GiannaNang umalis sila Mommy at naiwan akong mag-isa, hindi ko napigilang humugot ng malalim na buntong-hininga dahil parang may bara sa lalamunan kong ayaw gumalaw. Tahimik sa buong bahay, pero sa loob ko, ang ingay-ingay ng puso ko. May kung anong kirot na matagal ko nang tinatago, pero ngayong w
Saglit na katahimikan ang bumalot sa amin. Ramdam ko ang bawat tibok ng puso ko habang hinihintay ang susunod na sasabihin ni Mommy.“Gianna,” mahina pero buo ang boses niya. “Kilala ko ang anak ko. At kilala ko rin ang pagmamahal niya sayo."“Alam ko rin naman po na mahal niya ako at para talaga sa
3 Months Later…Gianna“Hi, dear…” malambing na bati ni Mommy Sarina sa akin nang pagbuksan ko siya ng pinto. Nasa condo pa rin ako, naka-work from home mode, at gaya ng inaasahan, heto na naman siya at bumisita. Bakit? Because I’m pregnant.At oo, iniwan ako ng walanghiyang si Chancy bago ko pa nal
“Bro… hindi mo kasalanan ‘yon,” aniya, dahan-dahang nagsalita. “You’re doing your best.”“Hindi sapat ang ‘best’ kung hindi ko man lang siya masamahan sa ospital,” mariin kong tugon. “Ang tanging gusto ko lang ay ako ang dapat na nasa tabi niya. Kasal na lang ang kulang sa amin at asawa ko na siya.
“Wait, hihingi lang ako ng tulong,” ani Hailey. Tumayo siya bigla, nagmamadaling tumakbo papunta sa pintuan. Hindi ko alam kung sino ang tinutukoy niya, pero malinaw sa akin na kahit siya ay hindi rin kayang buhatin si Gianna.Pagkatapos ng ilang segundo, narinig ko ang boses niya mula sa labas. “Dr
ChancyKita ko ang walang kapantay na saya sa mukha ni Gianna habang animated siyang nagdi-discuss tungkol sa bagong project. Kumakawala ang mga ngiti sa kanyang labi sa tuwing may naiisip siyang ideya, at kitang-kita sa kanyang mga mata ang ningning ng dedikasyon at inspirasyon. Hindi na kailangan