KABANATA 3

Saglit akong natahimik dahil hindi ko alam kung maniniwala ba ako sa sinasabi niya. Pilit kong ipinapasok sa utak ko ang mga salitang binitawan niya. Tatlong milyon para maging asawa niya sa isang taong kontrata.

“Sir, nagbibiro lang po kayo, di ba?” di mapakaniwalang tanong ko.

“I’m serious, Lia. I want a wife and a mother of my twins,” sagot niya.

Single dad pala siya, ngunit bakit kailangan pa niyang magbayad ng tatlong milyon para lang magkaroon ng asawa at ina ng mga anak niya? Nasaan ang ina ng mga anak niya? Bakit ako pa?

Sa gwapo niyang iyan, hindi na naman niya kailangan magbayad para lang magka-asawa. At ang masaklap, sa isang tulad ko pa talaga.

“Pero bakit po ako? Alam niyo po ang trabaho ko, at hindi po ako handa na maging ina dahil 21 pa lang po ako,” sabi ko.

“I thought you needed money for your sibling, but why does it sound like you are refusing?” sabi niya.

“Curious lang po kasi ako, bakit isang kagaya ko pa? I’m sure hindi niyo gugustuhin mapangasawa ang isang babaeng tulad ko,” sabi ko.

“Exactly, that’s why I chose you. Ayokong magkaroon ng emotional attachment sa isang babae. I believe that if you accept the contract, it is for money, not because you like to be my wife. Isang babaeng kagaya mo ang kailangan ko, Lia,” paliwanag niya.

Napaisip ako sa sinabi niya dahil hindi biro ang tatlong milyon na alok niya. Maisasagawa na ang kidney transplant ni Mio. Madudugtungan ko na ang buhay niya, at bukod pa doon, may isang milyon pang matitira para makapagbagong buhay kasama siya. Tila isang hulog ng langit ang alok na ito kung tutuusin kaya wala akong karapatang tumanggi. 

“So what, Lia? Tatanggapin mo ba ang kontrata o maghahanap na lang ako ng iba?” seryosong tanong niya.

“Yes, sir. Papayag po ako na maging asawa niyo ng isang taon kapalit ang tatlong milyon,” desperadong sagot ko.

“Pero pwede po bang mag-advance ng dalawang milyon para maisagawa na po ang kidney transplant ng kapatid ko?” tanong ko.

“Let me handle that. Give me the name of your brother so I can call the hospital to give him special treatment and the operation he needs,” sagot niya.

Hindi man ako kumbinsido sa sinabi niya, agad kong ibinigay ang buong pangalan ng kapatid ko.

“Mio Andres Constantino, nakaconfine po siya sa CST Medical Center,” sabi ko.

"Sabi po ng Doctor ay kailangan na pong maisagawa ang kidney transplant sa lalong madaling panahon kaya kailangan ko na po ang dalawang milyon,"dagdag ko pa.

Agad niyang kinuha ang phone sa bulsa niya at nag-dial ng number bago idinikit sa kanyang tenga.

“I need you to find the patient name, Mio Andres Constantino. Give him the best treatment he needs and do the kidney transplant as soon as possible,” dominanteng utos niya sa kabilang linya.

Curious ako kung sino ang tinawagan niya at bakit ganun na lamang kadali sa kanya utusan ang kausap niya sa kabilang linya. Pagbaba niya ng tawag, hindi ko napigilan ang sarili kong magtanong.

“Sino po ba iyon, Sir? Nagtatrabaho po ba iyon sa hospital na kinaroroonan ng kapatid ko?” tanong ko.

“Yes. Don’t worry about his kidney transplant. Hindi ko iyon ibabawas sa tatlong milyon na ibibigay ko sa iyo,” sabi niya.

Nagulat ako sa sinabi niya dahil dalawang milyon ang halaga ng kidney transplant na isasagawa kay Mio. Ngunit bakit sinasabi niya ngayon na hindi niya iyon ibabawas sa tatlong milyon na bayad niya sa akin?

“Sir, baka nagkakamali po kayo. Dalawang milyon po ang halaga ng kidney transplant ng kapatid ko. Kung hindi niyo po ibabawas iyon, limang milyon po lahat ang kabuuan na maibibigay niyo,” sabi ko sa kanya dahil gusto kong maging transparent sa kasunduan namin.

Nakita ko siyang matipid na ngumiti, ipinasok ang dalawang kamay sa magkabilang bulsa, sabay seryosong tumingin sa akin.

"I know, I'm not a fool,"seryosong sabi niya.

“It’s totally free, Lia. Wala akong babayaran na kahit piso doon kaya wala kang dapat ipagalala.”dagdag pa niya.

Gulong-gulo ang isipan ko sa sinasabi niya, dahil sa pagkakaalam ko, wala ng libre sa panahon ngayon. Lahat ng gusto mong makuha ay may bayad, tulad ng kagustuhan niyang magkaroon ng asawa. Ngunit labis akong nagulat sa sumunod niyang sinabi.

“I’m Dr. Rabino Castillon, the CEO of CST Hospital. I have the special privileges to avail the free services of my own company.”

Hindi ako makapaniwala sa narinig ko mula sa kanya. Isang CEO ng CST Hospital  at Doctor ang mapapangasawa ko?  Nananaginip lang ba ako? Totoo ba ito?