KABANATA 27: CaughtNALA“A-Ano?!”Hindi ako makapaniwala sa mga naririnig ko. May hinala na ‘ko na malapit kay Dominic ang target nila pero hindi ko naman inaasahan na tatay niya pala. Pero naguguluhan pa rin ako dahil hindi pa rin malinaw sa ‘kin kung bakit inaako na anak ni Mr. Cordova si Dominic kung may tatay naman pala itong iba.“I killed my dad, not literally, but I killed him because of my reckless actions. Together with Dad’s men, we attacked Lion’s hideout without a plan kung baga sumugod kami sa gera na walang dala-dalang armas. I thought I was going to die that night dahil ako na lang ang natira, but then Lion speared my life. He explained to me how brutally my dad killed his brother. At kulang pa ang pagkamatay ni dad para pagbayaran lahat ng kasalanan niya sa mga Fabellon. Hindi siya galit sa ‘kin dahil sa ginawa ni Dad sa kapatid niya kung hindi dahil sa aksiyong ginawa ko para sa kaniya. He felt betrayed. I realized I was wrong. I made a big mess. Sinubukan kong ibali
KABANATA 28: Forget itNALAHindi na umuuwi si Hugo sa sarili niyang bahay at nanatili sa bahay ko sa sumunod na mga araw. Nagdala pa siya ng mga damit niya doon na para bang doon pa niya balak na tumira sa bahay ko. Sa loob ng mga araw na ‘yon ay walang araw na hindi kami nagtatalo dahil sa ginagawa niya. Walang araw na sinasabihan ko siya na umuwi na sa bahay niya. Wala naman siyang ibang sinasabi kung hindi gusto niya akong makasama.“Wala pa ba kayong balak magka-anak ng asawa mo, hija?” kyuryosong tanong ni Aling Perla habang kumukuha ng shampoo na siyang sadya ko dito sa tindahan niya.Kumunot naman ang noo ko dahil sa sinabi niya. “Asawa po?”Tumango ito at binigay sa akin ang binili ko. Inabot ko naman sa kaniya ang bayad ko.“Hindi ba asawa mo ‘yong poging lalaki na nakatira diyan sa bahay mo ngayon? Iyong may mamahaling sasakyan. Naku, matagal ko na talaga ‘yong gustong itanong sa’yo iyon kaso wala namang pagkakataon. Usap-usapan na kasi dito sa barangay natin na kaya ka naw
KABANATA 29: Conference room NALAPwede nang sabitan ng sandok ang nguso ko dahil sa haba nito habang tinitigan ang mga papel na tambak sa lamesa ko. Kahit tinititigan ko lamang ang mga ito ay sumasakit na kaagad ang ulo ko paano pa kaya kapag may ginawa na ‘ko?No’ng maliit pa ‘ko gusto ko talagang magtrabaho sa mga kumpaniya kagaya nito dahil akala ko ay madali lang ang mga ginagawa nila pero kung makakausap ko lang ang maliit na ako ngayon sasabihin ko sa kaniya na huwag nang mangarap ng ganitong trabaho. Ipinatong ko sa lamesa ko ang kape ko na tinimpla ko kanina sa pantry area. Pampabuhay ng katinuan. Sinigurado ko na malayo ito sa mga dokumentong nasa lamesa ko para walang problema kung sakaling matapon man ito kahit hindi sinasadya. Ipinatong ko rin sa ibabaw ng lamesa ang bag ko bago ako umupo sa swivel chair ko. Sumulyap ako sa lamesa ni Hugo. Walang tao doon dahil kakapasok lang ni Hugo sa conference room para makipag-meeting kasama ng mga board members and directors. Mul
KABANATA 30: RevengeNALA“Gorgeous!” puri ni Pinter habang pinamamasdan ang repleksiyon ng muka ko sa malaking salamin na nasa harapan namin.Namilog ang mata ko. “Ako ba talaga ‘to?” hindi makapaniwalang tanong ko sa kaniya at mas nilapit ang muka ko sa salamin upang makasigurado.Hindi ko makilala ang sarili ko dahil sa mga make up na nilagay sa akin ni Pinter at sa pag-ayos niya sa brown kong buhok na naging dahilan upang mas lumitaw ang kaputian ko. Nag-iwan siya ng kaunting buhok sa harapan ng muka ko upang mas magandang tingnan.“Of course, Miss Nala. Wala nga akong masyadong ginawa sa muka mo because with or without make-up, you’re beautiful. No wonder Fafa Lion likes you so much. Oh my god, kinikilig talaga ako sa inyo.” Tumili ito. Napangiti naman ako at umayos ng upo. May business event kasi kami na dadaluhan ni Hugo ngayong gabi at heto ako’t inaayusan ni Pinter na isang international Filipino make-up artist na naka-base ngayon dito sa Manila. Madaldal si Pinter kaya hind
