บทที่ 83 : มั่ว

ว่ากันว่าไฟไหม้หรือแผ่นดินไหวไม่ควรใช้ลิฟท์ ทว่าปัจจุบันหญิงสาวเจ้าของบริษัทกลับเผชิญอยู่กับบางสิ่งที่เหนือกว่าภัยธรรมชาติหลายเท่า ลิฟท์โดยสารตัวนี้จึงเข้ามาซัพพอร์ตได้อย่างทันท่วงที มิวท์รีบกระทุ้งข้อศอกใส่ปุ่มกดด้านข้าง

.

ในจังหวะที่บานประตูเลื่อนปิดลงเธอดีใจเหลือล้น ที่ยังคงเห็นเปรมโดนซากเพดานทับถมอยู่บนพื้น ภาพร่างกายอันน่าขยะแขยงของเขาค่อย ๆ เลื่อนหายไปจากสายตา ลิฟท์ได้นำพาเธอลงมายังชั้นล่างแม้จะรู้อยู่แก่ใจว่าเปรมยังไม่ตาย แต่หนีมาได้หวุดหวิดขนาดนี้ก็นับว่าเก่งแล้วสำหรับการบู๊ครั้งแรก

.

“แกร๊ก.. ก.. ก.. ก ๆ  , แกร๊ก.. ก.. ก.. ก ๆ”

.

สองนิ้วรัวใส่แอพแช็ทในสมาร์ทโฟนแบบเร็วจี๋ ด้วยความที่ตึกสำนักงานใหญ่เป็นอาคารสูงที่ติดอันดับท็อปของประเทศ จึงเป็นธรรมดาที่ในลิฟท์ย่อมเป็นจุดอับสัญญาณ มิวท์ไม่สามารถใช้โทรศัพท์ในนี้ได้ เช่นกันกับสถานการณ์ที่ต้องรีบ สาวเจ้าจึงจัดแจงถ่ายทอดคำสั่งผ่านไปยังผู้ที่มีส่วนเกี่ยวข้อง ด้วยข้อความแช็ทในโทรศัพท์

.

เธอแจ้งให้หน่วยติดอาวุธทุกหน่วย รวมไปถึงหน่วยแพทย์เคลื่อนที่ทุกชุดให้หยุดภารกิจที่ทำลงไปก่อน จากนั้นจึงแจ้งข้อมูลความจริงเกี่ยวกับสถานการณ์ทั้งหมดให้ทุกคนทราบ ว่าคำสั่งการออกล่าของเปรมนั้นให้ถือเป็นโมฆะทั้งหมด! จะไม่มีใครออกล่าใครอีกแล้ว! และให้ทุกคนออกไปช่วยเหลือกลุ่มเด็ก ๆ ที่ถูกจับไว้ที่หอวัคซีนแทน

.

/เราต้องจำกัดจำนวนผู้กลายพันธุ์ให้อยู่ในวงที่กำหนด/

/อย่าให้พวกกลายพันธุ์ออกมาสู่โลกภายนอกได้/

/การเอาพวกเด็ก ๆ ออกมาถือเป็นภารกิจสำคัญ ความบริสุทธิ์ของพวกเขาคือสิ่งที่เราต้องปกป้อง/

/ฉันจะถึงหน้าตึกในอีก 1 นาที ขอรถหนึ่งคันมารับกับกองกำลังคุ้มกัน 1 หน่วย ที่เหลือให้ไป cover ที่หอวัคซีนโดยด่วน! นี่ไม่ใช่การซ้อม! จบการสั่งการ! /

.

พิมพ์เสร็จกดส่งเรียบร้อยประตูหน้าลิฟท์ก็เปิดออกที่ชั้น 1 พอดี บรรยากาศด้านล่างยังคงเป็นช็อปขายยาเฉกเช่นปกติ หยูกยาเวชภัณฑ์ยังคงวางให้เลือกสรรกันเต็มเชลฟ์วางสินค้า ทว่าสิ่งที่ผิดไปจากที่คิดก็คือในนี้กลับไม่เหลือพนักงานเลยสักคน โถงอาคารเหมือนถูกปล่อยร้างโดยเจตนา มิวท์เดินออกมาจากลิฟท์แบบคนเดียวโดด ๆ เด่นโคตร ๆ โล่งโจ้งประหนึ่งคนกลางทุ่งหมาหลง

.

