Beranda / เมือง / Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+) / บทที่ 148 : สอยดาว (เทียม)

Share

บทที่ 148 : สอยดาว (เทียม)

Penulis: L.sunanta
last update Terakhir Diperbarui: 2025-12-07 00:38:26

"ภาพไม่ชัดเลยอ่ะโบ๊ทปรับให้พิกเซลสูงกว่านี้หน่อยสิ"

แพรวกำชับ

.

"โถ่พี่แพรวครับ.. ก็นี่มันโฮโลแกรมผมใช้เวลาพัฒนาแค่ 6 วันเอง พี่จะเอาอะไรกับผมนักหนา"

เด็กชายงอนแก้มป่อง เป็นความจริงที่โบ๊ทใช้เวลาว่างขณะกักตัวดัดแปลงทำสิ่งนี้ขึ้นมา เขาไม่ต้องการให้แหวนที่เปรียบเสมือนของต่างหน้าของพ่อและแม่กลายเป็นเศษโลหะ

.

มิวท์ที่ยืนมองโทรศัพท์บนฝ่ามืออยู่ก็เลยรีบรับลูก เธอเห็นด้วยกับโบ๊ทว่าได้แค่นี้ก็ดีแค่ไหนแล้ว เธอพยายามขยับเสาสัญญาณที่ยื่นออกมาจากตัวเคส ทำแม้กระทั่งเดินเคลื่อนที่ไปมาเพื่อทำให้ภาพถ่ายทอดสดนั้นชัดเจนขึ้น ซึ่งก็ไม่ได้ดีขึ้นเลยมิหนำซ้ำยังมาแต่ภาพไม่ได้ยินเสียงของชายชราคนดังกล่าวเลยสักแอะ

.

ไฟล์วีดีโอขนาดความชัด 360 dpi ว่าห่วยแล้ว เจอโฮโลแกรมแบบ 144 dpi ของโบ๊ทเข้าไปยิ่งบัดซบยิ่งกว่า เส้นแสงวิ่งพันกันอีรุงตุงนังทั้งวูบทั้งไหวส่ายยึกยือไปมา มิวท์ก็เลยต้องรีบพูด

.

"คืออย่างงี้นะทุกคน เท่าที่ฉันรู้จักกับพีมาฉันว่าสิ่งที่แพรวกับเฟิงฉินสันนิษฐานมีความเป็นไปได้สูง!"

"จากภาพนี่คือคุณพ่อของพีแน่นอน! เราเคยเจอกันที่ด่านตรวจเชื้อโควิด บางทีคุณพ่ออาจจะคิดว่ามีแค่อวกาศเท่านั้นที่จะนำวิถีแห่งความส
Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi
Bab Terkunci

Bab terbaru

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 158 : กลศึกจากไวรัส! สวนกลับด้วยการ counter! (13+)

    ภาพความยิ่งใหญ่อลังการประหนึ่งพระราชาออกว่าราชการที่หน้าบัลลังก์ มองจากมุมต่ำฝ่าความยั้วเยี้ยสะอิดสะเอียนเข้าไป จะเห็นเปรมยืนผายมืออยู่บนชั้น 3 ตัวเขาใหญ่เท่ากับมดแต่ท่วงท่าการผายมือออกทั้งสองข้างนี่สิ ที่ช่างทรงพลังและน่ายำเกรงยิ่งกว่าสิ่งใด เสียงแซ่ซ้องอื้ออึงจากสัมภเวสีไวรัสนับล้านดังระงม พวกมันต่างพากันหันหน้าขึ้นไปมองในทิศทางเดียวกัน แม้เนื้อตัวจะเบียดแน่นราวกับอัดกันอยู่ในงานคอนเสิร์ตก็ตามที."โคร่งงงงง~!"เปรมก้มหน้าลงไปคำรามใส่ เขาไม่จำเป็นต้องหลับตาอีกต่อไปแล้วเพราะเบื้องล่างคือสมาชิกผู้ติดเชื้อที่คอนโทรลได้ทุกอย่าง.สอดรับกับรูปปากของเจ้าตัวที่เริ่มจะงอกยาวออกมา คมเขี้ยวพับงุ้มหุบเข้าไปด้านหลัง โควิดกำลังโชว์วิวัฒนาการกล้ามเนื้อมุมปาก คิดเอาสิว่าขนาดถนนคอนกรีตทั้งเส้นเชื้อยังย่อยสลายได้ แล้วนับประสาอะไรกับช่องปากของร่างภาชนะอย่างเปรม แค่ขมิบนิดเดียวรูปปากที่เคยแข็งเป็นหิน ตอนนี้ก็พูดในสิ่งที่มันคิดออกมาได้แล้ว."โคร่งงงงง~!"คำรามเที่ยวนี้ข้างล่างนับล้านถึงกับร้องตาม."โคร่งงงงง! , โคร่งงงงง! , โคร่งงงงง! , โคร่งงงงง! , โคร่งงงงง!"."เรียก..! , กู..! , ว่า..! , เปรม..!!

