Sino ba talaga siya? And paano niya nalaman ang number ko? he asked himself.
Lubhang nagtataka at naiwan na napaisip si Jeopardy matapos matapos ang tawag ng babae sa kanya.
Sino ba siya? as he sighed while thinking of her.
About that girl talagang wala siyang maalala na kilala niya ito. But she obviously… Nagdududa si Jeopardy sa tumawag na babae. Mukhang kilalang kilala talaga siya nito batay sa gawi ng pagkausap nito sa kanya.
He sighed again. Hindi matapos ang kanyang paghinga dahil sa kakaisip sa babaeng nakausap.
Naiangat niya ang isang kamay at naikamot niya sa kanyang ulo habang ikinaingos ng mukha at ikinakunot ng kanyang nuo.
“Jeopardy! What happened to you?"
Nagbalik na pala si Tuti matapos nito makababa sa kusina upang ikuha siya ng tubig na kanyang maiinom.
Nagmamadali ito na halos napatakbo sa kanyang pagdating ng mabuksan niya ang pinto ng kwarto ni Jeopardy. “Are you okay?" ikinatango naman ni Jeopardy.
“Yes! May iniisip lang ako."
“Ano? About your nightmare?" takang pagtatanong ni Tuti.
Napalunok siya. “Painom muna ako. Bigla nalang ako nauuhaw, akin na yung tubig na dala mo." napalunok siya ng kanyang hingin ang tubig kay Tuti.
Ramdam n'ya kasi ang panunuyo ng kanyang lalamunan. Kaya naman nagmamadali na ini-abot ni Tuti, kay Jeopardy ang tubig na kanyang dala. “Here, uminom ka muna." Ininom niya agad yon.
“Salamat!"
“Ano bang nangyari?" takang tanong nito.
“May tumawag kasi sa akin."
“Sino raw?" takang tanong ulit ni Tuti.
“Hindi ko alam. But she wants to help me raw. Gusto niyang tulungan ako hanapin ang murder nila Mom and Dad. And she said na kilala n'ya raw ako. Isang bagay nakakagulo ngayon sa isip ko. Dahil, hindi ko siya kilala. And besides, ngayon ko nga lang siya nakausap and sa phone pa. Pero ang ipinagtataka ko. Kung paano niya nakuha ang ang cellphone number ko at paano niya ako nakontak." he sighed while he was thinking about that.
“Baka nga kilala ka niya?"
“P-paano?" kinakabog siya. Malakas ang kanyang kaba na kumakabog sa kanya habang napapaisip pa rin about that girl na tumawag ng hindi ito nagpapakilala.
“Anong plano mo?" tanong ni Tuti.
“Gusto ko siya hanapin." tugon niya kay Tuti.
“And ang isa pa sa ipinagtataka ko. Paano niya nalaman na nais kong buksan ang kaso ng mga parents ko at hanapin ang pumatay sa kanila. About that murder. She knows a lot at mukhang matutulungan niya rin ako maybe.. Hindi ko alam. Hindi ako sure. But hindi naman siguro masama na pagkatiwalaan ko ang alok niya."
“Oo naman. Anong malay mo di ba. She is the one who can help you a lot in finding that murder." pahayag ni Tuti. Seryoso ang naging usapan nila. Habang na pag-iisip itong si Jeopardy
“That girl"
“Yes, that woman who offered and told you she would help in your search for the murder. Try her anong malay mo nga di ba she'll really help you." mariin na pahayag ni Tuti.
Muli na naman niya ikinaisip, ni Jeopardy ang mga payo, suggestions na rin ni Tuti sa kanya. And Tuti was right.
“Okay!" he hardly sighed.
“Gusto mo bang kumain?" tanong ni Tuti. But it's late na para kumain. Kaya nga lang ay kumakalam na rin ang sikmura ni Jeopardy. Nalipasan na siya ng gutom.
“Okay, pagluluto kita. Be ready ka na bumaba sa baba. Ayaw ko ipagdala ka pa ng pagkain mo dito. Hindi ka na baby." biro ni Tuti.
“Lol" kinatawa niya. Natawa din si Tuti, at panandalian ay nakita niyang ngumiti si Jeopardy.
He sighed. Habang nakatingin kay Jeopardy. Madalang niya lang kasi makita na ngumiti si Jeopardy. And now, he's seen Jeopardy smile at him.
