Biglang tumayo si Melissa na galit na galit. “Sinungaling ka, Ramon! Wala kang alam! Sinusuhulan ka lang nila para magsinungaling laban sa akin!” Pinatigil siya ng judge. “Miss Melissa, one more outburst and I will hold you in contempt of court.” Nang dumating ang oras para sa closing arguments, parehong abogado ang nagbigay ng kani-kanilang huling panig. Ang abogado ni Melissa, kahit desperado, ay pilit pa ring ipinapakitang inosente ang kliyente niya. Pero ang abogado namin, puno ng kumpiyansa, ay maingat na ipinunto ang bawat ebidensiya at testimonya na nagpapakita ng kasalanan ni Melissa. Pagkatapos ng mahabang deliberasyon, tumayo ang judge para basahin ang desisyon. Parang huminto ang oras. “After reviewing all the evidence and testimonies, this court finds the defendant, Xian, not guilty. Furthermore, the court finds Melissa guilty of perjury and manipulation of evidence.” Hindi ko napigilan ang pagbuntong-hininga ko. Niyakap ako ni Karmela, at naramdaman ko ang bigat na na
XIAN POV Pagkatapos naming masigurong okay na si Karmela at ang baby namin, agad akong bumalik sa opisina para asikasuhin ang seguridad. Hindi ko hahayaang makalapit pa ulit ang kalaban sa pamilya ko. “Peter, kailangan nating tukuyin kung sino pa ang konektado kay Melissa. Hindi puwedeng maging kampante tayo,” sabi ko sa kanya habang nasa tawag. “Boss, may mga pangalan na kaming nahanap. Isa sa kanila si Grey, dati mong tao. Mukhang siya na ang gumagalaw habang nakakulong si Melissa,” sagot ni Peter. “Kunin niyo si Grey. Gawin niyong lahat para umamin siya. Kailangan ko siya bilang dagdag na testigo para mapatibay ang kaso kay Melissa,” utos ko, medyo iritado. “Yes boss, noted. Boss, may balita rin pala galing ospital—wala na si Xian James,” dagdag niya. Napahiga ako sa upuan at napabuntong-hininga. Wala na kaming magagawa sa kanya. Ang natitira na lang naming pag-asa si Grey, para lumabas ang totoo. KARMELA POV Habang nagpapagaling ako, hindi ko maiwasang mag-isip sa mga nang
XIAN POVHabang abala ako sa inaasikao naming mga papeles para sa parcel naming padating ay nakatanggap ako ng tawag mula kay Peter."Boss, may problema! Tinambangan sina Ma'am Karmela! Si Melissa ang may pakana! Kailangan nating pumunta duon , sabihan mo lang ako sa iuutos mo?! hindi pa ba sayo tumatawag o nagme-message?" Sigaw ni Peter."shit.. hindi ko pa nakikita ang cellphone ko, may inaasikaso kasi ako. teka" sabi ko sa kaniya, tinignan ko ang cellphone ko at nagulat ako ng makita ko ang sunod sunod na messages na nagmula sa hindi kilalang numero. Binigay niya ang address kung saan ko matatagpuan si Karmela. Hindi ko na inaksaya ang oras. Kinuha ko ang baril sa drawer at mabilis na tumakbo palabas. Habang nasa daan, walang tigil ang kabog ng puso ko. Hindi ko kayang mawala sila ni Karmela. Kailangan ko siyang iligtas sa mga baliw na yun.Pagdating ko sa lugar, nakita ko ang mga bodyguard na nakahandusay sa paligid. Ang sasakyan ni Karmela ay may mga tama ng bala. Sa malayo, na
"okay Love noted" tugon niya sa akin "sige boss, ako ng bahala" tugon naman ni Peter. "isa pa Peter tawagan mo ang mga tauhan ko na magsagawa ng internal audit sa kumpanya. Kailangang masigurado kong walang butas na maaaring gamitin nila laban sa akin. At kung may anumalaya mang ngyayari ay makita kagad natin" sabi ko pa. "Ganito ang gagawin natin, magpapanggap tayong lahat na wala tayong alam sa larong gusto nila. Kailangang isipin nila na lahat ay ngyayari ng naaayon sa mga plano nila. Pero kailangan palagi tayong handa. Gagamitin natin ang impormasyon mula sa investigator upang balatan sa tamang oras ang mga nakatago sa maskara. Sinimulan nila ito. Tatapusin ko" seryoso kong sabi sa kanilaHabang nag-uusap kami, hawak ni Karmela ang kanyang tiyan. Parang paalala iyon sa akin kung bakit hindi ko kailanman kayang sumuko. Ang laban na ito ay hindi na lang para sa akin, kundi para sa pamilya ko—kay Karmela, at sa anak naming parating. “Kung gusto nilang maglaro ng madumi, makik
XIAN POV“Peter hindi na ako makakapunta sa resto, sumama ang pakiramdam ni Karmela hindi ko siya pwedeng iwan. Pumunta ka na lang dito sa bahay”. Mahinahon kong sabi kay Peter“Okay boss, papunta na din ako diyan” sagot niya sa akin. Ang tono niya ay parang hingal at misteryoso.Ilang minuto lang ang nakalipas ay sunod sunod na tunog ng doorbell ang umalingawngaw sa bahay, ang tahimik na gabi sana namin ni Karmela ay tila mababago. Pagbukas ko ng pinto ay bumungad sakin si Peter.Hingal na hingal, pawisan, at mukhang aligaga.“Boss, kailangan nating mag-usap,” sabi niya nang mabilis, diretso sa punto.Sa itsura ni Peter alam ko ng hindi lang ordinary ang pag-uusapan namin. Kaya naman pinapasok ko siya agad at napansin kong palinga linga siya sa paligid at agad kong isinara ang pinto. Umupo siya sa sofa at ang kaniyang tuhod ay panay ang pag andar. “Anong nangyari, Peter?” tanong ko, pinilit kong panatilihin kalmado ang boses ko .Saglit siya natahimik at nakatingin lang sakin."kasi
Kinabukasan May dumating na bagong info kina Peter. Yung binanggit nilang si Andrei, bigla na lang nawala. Parang lahat ng koneksyon kay Melissa, pinapaboran at tinatago. “Boss, ang linis nilang kumilos,” ani Peter. “Parang alam nila lagi kung anong susunod nating gagawin. Hindi ko alam kung paano, pero parang nauunahan tayo palagi.” “Kung gano’n,” sagot ko, “may someone sa loob ng grupo natin na nagsusumbong.” Tahimik ang paligid. Pareho naming alam kung anong ibig sabihin nun. May traydor sa amin. At kailangan naming malaman kung sino. Karmela POV Sa mga sumunod na araw, hindi talaga tumigil si Melissa sa paninira. Para bang may alam siya sa lahat ng nangyayari sa bahay, at sa pagitan namin ni Xian. May mga sinasabi siya na imposible niyang malaman kung walang nagsasabi sa kanya. “Karmela,” sabi niya isang beses habang nagkausap kami sa telepono. “Alam mo ba? Si Xian, may meeting ngayon, ’di ba? Ang dami niyang ginagawa na hindi mo alam.” Halos mabitawan ko yung pho