It's been a week since I went back to my 15 year old self, and so far, it's good. There's nothing to be wary of. Well, except for the bodyguards that my father assigned to guard me, 24/7.
Isama mo pa sina Glenna, Aziz and Glenda. They are really persistent on guarding me, kulang na lang pati sa pagtulog ko bantayan nila ako. Gosh! That's really creepy.
If you're wondering how I distinguished the Cecilia Twin, Glenda doesn't have any bangs, her hair is wavy orange hair, and her complexion is warm beige and her round face. While Glenna has bangs, straight orange hair, heart shaped face, and her complexion is same with Glenda, warm beige and their eyes are bright orange. Other people are having a hard time recognizing them, but I already know them very well, the difference and all. While Aziz has blue hair and eyes.
Glenna and Glenda are cheerful, but Glenda is more of a mature type than Glenna, while Aziz is a more serious type, the polite girl of House of Schultz.
As I was saying, my father, he didn't talk to me after that. I also heard that he's leaving tomorrow, though ang nag-level up lang sa amin, he wants me to join him when eating.
Kailangan magkasama kaming dalawa kumain at binabantayan niya rin ang mga kinakain ko. Nakakasakal, pero anong magagawa ko? They are worried about me, because of what happened.
Akala siguro nila gagawin ko ulit ang ginawa ko. Mukha bang gagawin ko ulit ‘yon, eh nabuhay nga ako ulit. Pero sabagay dahil hindi naman nila alam na nabuhay lang ako ulit.
Aziz told me that I had an argument with my father, the time before the accident. Aziz said, someone saw me standing on my balcony at night and she just shouted when I jumped. My head hit a big rock. That's why I have a cast on my head and I was asleep for almost 2 months.
I don’t know what my father and I quarreled about, which pushed me to commit suicide "Lady Lacy? Are you alright?" Glenna asked. I nod my head at her.
Silang tatlo ay may schedule kung kailan sila nakabantay sa akin, kahit may mga guards na sa paligid ko. I made a request kung pwedeng hindi ko sila makikita, like they are hiding in shadows, because I feel anxious every time someone is watching or guarding me.
Maybe it's the trauma I got from being imprisoned for a long time. Because Izabel always orders the guards or someone that I don't even know, to whip me. I don't know if Izaak knew that, but I guess, he knew. Kasi hindi naman susunod ang mga royal guards kung walang pahintulot sa king.
Izabel also made up a story that I tried to kill a royal guard because according to her– tried to escape the heavily guarded cell in the whole kingdom. Na hindi naman talaga totoo, hindi ko alam kung hilig niyang gumawa ng mga senaryo na hindi totoo dahil papasa na siya bilang author sa mga pinaggagawa niya.
I mean, who would believe that kind of bullsh*t thing? Well, there's one, it's none other than, Izaak.
Like...? Hello?
Sinong makakatakas sa isang selda na tipong daga hindi makalabas kapag nakapasok na sa loob? But I guess he's stupid enough to believe shit stories, as long as it came from Izabel's dirty mouth.
Anyways, I don't want to stress myself anymore. Because there’s many questions that need an answer. I still don't know why I went back to my old self. Is God giving me a chance to redo my destiny and the fate that was given to me before?
"Lady Lacy, would you like to take a walk in the garden?" Glenna asked. I smiled at her first before asking her if it is okay for me to get out of our house.
"Of course, lady Lacy. Duke Marquez told us to give what you want, like anything you want," she explained. Naglakad naman na kami papunta sa garden.
"Is there anything you want?" she asked. I tilt my head and think of something that I really want for today.
"Can I go out? Like, I've been bored since I woke up. I want to stroll outside," I asked. Natigilan naman siya nang marinig ang aking gustong gawin.
"That, my lady, I don't know if the duke will allow you to go out," malungkot niyang saad na siyang nagpalungkot din sa akin. I don't know which place is more suffocating now, the prison or this house.
Hindi ko na ipagpilitan pa pero bakas sa mukha ko ang pagkalungkot. Napag-alaman ko rin na pinagbawalan na akong lumabas, dito lamang ako, within our property.
"I'll try to convince the duke to let you out, even just for-" I stop her midway. "It is okay, Glenna, no need for that. Father might just worry about me or he doesn't want his daughter to cause more trouble." I said in a low tone while lowering my head.