“Bumaba ka na, after mo magready ng sarili mo."
“Ano naman ireready ko?" takang tanong niya kay Tuti.
“Look at you." Tuti said habang turo siya.
“Anong mali?" Tuti smiled.
“Hoy, Tuti ahh! Yung mga ngitian 'mong ganyan." bulalas niyang pahayag.
“Anong problema?" nginitian niya pang muli si Jeopardy.
“Tigilan mo nga ako. I know what is mean ng mga ngiti mo."
“Ano?"
“Sige na umalis ka na!" taboy niya dito.
“And then now gusto mo umalis agad ako?" naikunot ni Tuti ang kanyang mukha.
“Anlabo mo." sabi pa nito. Pero natawa.
“Okay lalabas na ako. And lumabas ka na rin sa labas ahh."
“Ayy, mali. Bumaba ka na pala." pahabol na sabi nito at tumalikod na rin ito saka lumabas sa kwarto ni Jeopardy.
Napailing naman na naiwan si Jeopardy habang nakangiti habang ang mata nakatingin sa pinto ng maisarado na ito ni Tuti.
Sumarado na nga muli ang pinto ng kanyang kwarto. Wala na ulit si Tuti. He hardly sighed again while he thought about that girl who called him earlier.
He felt a hiccup after Tuti left. He immediately took the remaining water and drank the last of the water in the glass.
Sa wakas nakahinga din siya. Nawala ang pagkasinok niya at tuluyan napatid iyon.
He sighed again. Kung bakit napalingon siya sa cellphone niya. Kinuha niya ito matapos na abutin.
Binuksan niya at muli siya napadako sa number ng babae na tumawag sa kanya. Sino ka ba? he asked habang nasa cellphone ang tingin n'ya.
Pinindot niya ang call button upang sana ay tawagan ito. Napalunok pa siya habang hinihintay na masagot ng babae ang tawag niya. Kaya nga lang…
Sa ilang minuto. Sa ilang beses na pagsubok niya tawagan ito. Kahit isang beses ay hindi nito sinagot ang tawag niya.
How dare you na hindi sagutin ang tawag ko? inis niyang naiusal habang kinakausap na naman n'ya ang numero sa cellphone niya.
He tried again to call her. Pero wala talaga at ayaw sagutin ng babae.
Sino ka ba talaga? he whispered habang inis siyang tumayo sa kanyang kama.
Ang lakas pa rin ng kaba niya habang naiinis dahil sa hindi pagsagot ng babae sa mga tawag niya dito.
He breath. Ilang beses.
Habang naglalakad na siya papunta sa banyo. Magbanyo lang siya bago siya bumaba para kumain ng inihanda na pagkain sa kanya ni Tuti.
After ilang minuto. Bumaba na rin siya at kumain. Sinabayan siya ni Tuti sa kanyang pagkain.
Bago pa man sila mga magbabalik sa mga kwarto nila...
Saglit pa sila mga nagkwentuhan at tulad ng dati. Nangungulit lang si Tuti sa kanya. Kaya lang ay hindi na lang niya pinapansin ang lahat ng mga panunukso nito. Kumain na lang siya hanggang matapos.
“Matulog ka na! Bukas nalang tayo mag-usap." aniya na sabi at utos niya kay Tuti. Ayaw pa kasi nito tumigil sa kadaldalan nito habang katatapos lang din nito kumain ng sabayan siya.
“Okay! Bukas nalang din ito. Bahala na sila Manang. Pagod na rin ako." ikinahikab nito habang nagsasalita.
“Halata nga!" nakangiti niyang tugon.
“Tama iyan. Ngingiti ka rin naman kahit paminsan-minsan lang." sabi nito at nauna na lumakad paalis ng kitchen.
Tumungo din kasi siya ng kitchen upang kumuha ng maiinom. Nakakita siya ng can ng beer at dinampot niya iyon. Binuksan niya at saka niya inumpisahan na inumin ang laman n'on.
Pampatulog lang niya. Kaya siya uminom kahit isang bote lang. Medyo stress siya at marami ang iniisip matapos na bangungutin at tawagan ng isang stranger na babae. He hardly sighed habang itinapon niya sa isang maliit na trashcan ang hawak niya na bote ng beer.
Lumakad na siya papunta sa kanyang kwarto at duon. Sinubukan niyang muli ipikit ang kanyang mata at idaan nalang muli sa pagtulog ang lahat.
