DYLAN’S OBSESSIONKABANATA 3 (A)NASA harap ng kwartong may numerong 204 si Dylan sa isang private hospital sa Pampanga. He doesn’t know why his Grandfather wanted him to come all the way from Manila. Gamit ang isang private jet ng kanilang pamilya ay ipinasundo siya nito kanina para lang makita ang taong nasa loob. Napaka-importante naman nito at kailangan pang kanselahin lahat ng appointments niya para bukas.Sa edad na 27 isa na siyang CEO ng DM’s apparel, isa sa kilalang clothing line sa loob at labas ng Pilipinas. DM initials stand for Dylan Monteverde. Dahil sa nag-iisa siyang apo kaya isinunod ito sa pangalan niya.Isang malalim na buntong hininga ang pinakawalan niya bago binuksan ang pinto. “Ma’am Jean..!” ang masiglang sambit ng isang babae. Nakangiti ito na kalaunan ay tila naging pilit.No way! Is this for real? Naguguluhang tanong sa isipan ng binata.Hindi niya alam kung paano magreact. That was a year ago. Sino ang mag-aakalang magkokrus uli ang mga landas nila?Sa i
“DZAI. Sure kang ipapadala mo lahat ‘to sa Nanay mo?” ang tanong ni Lily kay Danica isang hapon. Nasa isang remittance ang dalawa para magpadala ng pera sa mga magulang ng huli.“Syempre nagtira rin ako para sa sarili ko.” “Oy baka kung saan ‘to galing, huh.”“Bigay nga ‘yan no’ng apo na muntik na makabangga sa akin.““Sila ba ‘yong naghatid sayo kanina?”“Oo. Nakita mo?” “Hindi. Ikaw lang naman ‘yong nakita ko.”Kaninang umaga lang nakalabas ng hospital si Danica. Inihatid pa siya ng mag-Lolo sa tinitirhan niya para raw alam ni Dylan kung saan siya pupuntahan. Maging sa kung saan siya nagtatrabaho ay inalam rin ng binata bago ito bumalik ng Manila. Binigyan si Danica ng bunos na day-off ng amo para makapagpahinga. Eksakto namang rest day rin ni Lily kaya nagpasama siyang lumabas.“Oh, ayan tapos na. I-vc natin si Mama,” pagkaraan ay wika ni Lily na kinuha ang cellphone. Ilang sandali pa ay may kausap na ito sa harap ng kamera. “Hi ‘Ma! Nagapadala po ako para kay Nanay Rosanna. P
“MY parents are kind, whatever I say, that’s what they believe. Except for Grandpa, he is not that easy to convince,” lecture ni Dylan kay Danica habang papalabas sila ng elavator. Noong una ay medyo lumabas pa ‘yong pagka-ignorante ng dalaga na hindi na lamang ipinahalata. “Ganoon. Eh, paano mo napaniwala ‘yong Lolo mo?” “Magaling ako, kaya galingan mo.”Huminto sila sa harap ng isang malaking pinto kapagkuwan. At tila sasabog na ang dib-dib ni Danica sa kaba. Parang ang hirap ng gagawin niya. Okay lang para sa kaniya na alam ng pamilya ni Dylan na may nakaraan sila---pero ang makita ang mga ito ng personal, ibang usapan ‘yon.“Good evening, Sir,” pormal na bati ng dalawang naka-men in black sa kanila na noon ay nakabantay. Binuksan ng mga ito ang pinto. Daig pa nila ang mga politiko sa dami ng bantay. Sila na sikat. Sila na importante. Sa isip ni Danica.“Ready?” ang tanong sa kaniya ni Dylan na inalok ang kaliwang braso. Isang malalim na paghinga ang ginawa niya bago ipinu
“WHAT the f*cking hell was that?!” galit na tanong ni Dylan kay Danica nang mapag-isa sila sa kwarto nito. Nanginginig ang mga kamay ng dalaga sa takot habang nakaupo sa kama. “S-sorry..,” napahikbing sagot ni Danica. Hindi siya makatingin ng diretso rito. “Sorry? May ideya ka ba sa kalalabasan ng ginawa mo?” may himig iritang tanong ni Dylan.“W-wala.” Panay ang punas ni Danica ng mga luha kasabay nang pagdaloy sa kaniyang isipan ang eksena kaninang umaga.Pasado alas Tres na no’ng palabas na siya ng bahay para mag-abang ng tricycle. Kinailangan niya pang tapusin ang mga gawain sa bahay para wala nang abala pag-kauwi nilang tatlo mamaya.Isang kulay itim na sasakyan ang huminto sa kaniyang harapan makaraan ang ilang sandali. Dahil sa hindi niya na makita ang paparating na mga sasakyan ay naglakad na lamang siya nang kaonti para pumara sa unahan. Pero laking gulat niya nang harangan siya ng apat na lalaki. Pamilyar sa kaniya ang mga suot nito. “B-bakit ho?” kinakabahang tano