บางทีความวินาศสันตะโรอาจจะคืบคลานเข้ามาถึงตัวบริษัท AP ตั้งนานแล้ว เพียงแต่ก่อนหน้านี้มิวท์อาจจะไม่เคยสังเกต โลกข้างนอกบ้านเมืองชิบหายวายป่วงขนาดนั้นใครมันจะหนีพ้น ต่อให้รวยล้นฟ้าหรือมีเทคโนโลยีไฮเทคขนาดไหนก็ไม่รอด ในเมื่อคนในสังคมติดเชื้อกันจนอยู่ไม่ได้ แล้วเธอกับลูกน้องจะมาเสวยสุขทำเป็นทองไม่รู้ร้อน อยู่ในป้อมปราการแบบนี้ไปได้ยังไง นี่จึงไม่ใช่กรรม! แต่มันคือความยุติธรรมที่โลกประเคนให้ทุกคนได้รับแบบเท่าเทียมกันต่างหาก

.

“อึก.. ก.. ก.. ”

“นี่เรากำลังกลัวอยู่งั้นเหรอ?”

สาวเจ้าพูดกับตัวเอง ขณะคิดก็สับเปลี่ยนซองกระสุนอันใหม่ไปพลาง พลันจ้วงเท้าเดินออกมาสู่ประตูด้านหน้าอาคารด้วยความสุขุม ความโดดเดี่ยวตรงเข้าเล่นงานมิวท์อีกหน เสียงกระดิ่งตอนลิฟท์ปิดดัง “ติ๊ง” ราวกับเสียงสะท้อนที่ขยี้ว่าที่นี่เหลือแค่เธอเพียงคนเดียว

.

“วู้ววว.. ช่างเหอะ! ไม่มีทางเลือกแล้วนี่เลวกว่านี้เราก็ทำมาแล้ว จะทำดีเพื่อคนอื่นบ้างจะเป็นไรไป”

.

“ติ๊ด!” 

. 

มือเรียวเอื้อมมากดสวิซท์ตรงขมับ แล้วทันใดนั้นเองหน้ากากครอบแก้วรุ่นท็อปเกรดพรีเมี่ยมที่ดีที่สุดและแพงที่สุด ก็ดีดตวัดขึ้นมาคลุมทับใบหน้าหมวย ๆ ของเธอเอาไว้ มิวท์เดินสืบเท้าออกมาสู่ภายนอกอาคาร โดยไม่ลืมที่จะติดสอยเอากระป๋องก๊าซต้านเชื้อจากช็อปด้านหน้า ยัดใส่กระเป๋ามาด้วยอีกหลายสิบกระป๋อง

.

ท่าทางเรียกได้ว่าทะมัดทะแมงโคตร ๆ กระเป๋าเป้สะพายขึ้นหลัง กระชับปืนขึ้นมือโพสต์ท่ารออยู่หน้าตึกได้ราว 30 วินาที รถยนต์นั่งส่วนบุคคลสีดำขลับก็ตีวงเข้ามาจอดตรงเบื้องหน้า!

.

“บรื้น ๆ , เอี๊ยดดด!”

.

ประตูรถเปิดแง้มออกซึ่งสวนทางกับสิ่งที่เคยเป็นมาตลอด เพราะคราวนี้ไม่มีพ่อบ้านหรือคนรับใช้ หากแต่เป็นหน่วยรบติดอาวุธในชุดคอมมานโดพร้อมอาวุธหนักครบมือแทน! พวกเขาปิดบังใบหน้าด้วยหมวกไหมพรมและแว่นตากันแฟลช ตามแบบฉบับที่เรามักจะเห็นกันในหนัง

.

“รีบขึ้นมาคุณมิวท์! เราหารถดีที่สุดได้แค่นี้!”

“พลขับ! ออกรถเลยเร็วเข้า! เร็ว ๆ ๆ ๆ Go! , Go! , Go! , Go! , Go! ”

สำนวนส่อภาษากริยาส่อสกุล ไม่ต้องบอกก็รู้ว่าคนพวกนี้เติบโตมายังไง หลังจากประโยคนี้เป็นต้นมามิวท์แทบฟังไม่ออกว่าพวกเขาพูดอะไรกันบ้าง ในรถเต็มไปด้วยการตะโกนใส่กันของชาย 3 คนในชุดหน่วยรบพิเศษ ที่เบาะหลังเธอเห็นเครื่องยิงลูกระเบิด Grenade Launcher กับระเบิดไปม์บอมอีกหลายชุด ทำเอาเธอถึงกับนิ่งไปเลย

.