Ilang minuto at tinangay na rin siya ng kanyang antok at nakatulog siya ng mahimbing muli habang iniisip ang stranger girl.
Masakit pa ang ulo ni Jeopardy mula sa kanyang biglang bangon. Hilot niya ang kanyang ulo. Habang pakiramdam niya talaga kumikirot. Masakit talaga ito dahil sa kawalan niya ng tulog. Ilang oras pa lang kasi naman ang lumilipas nang magawa niyang maipikit niya ng tuluyan ang kanyang mga mata at tangayin ng antok na biglang sumulpot sa kanya. Napahikab siya ng ilang beses. Nais niya pa matulog. Gusto niya pang mahiga at ipagpatuloy ang tulog na naputol. Kaya nga lang… he hardly sighed na kinalingon niya pa sa bagay na biglang tumunog. Kung bakit kasi bigla nalang kasi tumunog ang kanyang cellphone. Ang aga-aga pa ay tumunog agad iyon. Asar! he sighed. Nang balingan niya ang orasan. It's early in the morning. Nakakainis. Napakaaga pa pala. Inaantok pa ako. Muli siyang napahikab at pabagsak na nahiga sa kama. Tinatamad pa siyang bumangon. Lalo na ang sagutin ang tumatawag sa kanyang cellphone. In
“Sa totoo lang I don't know if ano ba talaga ang reason mo why did you call me." he sighed. “And, hindi ko rin alam if— are you sure na tulong lang talaga sa paghahanap sa murder ang pakay mo sa akin o baka may iba pang reason? And besides, sayo na nagmula di ba?" he smirked kahit sa phone lang sila magkausap na dalawa. “Ang arte mo." tugon na pahayag nito na ikinahinto niya sa pagsasalita sa sasabihin sana niya. Tila nainis na rin ang babae sa mga pang aasar sa kanya nitong si Jeopardy. He hardly sighed. Si Jeopardy na kinabuga niya habang kanyang kinukulit ang babaeng nais raw siya talaga tulungan. “Why don't you tell me your name first?" pangungulit muli niya at tinanong ito. “Bakit ba need mo pang malaman?" “Syempre! Ikaw yung nag offer. And besides di ba? Ikaw din itong lumapit at mas marami pang alam. Pinaiimbistigahan mo ba ako?
“Jeopardy? Ano bang nangyari?" tanong na nagtataka ni Tuti, habang nakasunod siya kay Jeopardy.“Hey, ano ba!" tawag niya, he sighed. Hiningal na siya sa pagsunod sa nagmamadali na si Jeopardy. Sumakay na ito sa sasakyan. Sumakay na rin siya matapos magbukas ng pintuan.Siya ang driver habang sa likod nakasakay si Jeopardy. Maliban sa assistant siya, housemate sa bahay, madalas ay cook pa at yaya. Driver din siya ni Jeopardy sa tuwing papasok at pauwi ng bahay mula at papunta sa opisina. All around.Since kasi nung mga bata pa sila. Talagang sila nang dalawa ang madalas na magkasama. Silang dalawa ang magkalaro, sila ang lagi na magkasandig sa isa't-isa. Kung may aaway kay Jeopardy, si Tuti ang warrior at tagapagtanggol niya.
