Bakit pag-alis ng bansa ang nasa isip mo, Noelle? Isipin mo kung paano mo aakitin si Chanden para quits kayo... hahaha
GiannaMaya-maya, bigla siyang nagsalita ulit, ngunit ngayon ay mas seryoso na ang kanyang tinig.“Gianna…”Napalingon ako sa kanya habang pilit kong pinapakalma ang mabilis na tibok ng puso ko. “Oh?”“You’ll end up in my room eventually,” ani niya, sabay angat ng tingin sa akin. Wala na ang pamilya
GiannaNapatingin siya sa layout ng seating arrangement. “Dito sa bandang kaliwa,” sabay turo niya sa blueprint, “gusto kong gawing retractable ‘yung bleachers. Para kung may mas malaking event, mas flexible ang space.”Tumango ako habang pinagmamasdan ang bahagi ng plano na tinutukoy niya. “Pwede ‘
GiannaHindi nagtagumpay si Chancy na magmaneho. Ako lang ang pwedeng gumamit ng sasakyan ko at wala nang iba. Hindi dahil sa wala akong tiwala sa driving skills niya, kundi dahil... ayoko lang. Ayokong maramdaman niyang may kontrol siya sa kahit na ano na may kinalaman sa akin.Sa totoo lang, nagul
“Okay, salamat ulit,” sagot ko habang tumatayo. Binigyan niya ako ng tango bilang hudyat ng pagtatapos ng usapan.Diretso akong naglakad papunta sa table ni Gianna. Ngunit natigilan ako nang makita siyang nakangiting nakikipag-usap sa isang lalaking mukhang colleague niya. Pareho silang natatawa sa
ChancyKinabukasan, maaga akong dumiretso sa SRE kahit alam kong wala roon si Gianna. Gusto kong makausap si Kuya Channing tungkol sa project. Nagkasundo kasi kaming tatlo nila Kuya Chanden at Chansen na magkaroon ng tournament ang first ever online game na na-develop ng aming kumpanya bago matapos
ChancyGabi na pero titig na titig pa rin ako sa screen ng cellphone ko, parang baliw na umaasang bigla itong magri-ring. Pang-ilan na ba ‘to ngayong linggo? Dalawang linggo na simula nang huli kaming magkita ni Gianna. Dalawang linggo ng katahimikan. Ni isang text o tawag, wala.Hindi ko siya girlf
Gianna“Kumain ka ng kumain, Arc. Ano ba ang kinatutulala mo?” tanong ni Hailey habang walang pakundangang sumusubo ng pasta. Titig na titig siya sa akin na para bang binabasa ang laman ng utak ko.Linggo ngayon. Walang pasok. At syempre, bigla na namang nagyaya si Hailey na lumabas. Sabi niya, para
ChancyShe’s so defiant. But I could see her melting.Sinasalo niya ang tingin ko na parang wala lang, pero nahahalata ko na tumatalab sa kanya ang init ng mga panunukso ko. Nakakapikon lang dahil kahit binigay ko na ang lahat ko ng angkinin ko siya, ay ibang pangalan pa rin ang binanggit niya.Nain
GiannaKinakabahan ako. Ramdam ko ang mabilis na tibok ng puso ko habang nakatitig sa akin si Chancy, para bang binabasa niya ang nasa isip ko, o mas malala, ang nararamdaman ko. Hindi ko maintindihan kung bakit ganon na lang ang epekto niya sa akin. Ang bawat sulyap niya, ang bawat kurba ng mapang-