นี่ไม่ใช่ภาพที่ผิดแปลกไปจากที่คิดไว้ แต่มิวท์แค่ไม่คิดว่าตัวเองจะมาถึงจุดนี้ได้ บทจะต้องบู๊ขึ้นมาแข้งขาก็แอบมีสั่น ๆ อยู่เหมือนกัน

.

“ถึงที่หมายในอีก 3 นาที พร้อมนะครับคุณมิวท์! ผมสั่งคุณทำ! แผนที่ถูกอัพโหลดลงบนหน้ากากคุณแล้ว คุณจะเห็นตำแหน่งทีมของเราที่ล้อมหอวัคซีนเอาไว้เป็นจุดสีเขียว จุดสีฟ้าคือเป้าหมายที่เราจะไปช่วย ส่วนสีแดงฆ่าแม่งให้หมดไม่ต้องยั้ง! เข้าใจใช่ไหมครับ!?”

.

“เอิ่ม.. ค่ะ!”

.

“อย่าลังเลคุณมิวท์! มั่นใจหน่อย! ผมไม่ได้ถูกฝึกมาให้เป็นพี่เลี้ยงคุณนะ! ผมแค่ทำตามคำสั่งและรับเงินจากผู้ว่าจ้าง วิทยุล่าสุดรายงานเข้ามาว่าหน่วยเหนือของเราถูกตีแตกแล้ว! มีพวกกลายพันธุ์บางส่วนเริ่มทยอยหลุดออกมา ยิงได้ยิงเลยอย่าลังเลเข้าใจไหมครับ!”

.

“ค่ะ.. ทราบแล้วค่ะ”

.

ตอบไปพลางแต่มือนี่สั่นราวกับอยากเหล้า ปืนพกรุ่น Micro ในมือเธอเคยยิงใส่กบาลเปรมมาแล้วก็จริง แต่นั่นก็ไม่ได้ทำให้ความประหม่าลดน้อยลงไปเลย มิวท์ไม่กล้าแม้แต่จะตั้งคำถามใด ๆ อีก บรรยากาศในรถเป็นอะไรที่โคตรจะมาคุ เสียงกระสุนปืนและเสียงระเบิดดังแทรกเข้ามาในวิทยุแทบจะตลอดเวลา

.

บ้านเมืองกำลังจะกลายเป็นสงคราม เคล้าไปกับเสียงกรีดร้องและเสียงคำรามที่ดังพอ ๆ กับเสียงของอาวุธ และพอมองออกไปนอกหน้าต่างก็ต้องบอกเลยว่า นี่คือการนั่งรถที่เร็วที่สุดในชีวิตของมิวท์เลย การขับแบบเร่งรีบไถลชนเกาะกลางเป็นว่าเล่น ยังไม่รวมเส้นทางลัดต่าง ๆ นา ๆ ที่พลขับตั้งใจจะลัดไปให้ถึงหอวัคซีนให้เร็วที่สุด โดยหารู้ไม่ว่าบ้านนี้เมืองนี้แม่งไม่มีความเป็นท้องถนนหลงเหลือมานานแล้ว!

.

“เฮ๊ย! ระวังรถขยะ!”

.

“โครมมมมมมม!!!”  

.

พ่องมึงตายคนยิ่งรีบ ๆ เมื่อกระจังหน้ารถหรูดันพุ่งเข้าไปเฉี่ยวกับท้ายรถเก็บขยะที่จอดขวางทางอยู่ ปกติมันไม่เคยจอดตรงนี้หรอก แต่เพราะตอนนี้มันไม่ปกติ แล้วคนบนรถขยะเองก็ไม่ใช่คนปกติด้วย ยานยนต์เก๋งสีดำจึงหมุนปั่นเสียหลักหัวทิ่มเข้าไปปักอยู่ในพุ่มไม้ข้างทาง มีการพยายามทดเกียร์ถอยหลังออกมาหลายต่อหลายครั้ง แต่ล้อที่ลอยสูงพ้นพื้นก็ปั่นฟรีจนควันขึ้นโขมง

.

“บรื๊น!!!! , บรื๊น!!!! , บรื๊น!!!! , บรื๊น!!!! , บรื๊น!!!! , บรื๊น!!!! ”

.

พวกเขาติดแหง็กถอยออกมาไม่ได้ คนที่เหมือนเป็นหัวหน้าเลยต้องรีบตะโกนสั่งการ!

.

“ลงรถทุกคน! ขนอาวุุธลงแล้วเดินเท้าไป! เร็ว ๆ ๆ ๆ !”

.

