Hi my love! thank you for reaching this kabanata! ;)) enjoy reading and don't forget to drink water!
Kita sa buong mukha niya ang pagkairita and calmness remained on my face while waiting for her answer.
Naiirita rin naman ako pero ayokong makita nila iyon dahil alam kong lalala lang.
Nang walang mahintay na sagot ay tumango ako. "Okay, I'll let him know." I marked as I quickly forced myself to get past them. Nakaharang sila sa pintuan e!
Shockness immediately build in Jasmine face before I get past with her. Nanatili siyang nakatayo hanggang sa wakas ay nakalabas din ako sa restroom. Walang atubli akong naglakad palayo nang marinig kong sumigaw si Jasmine.
"Don't you dare, Maren! Sisirain ko ang buhay mo!" desperado niyang sigaw ng mabalik siguro sa sarili. Hindi na ako lumingon at binilisan pa lalo ang paglalakad.
Mabuti na lang at nalampasan ko
He's smirking when I glanced at him. Apat silang kaibigan ni Leon. Lahat mayayaman dahil lahat ng magulang nila ay negosyante kaya hindi nakakapagtaka kung bakit magkakaibigan ang mga ito. "Just shut up, Kliyan!" iritadong sabi ni Noah ng makita sigurong bumaling ako roon. Binalik ko ang phone niya na may lamang numero ko. Nagpasalamat siya at tumango lang ako bago nagpaalam. Madali ko lang nakita si Lhara kaya agad-agad din akong pumunta kung nasaan siya. Days past smoothly and now it's already Friday. Next week na sembreak namin kaya sa araw na ito ay halos lahat ng teacher namin ay hindi na nagturo at pinag-attendance na lamang kami. Wala kaming ginawa kundi ang manood ng palabas sa room since meron naman kaming TV at bawal din naman lumabas kung oras ng klase. "Maren, daw!" tawag ng kaklase ko sa pintuan namin. "Anong meron, bakit sunod-sunod, Maren? Ikaw ha!" kanty
Binasa ko ulit ang nakasulat. Two meals. Bring at the kiosk. Oh? Ngayon lang ulit siya kakain doon a? Last time e noong first day ko pa sa kanya. Naglalakad na ako ngayon papunta sa kiosk namin dala ang pinapabili ni Leon. Pagkatapos nito ay aalis din agad para bumili ng meal ko naman. I decided to just eat in the room since may mga kaklase rin namang akong kumakain doon. Agad akong dumiretso sa pinakadulo kung nasaan siya noon dahil alam kong doon siya namamalagi kapag nasa kiosk. Tama nga ang hinala ko dahil nandoon ulit siya at mag-isa kaya agad akong lumapit. Baka sabihin na naman niyang sinayang ko ang oras niya. This man so artistical! "Here." bungad ko at nilapag pagkatapos ay nilapag ang tray na may lamang dalawang klase ng pagkain at dalawa ring inumin. Inalis ko iyon sa tray gaya ng lagi kong ginagawa pagkatapos ay nilagay sa lamesa at inayos. Gaya ri
"But you're my personal maid." tumaas ang kanyang kamay. "Titignan ko pa," sagot ko bago umiwas ng tingin. Hindi ko alam kung saan ako magtatrabaho ngayong break. Sa mansion ba nila o sa beach resort? Ngayong personal maid niya na ako ay baka hindi na ako makatrabaho sa resort. "Bakit may iba ka pa bang trabaho?" "Oo," sagot ko bago uminom. I saw how his brows furrowed and averted his eyes of me. I saw how he swallowed and licked his lips, making it more redder. Bahagya akong napakurap-kurap. Binaba ko ang inumin while trying to restore my coolness. I can't help but notice his small movements. I just find it very catchy... Bumaling siya muli. "Where?" his tone change... it's like this one more.. husky. "U-Uh, sa beach resort." his brows furrowed. Nagtatanong ang mga mata nito kaya alam ko na agad kung
