May nagpapapansin.. Baka magalit si Channing niyan, Arnie.
ChancyKumunot ang noo ko, kasabay ng mariing tingin ko sa kanya nang marinig ko ang malakas na pag-ungol ng tiyan niya na tila ba may rally ng gutom sa loob.“Gutom ka?” tanong ko, bahagyang nakakunot ang noo. “Hindi ka pa nagla-lunch?”“Ah-eh—” Napakamot siya sa batok, halatang alanganin. Para ban
Chancy“Hi, I’m Noelle, sister-in-law ni Chancy,” pakilala ng aking hipag habang nakangiti. Halatang kabado si Gianna at napansin kong bahagyang namula ang kanyang pisngi nang magkatinginan sila ni Kuya Chanden. Napatingin siya sa akin na para bang humihingi ng tulong, pero wala na akong nagawa. Map
Chancy“Ano, okay ka lang ba?” tanong ni Kuya Chanden habang nakatayo na kami at hawak ang kamay ng aking hipag. Kakadating lang niya, at kung gaano siya kaalerto sa lahat ng bagay, ganoon din kabait at matiisin si Ate Noelle sa paghihintay sa kanya.Halata pa ang pagod sa kanyang mukha. Siguro ay h
Gianna“Maraming salamat, anak.”Nanginginig ang boses ni Papa habang mahigpit niyang hinahawakan ang kamay ko, para bang natatakot siyang muli akong mawala. Patuloy ang pag-agos ng luha sa pisngi niya, walang alinlangang ipinapakita ang sakit, pangungulila, at panghihinayang na matagal niyang kinim
GiannaLakad-takbo ang ginawa ko. Nanginginig ang mga kamay ko habang pilit kong pinapakalma ang kaba sa dibdib. Mabuti na lang at may elevator na agad pagliko ko sa isang corridor kaya mabilis akong sumakay at pinindot ang floor kung nasaan ang aking ama.Magpapatawad na nga lang ako, may ganito pa
GiannaNandito ako sa hospital para sa tatay ko na naka-confine nga ngayon. Maaga pa lang ay magkasama na kami ni Mama na bumiyahe papunta dito. Gusto daw kasi akong makita ng aking ama. Dapat ay pati ang mga kapatid ko, pero ang gusto ng aking ina ay ako muna.Kung galit ako sa tatay ko ay mas lalo