ตะคอกดังจนมิวท์ถึงกับสะดุ้ง โชคดีอย่างที่ประตูท้ายบริเวณที่เธอนั่งนั้นโดนบล็อคอยู่ กระจกหน้าที่แตกจึงเป็นดั่งทางออกเดียวภายใต้สถานการณ์ตึงเครียด

.

“เปรี๊ยง!!! , เปรี๊ยง!!! , เปรี๊ยง!!!”

เขาบรรจงใช้ส้นตีนหนา ๆ จากรองเท้าคอมแบตถีบกระทุ้ง ตามติดมาด้วยการสาดกระสุนใส่จนพรุน แล้วถีบส่งแผ่นกระจกหน้ารถให้หลุดกระเด็นออกไปทั้งยวง

.

แน่นอนว่าคนสั่งการย่อมเป็นคนแรกที่โผล่หัวขึ้นไป โดยมีมิวท์กับลูกทีมเป็นคนทยอยถ่ายเทอาวุธออกไปให้ ซึ่งสุดท้ายแล้วก็เป็นเขาเองนั่นแหละที่โดนเล่นงานก่อนเป็นคนแรก!

.

“ซวบบบ!”

“ซวบบบ! , ซวบบบ! ,  ซวบบบ! ,  ซวบบบ!”

“งั่ม! , งั่ม! , งั่ม ๆ ๆ , งับ! , งั่ม!!!”

.

“อ๊ากกก~!”

“เอือกกก~!”

.

“พรึด!”

.

คอนี่ถึงกับหลุดออกจากบ่า! ลำตัวที่ไม่เหลือหัวร่วงกราวลงมายังภายในรถ ในสภาพสยดสยองเลือดสาดกระเซ็น ปืนกลยังถืออยู่คามือ หัวหน้าหน่วยยังไม่ได้แม้แต่จะเหนี่ยวไกด้วยซ้ำ แถมหัวของเขาก็โดนขย้ำจนเละ! จากฝีมือชายนักขนขยะผู้ติดเชื้อและกลายพันธุ์ไปแล้ว!

.

หลังจากนั้นมามิวท์ก็กรี๊ดแข่งกับเสียงปืน คมกระสุนนับร้อยนับพันถูกกราดยิงออกไปจากหน่วยคอมมานโดที่ยังเหลือรอด ตอนนี้ทุกคนกำลังถูกล้อม! เมื่อรถขยะคันดังกล่าวไม่ได้มีผู้ติดเชื้อแค่เพียงคนเดียว เราเคยเห็นคนเก็บขยะเขาทำงานกันคนเดียวไหมล่ะ!? คำตอบคือไม่! ลำพังคนยกถังขึ้นลงก็มากกว่าสามคนเข้าไปแล้วแถมยังมีคนขับอีก กับสถานการณ์นี้ก็เช่นกัน

.

ในรถหรูกระจกแตกที่ถอยหนีไปไหนไม่ได้ สามคนภายในได้ถูกรุมทึ้งด้วยกองกำลังผู้กลายพันธุ์ในชุดเทศบาลสะท้อนแสง ตัวของพวกเขาเหม็นคลุ้งไปด้วยกลิ่นขยะ แต่นั่นก็เทียบไม่ได้กับพฤติกรรมสุดขยะแขยงของการโถมเข้ามารุมสกรัม หวังจะฉีกเลือดฉีดเนื้อมิวท์กับทุกคนในรถให้ดับดิ้นแดดาย

.

"ปัง! , ปัง! , ปัง! , ปัง! , ปัง! , ปัง! ,  ปัง! , ปัง! , ปัง!

.

“ตูมมมมม!!!”

.

"ปัง! , ปัง! , ปัง! , ปัง! , ปัง! , ปัง! ,  ปัง! , ปัง! , ปัง!

.

“หนีออกด้านข้างคุณมิวท์! ทุบกระจกข้างแล้วคลานออกไปซะ!”

เสียงชายอีกคนตะโกนบอก เขาพูดแบบไม่หันมองและที่ข้างกันยังมีศพหัวขาดนอนอยู่ไม่ห่าง   

.

มือเท้าสาวหมัดต่อยตีกันอีรุงตุงนังระหว่างคนกับสัตว์ประหลาด ปืนก็ยิงต้านสลับกับการปาระเบิดอัดสุดจะมั่วซั่ว มันระเบิดตูมขึ้นจากทางด้านหลัง ไอความร้อนแผดเผาเข้ามาร้อนฉ่าถึงภายใน แต่ก็ยังไม่มากพอที่จะกำจัดพวกมันที่รุมสกรัมอยู่เบื้องหน้าออกไปได้หมด!