He went out after staying inside his office for a couple of hours. Matapos silang kumaing dalawa ni Adelaide ay nagsabi siya sa babae na mananatili na muna sa opisina niya pero makalipas lang ng halos dalawang oras, lumabas na rin siya at umalis sa bahay niya dahil pakiramdam niya ay may kung anong mabigat na naman ang nasa dibdib niya.
Wala namang masama sa itinanong ni Adelaide sa kanya. Kung tutuusin, alam ni Daniel na maaari itong magtanong sa kanya ng mga gano’ng bagay dahil nakakapagtaka naman talaga na sa laki ng bahay niya, silang dalawa lamang ang naroon at may larawan ni Bea at Alexandra ang bahay niya.Natural na magtataka ang babae kung sino ang mga nasa larawan, pero hindi pa kayang magsabi ni Daniel sa ibang tao ng tungkol sa nangyari sa pamilya niya. Maliban sa pamilya nila Thunder at mga malalapit na kaibigan nito na naging kaibigan na rin niya, wala naman siyang ibang napapagsabihan ng nangyari. It’s been years already but he would be lying if he’ll say it’s not hurting him anymore. Or haunting him.He was just looking at the sea while thinking about his family. He’s one of those unfortunate people in this world. Wala siyang nailibing na bangkay ng kahit na sino sa pamilya niya. Hindi na nakita ang mga katawan ng mga ito kaya naman sa tuwina ay sa malapit sa dagat na lang siya nagpupunta. It makes him feel that they’re around him whenever he’s near the sea.Three days with Adelaide somehow distract him from everything. May mga pagkakataon na ang babae ang nasa isip ni Daniel hanggang sa bago siya matulog. He’s still trying to know her more. Sinusubukan niyang maghanap ng mga impormasyon na maaari niyang magamit para makilala pa ang babae at maging ang rason kung bakit ito tila may tinataguan.She could be a spy, but no. Alam ni Daniel na hindi kalaban si Adelaide. Maging ang tamang paghawak ng baril ay hindi nito alam, kaya sigurado siyang ang babae ang biktima ng kung sinong kriminal.Nagyuko na lamang siya sa hawak niyang bulaklak.Babe, I don’t know why she came into my life, but can you help me? Can you help me help her? He sighed deeply. Sa nangyari, iniisip na lang niya na isa ang nasirang asawa sa mga tumutulong sa kanya sa mga kasong hinahawakan niya. Kapag sa palagay niya ay nahihirapan na siya at wala ng pag-usad ang kaso, he talk to his wife and after that, things will be okay.He sighed heavily again before throwing the flower in the water. Hindi niya alam kung dapat ba siyang matawa o maawa sa sarili. It feels like, he’s being toyed with fate. Kung kailan siya sobrang masaya, at saka naman binawi ang lahat sa kanya.It was already late when he decided to go home. Iniisip na lang niyang iinom siya ng kaunti para na rin makatulog siya kaagad. He still needs to leave tomorrow morning.Pagdating niya sa bahay niya ay nakapatay na ang lahat ng ilaw kaya naman hindi niya napigilang mapangiti. Malamang ay pinatay ni Adelaide ang mga iyon. Tinignan niya ang orasan at nakitang halos hatinggabi na rin naman. She’s probably sleeping right now.He’s hoping she prepared herself a dinner. Hindi na nakapagluto si Daniel kanina, kumpleto naman ang stock sa bahay niya kaya umaasa siyang marunong naman magluto ang babae dahil hindi naman iisang beses lamang itong nagprisinta sa kanya na ito na lamang ang magluluto ng pagkain nilang dalawa.Hindi na siya nag-abalang buhayin ang mga ilaw sa bahay niya. May mumunting liwanag namang pumapasok sa loob mula sa poste na nasa labas kaya hindi problema sa kanya ang dilim.Dumiretso siya sa kusina upang kumuha ng ilang bote ng beers para magpaantok bago umakyat sa kwarto niya. Nanatili siya sa may sala habang umiinom at nakapatay ang ilaw.Inilibot niya ang mga mata sa kabahayan, he smiled bitterly. Noong nangyari ang aksidente, gustong-gusto ni Daniel na ibenta na lamang ang bahay na iyon pero hindi niya magawa dahil ang bahay na iyon ang isa sa mga nagsisilbing alaala ni Bea sa kanya.They planned together their life inside that house, they made it their home. Naisip