Hindi ko na rin alam. Lalo na ang aking Ama, hindi ko alam kung anong nangyari sa aming dalawa, kung bakit kami nag-away. Narinig ko rin na pinag-uusapan na sinisisi niya ang kaniyang sarili sa nangyari sa akin. Ganoon na lang ba kalaki ang pag-aaway namin para humantong sa pagkitil ko sasariling buhay ko?
Siguro para na rin sa kapakanan ng aming pamilya, dahil na rin siguro ayaw niyang may makaalam ng nangyari, dahil magiging laughingstock kami ng mga tao, lalo na ng mga nobles. Dahil iyon ang huling pinaka-ayaw ng aking ama na mangyari.
I sighed when I was about to walk past Glenna, a hand held my shoulder and I became stiff when I smelled a familiar scent. I turn around to confirm it.
My eyes widened and my breath stopped for a moment. The silver haired that stood 6'1, the silver-blue eyed duke, who can bewitch any ladies that he talked to. The handsome duke of Faeroe Land.
"Dad..." I suddenly said. But when I realized what I said. I quickly composed myself and bowed down a little as a sign of my respect.
"Father," I said as soon as I lifted my head. His face looked so disappointed when I said 'father'. "Is there anything you want?" I hesitantly asked. What did I do? Why did he look hurt?
"I accidently eavesdropped on your little chit chat and I can allow you to go out," he said, which made me feel delighted.
My face lifts up as if a dog was given a treat. "Really, Father?" I unbelievably asked. "Of course..." he stopped midway.
"...but in three conditions," he said. Muntik na akong mapasimangot nang marinig kong may mga kondisyon siyang ibibigay.
"Don't be sad, these conditions are just simple," he said. Talaga ba?
But okay, pakinggan muna natin ang mga kondisyon ng aking ama, baka mamaya madali lang naman at kayang-kaya kong gawin. At saka gusto ko na rin namang lumabas, gusto mo ‘yon, halos dalawang buwan kang tulog. I want some fresh air and new environment.
"First, you will only go out if you bring guards with you," he said. Guards?
"How many?" I asked. "Ten." Muntik nang lumuwa ang mga mata ko sa narinig kong sinabi niya. Sampu? Ano ako, reyna?
"What?" Umiling ako sa kaniya. Then raised my palm with three fingers raised. "Three."
"Five." my lips twitched because of annoyance. "Four. Please." I plead. I heard him sighed and said ‘okay’ that made me almost jump in happiness. Buti na lang at napigilan ko ang sarili ko, dahil nakakahiya naman kasi ‘yon.
Of course, I am good at bargaining. That's my talent!
My father grinned and almost laughed when he saw how happy I was. "Pfft. Okay let's proceed to the second one," he said. I nod my head while smiling.
"Don't talk to strangers when you are outside," he said. Okay, I can do that.
Tumango naman ako bilang sagot, basic lang ‘yon. Saka sino naman ang kakausap sa iyo kung may kasama kang guards?
"Lastly, you have to call me Dad, Daddy or Papa." he said. I nodded my head but when I realized what he meant, I was dumbfounded for a moment.
"Eh?" I suddenly said. "I- what I mean is..." he nods his head and pats my head like I'm a little child.
"That's my condition, if you really wanted to go out," he said. Well, his conditions are not hard. As long as I can go outside.
"Yes father– I mean, Dad." I said. Dad smiled like he won a lottery. "I'm leaving tomorrow and I don't want you to get bored here or think that you are being imprisoned. I am just worried about you," he said and walked close to where I was standing and pulled me for a hug.
I was stiff for a moment when father- I mean Dad, tightened the hug. I slowly lift my arms and hug him as well.
So this is the warmth of a parent?
I really like– no, I really love being in here, the warmth of someone you love.
