Capitulo Quince

Buong buhay ni Tati, hindi niya inaasahang magiging ganito ag sitwasyon niya. Magkaroon ng asawa na hindi siya mahal at kinamumuhian siya. At hindi niya inaasahan na maaksidente siya at mawawalan ng alaala. At lalong lalo na ang mapalapit kay Raphael.

Unang araw niya ngayon sa opisina bilang sekretarya ni Raphael. Hindi na rin masama, hindi naman mabigat ang trabaho niya. Taga-set lang siya ng schedule ni Raphael, taga-bigay ng mga dokumento o ‘di kaya taga timpla ng kape. Akala nga iya ay magiging abala siya– abala nman siya. Abala sa pagtulala. Walang masyadong binibigay na trabaho si Raphael…

She sighed. Pinaglalaruan niya ang ballpen na hawak niya habang nakatitig kay Raphael na abala sa pagbabasa ng mga dokumento. Matapos ang usapan nila kahapon ay bumait si Raphael. Minsan ay sinusungitan pa rin siya nito pero madalas ay maayos ang trato nito sa kanya.

“Why are you staring at me intently?” he said.

Namilog ang mga mata ni Tati. She cleared her throat, “‘Di ah! Feeling nito!”