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 157 : เรียกกูว่า "เปรม"

    "แหวนเธอเป็นไงบ้างโบ๊ท ยังใช้งานได้อีกไหม!?"เสียงตะโกนจากเจนิสพุ่งแหวกอากาศ ทแยงสวนขึ้นไปบนแนวกำแพงวิลเลจ."ไม่ได้แล้วพี่.. ลำพังใช้ดึงดาวเทียมให้ตกลงมาสู่ชั้นบรรยากาศ นิ้วผมก็แทบจะขาดอยู่แล้ว!"โบ๊ทป้องปากตะโกนตอบลงมา จากนั้นจึงพาดฝ่ามือลงกับสันกำแพง เขามองเห็นลอยห้อเลือดปูดบวมและเส้นเลือดฝอยมากมายที่บ่งบอกได้ถึงอาฟเตอร์เอฟเฟ็คหลังการใช้แหวน.เย็นย่ำอาทิตย์อัสดงใกล้ค่ำ วันนี้ก็เหมือนวันวานเมื่อวานก็เหมือนวันก่อน ที่วิลเลจย่อมต้องถูกโจมตีเป็นเรื่องปกติ จะต่างจากเดิมหน่อยก็แค่หนนี้แทบจะไม่มีใครเหลืออยู่ที่นี่เลย แพรวไม่อยู่หัวหน้าหน่วยทั้งคู่ก็ไม่อยู่ กระทั่งเจนิสต้องลงไปไฟว้กับสัมภเวสีไวรัสข้างล่างด้วยตัวเอง เธอถึงกับต้องเกณฑ์คุณลุงคุณป้ากับทหารรับจ้างคลาสต่ำที่ถูกหัวหน้าหน่วยทิ้งไว้ให้มาเป็นสหายร่วมรบ.เด็ก 9 ขวบอย่างโบ๊ทกลายเป็นคนคุมสถานการณ์จากบนกำแพง แต่ก่อนข้างบนนี้จะมีทหารรับจ้างยืนสลับเวรยามคุ้มกันตลอด 24 ชั่วโมง แต่ปัจจุบันกลับเหลือแค่โบ๊ทเพียงคนเดียว อาญาสิทธิ์เด็ดขาดทั้งหมดจึงตกเป็นของเขา ชี้นกเป็นนกชี้ไม้เป็นไม้โบ๊ทใช้แหวนเวอร์ชั่น 2 ที่สร้างขึ้นจากเศษเหล็ก ย้ายผีดิบผู้

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 156 : Mirage!

