"Lady," the horseman called. "We have already arrived, my lady," he said before opening the door.
Inilahad naman niya ang kaniyang kamay upang may mahawakan ako sa aking pagbaba, na siyang malugod kong tinanggap.
For the second time around, I felt shivers. Para bang may nagmamatyag sa akin na hindi ko malaman. Isinawalang bahala ko na lamang iyon at nag-focus sa kung ano ang gagawin ko ngayong araw.
That's right! I should focus on what's in front of me and this person is...
"I said get out!" the middle-aged man exclaimed as he threw us away like candy. Napaawang naman ako sa ginawa niya.
Like- what the hell?! Usap-usapan noon na masungit siya, oo, pero mabait naman daw siya dati noong hindi pa ito nakikilala.
Did I assume it was wrong? What the hell?
"Lady! Are you all right?" Glenda asked worriedly. I nod my head and compose my posture. I sighed before looking at him.
Jakob Isis is a low-class noble, he has a daughter named Jessica and he's just a normal citizen of Faeroe, for now. He just looks like a normal, middle aged man that has a beard on his face, brown hair and he's a little bit taller than me. He just looks normal, but he isn't!
He's now raging and venting his anger on us. Is that what a normal man would do?!
He looks so wasted and reeks of alcohol. The guards who are also surrounding him while pointing their swords at him.
I motion them that it's okay and they can lower their weapons. They are a bit hesitant but they still follow my order.
"Look, Mr. Isis, let's all calm down first," I said but he just glared at me and threatened me with his alcohol bottle.
Ipinalo niya ito sa dingding kay nabasag iyon at itinutok sa direksyon ko. Does he think he can scare me away with that? I died from the guillotine, nothing scares me now.
Naglakad naman ako papunta sa kaniya at nasurpresa siya nang makita akong papunta sa kaniya kahit na nakatutok ang bote sa aking direksyon.
"D-don't come...!" he said with a trembling voice. "You know..." I said while looking him straight in the eyes.
Now, who's the one who looks like a scared cat? They didn't call me 'fallen queen’ and 'heartless queen' for nothing.
"...when you are really going to kill someone, you have to make sure that you're always on guard," sabi ko rito at kumuha ng maliit na patalim at itinapat ito sa kaniyang leeg habang ang isa kong kamay ay nakahawak sa nabasag na bote.
"Right?" I added and smirked at him. Mukha naman siyang nagulantang sa ginawa ko. Nakarinig naman ako ng singhapan sa likuran ko at ang pagtawag nila sa pangalan ko.
Lumayo naman ako kay Mr. Jakob Isis at tiningnan ang kamay ko na nagdudugo. "I don't want any blood to shed anymore, Jakob," I calmly said while Glenda removed my gloves and examined my wound.
"What does a noble lady want from me?" he asked while he's being held captive.
"Now, we're talking about our business here," I happily said. Sinabihan ko naman ang mga guards na bitawan na siya pero this time hindi nila sinunod.
"We're sorry, Lady. But we can't follow what you want now," the guy with yellow hair said.
"The duke will kill us if something bad happens to you again," the guard with orange hair said. Didn't I tell you that the assigned guards are all good-looking? Required ba ‘yon? Kailangan gwapo kapag part ng knights ng ama ko?
I should set the twin and Aziz to them, isn't that amazing? But anyways, let's focus first on what's in front of me.
"I know. That's why you need to let him go now," I said.
"You can let me go now. If I go berserk again, you can put me in prison," Jakob said while looking calmed already.
"Shall we get inside?" I asked and smiled at him but he just frowned at me and turned his back. I almost yelp in happiness. That's a success!
"Lady, do you still need to go there? There's a lot of tailoring in the city-" I cut Glenda off and smiled at her.
"Do you trust me?" I asked and she nods her head as her answer. "Then trust me on this one, I know what I am doing Glenda," sabi ko sa kaniya at ngumiti para ma-aasure.Hindi na lamang siya nagsalita pero para bang hindi pa rin siya naniniwala sa sinabi ko. Nagkibit balikat na lang ako at pumasok sa loob ng store ni Jakob.
Para ngang isang pitik na lang at gigiba na ito. May mga nakapaligid rin kasing ibang tailoring o dress shops dito kaya siguro wala rin siyang kinikitang pera at nalulugi. Tignan mo nga naman parang hindi na ito matitirahan ng tao. Well, except for Jakob, since this is also his house.
"You want me to make a dress for you?" Jakob asked as if he couldn't believe what I just said.
"Yep! Isn't that what you are good at?" I happily said. "Yes, but I already stopped sewing dresses ages ago," he said while pouring tea.
"Oh..." tila bumagsak naman ang dalawa kong balikat sa narinig ko. Then why...?!
