Athalia Rielle “Tati” Lazarus - Yapchengco, ikinasal siya kay Raphael Linux Yapchengco na taga pagmana ng mga Yapchengco. Kinasal silang dalawa, dahil para sa mga magulang ni Raphael si Tati ang babaeng karapatdapat kay Raphael. Pero sa apat na taon nila pagsasama ay mabibilang lang sa mga daliri ni Tati ang pagkikita nila. Sa takot na mawala kay Tati ang lahat, isa lang ang nasa isipan niya. Kailangan niyang manatili bilang Mrs. Yapchengco. She will do everything, even selling her soul to the devil. . . Mapanatili niya kaya ang posisyon niya bilang Mrs. Yapchengco?
View MoreMatapos nilang kumain ng mga street foods ay nanatiling tahimik si Tati. A part of her was thankful to Raphael but a part of her also hates Raphael for not being honest to her. Pero ang kapal naman ng mukha niya para magdemand pa sa asawa niya.She was sitting on the passenger seat, closing her eyes tightly.“Athalia…”“Hmm?” nanantiling nakapikit pa rin ang mga mata ni Tati.“Are you okay?” mahihimigan sa boses ni Raphael ang pag-aalala.“I don’t know,” mamaos-maos na sagot niya pa.Gusto niyang maiyak sa inis, galit at poot. Gusto niyang ipokpok ang ulo niya nang makaalala na siya. Bobong bobo na siya sa sarili niya! Napahawak siya sa dibdib niya at hindi mapigilang mapaiyak. Kahit anong pigil niya sa sarili ay naguunahang tumulo ang mga luha niya. Siguro dahil nagtanong ang asawa niya kaya nabasag ang kung anong pumipigil kay Tati na magbreak down. “Athalia, calm down…”Umiling siya at suminok-sinok pa. Iminulat niya ang kanyang mata, nakita niya ang asawang nakatitig sa kanya. T
“Are we going home?” wika ni Tati habang nakatanaw sa daanang binabaybay nila.Nakasakay na sila sa kotse ni Raphael, matapos nang naging usapan nila ay tahimik buong araw si Raphael. Hinayaan na rin lang ni Tati– para sa kanya mas mabuti iyon. Kaysa naman sa buong araw siyang sinungitan ni Raphael.Alas singko na ng hapon, kaka-out lang ila sa opisina. Umiling si Raphael, nanatili ang mga mata nito sa daan. “May pupuntahan tayo.”Nagkibit-balikat si Tati, sumulyap sa asawa. “Can I play some music?”Tumango si Raphael, “O-okay.”Kinalikot ni Tati ang cellphone niya saka ikinonekta sa bluetooth ng sasakyan. Scroll lang siya nang scroll, naghahanap ng kanta. Hanggang sa makapili siya at sinasabayan ang kanta. Papikit-pikit pa siya. Sumasabay sa rap ng kanta.“What the fuck?!” Raphael gasped.Ipinilig ni Tati ang ulo, “Oh? Ba’t ka ganyan makatingin?”“What the fuck! Sa’n mo naririnig ang mga kantang ‘yan?” bumaling saglit si Raphael kay Tati, halos hindi maire ang ekspresyon ng mukha ni
Buong buhay ni Tati, hindi niya inaasahang magiging ganito ag sitwasyon niya. Magkaroon ng asawa na hindi siya mahal at kinamumuhian siya. At hindi niya inaasahan na maaksidente siya at mawawalan ng alaala. At lalong lalo na ang mapalapit kay Raphael. Unang araw niya ngayon sa opisina bilang sekretarya ni Raphael. Hindi na rin masama, hindi naman mabigat ang trabaho niya. Taga-set lang siya ng schedule ni Raphael, taga-bigay ng mga dokumento o ‘di kaya taga timpla ng kape. Akala nga iya ay magiging abala siya– abala nman siya. Abala sa pagtulala. Walang masyadong binibigay na trabaho si Raphael…She sighed. Pinaglalarua niya ag ballpen na hawak niya habang nakatitig kay Raphael na abala sa pagbabasa ng mga dokumento. Matapos ang usapan nila kahapon ay bumait si Raphael. Minsan ay sinusungitan pa rin siya nito pero madalas ay maayos ang trato nito sa kanya.“Why are you staring at me intently?” he said.Namilog ang mga mata ni Tati. She cleared her throat, “‘Di ah! Feeling nito!”He c