Nakakainis lang dahil napunta pa ako sa ganitong sitwasyon. He eyed me sharply and I suddenly shivered. "You suggest, do you think I know some good spots here?" suplado niyang sagot. Good spots. Napaisip ako. Sa blue lagoon kaya? Pero medyo malayo iyon dito at lakad o sakay ng kabayo lang ang pwede kung pupunta. Sa beach resort! Pero ayaw ng mokong ma-sunburn. Sa bayan? Sa talampas na lagi ko kayang pinupuntahan? O sa burol? I don't know, hell. "Hm, you choose, sa blue lagoon, beach resort, bayan, talampas o sa burol?" I asked him. Nakatayo ako medyo malayo sa harapan niya habang siya ay kampanteng nakahiga sa lounge with his sunglasses on. He's wearing a plain white shirt and a jeans while me a sleeve top and jeans too. "Pupuntahan natin niyan lahat but for now, I want to know where you're always be in those places you just mentioned." sabi niya at umupo na. &n
"Sinong kasama mong pumupunta rito?" I looked up to meet his eyes but he's just busy staring the view. "I'm always alone. Minsan kapag binibisita ako ni Lhara, rito kami pumupunta but she doesn't like here much because of the rocks." nagkibit-balikat ako. "I like it here," I heard he whispered. "Okay, pero mas maganda sa beach resort o sa lagoon. This place not so special, I just accidentally find it when I'm roaming around because I don't wanna go home before." paliwanag ko. "Why? What happened?" nabigla ako sa biglaan niyang pag-lingon. Umupo na siya sa inuupuan ko at malayo naman ang distansya namin sa isa't-isa. His intense eyes never leave mine like I did something wrong and he's thinking about punishing me or what. Tignan mo naman oh, siya naman pala ang may interesado sa buhay naming dalawa! Pakipot pa ang mokong. Umiwas ako ng tingin. "Mat
Hindi ako nakapagsalita. He's dark eyes are taunting and suddenly the side of his lips curve for a evil smile. Tinagilid niya ang kanyang ulo at hinuhuli ang mga mata ko. "Bakit ayaw mo? Anong problema roon?" he asked innocently but I know there is something behind it. I glared at him just to see his evil smirk. I swallowed hard before speaking. "Nothing's wrong! Ayoko ko lang makaabala sa'yo." Pagsisinungaling ko. "I'm okay with it. Ikaw lang 'yung may problema." he said while trying to hide his smirk into his serious face. Damn this man… We planned to go there at three in the afternoon. I'm currently waiting him here in their backyard while sitting in their big hammock. Hawak ko ang isang bag kung saan naglalaman ng mga pagkain na pinahanda niya kaninang lunch. It's a snack. Sa harapan ko ay ang malawak nilang bakuran. I'm still uneasy thinking about riding with him. Pinagpapawisan talaga a
Kahit na magprotesta ay ginagawa niya pa rin kaya nang maulit muli ay hindi na ako umimik pa. Wala ni isang nag-salita sa amin hanggang sa dumating kami sa lagoon. Ang alam ko lang ay kanina pa kumakalabog ng husto ang puso ko. Pagdating namin ay nagulat ako dahil medyo maraming tao. May nakita pa akong mga pamilyar na mukha at iyong isang barkada ni Leon! "Leon!" sigaw ng barkada niya nang makita kami. Tumango lang si Leon dito pagkatapos ay bumaling sa akin. Kanina niya pa naitali ang kabayo at hawak ko na ngayon ang bag. Naglalakad na kami ngayon papunta sa lagoon. "Let's go," tumango na lang ako at agad na umiwas ng tingin dahil nahihiya pa rin ako. Sumunod ako sa kanya habang palapit kami sa grupo ng barkada niya. May dalawang babae na parang mas bata sa akin at dalawa ring lalaki na ang isa ay parang mas matanda ng ilang taon at 'yung isa naman ay mas bata rin sa
"I will kapag nagkaroon ako ng time, I'm gonna spend my vacation here." Tumango ako. "So... you live here?" tanong niya ng walang narinig na sagot sa akin. Bumaling ako. "Oo, kayo?" "Sa Maynila kami pero we have house here." I nodded. "Magkaklase ba kayo ng pinsan ko?" tanong niya muli. Ayaw putulin ang usapan. "Hindi e," "Oh? Akala ko magkaklase kayo because you two look close?" Natawa ako ng konti. "Hindi, nakilala ko siya kasi barkada niya si Leon. And we're not really close, kakilala lang." "Speaking of Leon, what's your connection to him?" He asked curiously. Natigilan ako dahil hindi ko iyon inaasahan pero agad ding nakabawi. Hindi natuloy ang sanang isasagot ko dahil sa nag-salita sa harapan namin. "She’s, my girlfriend." Leon marked with ruthlessnes