nilang dalawa kung paanong panunuorin ang mga anak nilang lumaki sa bahay na iyon na puno ng pagmamahal nilang dalawa, at sa isang iglap lang, lahat ng pangarap na iyon, nawala na lang.His cousin Hunter was right. He’s still young actually. Maaari pa naman talaga siyang maghanap ng mapapangasawa at makakasama sa buhay pero hindi niya magawa ang bagay na iyon dahil bukod sa abala sa trabaho, iniisip ni Daniel na ipapahamak lamang niya ang kung sinong makakasama niya sa buhay.Gaya na lamang noon.Naputol ang iniisip niya nang matanaw si Adelaide na pababa ng hagdan. Tulad niya ay hindi na rin ito nagbukas ng mga ilaw at diretsong tinungo nito ang kusina.She’s still awake.Wala sa loob na tumayo ang lalaki at sinundan ang parte ng bahay na tinungo ng babae. Naabutan niya itong nasa tapat ng fridge at nakatuwad na tila may kung anong hinahanap sa loob.Napatingin siya sa binti nito na noon pa man ay napansin na niyang maputi at makinis, naglandas pang paitaas ang mga mata niya papunta sa mga hita nito na wala siyang maipintas dahil alam niyang ni bakas ng isang peklat ay wala ito. He knows that because he changed her clothes the day they met. Wala naman siyang ibang pagpipilian noon dahil wala siyang ibang kasama sa bahay niya.Sinubukan niyang hindi makita ang mga parteng hindi niya dapat makita ngunit hindi naman niya maiiwasan ang gano’ng bagay.Halos mapamura si Daniel nang mapansin na walang suot ang babae na pang-ibaba. She’s just wearing an oversized shirt! Muli itong gumalaw dahilan upang mas mapatuwad pa ito.Gustuhin man ni Daniel na iiwas ang mga mata ay hindi niya mapigilang hindi tignan ang tila inihahain sa kanya ng babae ngayon. She’s not aware that he’s around and he should be ashamed that he’s having a boner right now, but damn.Hindi maganda ang nararamdaman niya dahil nag-iinit ang katawan niya at alam na alam ni Daniel na hindi iyon dahil sa alak na nainom niya. Hindi pa nga niya nauubos ang isang bote kaya naman paanong mapapainit nito ang katawan niya?It’s all because of Adelaide.Napagdesisyunan niyang magsalita na upang umayos na ito ng tayo dahil hindi na talaga tama ang nararamdaman ni Daniel sa mga oras na iyon. Heck, he’s picturing himself kissing Adelaide while pinning her slim body against that fucking refrigerator!“Why are you still up?” tanong niya sa babae upang palising ang kamunduhang naiisip niya. Naninikip na ang pantalon niya at gusto na lamang niyang suntukin ang sarili dahil sa nangyayari.Nakita niyang nagulat ang babae at agad na tumayo at lumingon sa kinaroroonan niya. “K-kanina ka pa riyan?” tanong sa kanya ng babae.Fuck, yes. Kanina pa at nakita ko na ang hindi ko dapat na nakita.“I just heard a noise. Why are you still up?” he tried his best to sound normal but he’s fucking tempted to run his fingers over that legs. He looked at her from head down to her legs.Fuck.“Nagutom kasi ako… I was just looking for something to eat,” sagot nito sa kanya. “Ikaw?” kumain ka na ba? Gusto mong kumain?” sunod-sunod na tanong nito sa kanya. He stared at her face for a while. Gusto niyang sagutin ito na iba ang nais niyang kainin sa mga oras na iyon pero pinanaig ni Daniel ang katinuan kahit pa ramdam na ramdam niya ang pagtigas ng alaga sa loob ng suot na pantalon.“I’m good. Go upstairs after that,” he said before turning his back on her. Malamang ay kung hindi pa siya aalis doon ay may mangyayaring maaari nilang pagsisihan na dalawa.Hindi na niya tinapos ang pag-inom at umakyat na lang sa sariling silid. Mabilis niyang hinubad ang t-shirt at ang suot na pantalon. He looked down on his pet and he cursed when he saw him hard-rock.Tangina, bakit ang bilis ko naman yatang tigasan dahil sa babaeng ‘yon?He shook his head and walked to the bathroom. Siguro ay kulang lang siya sa sex, naisip ni Daniel. It’s been a while, too. Masyado siyang abala sa trabaho kaya naman hindi niya na masyadong nahaharap ang sex life niya kaya ngayon na may babaeng kasama siya sa bahay niya ay gano’n na lang