“Athalia!” Raphael’s voice thundered.Umirap si Tati at kumalas sa pagkakakapit sa asawa. Umupo siya sa couch. Mabuti na lang talaga at wala siyang kalmot at hindi rin siya nahila ng babaeng iyon. Ngumuso siya at sumulyap sa pintuan kung saan lumabas ang babae. Nang paalisin ito ni Raphael ay agad namang sumunod ang pobreng babae. Kasi kung hindi talaga ito aalis, magsusumbong siya sa magulang mi Raphael! Aba’t may amnesia na nga siya, ipangangalandakan pa ni Raphael ang kabit nito?!“Ano bang nakain mo at pumatol ka ro’n? Paano kung nasaktan ka? Kakalabas mulang sa ospital. Hindi ka pa fully recovered! May bali ka pa! Goddamn it!” galit na wika ni Raphael.Nagkibit-balikat si Tati, “Pumili ka kasi ng babae mo! Hindi iyong trabahante mo!”“That is not the point here! Paano kung nasaktan ka?! Kung hindi ako kumilos agad baka agrabyado ka pa! You are making my head hurt!”Umismid siya, “Ikaw rin pinapasakit mo ang ulo ko!”Bumuntong hininga si Raphael at naglakad papalapit sa kanya, “
Napairap si Tati sa inis habang hinihila siya ng asawa papasok. As they entered his office, sumalampak agad siya sa couch habang si Raphael ay seryoso ang ekpresyon sa mukha. He was towering her. Nakatay ito habang siya ay nakaupo sa couch at tintingala ang asawa.“Athalia hindi ko nagustuhan ang ginawa mo!” mariing sambit nito habang nakatingin sa kanya na animo’y sasampalin na siya nito sa galit.“So? Hindi ko rin nagustuhan ang sekretarya mo. You may hate me now but I am still your legal wife! We’re not anulled yet!” asik niya pabalik.He licked his lower lip as his jaw clenched in anger, “Hindi mo siya kailangang pahiyain ng gano’n! Isa pa baka anong isipin ng ibang empleyado sa ‘ming dalawa. Masira pa ang reputasyon ng kompanya.”Humalukipkip si Tati, “Bakit hindi mo ba siya babae?”Natahimik si Raphael, bumalatay ang sakit sa mukha ni Tati pero agad rin iyong nawala. Oo, their marriage is on the rocks. Wala siyang maalala basta alam niya lang ayaw na sa kanya ng asawa niya. Marah
After that incident, Raphael’s parents called. Ang kabilinbilinan ng mga ito? ‘Wag daw iwan ni Raphael si Tati sa bahay. Kasi kahit sa bahay disgrasya raw ang abot niya. Hiyang-hiya si Tati, gustong niyang lumubog sa kahihiyan.Sa katunayan ay wala naman nakitang kung ano sa ulo. Kaso naka-cast iyong kaliwang kamay niya, dahil iyon ang naiutukod niya nang bumagsak. Hindi niya naramdaman ang sakit dahil okupado ni Raphael ang isipan niya. Doon niya lang namalayan na masakit ang kamay niya sa ospital. Kung ano anong test ang ginawa niya, mula x-ray hanggang ct scan. Tati Realized, na ang pamilya ni Raphael ay pamilyang OA. Pero natutuwa naman siya sa mga reaksyon ng mga ito. Pakiramdam niya ay may pamilya siyang tunay. “Anak. You should stick with Raphael, mas makakatulong iyon para makaalala ka. Dahil baka kapag nasa bahay ka lang ay agawan mo ng mga gawaing bahay sila manang at madisgrasya ka pa. We can’t let thay happen! Paano na lang ang career mo bilang doctor? Tho kaya ka namang
