaang

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status