ang reaksyon ng alaga niya.He took a cold shower and tried to calm himself.The next morning, he woke up late. Gusto niyang sisihin si Adelaide dahil talagang nahirapan siyang matulog dahil sa babae. Hindi siya pinatahimik sa nakita, dagdag pa ang pagpasok sa isip niya noong araw na pinalitan niya ito ng damit. Maganda ang hubog ng katawan ng babae, hindi man gano’n kalaki ang dibdib nito ay hindi nakabawas iyon upang hindi nito mapainit ang katawan niya.Bumaba na lang siya upang makainom ng kape at mainitan ang tiyan. Hindi niya kailangan ngayon ang mag-init ang katawan niya dahil may kailangan pa siyang gawin mamaya. Napakunot ang noo niya nang makitang may almusal nang nakahain sa lamesa. Mukhang nagising ng maaga ang babae. Hindi pa naman siya nakakaramdam ng gutom kaya nagtimpla na lamang siya ng kape at kumuha ng isang tinapay at naglakad papunta sa opisina niya nang mapansin na tila may bultong naroon sa swimming pool ng bahay niya.Tinungo niya iyon habang hawak ang tasa ng kape.Putangina.Hindi niya maialis ang paningin kay Adelaide na kasalukuyang nakalutang sa pool habang nakapikit. Bahagya lang nitong iginagalaw ang mga kamay at paa ngunit ang mga mata nito ay mariin ang pagkakapikit.She was wearing a boxers shorts now, thank God. Pero hindi nakaligtas kay Daniel ang suot ng babae pang-itaas. Puting t-shirt pang-itaas ang suot ng babae at bakat na bakat doon ang dibdib nito. Kitang-kta ni Daniel ang hubog ng mga u***g nito sa damit na basa na siyang dahilan upang mag-init na naman ang katawan ng lalaki.Tumalikod na lamang siya at mabilis na nagpunta sa kusina.He’s a having a fucking boner again. Whatever his plans are today, he’s just going to cancel it. Hindi siya makakapag concentrate ganitong ang tanging naiisip niya ay ang mga labi sa dibdib ni Adelaide habang umuungol ito.Naupo na lamang siya at pilit ikinakalma ang sarili. It’s too early for him to act like that. He’s acting like a horny high school kid. That’s not the right way for him to act.Pinilit na lamang niyang kumain bago nagpunta sa kwarto niya. Iba na lamang ang agenda niya sa araw na iyon imbes na puntahan si Thunder at tulungan ito. He needs to do something else. Para rin naman sa kanya ang gagawin kaya uunahin na lamang niya iyon. Tatawagan na lamang niya si Thunder at sasabihan na bukas na lamang siya magtutungo sa bahay nito at ng asawang si Rain.Hustong nakalabas na siya nang kwarto nang makita si Adelaide na papalabas na rin. Di yata’t tapos na itong maligo t-shirt niya pa rin ang suot nito.“Where are you going?” tanong niya sa babae na iniiwas mapatingin sa dibdib nito. Her nipples are hard. Pansin na pansin iyon ni Daniel.“Magluluto ng tanghalian natin,” sagot nito sa kanya.“Don’t bother. We’ll eat outside,” sabi niya rito na ikinakunot nito ng noo.“Lalabas tayo?” tanong nito sa kanya na ikinatango naman niya.“We’ll buy you clothes,” sagot niya sa babae. As much as he wants to see her on his clothes, hindi nakakabuti sa kanya, sa kanilang dalawa ang mga naiisip niya. Gaya na lamang ngayon.“Talaga? Hindi ba nakakahiya naman sa’yo at—““It’s okay,” sagot niya rito. He needs to buy her clothes, underwear, and all the other things that a girl needs. Alam niyang may mga kailangan ito para sa sarili.She smiled at her. “Thank you. Babayaran ko na lang ang lahat ng magiging gastos mo sa akin kapag pwede na akong umuwi sa amin.”A kiss will do.“Hindi naman kailangan. Magbihis ka na, aalis tayo in ten minutes,” sabi niya bago tumalikod ngunit maagap siyang pinigilan ni Adelaide.“W-wala akong damit na pamalit,” nakayuko ito nang lingunin niya. Napahinga siya ng malalim. Of course, wala nga pala itong damit na magagamit.