Special Chapter #4: When We First Met [Izaak & Lacy] Pinatawag si Lacy sa palasyo upang makipagkita kay King Levi, kaya naman nag-aayos na siya ng kaniyang susuotin at ang mga dadalhin niyang appreciation gift para sa hari. Pasasalamat na rin dahil inimbitahan siya nito. Yumuko sa kaniya si Aziz matapos nitong matapos ang kaniyang tali sa buhok. Tinignan ni Lacy ang kaniyang sarili sa salamin nang maigi at nang wala siyang nakitang mali, tinignan niya si Aziz at tumango rito. Yumuko naman si Aziz upang magpaalam at kasabay ng iba pang maid. Napangisi si Lacy sa kaniyang itsura at hinawakan ang kaniyang dibdib patungo sa kaniyang tenga. "Perfect," she mumbled. Isang katok sa pintuan at ang kasunod ay ang boses ni Jerome. "Young lady, the carriage is ready," sambit nito. Mas lalo namang napangiti si Lacy nang marinig ito at lumabas na sa kaniyang kwarto. Nakahilera ang mga maid sa labas ng kaniyang kwa
Special Chapter #4: When We First Met [Pickett Faeroe & Lacy Marquez Lacy is at the palace's garden, she's busy with arranging flowers for her lover, Izaak. Napagkasunduan nila na magkita nang palihim sa garden ng palasyo, upang walang makakita at makahalata sa kanilang dalawa. Sa ngayon kasi ay hindi pa nila pinapaalam sa iba na magkarelasyon sila dahil parehas silang malalagot dahil alam ng iba ay nakatakda si Lacy sa crown prince. Pagbalik nito ay ia-announce ang kanilang engagement, dahil kasalukuyan itong nasa pacific side of the empire, which is the Darkest Beck. An island. Usap-usapan kasi ngayon na may mga bandit ang pumapalibot sa buong isla at nananakot ng mga tao upang bigyan sila ng mga pagkain, sandata, sumusunog ng mga bahay o 'di kaya'y nagnanakaw sa mga residente roon. Marami na ang takot na mga tao, kaya kailangan na nilang puntahan at hulihin ang mga bandito. Samantala, napangiti si Lacy nang matap
Special Chapter #3: Inside of the Heavily Guarded Prison Lacy is just sitting in her own cellar, bruises all over her body, some of her wounds are still bleeding, some of her wounds has dried up. Because of her weak body, she's unable to move her body freely, and just sitting on the corner of her cellar. Her eyes are tightly closed, as she suppressing herself not to screame because of her wounds. Pero wala nang mas sasakit pa sa puso niyang basag na basag na. Izaak betrayed her with his mistress, Izabel. Mas lalo pa siyang nasaktan lalo na noong hinahatulan siya ng isang bagay na hindi niya ginawa, hindi niya maintindihan kung sinasadya ito ng lalaki upang mapatalsik siya sa kaniyang pwesto bilang isang reyna. O hindi kaya dahil sa gusto nitong maging reyna ang kaniyang kabit na si Queen Consort Izabel. They are just disposing her like a trash, and just throwing her aside. Hi
Special Chapter #2: Lucian Marquez & Lucy Cunningham [Part 2.2] Wala naman siyang gagawin na masama rito, hindi niya alam kung bakit ito kumaripas ng takbo. Nagkibitbalikat na lamang siya at humarap sa dalaga nang nakapamulsa. Nagtatakang nakatingin ang dalaga sa knight na umalis. "You scared him," pang-aakusa nito sa kaniya at tinignan siya. "I didn't. You made him feel scared by calling me for...?" Lucian squinted his eyes at her. "Hmm... I wonder what lady Lucy wants from me." Ngumiti naman si Lucy sa kaniya at may inilabas sa bulsa ito. Inabot ni Luci ang isang maliit na pin kay Lucian, kaagad itong na-recognize ni Lucian. Ito ang pin ng kanilang pamilya, letter 'M', stands for Marquez. Ilang araw na niya iyon hinahanap dahil nga sa nawawala, hinalughog niya na ang lahat ng parte ng kaniyang kwarto, opisina, wardrobe, pero wala talaga. Nasa dalaga lang pala. "How did you get this?" he asked.