    คอหักห้อยต่องแต่ง น้ำลายยืดหยดย้อยเป็นพิซซ่าขอบชีส เสื้อผ้าขาดวิ่นกลิ่นยิ่งไม่ต้องพูด กองทัพผี Covid กรูกันออกมามากกว่าครึ่งร้อย ดูท่าทางพิกลพิการและทิศทางที่เคลื่อนมาก็เหมือนกับถูกคอนโทรลมาจากแหล่งเดียวกัน พวกมันกลายเป็นสิ่งไม่มีชีวิตอย่างสมบูรณ์แบบ ไม่มีจิตใจไร้สัมปัชชัญญะร่างกายที่มูฟแกว่งไกวก็เหมือนทำไปตามคำสั่ง.ถนนคอนกรีตด้านหน้าแนวที่แตกร้าวและมีหญ้าแห้งแซมเล็กน้อยกลายเป็นสมรภูมิแรก ความกว้างของมันมากกว่า 8 เลนแต่บัดนี้ทั้งถนนและเกาะกลางกลับเต็มไปด้วยภูตผีที่ประจันหน้าอยู่กับลูกทีมของเฟิงฉิน.กลุ่มชายชาวจีนเกาะกลุ่มกันเป็นครึ่งวงกลม พร้อมกับเครื่องทำความเย็นแบบพกพาที่แบกอยู่บนแผ่นหลัง ด้านหลังสุดของแนวโล่มนุษย์คือกลุ่มรถกระบะที่จอดไว้เรียงกัน พวกมันบรรทุกเครื่องทำความเย็นเวอร์ชั่นใหญ่ยักษ์เอาไว้ และตอนนี้ก็กำลังเดินเครื่องเต็มที่เพื่อใช้ในการดำเนินกลยุทธ์เปลี่ยนกลางวันให้กลายเป็นกลางคืนอย่างที่เห็น.สาบานได้ว่าทั้ง 50 นายไม่มีทีท่าว่าจะหวาดกลัวเลย เหล่าชายตาตี๋ต่างพากันยืนจังก้าราวกับรอให้กองทัพผู้ติดเชื้อพุ่งเข้ามาขย้ำ! แต่ก็แน่นอนว่าหัวหน้าหน่วยลาดตระเวนกับหัวหน้าหน่วยทหาร

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 155 : สไนเปอร์แห่งเหมันต์

    ตึกร้างเคหะสถานถูกปล่่อยทิ้งแลดูเวิ้งว้างอเนจอนาถ ทั่วทุกหย่อมหญ้าแผ่ขยายความแห้งแล้งแดดิ้นมาจากเมืองหลวง มีเชื้อที่ไหนที่นั่นมีแต่ความตาย ผู้คนกลายเป็นผีออกไล่ล่าฆ่าฟันพวกเดียวกันเองเพื่อขยายอาณาเขตจนกลืนกินทั้งผืนโลก นี่คือเหตุการณ์จริงที่หัวหน้าหน่วยทหารรับจ้างชุดดำ กับหัวหน้าหน่วยลาดตระเวนประสบพบเจออยู่ พวกเขารับคำสั่งจากแพรวให้นำกำลังพลรุกคืบเข้ามาสแตนด์บายด์รอไว้ที่ย่านปริมณฑลตรงนี้ตามลำดับ.เป็นเวลาเดียวกันกับที่ทีมของแพรวออกไปรับด็อกเตอร์ที่ตกลงมาจากฟากฟ้า ทีมของพวกเขาฝั่งนี้ก็ได้เดินทางออกจากวิลเลจมาพร้อมกับอุปกรณ์และกลุ่มคนชาวจีนซึ่งเป็นลูกทีมของเฟิงฉิน รวม ๆ แล้วกำลังรบจากแนวหน้าน่าจะมีมากกว่า 200 นายเห็นจะได้ แบ่งเป็นทีมทหารรับจ้างที่เชี่ยวชาญการรบในเมืองหนึ่งร้อยนาย อีกห้าสิบเป็นพลลาดตระเวนจากวิลเลจ ส่วนอีกห้าสิบที่เหลือก็คือพลรบชาวจีนที่มาพร้อมกับทักษะการใช้อุปกรณ์การทำความเย็น.น้ำน้อยย่อมแพ้ไฟฉันใด ขบวนทัพที่มีปริมาณคนน้อยกว่าย่อมเสียเปรียบกว่าฉันนั้น แต่ก็ยังเทียบไม่ได้กับประเด็นปัญหาด้านการสื่อสารที่ต่างคนก็ต่างฟังกันไม่เข้าใจ ตัดภาพมาอีกทีตึกในปริมณฑลทั้งย่านก็โดน

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 154 : ปัง!