“I’ll get something for you to wear,” aniya bago muling naglakad papunta sa isang kwarto. As much as possible he doesn’t want her to wear any of her clothes…Kumuha na lang siya ng isa sa mga iyon kahit ang nasa isip niya ay tila mas gusto niya pang makita ang babae na hubad. Talaga nga yatang natitigang na siya.Kanina pa pinagmamasdan ni Adelaide ang sarili sa salamin. Maaga siyang nagising kanina dahil hindi siya makatulog dahil sa nangyari kagabi. Hindi naman niya sinasadya ang nangyari, inisip niya lang na hindi naman siya lalabas ng kwarto kaya maayos lang kahit na hubarin niya na lang ang suot na boxers. Hindi naman niya rin lubos-akalain na gising pa pala ang lalaki, o tamang sabihing nakauwi na pala ito. All the lights were still off, ano ba namang malay niya kung naroon na ito, pero nangyari na ang nangyari. Wala naman na siyang magagawa sa bagay na iyon. Kung nakita nito ang parteng iyon ng katawan niya ay hindi niya matiyak pero gayun pa man, hindi pa rin nawawala sa isip niya ang kahihiyan. Paano kung iniisip ni Daniel na inaakit niya ito?Bakit, hindi nga ba? Ani ng isip niya.Napabuga na lamang siya ng malalim na hininga at muling tinignan ang sarili. Bahagyang masikip sa kanya ang damit, marahil ay mas payat sa kanya ang may-ari ng damit na iyon. May kaiksian din iyon sa kany
Hacienda Hernandez, Davao City.“Wala pa rin ba kayong balita kay Adelaide?” tanong ni Maricar kay Fernando. Bakas ang pag-aalala sa mukha ng ginang nang makibalita ito tungkol sa anak. She left their home almost a month ago already. “Maricar, huwag ka ng masyadong mag-alala at ginagawa ko naman ang lahat ng makakaya ko upang mahanap na kaagad si Adelaide. Kilala mo naman ang anak mong iyon, talaga namang suwail at matigas ang ulo, palagay ko ay gusto lamang ng anak mo ng atensyon,” ani ng lalaki na yumakap sa asawa mula sa likuran. Hindi naman iyon ang unang pagkakataon na nagtanong ang babae tungkol sa nawawalang anak nito. Hindi naman din kinukunsidera ni Fernando na nawawala si Adelaide dahil naglayas ito, at ginagawa niya ang makakaya niya upang mahanap at maibalik sa lugar nila ang babae. Simula nang mamatay ang ama ni Adelaide, ang buong atensyon ng ina na si Maricar ay nakatuon sa anak at sa hacienda na iniwan sa kanila ng namayapang si Edmundo. May mga negosyo rin sa bayan
“I thought we’re going to Summer’s?” nilingon ni Adelaide si Daniel na nagmamaneho pabalik sa bahay nito. Seryoso pa rin ang mukha nito. Magmula nang bigla siyang kabigin nito hanggang sa mga sandaling iyon, wala siyang makitang ibang reaksyon mula rito. “What’s wrong? Ano bang nakita mo sa mall?” lakas-loob niyang tanong sa lalaki nang hindi ito magsalita. “Nothing,” he replied dryly. Hindi napigilan ni Adelaide ang mapasimangot kaya naman tumingin na lang siya sa labas ng sasakyan ni Daniel at pinagmasdan ang mga kasabay nilang sasakyan sa daan. Maaga pa naman kung tutuusin pero kailan ba hindi naging problema ng Maynila ang trapiko? She just sighed heavily. Hawak niya ang cellphone na hindi naman niya alam kung saan niya gagamitin. Naiisip niyang tawagan ang ina pero nangangamba rin siya na baka ang amahin ang makasagot sa tawag niya at may mangyari pang hindi niya gusto.“Magpapadeliver na lang ako ng pagkain mo ngayong gabi. May kailangan akong puntahan mamaya,” sabi nito sa k
Nakatigin lang siya sa lalaki habang hawak nito ang ibinigay niyang ice pack dito. He was also holding a glass and drinking. Sumulyap ito sa kanya kaya naman nag-iwas siya ng tingin. Mukhang totoo nga ang sinabi nito na pinsan ito ni Daniel. He has the same aura like Daniel, iyon nga lang ay mas nakakakaba ang aura ni Daniel para sa kanya kaysa sa lalaking nakaupo ngayon.Kaninang pinagmamasdan niya ito, nakikita niya rin na may pagkakatulad ito at ang lalaki pero mas malaki ang katawan ni Daniel kumpara rito. Mukhang magkasing-tangkad lang naman ang dalawa. “You haven’t told me why you’re here, Adelaide,” sabi ni Hunter sa kanya. “I’m sure you’re not here to guard the house and hit someone with an umbrella whenever you want to. You can’t possibly make someone invalid with that,” may amusement sa boses ni Hunter habang nakangiti sa kanya. Inirapan niya ito. “I thought you’re an intruder.” Totoo naman din na iyon ang naisip niya kaya pinaghahahampas niya ito. Hindi niya malaman sa la