Ano pang purpose? Tsk. Nasugatan lang pala ako sa wala. D*mn. Speaking of it, it's actually painful and aching.
"I came here for nothing," I unconsciously said. "Yes," he firmly said, which made me twitch my lips and frown.
"But I can't just send the lady empty-handed," he suddenly said. It made my face lit up like he received a candy.
He then got up from his seat and opens a cabinet that has a lot of dresses. Nilapitan ko naman siya at manghang tumigin sa wardrobe na nasa aking harapan.
"Although I said that I already stop selling and making dresses, I can't control myself," he explains.
Special Chapter #4: When We First Met [Izaak & Lacy] Pinatawag si Lacy sa palasyo upang makipagkita kay King Levi, kaya naman nag-aayos na siya ng kaniyang susuotin at ang mga dadalhin niyang appreciation gift para sa hari. Pasasalamat na rin dahil inimbitahan siya nito. Yumuko sa kaniya si Aziz matapos nitong matapos ang kaniyang tali sa buhok. Tinignan ni Lacy ang kaniyang sarili sa salamin nang maigi at nang wala siyang nakitang mali, tinignan niya si Aziz at tumango rito. Yumuko naman si Aziz upang magpaalam at kasabay ng iba pang maid. Napangisi si Lacy sa kaniyang itsura at hinawakan ang kaniyang dibdib patungo sa kaniyang tenga. "Perfect," she mumbled. Isang katok sa pintuan at ang kasunod ay ang boses ni Jerome. "Young lady, the carriage is ready," sambit nito. Mas lalo namang napangiti si Lacy nang marinig ito at lumabas na sa kaniyang kwarto. Nakahilera ang mga maid sa labas ng kaniyang kwa
Special Chapter #4: When We First Met [Pickett Faeroe & Lacy Marquez Lacy is at the palace's garden, she's busy with arranging flowers for her lover, Izaak. Napagkasunduan nila na magkita nang palihim sa garden ng palasyo, upang walang makakita at makahalata sa kanilang dalawa. Sa ngayon kasi ay hindi pa nila pinapaalam sa iba na magkarelasyon sila dahil parehas silang malalagot dahil alam ng iba ay nakatakda si Lacy sa crown prince. Pagbalik nito ay ia-announce ang kanilang engagement, dahil kasalukuyan itong nasa pacific side of the empire, which is the Darkest Beck. An island. Usap-usapan kasi ngayon na may mga bandit ang pumapalibot sa buong isla at nananakot ng mga tao upang bigyan sila ng mga pagkain, sandata, sumusunog ng mga bahay o 'di kaya'y nagnanakaw sa mga residente roon. Marami na ang takot na mga tao, kaya kailangan na nilang puntahan at hulihin ang mga bandito. Samantala, napangiti si Lacy nang matap
Special Chapter #3: Inside of the Heavily Guarded Prison Lacy is just sitting in her own cellar, bruises all over her body, some of her wounds are still bleeding, some of her wounds has dried up. Because of her weak body, she's unable to move her body freely, and just sitting on the corner of her cellar. Her eyes are tightly closed, as she suppressing herself not to screame because of her wounds. Pero wala nang mas sasakit pa sa puso niyang basag na basag na. Izaak betrayed her with his mistress, Izabel. Mas lalo pa siyang nasaktan lalo na noong hinahatulan siya ng isang bagay na hindi niya ginawa, hindi niya maintindihan kung sinasadya ito ng lalaki upang mapatalsik siya sa kaniyang pwesto bilang isang reyna. O hindi kaya dahil sa gusto nitong maging reyna ang kaniyang kabit na si Queen Consort Izabel. They are just disposing her like a trash, and just throwing her aside. Hi
Special Chapter #2: Lucian Marquez & Lucy Cunningham [Part 2.2] Wala naman siyang gagawin na masama rito, hindi niya alam kung bakit ito kumaripas ng takbo. Nagkibitbalikat na lamang siya at humarap sa dalaga nang nakapamulsa. Nagtatakang nakatingin ang dalaga sa knight na umalis. "You scared him," pang-aakusa nito sa kaniya at tinignan siya. "I didn't. You made him feel scared by calling me for...?" Lucian squinted his eyes at her. "Hmm... I wonder what lady Lucy wants from me." Ngumiti naman si Lucy sa kaniya at may inilabas sa bulsa ito. Inabot ni Luci ang isang maliit na pin kay Lucian, kaagad itong na-recognize ni Lucian. Ito ang pin ng kanilang pamilya, letter 'M', stands for Marquez. Ilang araw na niya iyon hinahanap dahil nga sa nawawala, hinalughog niya na ang lahat ng parte ng kaniyang kwarto, opisina, wardrobe, pero wala talaga. Nasa dalaga lang pala. "How did you get this?" he asked.
