Pustaka
Cari
Beranda / Romance / Contract of Hearts / CHAPTER 75

Share

CHAPTER 75

Penulis: EmotionlessMissK
last update Terakhir Diperbarui: 2025-05-29 15:21:32

Amara Ysabelle Santiago’s Point of View

Habang nakaupo ako sa rocking chair sa gilid ng kwarto ni Althea, pinagmamasdan ko ang munting nilalang na himbing na himbing sa tulog, napuno ang puso ko ng damdaming halos hindi ko maipaliwanag. Sa bawat banayad na hininga niya, sa bawat galaw ng maliliit niyang daliri, ramdam ko ang isang klase ng kapayapaan na noon ay para bang imposible kong marating. Tahimik ang gabi, pero parang ang ingay ng damdamin ko sa tuwa.

"Totoo na to," mahina kong bulong sa sarili ko habang pinagmamasdan ang anak namin ni Killian.

Pumasok si Killian sa kwarto, bitbit ang dalawang tasa ng tsaa. Lumapit siya sa akin at iniabot ang isa. Naupo siya sa tabi ko, nakatingin din kay Althea.

"Tulog pa rin siya?" tanong niya, sabay sulyap sa akin.

"Tulog. Mukhang busog at masarap ang panaginip," sagot ko, sabay ngiti. "Ang payapa niyang tingnan, ‘no?"

"Parang ikaw," sagot niya sabay ngiti rin. "Pagmasdan mo ang sarili mo ngayon, Amara. Hindi mo ba napapansin? Iba ka na."

Na
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci
Bab sebelumnya Bab selanjutnya

Bab terbaru

  • Contract of Hearts   CHAPTER 132: Miscarriage

    **ALTHEA'S P O V** Nandito ako ngayon sa ospital, nakahiga, nakatitig sa kisame na puting puti na parang walang katapusan. Sobrang tahimik ng kwarto pero ang ingay ng utak ko. Hindi ko alam kung saan ako magsisimula o paano ko tatanggapin ang nangyari. Hindi ko alam na buntis ako. Hindi ko alam na may maliit palang buhay na nagsisimulang mabuo sa loob ko. Hanggang nangyari yung isang araw na akala ko normal lang. Nagmamadali akong bumaba sa hagdan kasi may naiwan akong cellphone sa kotse. Pumalya ang hakbang ko at bago ko pa maisalba ang sarili ko, nahulog ako. Hindi naman grabe ang bagsak ko. Masakit oo pero kaya ko. Tumayo pa ako at nagpanggap na okay lang ako. Pero pagdating ng gabi, naramdaman ko na may kakaiba. Sobrang sakit ng puson ko. At biglang dumugo ako. Agad akong dinala ni Adrian sa ospital. Hindi na siya nagsalita buong biyahe. Ako naman, tahimik lang. Hindi ko alam kung dahil takot ako o dahil naguguluhan ako. Pagdating sa ospital, sinabihan ako ng doktor na kailang

  • Contract of Hearts   CHAPTER 131: Lessons

    **ALTHEA'S P O V** Anim na buwan na mula nung lumipat ako kasama si Adrian at pakiramdam ko para akong tumalon mula sa eroplano nang walang parachute. Ang daming araw na gigising ako na punong puno ng energy, handang harapin lahat ng pwedeng mangyari. Pero may mga araw din na parang gusto ko na lang bumalik sa bahay nina Mama at Daddy, matulog, at hayaang sila ang mag solve ng lahat ng problema ko. Simula nung lumipat kami, natutunan ko na hindi pala biro ang buhay matanda. Hindi porke may sariling bahay na ako, ibig sabihin adult na agad ako. May mga araw na parang gusto ko sumigaw kasi kahit simpleng bayarin sa kuryente at tubig, parang sobrang bigat. Naranasan ko rin yung mawalan ng tubig ng dalawang araw kasi hindi ko nabayaran agad yung bill. Akala ko simple lang yun pero ang hirap pala maligo at maghugas ng pinggan na puro tissue lang at mineral water ang gamit. Isang umaga, nagising ako na parang puyat na puyat ako. Hindi ko maintindihan kung bakit. Tapos biglang napansin ko

