Library
Search
Home / Romance / Contract of Hearts / CHAPTER 119: Trust Issues

Share

CHAPTER 119: Trust Issues

Author: EmotionlessMissK
last update Last Updated: 2025-07-04 09:49:42

ALTHEA'S POINT OF VIEW

Hindi ko alam kung bakit parang nanigas ako nang makita ko siya. Sa school courtyard, sa likod ng building kung saan madalas tahimik, nandoon si Gabriel. Nakaupo sa bench, nakatawa, may kausap. Babae. Maganda. Maikli ang buhok, nakauniform pa rin, pero may suot na varsity jacket. Hindi akin.

Hindi ko alam kung anong mas nakakagulat — yung presensya niya roon o yung itsura ng ngiti niya. Maluwag. Komportable. Parang walang iniisip. At habang pinapanood ko silang dalawa mula sa kabilang pader, pakiramdam ko para akong bata na naiwan sa ulan.

Hindi ako lumapit. Hindi ako nagtanong. Hindi ako gumawa ng eksena. Tumalikod lang ako at naglakad palayo. Pero sa bawat hakbang ko, parang may tinik na sumasabit sa puso ko. At hindi ko maintindihan kung bakit ganito ang pakiramdam ko. Hindi naman kami. Hindi ko naman siya boyfriend. Wala namang label. Pero bakit parang may mali?

Pagkauwi ko sa bahay, tahimik lang ako. Hindi ko na pinansin ang tawag ni Mama para kumain.
Continue to read this book for free
Scan code to download App
Locked Chapter
Previous Chapter Next Chapter

Latest chapter

  • Contract of Hearts   CHAPTER 135: LOVE

    **ALTHEA'S P O V**Tahimik ako habang nakaupo sa veranda ng bahay nila Mama. Hawak ko ang isang tasa ng mainit na tsaa, pero hindi ko man lang iniinom. Nakatitig lang ako sa malayo, sa mga alon na dahan dahang sumasayaw sa ilalim ng buwan.Narinig ko ang pagbukas ng sliding door. Maya maya pa ay marahang naupo si Mama sa tabi ko. Wala siyang dalang sermon, wala ring tanong. Dalangin ko talaga na wala munang magtatanong kung okay ba ako kasi hindi ko rin alam ang isasagot.“Malinis ang hangin ngayon,” sabi niya. “Minsan kailangan lang talaga nating huminga ulit.”Tumingin ako sa kanya. Sa ilalim ng malamlam na ilaw ng veranda, kita ko pa rin ang pagiging kalmado sa mukha ni Mama. Yung tipong kahit ilang bagyo na ang dumaan, nananatiling matatag.“Hindi ko na alam kung anong gagawin ko, Ma,” mahina kong sabi. “Parang sunod sunod na lang lahat. Pagkatapos ng lahat ng nawala sa amin ni Adrian, ang dami ko pang iniisip. Tapos ngayon, parang kahit gusto ko nang bumangon, may parte pa rin sa

  • Contract of Hearts   CHAPTER 134: Baby

    **ALTHEA'S P O V** Pagpasok ko sa bahay mula sa rehearsal ko, naamoy ko agad ang mabangong halimuyak ng bulaklak. Napahinto ako sa may pinto, hawak pa ang gitara ko sa balikat, at napatingin sa paligid. Hindi ko agad nakita si Adrian pero punong puno ng puting lilies at rosas ang sala. Parang biglang nagbago ang kulay ng buong bahay. “Adrian?” tawag ko, medyo kinakabahan kung anong pakulo niya. Biglang sumulpot siya mula sa likod ng kurtina, may hawak na bouquet ng pulang rosas at isang ngiti na parang araw na lumilitaw pagkatapos ng mahabang ulan. Nilapitan niya ako at inabot ang mga bulaklak. “Para sa pinakamahal kong babae,” sabi niya, habang pinapahid ang mga buhok ko na natabunan ng hangin. Napangiti ako pero ramdam kong may kurot pa rin sa dibdib ko. Kasi kahit anong saya, dala ko pa rin yung sakit at lungkot ng mga nakaraang buwan. Inamoy ko yung mga bulaklak. “Ang bango,” sabi ko mahina. “Bakit mo naman naisipan ‘to?” Hinawakan niya yung kamay ko. “Gusto kong mak