KABANATA 31: TalkNALA“Change,” seryosong sambit ni Hugo pagpasok namin sa loob ng isang kwarto dito sa bahay na pinagdalhan sa akin ni Lawrence kanina.Ngumuso ako. “Mamaya na. Mag-uusap muna kami ni Lawrence,” sabi ko at akmang lalabas ngunit hinigit niya ang palapulsuhan ko.Mas lalong dumilim ang muka nito at tiningnan ang gown na hanggang ngayon ay suot ko pa rin. “Mag-uusap kayo na ganiyan ang suot mo?”“Ano namang mali sa suot ko?”“You can talk to him after you change your clothes, baby. Pinagbigyan ko na siya kanina when he said that he will pick you up even though I don’t want to, but then I know that you are in danger wala akong choice dahil mas malapit ang location niya sa ‘yo kaysa sa sa ‘kin. And I’m glad that you’re safe.”Ibig niyang sabihin siya dapat ang susundo sa akin sa halip na si Lawrence?“Teka nga, matagal na ba kayong magkakilala ni Lawrence?” naguguluhang tanong ko.“No.” Umiling ito at bumuntong hininga. “We’ll talk about that later; just change first. Tha
KABANATA 32: LoveNALAI slowly opened my eyes when I felt a large arm wrapped around my waist. Kasunod nito ang marahang dampi ng halik sa tungki ng ilong ko. Ang pamilyar na aftershave scent kaagad ni Hugo ang rumihistro sa ilong ko. “Wake up, baby,” marahang bulong ni Hugo sa kaliwang tainga ko. Nang tuluyan ko nang mabuksan ang mata ko ay ang kakaibang kulay ng mata niya kaagad ang nakita ko na natatamaan ng sinag ng araw na mula sa bintana ng kwarto niya. “Good morning,” bati ko sa kaniya sa paos na boses at ngumiti.Ngumiti siya pabalik at mabilis na hinalikan ang labi ko. Nanlaki naman ang mata ko dahil doon at hindi makapaniwalang tiningnan siya. “What?” aniya nang mapansin ang reaksyon ko.Mabilis kong tinakpan ang bibig ko at nagsalita, “Hindi pa ko nag-to-toothbrush!” I point out. Mahina naman siyang natawa. “So?”“Ano’ng so? Baka mabaho ang hininga ko!” Inamoy ko ang hininga ko habang nakatakip pa rin ang palad ko sa bibig ko. Wala naman akong naamoy na mabaho pero ma
KABANATA 33: JealousNALA“Hugo...” tawag ko sa kaniya habang nakaunan ako sa braso niya at mahigpit ang pagkakayakap ko sa bewang niya. Parehas kaming wala pa ring saplot sa katawan na natatakpan ng puting kumot.“Yes?” tugon niya.“Pwede ba ‘kong magtanong?” nag-aalinlangan turan ko.“Sure, go on,” turan niya habang marahang sinusuklay ang buhok ko gamit ang daliri niya.“Curious kasi ako sa tattoo mo. Pwede mo bang sabihin sa ‘kin kung ano ang ibig sabihin niya o kung may ibig sabihin ba ‘yan?” tanong sa kaniya. Dahan-dahan ko pang hinaplos ang tattoo niya na sakop ang itaas na parte ng biceps niya.Naalala ko na unang beses ko ‘tong nakita no’ng nasa yate kami na papunta sa Cambodia.Huminga siya ng malalim. “It means power, strength, and courage,” sabi niya. “Behind that tattoo is a scar.”Kumunot ang noo ko at bahagyang tumingala. “Scar? What do you mean?”“1 year ago, my dad planned to kill me because he wanted to get back to his former position. He planted a bomb in my car. Al
KABANATA 34: TruthNALAPakiramdam ko ay nabingi lang ako. Hindi ko alam kung nanaginip lang ba ‘ko o talagang nangyayari ‘to. Hindi naman pwedeng nampra-prank lang sila dahil napakalaking kalokohan naman no’n ‘pag nagkataon. Nadako ang paningin ko kay Hugo na parang hindi naman nagulat sa presensiya ko pagkatapos ay kay Dominic naman na gulat na gulat habang nakatingin sa akin. “M-Mali lang ako ng pagkakarinig, di ba?” utal na tanong ko. Ramdam ko ang mabilis ng pagtibok ng puso ko dahil sa kaba. “No. You heard it right,” sabi ni Hugo. Napapikit naman ako dahil sa narinig. Paano? Paano ko naging kapatid si Dominic? Nawawala ba siyang anak ni Mama? Pero imposible dahil alam ko na ang kwento niya. “You knew that she was here, right, Lion?” hindi makapaniwalang tanong ni Dominic kay Hugo. Nagkibit balikat naman si Hugo. “She deserves to know, Velasco. I’ve been keeping this to myself for the past few months. I realized that she needs to know who she is,” seryosong sabi niya at saka