    "ปัง!"กระสุนหนึ่งนัดดังขึ้นกลางมหาสมุทร เรือสปีดโบ๊ทลอยนิ่งเท้งเต้ง.บทจะสดไม่มีใครใส่สุดได้เท่าแพรวอีกแล้ว คุณพ่อถึงกับตัวชาหน้าซีดเนื่องจากกระสุนนัดดังกล่าวได้เฉี่ยวแก้มของแกไปเพียงนิดเดียว แกล้มลงก้นจ้ำเบ้าแววตาสั่นสะเทือน ไม่แม้แต่จะมองใบหน้าของแพรวอีก."โอ๊ย! แก้มฉัน , นะ.. นี่มัน.. เลือดนี่!?"วาดฝ่ามืออังกับดวงแก้มที่แสบซ่าน ฉับพลันด็อกเตอร์ก็ทราบขึ้นมาในทันทีว่านี่น่าจะเป็นการลงทัณฑ์โดยเจตนาของแพรว เพราะบาดแผลได้ปรากฏขึ้นบนแก้มข้างเดียวกับที่เธอโดนตบไปเมื่อครู่เป๊ะ ก่อนที่ต่อมาแพรวจะตวาดกลับไป."ใช่ค่ะ! ก็แค่แก้ม! แต่ถ้าพ่อยังไม่ยอมสำนึกผิดในเรื่องที่ทำกับพีล่ะก็.. หนูยิงเข้าหัวพ่อตอนนี้เลยยังได้!"."แกร๊ก ๆ "กระชากคันรั้งขึ้นลำปืนอีกคำรบ พลางยื่นปลายกระบอกจ่อเล็งไปที่ด็อกเตอร์ผู้เป็นความหวังของโลก ที่ซึ่งบัดนี้กำลังนั่งขัดสมาธิเอามือปิดแก้มโอดโอยอยู่บนพื้นเรือ.เฟิงฉินกับมิวท์ที่เห็นเหตุการณ์ทุกอย่างก็เลยต้องรีบเข้ามาเคลียร์ ปืน Glock-18 ของแพรวโดนเฟิงฉินยึดเอาไว้เป็นการชั่วคราว ส่วนมิวท์ก็รีบตรงเข้าไปห้ามปรามอารมณ์เดือดดานของคุณพ่อ ผ่านการใช้สีหน้าออดอ้อนบ้องแบ้วของตัว

  • Covid-19 มะรุมมะตุ้มรุมรัก (Nc18+)   บทที่ 153 : แผนจากพ่อง!

    เจอตวาดดังลั่นเข้าไปเป็นใครก็ต้องได้สติ คุณพ่อของพีค่อย ๆ ปล่อยมือออกแกหรี่ตามองใบหน้าของทั้ง 3 ด้วยใจจดจ่อ แต่ก็เหมือนเดิมคือแกจำแพรวกับมิวท์ไม่ได้เอาซะเลย ด้วยความที่คนกลุ่มนี้เคยเจอกันแค่ครั้งเดียว บวกกับกรณีของแพรวที่เจอกับคุณพ่อก็ตอนที่แกเมาสัด ๆ ห้องใต้ดินแห่งความลับจนป่านนี้คุณพ่ออดีตนักวิจัยของ AP ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าเคยถูกแพรวบุกเข้าไปค้น."พวกเธอเป็นใคร.. แล้วพูดเรื่องอะไรมิทราบ ฉันไปสำคัญต่อโลกขนาดนั้นตั้งแต่เมื่อไหร่?""โลกแย่ตรงไหนถ้าแย่จริงก็ต้องใส่หน้ากากครอบแก้วไว้ด้วยสิ! แต่นี่ไม่เห็นใส่กัันสักคน?".ด็อกเตอร์พูดพลางกดปุ่มที่หลังหู เรียกหน้ากากของตัวเองให้ตวัดดีดตัวขึ้นมาครอบใบหน้า."แกร๊ก.. ก.. ก.. ก! , แกร๊ก.. ก.. ก.. ก! , ฟึบฟับ! , ฟึบฟับ!"ซุ่มเสียงยังคงเสนาะหู อุปกรณ์ดังกล่าวตรงรวบผมเพ้าที่ฟูขาวให้ยุบรวมกันเข้าไปเก็บไว้ภายใน เหลือไว้แต่ใบหน้ากับลูกตากะพริบปริบ ๆ.เฟิงฉินที่อยากมีบทบาทในการสนทนาบ้าง ก็เลยงัดเอาเป้กำเนิดพลังงานความเย็นกับสายต่อท่อออกมาโชว์ มิหนำซ้ำเจ้าตัวยังฉีดโชว์คุณพ่อที่เป็นผู้สร้างไปฟอดหนึ่ง."ฟู่~!"."ไงครับด็อกเตอร์พอจะจำได้รึยังว่าผมเป็น

Bab Lainnya
Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status