CHAPTER 1

I

2 Years later...

California, USA

Humikab siya saka sumandal sa sandalan ng kotse at pumikit.

"Tired?" Lyndon asked. Lyndon was her current boyfriend. Modelo rin ito kagaya niya at kasama niya ito sa shooting.

Isang tango lang ang kanyang naisagot dahil humikab ulit siya at tiningnan ang kanyang syot na wrist watch upang tingnan kung anong oras na.

Its 12:30 am.

Grabe inabot sila ng ganun katagal.

She closed her eyes to take some sleep.

ISANG mahinang yugyog sa kanyang balikat ang nagpagising kay Bridgette. Humikab muna siya at kinusot-kusot ang kanyang mga mata.

"Were here honey." Malambing na wika nito. Inabot niya ang kanyang bag sa likuran at nginitian ito.

"Thanks honey." She said at akmang bubuksan na sana ang pinto ng pigilan siya nito.

Agad nitong inabot ang mukha niya at hinalikan siya. Halik na mapaghanap.

Agad siyang humiwalay dito at inayos ang sarili.

"I'm sorry honey. I just missed you..." Saad nito kayat napalingon siya rito.

"I understand." At hinawakan niya ang mukha nito at dinampian ng halik sa labi. "Take care" at lumabas siya ng kotse nito. Hinintay niya munang makaalis ito bago binuksan ang gate ng bahay.

Nang makapasok sa front door ay isinalampak niya ang kanyang sarili sa sofa. She's really tired. Pero kahit na pagod siya at inaantok na at pinilit niya pa ring maglakad at pumasok sa isang silid.

Agad siyang napangiti ng makita ang himbing na himbing sa pagtulog na kanyang anghel. Humakbang siya palapit dito at naupo sa baba ng kama ng paluhod.

Hinawi niya ang ilang buhok na kumawala sa mukha nito at hinalikan niya ito sa noo.

At nagulat siya ng bigla na lamang itong nagmulat ng mata.

Ngumiti agad ito pagkakita sa kanya. "Go back to sleep baby. Goodnight." At muli ay hinalikan niya ito sa noo.

Tatayo na sana siya at lalabas ng kwarto ng pigilin nito ang kamay niya. "Can you sleep with me Mom?" He asked. Napatitig siya sa kanyang anak. Nagsusumamo ang mga mata nito.

Her child was now 4 years old, his name was Zion(Za-yon) Alexis Tunner.

Wala siyang nagawa kundi ang pagbigyan ito sa kanyang kahilingan. Umakyat siya sa kama at pumailalim sa kumot at niyakap ang anak.

"Goodnight Mommy," narinig niyang sambit nito saka humikab at sumiksik sa kanyang leeg. Napangiti siya at pumikit na rin.

"Night son,"

*******

MATAAS na ang sikat ng araw ng magising si Bridgette. Napahikab siya at kinusot-kusot ang kanyang mga mata. Wala na ang anak niya sa tabi niya. Lumingon siya sa side table upang tingnan kung anong oras na and she was shocked. It is past 1 in the afternoon already. Ganun siya katagal na nakatulog, naihilamos niya nalang ang kanyang kamay.

Tumayo na siya at lalabas na sana ng silid nang mapadaan siya sa salamin. Napangiwi siya sa sarili niyang repleksiyon. Hindi pa natatanggal ang make-up niya at ni hindi pa siya nakakapag-palit, ang suot niya pa rin ay ang suot niya pa kagabi.

Dali-dali siyang lumabas doon at tinungo ang sariling silid upang maligo.

Pagkatapos niyang maligo ay agad siyang lumabas upang hanapin si Zion.

Pero hindi niya ito nakita sa salas kaya dumiretso siya sa kusina. Nakita niya roon si Medy ang katulong niya na isa ring pilipina. "Nasaan si Zion Medy?" Tanong ko sa kanya.

Agad naman itong lumingon sa kanya dahil kasalukuyan itong naghuhugas ng mga plato sa lababo. "Nasa labas yata kasama ni Trisha."