  • Contract of Hearts   CHAPTER 130: Moving In Together

    **ALTHEA'S P O V** Nakatitig ako sa mga kahon na nakatambak sa sala ng bagong apartment namin ni Adrian habang kinakabahan at natutuwa nang sabay. Parang hindi pa rin totoo na dumating na talaga sa puntong ito ang buhay ko. Simula nung teenager ako, akala ko hindi ko kailanman makakamit ang ganitong kalayaang ako mismo ang bumuo. Ngayon, heto ako, bitbit ang mga gamit ko, kasama ang taong mahal ko, sa lugar na kami ang may sariling rules. “Love, sigurado ka na ba?” tanong ni Adrian habang nilalapag yung isang kahon na punong puno ng mga notebooks ko. “Hindi pa huli ang lahat kung gusto mong bumalik sa bahay niyo.” Napatingin ako sa kanya at ngumiti. “Adrian, matagal ko nang gusto ito. Hindi sa gusto kong iwan sina Mama at Daddy, pero gusto ko rin maranasan kung paano tumayo sa sarili kong paa.” Tumango siya, pero halata sa mukha niya na may konting kaba pa rin. “Hindi ko lang kasi gusto na isipin mong pinilit kita dito. Gusto kong sigurado ka.” Nilapitan ko siya at niyakap ko siy

  • Contract of Hearts   CHAPTER 129: Dad Test

    **ALTHEA'S P O V** Umaga pa lang, ramdam ko nang may kakaiba kay Daddy. Tahimik siya habang nagkakape sa kusina, hindi tulad ng dati na kahit paano eh nagbibiro o kaya nagtatanong tungkol sa schedule ko. Pinagmamasdan ko siya habang iniikot niya yung kutsarita sa mug niya, nakatitig lang sa abot-tanaw sa bintana. Parang may iniisip na malalim. “Dad?” sabi ko, dahan dahan. “Okay ka lang ba?” Hindi niya agad ako sinagot. Huminga muna siya nang malalim bago siya tumingin sa akin. “Anak, pwede ba tayong mag usap mamaya?” Napakunot noo ako. “Eh bakit po hindi ngayon?” “May kailangan lang akong ayusin. Pero mamayang gabi, gusto ko makausap ka.” Nang marinig ko yun, parang sumikip ang dibdib ko. Hindi ko alam kung dapat ba akong kabahan o hindi. Pero sa tono niya, parang seryoso. Buong araw, hindi ko maiwasan isipin kung ano kaya yung gusto niyang pag usapan. Hindi naman kami nag aaway ni Daddy. Minsan nagkaka tampuhan pero hindi siya yung tipong tahimik ng ganyan. Parang lumipas yung

  • Contract of Hearts   CHAPTER 128: Approval

    **ALTHEA'S P O V** Napatingin ako kay Mama habang nakaupo kami sa maliit naming dining table sa bahay na inuupahan ko malapit sa studio. Dalawang tasa ng tsaa ang nasa gitna namin, at sa pagitan naming dalawa ay yung sulat ni Adrian na isinulat niya para sa akin. Hindi pa rin ako makapaniwalang dumating na ako sa puntong ito. Minsan, parang panaginip lang ang lahat. Pero totoo ito. Totoo ang saya ko. Totoo ang pagmamahal ko. At ngayon, kailangan ko ng isang bagay na mas mahalaga pa sa kahit anong award o karangalan. Ang basbas ni Mama. Tahimik lang si Mama. Pinagmamasdan niya ako, para bang binabasa niya ang buong laman ng puso ko gamit lang ang tingin niya. Ramdam ko yung tensiyon sa pagitan naming dalawa. Hindi dahil galit siya o tutol, kundi dahil alam kong para kay Mama, malaking bagay ito. Hindi lang basta boyfriend. Hindi lang basta pangkaraniwang relasyon. Ito na yung lalaking gusto kong makasama habambuhay. “Ano sa tingin mo, Ma?” mahina kong tanong habang naglalaro ang mga

  • Contract of Hearts   CHAPTER 127: Unique Proposal

    **ALTHEA'S P O V** Nasa backstage ako ng maliit na acoustic bar kung saan ako regular na tumutugtog tuwing Sabado ng gabi. Hindi ito grand stage, walang spotlight na nakakabulag, pero ito yung lugar na masarap balik balikan. Simple lang, intimate, tahimik. Sa bawat performance ko rito, nararamdaman kong totoo ako. Walang filter, walang pressure. Just me and my music. Nakahawak ako sa gitara ko habang pinapakinggan ang mahinang huni ng crowd sa labas. Naroon si Adrian, alam ko. Kanina pa siya nandoon, nakaupo sa laging mesa sa kanan, yung pinakagusto niyang pwesto kasi kita niya ako ng buo. Lagi niyang sinasabi, "Gusto ko makita kung paano ka magliwanag sa entablado." Medyo kabado ako ngayon. Hindi ko maintindihan kung bakit. Parang may kakaiba. Hindi ko alam kung dahil ba sa bagong kanta na ipi-perform ko, o dahil may pakiramdam akong may mangyayaring hindi ko inaasahan ngayong gabi. Pumasok ang manager ng bar. “Thea, you’re up,” sabi niya sabay ngiti. Huminga ako ng malalim, tin

Bab Lainnya

Anda juga akan menyukai

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status