Special Chapter #2: Lucian Marquez & Lucy Cunningham [Part 2.1] "Sir Lucian, his majesty wants to talk to you." Umangat naman ang tingin ni Lucian nang pumasok ang kaniyang assistant. Tinignan siya ni Lucian habang nakakunot ang noo. "Why? Is there a problem?" tanong niya rito. "I don't know, Sir. Sir Damien just came to deliver his majesty's message. It's urgent," he said. Lucian sighed and shakes his head. He really hates politics. All Lucian wants is just peace in his life and no killing anymore. But how can he stop if this is his duty to begin with? Lalo pa't isinasama siya ng kaniyang ama at ng
Special Chapter #2: Lucian Marquez & Lucy Cunningham [Part 1.2] “Long live for the Clemson Knight!” sigaw ng isang lalaki. “Long live for the Clemson Knight!” sigaw ng lahat at itinaas pa nila ang kanilang mga kamay at may hawak na banderang kulay pilak, na siyang kulay ng Clemson Knight. Bored na bored naman si Lucian habang naglalakad sakay-sakay sa kaniyang putting kabayo. Tumabi naman sa kaniya ang kaniyang kaibigan na si Zorro na nakangisi sa kaniya. “What’s with the long face? The people are cheering for us!” bahagyang sigaw niya dahil hindi naman nito maririnig ang kaniyang sasabihin dahil masyadong malakas ang mga sigaw ng taumbayan. “Then enjoy yourself, Zorro,” malamig niyang saad dito at bahagyang nauna sa kaniya. Tumawa lamang si Zorro sa binanggit ng kaniyang kaibigan at sinunod ang kaniyang sinabi na i-enjoy ang nagaganap. Ilang sandali lamang ay nakarating na sila sa harapan ng palasyo
Special Chapter #2: Lucian Marquez & Lucy Cunningham [Part 1.1] Lucian Marquez is known as the greatest hero of his time. Namamayagpag ang kaniyang pangalan, saan ka man mapunta, palaging siya ang iyong maririnig sa kalsada man o sa loob ng establisyemento. “Did you already hear it? Duke Lucien’s son was the one who ended the family of Gilberts,” bulong ng mga ito habang nagtitipon sa iisang lugar. Lumapit naman ang isang babae at napantig ang kaniyang tenga. “Really? I thought they were killed because someone assassinates them?” “Nope, a witness saw that and it’s was scary to watch, he said. He also mentioned that he’s like a killing machine, they were mercilessly killed.” “Oh my… I can’t help but to feel pity for them.” These noble ladies are gossiping about Lucian Marquez. A great knight of his time, the one who killed the Red Dragon, together with the mages, Clemson Knight and the King Levi, himself.
Special Chapter #1: Pickett the Great and His Imaginations Pickett is busy signing some paper works when a knock on the door disturbs him. "Come in," he said, and the door opened then a knight bowed down its head and greeted him. "What's the matter?" he asked. Pag-angat ng tingin nito ay mayroong sumilip sa likuran nito na babae. Binaba naman niya ang suot niyang salamin at napangiti sa kaniyang nakita. Naglakad ito nang nakangiti sa kaniya na siyang sinalubong niya ng yakap ang babae, nankangiti rin naman ang dalaga habang yakap-yakap si Pickett. Humiwalay ito at pinaupo sa couch. Mayroon itong silver shining hair at ang mga mata nito ay kulay itim na kapag titignan mo ito nang diretso ay mahuhumaling ka na lamang sa ganda nito. Para bang hinihipnotismo ka nito. "Why are here?" Pickett asked. Nakaalis na rin ang knight na nagdalaga sa dalaga rito sa kaniyang opisina. Dalagang-dalaga na ito at parang dati lamang ay nabubuh
Ngumiti ang kaniyang lolo sa kaniya at para bang sinesenyasan siya nito na huwag nang lumapit sa kaniya. Gumalaw ang bibig nito na para bang may sinasabi sa kaniya, ngunit wala itong tunog. Nagsimulang magsituluan ang kaniyang mga luha sa mga mata at nanginginig aang kaniyang mga labi habang iniiling ang kaniyang ulo. Pinipilit niya pa ring tumayo at magmadaling pumunta sa kaniyang lolo. "Stop there, everything's going to be fine," Lucius said and smiled at her. Lacy shakes her head couple of times. Sa paningin ni Lacy ay para bang bumagal ang lahat nang dahan-dahan nilang itarak ang kutsilyo sa leeg ng kaniyang lolo at mablis na ginilit ito. Naglabasan kaagad ang dugo sa leeg n