Chapter 5: Everest Corp.

Sa loob ng Villa ng mga White, nakaupo sa malambot na sofa ang mag-inang Glenda at Geraldine. Tahimik ang paligid maliban sa mahinang tunog ng antigong orasan sa dingding.

"Anong gagawin natin kung hindi na bumalik si Fae?" tanong ni Geraldine habang iniikot ang hawak na tasa ng tsaa. "Paano natin siya mapipilit na pakasalan si Mr. Lenard kung tuluyan na siyang hindi magpapakita?"

Nag-cross arms si Glenda, hindi natitinag ang ekspresyon. "Hindi ako naniniwalang hindi siya babalik. Kilala ko si Fae. Babalik at magmamakaawa 'yon para ipagpatuloy natin ang pagbabayad sa bills ng nanay niya."

Ngumisi si Geraldine, may bahid ng kasiguraduhan. "Oo nga, Ma. Sa ugali ni ate, siguradong hindi niya kayang pabayaan ang mama niya. Kahit ano pang pride niya, babalikan pa rin niya tayo."

Sabay silang ngumiti nang masama. Tila ba sigurado na sila sa magiging hakbang ni Fae. Ngunit hindi nila inaasahan ang biglang pagbukas ng pinto.

Lumabas si Fae mula sa anino ng pintuan, may hawak na maliit na bag at nakataas ang baba.

"Well, bumalik na ang magaling kong anak," sabay tayo ni Glenda, parang nanalo sa isang pustahan. "Sinasabi ko na, babalik ka rin para makiusap na huwag itigil ang bayad sa ospital. Pero huli na—kung gusto mong ituloy ang bayad, sundin mo ang kaayusan ko. Magpakasal ka kay Mr. Avila."

Tumayo rin si Geraldine, kunwaring concern. "Ate, para naman ito sa ikabubuti mo. At para na rin sa mama mo."

Ngumisi si Fae at lumapit. "Mahal kong kapatid," panimula niya habang nakatitig kay Geraldine, "kung makakabuti naman pala... bakit hindi ikaw ang magpakasal?" sabay sulyap kay Glenda. "At ikaw, sinong nagsabing bumalik ako rito para makiusap? Narito ako para sabihin na hindi niyo na ako makokontrol."

Hinugot niya mula sa handbag ang isang maliit na sobre at inilabas ang isang dokumento. "Ito ang marriage license ko. Kasal na ako."

Napanganga ang mag-ina.

"Kasal?!" sabay nilang sabing gulat.

Lumapit si Glenda at kinuha ang dokumento. Pagkabasa, nanlaki ang mata niya. "Imposible!"

Ngumiti si Fae at binawi ang papel. "Nakita mo ang selyo at date, masasabi mong hindi ito peke."

"Ikaw! Nagpakasal ka talaga?! Hiwalayan mo ang lalaking 'yan at ituloy ang kasal kay Lenard!" galit na sigaw ni Glenda.

Ngumiti si Fae, malamig at matatag. "Hindi ako narito para sundin ang gusto mo. Simula ngayon, ako ang magpapasya sa buhay ko. Hindi ikaw, hindi si Geraldine, hindi kung sino man sa inyo!"

Lumikha ng katahimikan ang kanyang boses. Parang bumaba ang temperatura ng buong villa.

"Pero paano si Lenard?!" tanong ni Glenda, nanginginig sa galit.

Tumalikod si Fae, naghahandang umalis bago nilingon ang dalawa. "Kung ganyan mo siya kamahal... bakit hindi mo siya ipakasal sa paborito mong anak?"

Pagkasabi nito, tuluyang lumabas si Fae, iniwan ang dalawa na tulala.

"Hindi ito puwede..." bulong ni Glenda, "Hindi pwedeng masira ng babaeng iyon ang mga pag-aayos ko!"

....

...

Kinagabihan, pagbalik ni Fae sa apartment, nadatnan niyang nakaupo si Richard sa sofa, nagbabasa ng libro. Tumingala si Richard, tinignan ang masayang ekspresyon ni Fae na para bang may nakidnap na kontrabida at matagumpay na nakatakas.

"Anong kababalaghan ang ginawa mo sa labas?" tanong ni Richard, isang kilay ang nakataas.

Ngumiti si Fae, naupo sa tabi niya. "Umuwi lang ako sa bahay para sabihan 'yung dragon kong stepmom na kasal na ako."

Nagulat si Richard. "Dragon?"

Tumawa si Fae, sabay naging animated habang ikinukwento ang buong eksena. Pinalaki niya ang mga kilos at boses habang ginagaya ang reaksyon ni Glenda at Geraldine.

"Talaga, nagawa mo 'yon?" tanong ni Richard, pilit itinatago ang ngiti.

"Oo naman!" sabay hampas sa hita ni Richard. "Tapos 'yung mukha ng step-mom ko—akala mo parang nilagyan ng chili oil!"

Napailing si Richard, pero hindi na napigilang tumawa. "Okay, okay, kumalma ka na. Para kang nanalo sa Lotto."

"Pasensya na," ani Fae habang tumatawa, "Hindi ko lang mapigilan. Isa 'to sa mga rare moments sa buhay ko na gusto kong ulit-ulitin."

Sa sandaling ito, tumunog ang phone ni Fae. Nag-excuse siya at sinagot ang tawag. Napansin ni Richard na masaya si Fae habang kausap ang nasa kabilang linya. Matapos ang tawag, bumalik si Fae sa upuan, halatang masaya pa rin.

Curious si Richard kaya tinanong niya, "Anong meron?"

Malapad ang ngiti ni Fae. "Tumawag ang Everest Corp—subsidiary ng Gold Prime Enterprises! May interview daw ako bukas!"

Napaisip si Richard. 'Everest Corp', naisip niya sabay ngiti. "Good luck bukas," sambit niya.

Tumango-tango si Fae. "Salamat! Mauuna na akong matulog, ha?" Tumayo siya. "Kung gusto mong kumain, magluto ka na lang." Bago pa makasagot si Richard, mabilis na pumasok si Fae sa kwarto at nag-lock ng pinto.

Napataas ang kilay ni Richard. "Saan ako matutulog?" pahabol niyang tanong sabay tayo mula sa sofa.

Bumukas muli ang pinto at sumilip si Fae. "Malambot sa sofa, komportableng matulog," sabay hagis ng unan at kumot kay Richard. "Good night!" sabay lock ulit ng pinto.

Napailing si Richard habang hawak ang unan at kumot. Napangiti siya. "Ano pa nga bang i-eexpect ko sa lugar na 'to?" bulong niya habang umiikot ang tingin sa maliit na apartment.

Dinukot niya ang cellphone at tinawagan si Kevin.

Matapos komonekta ang tawag, agad siyang nagsalita, "Sabihan ang manager ng Everest Corp. May aplikanteng nagngangalang Faerie White. Siguraduhing ipasa siya at bigyan ng magandang posisyon sa kumpanya—pero tratuhin siya bilang isang ordinaryong empleyado."

Bago pa makasagot si Kevin, ibinaba na ni Richard ang tawag. Ngumiti siya, humiga sa sofa, at unti-unting pumikit para matulog.

....

Kinabukasan, sa Everest Corp...

Habang nakapila si Fae para sa interview, pasimpleng nag-aayos ng buhok at dokumento, bigla siyang napalingon. Nanlaki ang mga mata niya nang makita ang isang pamilyar na mukha.

"Bakit siya nandito?!" tanong niya nang may pagtataka.