“Dad, kumusta ka ba?" she sighed habang huminto siya sa paglalakad. She breaths. Naupo ng nakaluhod habang inaayos niya ang dala niya ng maibaba. May dala siyang mga plastic bag. Namili siya ng bahagya upang mayroon sila pagsaluhan. She closed her eyes first. She prayed. Habang pinakikiramdaman niya ang yakap ng kanyang ama. She breathes again. “Dad, ang tagal natin hindi nagkita. Namiss kita." she said habang binuksan niya, at saka nagsalin siya ng alak ang isang plastic cups. Sinundan pa niya sa isang bakanteng plastic cup na wala pang laman na alak. Nilagyan din niya ng alak. “Ikaw ba, Dad? Namiss mo ba ako?" she asked her Dad. Habang lumagok. “Ako kasi, sobrang namiss kita ng todo." aniya sabi niya na kanya naman ikinalunok saka pinunasan ang
DARK SERIES 1 - JEOPARDYFIREDRAGON0315CHAPTER 9 - STRESS“Pwede ba umalis ka na? Marami pa akong gagawin at wala akong panahon para pakinggan ang nais mong iminungkahi. It is not problem of the company ang makipagsapalaran sa bagay na wala naman kasiguruhan. And besides, hindi pa naman needed na makipagsabayan sa ibang sumugal na para lang umangat, o maingat ang mga negosyo nila. As of now ay okay pa naman ang takbo ng kumpanya and hindi ko isusugal ang lahat ng naiwan at pinaghirapan ng mga magulang ko para sa isang walang kwentang bagay." madiin niyang sabi.Pahayag niya ng may paninindigan na hindi niya susundin ang nais nito. Kahit anong mangyari hindi siya papasindak dito. Kahit madalas ay binabantaan na siya nito. Hindi pa rin siya nagpapakita na naapektuhan si
“Mukhang may nakapasok na naman dito at naunahan tayo." aniya na pahayag ni Tuti, habang he sighed at nakatingin sa hawak niya. Isang spy camera ito na may voice recorder ang hawak ni Tuti, habang he was thinking. Kung paano na nakalusot muli ang nagkabit nuon. Kaya nga lang, paano nila mahuli eh! Wala sila CCTV Camera sa loob at labas ng opisina ni Jeopardy. “Mukhang nasalisihan na naman tayo. Masyado magaling talaga itong mga fans mo. Kaya nga lang sa paglalagay ng mga tulad nito." ikinaling ni Tuti, napangiti ng manipis. “Hindi ako bilib. Malas nila, madalas kong nakikita. Sana man lang yung tipong tinago man lang nila, nang makalulusot sa mga mata ko." anito ni Tuti na ikinangiti ni Jeopardy. “Big eye ka kasi…" “Hindi naman, sa akin lang sana man lang… Dun sana nilalagay sa tagong lugar, nang yung naglalagay nito— hindi sana palpak! Hindi eh! Sa lugar ta
Dark Series 1 - JeopardyChapter 11 “Babae, anong balak mo? Bakit ba gusto mong buksan ang case na 'yan? Matagal na panahon na yan. Sarado na ang case na yan. Hindi mo pa rin ba maintindihan? Wala na pakialam ang pamilya ng mga biktima. Pero ikaw?" bumuga ng hangin ito. Inis at hindi niya maintindihan at maisip kung bakit ang makulit niyang partner nais pang buksan ang case na matagal ng sarado at natapos. “Hindi na nga umapila ang anak ng mga biktima. So meaning ay tapos na ang case sarado na. Saka nakalagay diyan. Hindi mo na nabasa? Nahuli na ang mismong suspect. At sa kasamaang palad. Nito lang. Nakita sa banyo ang biktima. Patay na. Paano mo pa kakausapin at tanungin kung bangkay na ang aabutan mo sa kulungan? Wala ka na magagawa. Kaya tigilan mo na ang kabaliwan mo sa pagbubukas ng isang kaso na wala naman maitutulong sayo ng maganda. Andami natin case ngayon na mas dapat mong pagtuunan. Hindi iyang walang kwenta na case na wala naman nangyari kasi... Patay na yung main suspec
Dark Series 1 - JEOPARDYCHAPTER 12“Excuse me! Pwede ba ako makisali sa mga usapan niyo?” napalingon si Jeopardy sa gilid. Nagulat siya. Isang boses ng babae ang lumapit sa kanila upang makisawsaw sa mga kangina pa nila mga pinag-uusapan.Hindi siya makapaniwala na may babae pala na pulis sa lugar ng pinuntahan nila. Ngayon niya lang ito nakita. Sabagay ay bata pa siya non. Nang huli siya na nakatungtong sa police station kung saan ay nakarecord ang pagpatay sa kanyang mga magulang.“Anong kaguluhan iyan?” isang boses muli ang dumating at nagsalita. “Bakit nagkakagulo kayo at nagkukumpulan?” paninita nito. Nagsi-alis na ang ilan sa mga nandoon sa kanilang paligid.“Hi, chief.” Bati ng babae. “Anong nangyayari, Crisanta?” “Ahh, kasi po may bisita tayo.” Turo ng pinahabang nguso ang dalawang lalaki na nakatalikod mula sa chief ng police station.“Sino sila?” buo ang boses tanong nito.“Hi, chief. Natatandaan nyo po ba ako? Tuti po.” Nag isip ang chief.“Diba ikaw ang anak nila—”“Yes