Special Chapter #2: Lucian Marquez & Lucy Cunningham [Part 2.1] "Sir Lucian, his majesty wants to talk to you." Umangat naman ang tingin ni Lucian nang pumasok ang kaniyang assistant. Tinignan siya ni Lucian habang nakakunot ang noo. "Why? Is there a problem?" tanong niya rito. "I don't know, Sir. Sir Damien just came to deliver his majesty's message. It's urgent," he said. Lucian sighed and shakes his head. He really hates politics. All Lucian wants is just peace in his life and no killing anymore. But how can he stop if this is his duty to begin with? Lalo pa't isinasama siya ng kaniyang ama at ng
Special Chapter #2: Lucian Marquez & Lucy Cunningham [Part 1.2] “Long live for the Clemson Knight!” sigaw ng isang lalaki. “Long live for the Clemson Knight!” sigaw ng lahat at itinaas pa nila ang kanilang mga kamay at may hawak na banderang kulay pilak, na siyang kulay ng Clemson Knight. Bored na bored naman si Lucian habang naglalakad sakay-sakay sa kaniyang putting kabayo. Tumabi naman sa kaniya ang kaniyang kaibigan na si Zorro na nakangisi sa kaniya. “What’s with the long face? The people are cheering for us!” bahagyang sigaw niya dahil hindi naman nito maririnig ang kaniyang sasabihin dahil masyadong malakas ang mga sigaw ng taumbayan. “Then enjoy yourself, Zorro,” malamig niyang saad dito at bahagyang nauna sa kaniya. Tumawa lamang si Zorro sa binanggit ng kaniyang kaibigan at sinunod ang kaniyang sinabi na i-enjoy ang nagaganap. Ilang sandali lamang ay nakarating na sila sa harapan ng palasyo
Special Chapter #2: Lucian Marquez & Lucy Cunningham [Part 1.1] Lucian Marquez is known as the greatest hero of his time. Namamayagpag ang kaniyang pangalan, saan ka man mapunta, palaging siya ang iyong maririnig sa kalsada man o sa loob ng establisyemento. “Did you already hear it? Duke Lucien’s son was the one who ended the family of Gilberts,” bulong ng mga ito habang nagtitipon sa iisang lugar. Lumapit naman ang isang babae at napantig ang kaniyang tenga. “Really? I thought they were killed because someone assassinates them?” “Nope, a witness saw that and it’s was scary to watch, he said. He also mentioned that he’s like a killing machine, they were mercilessly killed.” “Oh my… I can’t help but to feel pity for them.” These noble ladies are gossiping about Lucian Marquez. A great knight of his time, the one who killed the Red Dragon, together with the mages, Clemson Knight and the King Levi, himself.
Special Chapter #1: Pickett the Great and His Imaginations Pickett is busy signing some paper works when a knock on the door disturbs him. "Come in," he said, and the door opened then a knight bowed down its head and greeted him. "What's the matter?" he asked. Pag-angat ng tingin nito ay mayroong sumilip sa likuran nito na babae. Binaba naman niya ang suot niyang salamin at napangiti sa kaniyang nakita. Naglakad ito nang nakangiti sa kaniya na siyang sinalubong niya ng yakap ang babae, nankangiti rin naman ang dalaga habang yakap-yakap si Pickett. Humiwalay ito at pinaupo sa couch. Mayroon itong silver shining hair at ang mga mata nito ay kulay itim na kapag titignan mo ito nang diretso ay mahuhumaling ka na lamang sa ganda nito. Para bang hinihipnotismo ka nito. "Why are here?" Pickett asked. Nakaalis na rin ang knight na nagdalaga sa dalaga rito sa kaniyang opisina. Dalagang-dalaga na ito at parang dati lamang ay nabubuh
Ngumiti ang kaniyang lolo sa kaniya at para bang sinesenyasan siya nito na huwag nang lumapit sa kaniya. Gumalaw ang bibig nito na para bang may sinasabi sa kaniya, ngunit wala itong tunog. Nagsimulang magsituluan ang kaniyang mga luha sa mga mata at nanginginig aang kaniyang mga labi habang iniiling ang kaniyang ulo. Pinipilit niya pa ring tumayo at magmadaling pumunta sa kaniyang lolo. "Stop there, everything's going to be fine," Lucius said and smiled at her. Lacy shakes her head couple of times. Sa paningin ni Lacy ay para bang bumagal ang lahat nang dahan-dahan nilang itarak ang kutsilyo sa leeg ng kaniyang lolo at mablis na ginilit ito. Naglabasan kaagad ang dugo sa leeg n