MABILIS lumipas ang panahon. Isang taon na rin simula no’ng aksidenteng napagkamalan ni Danica si Dylan bilang si Andrie. At sa tinagal-tagal nga ng panahong muling nagkrus ang kanilang mga landas, sa simbahan rin ang tuloy. “Ma’am, baba na po.”Tumalima si Danica sa utos ng bantay. Ipinagbukas siya nito ng pinto. Nakakatawa, hanggang sa kasal niya ay nakaitim ang mga ito.Eksaktong pagtapak niya sa aisle ay pumainlang ang isang sikat na awitin. Lahat ng mga mata mula sa loob ay sa gawi niya nakatingin na tila hinintay ang kaniyang pagdating.[IkAW AT AKO by Moira Dela Torre]- Sabi nilaBalang araw daratingAng iyong tanging hinihiling..Tila slow motion ang ginawa niyang paglakad. Sobrang bigat ng kaniyang mga paa. Pangarap niyang maikasal.. pero sa taong mahal niya.Pasimple niyang hinanap ang kinaroroonan ng mga mahal niya at nakakatuwang mababakas sa mukha ng mga ito ang kaligayahang sa pag-aakalang ganoon rin ang nararamdaman niya.- At no’ng dumatingAng aking panalangin
LAKING pasalamat ni Danica nang makitang lumabas na ng gate ang kotse ni Dylan. Mula sa guest room kung nasaan ang kaibigang si Lily ay patago niyang sinilip sa malaking bintana ang pag-alis nito.“Sino ba sinisilip mo?”Agad na umalis si Danica mula sa bintana at umupo sa kama. Kalalabas lang ng banyo ng kaibigan niyang si Lily.“Si Ate Sheila?” bagkus ay tanong niya.“Nasa kabilang guest room. Tulog pa yata,” sagot ni Lily na nagpahid ng lotion sa katawan. “Talagang kinarer ‘yong five days leave namin.”“Tsk, buti pinayagan kayong sabay mag-leave, noh?” Ngumuso na sabi ni Danica na bahagyang humiga.“Ano ka ba. Si Ate She pa ba? Eh, malakas ‘yon sa manager. Kaya nga ako nakapasok nang walang kahirap-hirap ‘di ba?”“Opo,” usal ni Danica na tuluyan nang humiga.“Luh, dzai maiba ako. Okay naman pala ‘yong Asawa ni pinsan..!” kapagkuwan ay pag-iiba ni Lily. “Nakakatuwang kausap.”Tila bolang naglaho ang kanina’y magandang mood ni Danica. Napabangon ito at tila nanunumbat na tumingin kay
NAALIPUNGATANG nagmulat si Danica ng mga mata. Si Dylan ang una niyang nasilayan habang nakapangalumbabang nakatunghay sa kaniya, pangiti-ngiti.“Can I have my goodbye kiss?”Umirap siya. Kahit sa panaghinip nang-aasar si ATM boy. At bago pa man siya makasagot ay dumukwang na ito at mabilis siyang ginawaran ng halik. Asar na isinubsob niya ang mukha at pumikit ulit.“HOY, dzaiiii!”Ngiwing napabalikwas si Danica ng bangon dahil sa tili ni Lily. Pakiramdam niya nabasag ang kaniyang eardrums sa pagsigaw nito.“Arat sa baba. Pa-barbecue party si Mommy Cassandra mo bago kami gumora mamaya.” “H-ha?”“Dali na! Bihis na at nang makapag-almusal ka na. Tutulungan mo pa kaming mag-ihaw!”Nakapikit pa ang kabila niyang mata nang hilain siya pababa ng kama ni Lily. Wala siyang nagawa kundi ang magpatangay rito.SA likod ng mansyon kung saan naroon ang pool ay napili ni Danica na doon mag-almusal. Sina Lily at Sheila ay abala sa pag-iihaw. Ang Nanay at Mommy niya ay nasa pasemano ng pool at muk
ASAR na sumunod si Dylan kay Danica. Ramdam niya ang pag-iinit ng puson sa kabila nang malamig na tubig. D*mn! He cursed. He doesn’t know how it started but after that night he have got the feeling of wanting her again and again. He’s not saying he never slept with other women before, but Danica is different. There is somethin’ in her he think he’s obsessed with---and that is what he wanna figure out.Mabilis na ipinulupot ni Dylan ang mga braso sa beywang ng Asawa pagkarating sa likod nito. Bahagyang napa-igtad si Danica subalit mas lalo pa niya itong niyakap upang hindi na muli pang makatakas.“Ang cute niyong tingnan,” komento ni Fancine. Nakaupo ito sa pasemano ng pool habang nakapatong ang mga kamay sa balikat ni Andrie na noon ay nasa tubig. “Curious lang, isang taon na rin kayong kasal, wala pa rin ba kayong planong magka-baby?” He instead burst a question, looking at Danica’s EX. Funny, but seeing the guy’s face is kinda irritating to him.Hindi makatingin ng diretso si