Hindi napigilan ni Adelaide ang mapakunot ang noo nang bumaba siya at may makitang mga babaeng naroon na naglilinis sa may sala. Nabanggit sa kanya ni Daniel noon na may nagpupunta sa bahay nito tuwing Sabado at Linggo para maglinis at kung ano-ano pa.Bahagya siyang tinanghali ng gising kaya naman noon lamang siya nakababa. Nakakaramdam na rin siya ng gutom at naisip niyang magluto ng almusal, medyo umasa rin siya na nakapagluto na si Daniel. Simula kagabi ay hindi pa sila muling nagkakausap ng lalaki. Hindi niya malaman kung bakit parang nawala na naman iyon sa mood. Sabay silang kumain ng hapunan dahil pinuntahan niya ang lalaki matapos siyang magluto pero hindi naman ito masyadong kumikibo. Sapantaha ni Adelaide ay may kinalaman marahil iyon sa pagpunta ni Hunter sa bahay nito, pero naisip niya rin naman na sobrang close siguro ng dalawa para makapasok si Hunter sa bahay nito nang gano'n na lamang. Akmang aakyat na lamang siya pabalik sa kwarto nang tawagin ng matandang babae
She had dinner alone that night. Naghanda sila Tinang ng makakain nila ni Daniel at gustuhin man niyang hintayin ang lalaki para sabay sana silang kumain na dalawa ay malamang na malipasan na lamang siya ng gutom, hindi pa ito dumarating. Hindi naman din niya alam kung nasaan ba ito at sa palagay niya ay wala naman din siya sa posisyon para usisain ang personal na buhay ng lalaki.Sabi nila Manang Ester sa kanya ay babalik ang mga ito bukas para ipagpatuloy ang paglilinis. Dalawang araw naman talaga ang schedule ng mga ito sa paglilinis doon dahil may kalakihan ang bahay ni Daniel. Gusto ni Adelaide na muling tumulong sa mga ito sapagkat wala naman din siyang ginagawa. She’s trying to entertain herself there but she’s getting bored.Kaya tumulong na lang siya sa mga ito. Isa pa ay hindi niya mapigilan ang sariling isipin kung sino ba talaga si Bea. Ano bang klase ng babae ito, kung ano ba ang nangyaring aksidente… Her father died in an accident, too. Siguro nga ay mas maswerte pa si
Nang magising si Adelaide ay nasa loob na siya ng kwarto na inookupa niya. Napalingon siya sa orasan sa gilid ng kama at nakita niya na halos alas otso na ng umaga. Madilim pa sa loob ng kwarto ng dalaga dahil na rin nakasara pa ang mga bintana roon. Nang maglinis sina Nanay Ester sa bahay ni Daniel, pinalitan ng mga ito ang kurtina kaya naman ang dating puti na kurtina sa kwartong iyon ay naging asul. Nag-inat siya matapos bumangon habang inaalala ang sinabi niya kay Daniel kagabi. Napailing si Adelaide nang maalala ang pagyakap na ginawa niya sa lalaki. For her defense, she thinks Daniel needed that hug.Alam naman niya na hindi siya dapat makialam o makisali sa kung ano man ang pinagdaraanan ni Daniel dahil alam ni Adelaide na hindi magtatagal, aalis naman din siya sa bahay ng lalaki. Tila naman siya nakaramdam ng lungkot nang maisip niya ang bagay na iyon. Napalingon siya sa paligid ng inookupang kwarto niya. Alam niya naman na hindi rin magtatagal at kakailanganin niyang umali
She wasn’t able to close her eyes when she felt his lips on her. Mabilis ang tibok ng puso ni Adelaide patuloy si Daniel sa paghalik sa kanya. She had her first kiss before but it was just a peck. Itong paghalik na ginagawa ni Daniel sa kanya ngayon ay malayong-malayo sa halik na naranasan niya noon. Daniel moved his head a little and looked at Adelaide. Alam ng dalaga na namumula ang kanyang pisngi dahil nararamdaman niya ang pag-iinit ng mga iyon. Napakagat siya ng ibabang labi niya at napaiwas ng tingin. Hindi niya alam kung bakit ba bigla na lang siyang hinila ni Daniel para halikan. Wala naman itong kahit na anong sinabi, basta na lang siyang hinila ng lalaki papunta sa library. She cleared her throat. Tila kahit na malaki ang kwarto ay kulang ang hangin na nalalanghap niya. Daniel chuckled while looking at her. He cornered her on the side of the table. Inilagay nito ang magkabilang kamay sa may lamesang nasa likuran at sinasandalan ni Adelaide. “What… Why are you laughing