Kung bibigyan ng pagkakataon si Tati na humiling. Hihilingin niya na sana lamunin na lang siya ng sahig at hindi na ibalik pa sa mundong ibabaw. She is completely naked, lying on the cold marble. Nakahilata siya na parang tanga, ‘di mawari kung aaray ba siya sa dahil sa sakit o tatakpan ang katawan niya dahil nakakanganga sa kanya ang asawang si Raphael.“What the fuck,” he hissed. Lumunok si Tati sa kaba, “Pwede ba Raphael itayo mo man lang ako o kaya takpan mo ang katawan ko!”Sumisinok-sinok pang wika ni Tati, doon lang natauhan ang asawa niya. Dali-daling hinablot ni Raphael ang comforter at itinakip sa katawan ni Tati, in a just a swift inangat siya nito at marahang inilapag sa kama.Hindi mapigilang mapaungol ni Tati sa sakit. Mukhang masama ang pagkakabagsak niya. Hindi mawari ni Tati kung ano ang reaksyon ni Rafa, kung galit ba ito, naiinis, natutuwa sa katangahang ginawa niya.“God, Athalia! Why are you so damn, clumsy?! Kakauwi mo nga lang mula sa ospital at heto ka na naman
“Anak!” anas ng isang matandang babae nang pumasok sila sa bahay.Agad siyang niyakap ng matanda, umiiyak ito at mahigpit ang yakap kay Tati. Natulos si Tati sa kinatayuan, hinayaan niya ang matanda na yakapin siya. Bumitaw ang matanda sa pagkakayakap sa kanya. Bakas sa mukha ng ginang ang pinaghalong saya at lungkot.“Salamat sa Diyos at ayos ka hija!” maluha-luha pa nitong wika.Hindi niya alam ang gagawin. Kung paano niya sasagutin ang matanda kaya sinubukan niyang ngumiti pero nauwi sa pagngiwi.Nang igala niya an tingin ay may iilang kasama pa sila. Nakatanaw rin ang mga ito kay Tati ay may malungkot na ngiti sa mukha.Nasa likod ni Tati ang asawa. Ramdam niya ang titig nito sa kanya.“W-wala bang masakit sa ‘yo anak? Gusto mo bang kumain? Ipinaghanda kita, lahat ng mga paborito mo ay niluto ko—”“Manang,” si Raphael. “Gaya nga po ng sabi ko sa inyo sa telepono. Walang naaalala si Athalia, hindi niya kayo matandaan.”Humagulgol na ang ginang nang marinig ang tinuran ni Raphael.
Hindi umimik si Raphael. Hindi na rin nagsalita pa si Tati, wal siyang magagawa kung ayaw ng asawa niya. Siguro nga mas nangingibabaw ang pagkamuhi nito sa kanya. Siya itong may kasalanan pero humingi siya ng pabor na intindihin siya ni Raphael. Masyadong makapal ang mukha niya. The doctor arrived after almost an hour of waiting. Si Raphael ang kausap nito, ibinilin ang mga dapat hindi dapat gawin. Pinagmasdan lang ni Tati ang asawa habang kausap ang doctor. Pinakaramdaman niya ang sarili.The doctor tapped, Raphael’s shoulder, “Make sure na inumin niya ang mga gamot niya on time. And hijo no strenuous activities muna,” makahulugang wika ng Doktor.Namula ang magkabilang dulo ng tenga ni Raphael, “Will take note on that, Doc. Thank you.”Umalis agad ang doctor. Kinuha ni Raphael ang gamit nila, nanatili siyang nakaupo sa hospital bed at pinagmamasdan ang galaw ng asawa.Bumaling si Raphael sa kanya, “What are you waiting?”Kumurap siya, “Ha?”“Let’s go. Stop wasting my time!” malamig
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.