Trisha was her younger sister na nakatira na rin doon kasama nila. "Ah ganun ba." Naghila siya ng upuan at umupo doon habang pinapanuod ang nakatalikod na si Medy.

"Ah oo nga pala, kumain kana." Sabi nito at humarap sa kanya upang hainan siya ng pagkain.

Naamoy niya naman agad ang ulam  napangiti siya. It was her favorite, sinigang.

"O kumain kana. Mabuti nalang at ipinainit ko pa yan dahil baka nga magising kana." Nakangiting sabi nito at tumalikod na ulit.

Napangiti nalang din siya at nag-umpisa na ring kumain.

PAGKATAPOS niyang kumain ay lumabas siya upang hanapin ang kanyang anak at agad niya naman itong nakita. Nakaupo sila ni Trisha sa swing at nagbabasa ng libro. Mahilig kasing magbasa ang anak niya kahit bata pa ito.

And he loves to paint also pati ang mag-drawing iyon ang mga hilig nito.

Lumapit siya sa mga ito at umupo sa damo na nakaharap sa kanila.

"Mommy!" Masiglang bati nito at agad na tumalon sa kanya at yumakap.

Niyakap niya rin ito. "So what is that?" Tanong niya sa hawak nito.

"A book?" Nakatawang sagot naman nito. Agad niyang ginulo ang buhok nito dahil sa pagiging pilosopo.

"What is the title I mean..."

"Its Harry Potter Mom." He said while smiling.

Napatango nalang ako at tiningnan si Trisha. "Hindi mo yata kaharap yung laptop mo ngayon 'lil sis?" Nakataas ang kilay kong tanong. Pinaupo ko naman si Zion sa kandungan ko at agad din naman siyang umupo at sumandal sa dibdib ko at ipinagpatuloy nito ang magbasa.

Nakita kong tumingin sa malayo si Trisha at nagpakawala ng buntung-hininga.

"What's wrong?" Tanong ko at inabot ang kamay niya. Tumingin siya sa akin at napansin kong may luhang nagbabadya sa mga mata niya.

"Its just there is someone who told me that my works is not good, that my stories are not that beautiful to hook the readers to read it, she even said it was just wasting time when she read 3 chapters of my story." Ang pinipigil nitong luha ay bumagsak na.

Ginagap ko ang mga kamay niya. She was a writer sa isang publishing house rito sa America.

"'Wag ka ngang maniwala don. Baka naiinggit lang yun sayo. Wag kang magpaapekto don sa bobang nagsabi sayo niyan. Gawin mo siyang inspirasyon para mas pag-igihin mo pa ang pagsusulat mo okay?"

Tumango siya at nagpahid ng kanyang luha. At pilit akong nginitian.

"Halika nga rito." Sabi ko sa kanya at ibinuka ang dalawa kong kamay. Agad ko naman siyang niyakap.

"Thanks ate." Bulong niya at kumalas na sa pagkakayakap sa akin.

Tumayo siya at bumalik sa swing upang umupo.

"Mommy..." Untag sa kanya ng kanyang anak kaya napatingin siya rito.

"What is it baby?" She asked smiling, pero agad ding napakunot ang kanyang noo nang makita ang ekspresyon ng kanyang anak.

"Where is my Dad 'Mom?"

Hindi siya naging handa sa tanong nito. Tumingin siya kay Trisha at maging ito ay nagulat din sa tanong ng bata.

"Why do you asked that suddenly son?"

Tumingin ito sa mga damo at marahang nagbunot. "It was just I am wondering why I don't have one when in fact my classmates have their Dad. I was just like Harry Potter he don't even have a Dad." Malungkot nitong sabi.

Agad ko siyang niyakap at  pumikit.

"You'll meet him soon son" I whispered. Kahit hindi ko alam kung saan ko siya hahanapin. At kung matatanggap niya ba ang anak ko, namin.