  • Contract of Hearts   CHAPTER 133: Healing Song

    **ALTHEA'S P O V** Simula nung nangyari ang lahat, parang ibang tao na ako. Parang may pumutol ng isang parte ng pagkatao ko at iniwan akong naglalakad sa mundo na hindi alam kung saan pupunta. Pero isang bagay ang hindi ko kayang iwanin kahit anong sakit ang dinadala ko at yun ay ang musika. Nagising ako isang umaga na mas maliwanag ang araw kaysa sa mga nakaraang linggo. Narinig ko yung mga ibon na kumakanta sa labas ng bintana. Sa unang pagkakataon, hindi ko agad naramdaman yung mabigat na pakiramdam sa dibdib ko. Bumangon ako at nilapitan ang gitara ko na ilang linggo kong iniwasan. Pinagmasdan ko yung mga gasgas sa kahoy at mga kwerdas na parang nangungulit sa akin. “Okay,” bulong ko sa sarili ko. “Subukan natin ulit.” Dahan dahan kong tinugtog ang mga chords. Sa una, parang wala akong maramdaman. Para lang akong robot na gumagalaw. Pero habang tumatagal, parang bumabalik yung init sa mga daliri ko. Isinara ko yung mga mata ko at pinakawalan ko lahat ng sakit ko sa mga sali

  • Contract of Hearts   CHAPTER 132: Miscarriage

    **ALTHEA'S P O V** Nandito ako ngayon sa ospital, nakahiga, nakatitig sa kisame na puting puti na parang walang katapusan. Sobrang tahimik ng kwarto pero ang ingay ng utak ko. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula o paano ko tatanggapin ang nangyari. Hindi ko alam na buntis ako. Hindi ko alam na may maliit palang buhay na nagsisimulang mabuo sa loob ko. Hanggang nangyari yung isang araw na akala ko normal lang. Nagmamadali akong bumaba sa hagdan kasi may naiwan akong cellphone sa kotse. Pumalya ang hakbang ko at bago ko pa maisalba ang sarili ko, nahulog ako. Hindi naman grabe ang bagsak ko. Masakit oo pero kaya ko. Tumayo pa ako at nagpanggap na okay lang ako. Pero pagdating ng gabi, naramdaman ko na may kakaiba. Sobrang sakit ng puson ko. At biglang dumugo ako. Agad akong dinala ni Adrian sa ospital. Hindi na siya nagsalita buong biyahe. Ako naman, tahimik lang. Hindi ko alam kung dahil takot ako o dahil naguguluhan ako. Pagdating sa ospital, sinabihan ako ng doktor na kailang

  • Contract of Hearts   CHAPTER 131: Lessons

    **ALTHEA'S P O V** Anim na buwan na mula nung lumipat ako kasama si Adrian at pakiramdam ko para akong tumalon mula sa eroplano nang walang parachute. Ang daming araw na gigising ako na punong puno ng energy, handang harapin lahat ng pwedeng mangyari. Pero may mga araw din na parang gusto ko na lang bumalik sa bahay nina Mama at Daddy, matulog, at hayaang sila ang mag solve ng lahat ng problema ko. Simula nung lumipat kami, natutunan ko na hindi pala biro ang buhay matanda. Hindi porke may sariling bahay na ako, ibig sabihin adult na agad ako. May mga araw na parang gusto ko sumigaw kasi kahit simpleng bayarin sa kuryente at tubig, parang sobrang bigat. Naranasan ko rin yung mawalan ng tubig ng dalawang araw kasi hindi ko nabayaran agad yung bill. Akala ko simple lang yun pero ang hirap pala maligo at maghugas ng pinggan na puro tissue lang at mineral water ang gamit. Isang umaga, nagising ako na parang puyat na puyat ako. Hindi ko maintindihan kung bakit. Tapos biglang napansin ko

  • Contract of Hearts   CHAPTER 130: Moving In Together

    **ALTHEA'S P O V** Nakatitig ako sa mga kahon na nakatambak sa sala ng bagong apartment namin ni Adrian habang kinakabahan at natutuwa nang sabay. Parang hindi pa rin totoo na dumating na talaga sa puntong ito ang buhay ko. Simula nung teenager ako, akala ko hindi ko kailanman makakamit ang ganitong kalayaang ako mismo ang bumuo. Ngayon, heto ako, bitbit ang mga gamit ko, kasama ang taong mahal ko, sa lugar na kami ang may sariling rules. “Love, sigurado ka na ba?” tanong ni Adrian habang nilalapag yung isang kahon na punong puno ng mga notebooks ko. “Hindi pa huli ang lahat kung gusto mong bumalik sa bahay niyo.” Napatingin ako sa kanya at ngumiti. “Adrian, matagal ko nang gusto ito. Hindi sa gusto kong iwan sina Mama at Daddy, pero gusto ko rin maranasan kung paano tumayo sa sarili kong paa.” Tumango siya, pero halata sa mukha niya na may konting kaba pa rin. “Hindi ko lang kasi gusto na isipin mong pinilit kita dito. Gusto kong sigurado ka.” Nilapitan ko siya at niyakap ko siy

More Chapters

You may also like

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status